Η πιο μεγάλη βλακεία που μπορεί να πει ο άνθρωπος, είναι να πει ότι δεν υπάρχει Θεός. Ο Θεός είναι μέσα του, είναι μέσα στην ψυχή του, αλλά αυτός είναι ξένος προς τον Θεό. Δεν έχει ουδεμία σχέση και επαφή με τον Θεό. Ο διάβολος και η αμαρτία έστησαν τείχος και ξεχώρισαν τα πράγματα και τα έκαμαν «διεστώτα».

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Εκτέλεση

Ξελεπιάζουμε τον ροφό,αφαιρούμε τα εντόσθια και τα βράγχια και κόβουμε σε φέτες,πάχους πέντε ή έξι εκατοστών.Πλένουμε καλά τα κομμάτια και αφαιρούμε με προσοχή όλα τα αίματα,ξαναπλένουμε και τα τοποθετούμε σε σουρωτήρι,για να στραγγίσουν. Τα αλατίζουμε κατόπιν με χονδρό αλάτι.Το ψάρι μας πρέπει να παραμείνει στο αλάτι επί τρεις ή τέσσερις ώρες τουλάχιστον ή να το ετοιμάσουμε απο την προηγούμενη ημέρα.Στη δεύτερη περιπτωση,φυλάγουμε τον ροφό μας στο ψυγείο (μαζί με το σουρωτήρι) βάζοντας ένα σκεύος (συνήθως ταψί) από κάτω για να μαζέψει τα ζουμιά του.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Δεν αφαιρούμε την πέτσα του ροφού.
Παλαιότερα χρησιμοποιούσαν χάλκινους ταβάδες,όμως τώρα που βρίσκουμε τέτοιους μόνο για διακόσμηση,χρησιμοποιούμε ταβάδες αλουμινίου.Επιμένω ταβά και όχι κατσαρόλα βαθιά ή κάποιο ανοξείδωτο ανάλογο σκεύος,γιατί τότε θα κολλήσει το φαγητό μας.
Τοποθετούμε τα κομμάτια του ροφού στον ταβά με τέτοιον τρόπο ώστε να καλύπτεται όλος ο πυθμένας του.Καλό θα είναι να βάλουμε και το κεφάλι του ροφού μαζί με τις φέτες,για να γίνει το ψάρι μας ποιο νόστιμο και να δέσει καλύτερα η σάλτσα.Προσθέτουμε κρύο νερό ,ώσπου να σκεπαστεί το ψάρι μας καλά,όχι περισσότερο , γιατί δε θα δέσει το ζουμί.Κατόπιν το βάζουμε σε πολύ δυνατή φωτιά.Όταν ξεκινήσει το βράσιμο,το ξαφρίζουμε με μία τρυπητή κουτάλα και προσθέτουμε τα κρεμμύδια,τα οποία έχουμε ψιλοκόψει σε πολύ πολυ λεπτές φέτες,καθώς και τα σκόρδα(ολόκληρες οι σκελίδες), ενώ συγχρόνως ρίχνουμε και το λάδι.
Για να έχουμε καλύτερα αποτελέσματα,μπορούμε να κάνουμε νωρίτερα τα κρεμμύδια μας κρεμμυδόζουμο.Σ’αυτήν την περίπτωση, αφού στρώσουμε το ψάρι στον ταβά,ρίχνουμε το κρεμμυδόζουμο,το οποίο πρέπει να είναι κρύο, και συμπληρώνουμε με επίσης κρύο νερό όπως προαναφέραμε.
Προσθέτουμε το πιπέρι σε σπυριά και αφήνουμε να βράσει το ψάρι σε δυνατή φωτία επί μία ώρα περίπου. Κατόπιν χαμηλώνουμε στο μισό τη φωτιά μας και κουνάμε κάπου κάπου τον ταβά (χωρίς να ανακατέψουμε με κουτάλα τα κομμάτια) για να μην κολλήσει το ψάρι μας. Σιγά σιγά λιγοστεύει το ζουμί, και η σάλτσα αρχίζει να πήζει.
Προσέχουμε ,επαναλαμβάνω , ιδίως όταν βρισκόμαστε προς το τέλος, να μην κολλήσει το ψάρι.
Ρίχνουμε τον χυμο του λεμονιού τριάντα δευτερόλεπτα προτού τραβήξουμε απο τη φωτιά το φαγητό.Μόλις αποσύρουμε το το ψάρι απο τη φωτιά, προσθέτουμε το τριμμένο πιπέρι και τον ψιλοκομμένο μαϊντανό,αν θέλουμε, και σκεπάζουμε τον ταβά με το καπάκι επί μισή ώρα τουλάχιστον.
Το φαγητό μας σερβίρεται  πάντα με ίσια κουτάλα (για να μη κομματιαστεί το ψάρι) σε πιατέλα ή απευθείας στα πιάτα και ρίχνουμε απο πάνω προσεκτικά τη σάλτσα.
Τρώγεται ζεστό ,διότι, όταν κρυώσει η σαλτσα μας, πήζει και μοιάζει με πηκτή χοιρινόυ.

Σημείωση : Κρεμμυδόζουμο
Παίρνουμε τη συγκεκριμένη ποσότητα κρεμμυδιών, που μας χρειάζεται κάθε φορά για την αντιστοιχη συνταγή, την αποία θα εκτελέσουμε , και καθαρίζουμε τα κρεμμύδια. Τα πλένουμε κατόπιν και τα κόβουμε σε μεγάλα κομμάτια.Τα βάζουμε να βράσουν σε κατσαρόλα με άφθονο νερό και δυνατή φωτιά για πολλή ώρα (τουλάχιστον επί μία ώρα).Κατόπιν, αφού κρυώσει το σύνολο, περνάμε κρεμμύδια βρασμένα και ζουμί μαζί στον αποχυμωτή ή στο μπλέντερ και έχουμε έτσι ένα παχύρευστο υγρό.Αυτό είναι το κρεμμυδόζουμο.

* Περισσότερες συνταγές του μοναχού Επιφάνειου στο βιβλίο που ο ίδιος επιμελείται : ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

Κάντε κλικ εδώ για όλα τα βιβλία της μοναστηριακής γαστρονομίας.

ΥΛΙΚΑ ( για 8 -10 μερίδες)

2 κιλά ροφός φρεσκός (σε φέτες)
4 κρεμμύδια μεγάλα ( ψιλοκομμένα ή κρεμμυδόζουμο)
5 με 6 σκελίδες σκόρδο (καθαρισμένες)
5 λεμόνια (250 γραμμάρια χυμός περίπου)
450 γραμμάρια λάδι (ελαιόλαδο καλής ποιότητας)
μαυροπίπερο άτριφτο (καθώς και λίγο τριμμένο)
1 μικρό ματσάκι μαϊδανός ψιλοκομμένος

Πηγή: monastiriaka.gr

What is hidden in our hearts is known only to God and the conscience. So each of us should set ourselves to rights by listening to the voices of both, that is of God and of the conscience.

5-19 Δεκεμβρίου 2017, 20:00, Απόδειπνο – Ομιλία, Ι. Ν. Αγ. Νικολάου, Έγκωμη

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΕΓΚΩΜΗΣ Συνάξεις Νέων 2017 – 18

ΘΕΜΑΤΑ ΣΥΝΑΞΕΩΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2017

Τρίτη 8.30 – 9.30 μ.μ.

5 Δεκεμβρίου: «Η ζωή και τα θαύματα του Αγίου Νικολάου» π. Μιχαήλ

12 Δεκεμβρίου: «Η ταπείνωση σύμφωνα με τον Όσιο Ιωάννη της Κλίμακος» π. Μιχαήλ

19 Δεκεμβρίου: «Η μεγάλη γιορτή των Χριστουγέννων» κ. Πέτρος Πρωτοπαπάς

Στις 8 – 8.30 μ.μ. τελείται η ακολουθία του μικρού Αποδείπνου στο παρεκκλήσιο της Μεγάλης Εκκλησίας.

Πηγή: nisosagion.com

Του Αγγέλου Πάκλαρα, Θεολόγου για την Romfea.gr

«Χριστός γεννάται δοξάσατε, Χριστόν εξ ουρανόν απαντήσατε, Χριστός επι γης υψώθητε, άσατε τω Κυρίω πάσα η γη και εν ευφροσύνη, ανυμνήσατε λαοί ότι δεδόξασθαι»

Η μεγάλη Δεσποτική και Μητρόπολη των εορτών των Χριστουγέννων, είναι μία πνευματική γέφυρα, καθώς ο ποταμός του χρόνου γίνεται παρελθόν και μας μεταφέρει στο παρόν και στο μέλλον.

Κάθε Χριστούγεννα θα πρέπει να σημαίνουν την δημιουργία ευτυχισμένων ωρών για το αύριο, για να ξαναζήσουμε συγκινητικές στιγμές του χθες.

Χριστούγεννα είναι η αγάπη εν δράσει.

Κάθε φορά που αγαπάμε, κάθε φορά που προσφέρουμε είναι νύχτα Χριστουγέννων.

Στις μέρες αυτές των εορτών, είναι μία από τις λίγες περιπτώσεις, στις οποίες οι άνθρωποι γίνονται φιλεύσπλαχνοι και ελεήμονες…

Είναι η εποχή που συγκεντρώνει όλο τον κόσμο σε μία «συνομωσία ευαισθησίας» και εν Χριστώ αγάπης.

Οι αναμνήσεις μεγαλώνουν με τις αναμνήσεις της παιδικής μας ηλικίας και γινόμαστε ξανά μέσα στο πνεύμα των εορτών, ένα παιδί της εποχής των Αγίου Δωδεκαημέρου…

Χριστούγεννα, δεν είναι μόνο η εποχή για προσάναμμα ξύλων στο τζάκι, το στόλισμα του δένδρου, αλλά πρωτίστως η πρόσχαρη φλόγα της φιλανθρωπίας και η δοτικότητας της προσφοράς απο την καρδιά μας προς όλους ανεξαιρέτως…

Χριστούγεννα, είναι η τήρηση και η υπόσχεση στον εαυτό μας, να μην ξανακάνουμε τα ίδια λάθη για να μπορέσουμε να ξαναβιώσουμε τις όμορφες αναμνήσεις της παιδικής αθωότητάς μας…

Αυτός που δεν έχει αισθανθεί το μήνυμα των Χριστουγέννων και της Γέννησης του Χριστού στην καρδιά του, ποτέ δεν θα το βρει κάτω από ένα φωτισμένο δέντρο.

Τα Χριστούγεννα θα τα βιώνουμε πάντα, όσο ενωνόμαστε καρδιά με καρδιά και χέρι με χέρι..

Σφάλουν όσοι πιστεύουν ότι ο Άγιος Βασίλης κατεβαίνει από την καμινάδα, ο αληθινός Μέγας Βασίλειος, στην πραγματικότητα έρχεται μέσα από την καρδιά μας.

Η πανέμορφη Πρίγκηππος, τον νησί των εξόριστων πριγκήπων, με το διασημότερο σε όλο τον κόσμο μοναστήρι και το εικόνισμα του Αγίου Γεωργίου, του Κουδουνά, του Θαυματουργού, που ευλαβούνται Έλληνες και Τούρκοι…

Σ’ αυτό το υπέροχο, ιστορικό και πολλές φορές χιονισμένο νησάκι της Κωνσταντινούπολις, με την καταγάλανη Θάλασσα που το περιβάλλει, αισθάνεται και βιώνει ο επισκέπτης την νύχτα των Χριστουγέννων, «ωσάν επι γης ίσταται, ενώ εν ουρανώ εστάται..»

Ενθυμούμενος κάποιος προσκυνητής, τους Ιεράρχες του Οικουμενικού Θρόνου, που διαμέσου τον αιώνων, διηκόνησαν την Μητρόπολη Πριγκηποννήσων και δαπάνησαν όλο τους το ζην, ενώπιον του Αγίου Θυσιαστηρίου, συγκινείται και αισθάνεται υπερήφανος που βρίσκεται κι εκείνος σ’ αυτό το ίδιο μέρος παρών…

Διότι βάδισε κι αυτός στα βήματα των Αρχιερέων, που λειτούργησαν στον Μητροπολιτικό Ναό Πριγκηποννήσων, ανάμεσά τους και οι δύο τελευταίοι, μακαριστοί Μητροπολίτες Δωροθέος και Συμεών μαζί με τους άλλους προκατόχους τους και τον νυν ποιμενάρχη Σεβ. Πριγκηποννήσων κ. Ιάκωβο.

Μέσα στο λιγοστό εκκλησίασμα του Μητροπολιτικού Ναού, Αγίου Δημητρίου και την επιβλητική χοροστασία και Αρχιερατική Χριστουγεννιάτικη Λειτουργία, του μεγαλοπρεπούς Μητροπολίτου Πριγκηποννήσων κ. Ιακώβου, αναβιώνει και ζει ο καθένας το φοβερό μυστήριο της Ενσαρκώσεως του Λόγου του Θεού που Θεία συγκαταβάσει λαμβάνει ανθρώπινη φύση για να γίνουμε κι εμείς άγιοι κατά χάριν αλλά και να φανερωθεί «εν τω κόσμω ο αληθινός Θεός ίνα σώση τον κόσμον…»

«Αυγούστου μοναρχήσαντος επί της γης η πολυθεία των ανθρώπων επαύσατο και σου εναθρωπήσαντος εκ της Αγνής η πολυθεία των ειδώλων κατήργηται…απεγράφησαν οι λαοί τω δόγματι του Καίσαρος, επεγράφημεν οι πιστοί ονόματι Θεότητος σου, του εναθρωπήσαντος Θεού ημών. (Δοξαστικό Εσπερινού των Χριστουγέννων)

Εξερχόμενοι του Ι.Ναού της Πριγκήππου, έρχονται τότε στην σκέψη μας, τα ωραιότερα δώρα των Χριστουγέννων: για τον εχθρό μας συγχώρεση, για έναν που μας στεναχωρεί προσευχή, για έναν αληθινό φίλο, την ζεστή καρδιά μας.

Σε κάθε παιδί ένα καλό παράδειγμα, σε κάθε πτωχό λίγη ελεημοσύνη, σε κάθε θλιμμένο λίγη χαρά, σε κάθε απελπισμένο λίγη ελπίδα…

Προς όλους φιλανθρωπία, στοργή και αγάπη, ανόθευτη και ειλικρινή.

Στον εαυτό μας, σεβασμό…

Για να βρούμε έλεος και καταφυγή από τον νηπιάσαντα Χριστό…

Εαν πάλι κάποιοι αρνηθούν τις προσφορές της ψυχής μας, αυτές δεν χάνονται, διότι ήδη έχουν δοθεί…

Ποτέ να μην χάνουμε την ευκαιρία να θαυμάζουμε την νύχτα των Χριστουγέννων, τα μεγαλεία του Θεού, γιατί το μεγαλείο και η ομορφιά είναι το χειρόγραφο του Θεού…

Ας καλωσορίσουμε, κάθε ωραίο ουρανό, κάθε όμορφο πρόσωπο, κάθε όμορφο λουλούδι κι ας ακούσουμε τον κτύπο της Χριστουγεννιάτικης καμπάνας να δονεί την ψυχή μας, προσκαλώντας μας στην σημαντικώτερη, αιώνια και αθάνατη, πνευματική Τράπεζα…

Ας ευχαριστήσουμε τον Θεό για όλα αυτά τα δώρα της αγάπης του και όλες τις ουράνιες ευλογίες Του.

Να είμαστε τότε σίγουροι ότι θα βιώσουμε, εν αληθεία, ίσως για πρώτη φορά, το αληθινό και μοναδικό νόημα του Τεχθέντος νηπίου Χριστού, ερχομένου επι γης…

«Επεσκέψατο ημάς εξ ύψους ο Σωτήρ ημών, ανατολή ανατολών και τους εν σκότει και σκιά, εύρομεν την αλήθειαν και γαρ εκ της Παρθένου, ετέχθη ο Κύριος… (Εξαποστειλάριο εορτής)

Πηγή: romfea.gr

Πολλοί κοινωνούν μια φορά το χρόνο, άλλοι δύο φορές, άλλοι περισσότερες. Ποιους απ’ αυτούς θα επιδοκιμάσουμε; Όσους μια φορά, όσους πολλές ή όσους λίγες φορές μεταλαβαίνουν; Ούτε τους μία ούτε τις πολλές ούτε τους λίγες, μα εκείνους που πλησιάζουν στο άγιο Ποτήριο με καρδιά αγνή, με βίο ανεπίληπτο. Αυτοί ας κοινωνούν πάντα.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

«Τα ωραιότερα Χριστούγεννα» είναι ένα καινούριο χριστουγεννιάτικο βιβλίο, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Άθως-Παιδικά». Ο συγγραφέας κ.Κωνσταντίνος Γανωτής, με χρήση έντονων λαογραφικών στοιχείων προτείνει για τους μικρούς αναγνώστες – των μέσων τάξεων του Δημοτικού Σχολείου – το βιβλίο αυτό, που περιέχει δύο ιστορίες, που αναδεικνύουν την ελληνική παράδοση η οποία σχετίζεται με τις μέρες των Χριστουγέννων. Αυτό φανερώνουν άλλωστε και οι τίτλοι.

Στην ιστορία «Τα ωραιότερα Χριστούγεννα» μια οικογένεια που κατοικεί σ΄ ένα σπίτι που είναι αποκλεισμένο από το χιόνι, εύχεται να μπορέσει να γιορτάσει και να χαρεί τα Χριστούγεννα. Άνθρωποι και ζώα, μέσα από μικρές συναισθηματικές αφηγήσεις, κάνουν πραγματικότητα τις ευχές και προσευχές του πατέρα της οικογένειας.

Στην ιστορία «Η γέννηση του Κυρίου στα κονάκια των Βλάχων» μεταφερόμαστε σ΄ ένα χωριό της Πίνδου. Η Γέννηση ζωντανεύει μέσα σ΄ έναν στάβλο, με τη βοήθεια μιας ζωγραφιάς. Μιας ζωγραφιάς του Θείου Βρέφους, που κάνει η Χάιδω, ένα μικρό κορίτσι και την αποθέτει προσεκτικά μέσα στο παχνί των ζώων. Μια φάτνη μαζεύει γύρω της όλους τους απλούς ανθρώπους, για να θαυμάσουν την ομορφιά του Γιου του Θεού.

Το βιβλίο είναι κοσμημένο με εικόνες ζωγραφισμένες από την κ. Εύα Καραντινού, ιδιαίτερα καλλιτεχνικές και συμβατές με την ηλικία στην οποία απευθύνεται το βιβλίο· εικόνες που ζωντανεύουν τις ιστορίες.

Ο συγγραφέας έχει επιλέξει να εκδώσει τις ιστορίες γραμμένες με πολυτονικό. Ενώ η γλώσσα είναι ιδιαίτερα κατανοητή – αν και κάποιες λέξεις χρήζουν ερμηνείας (παγανά, φαντά) – διαφαίνεται εμμονή σε απόδοση λέξεων με ορθογραφία μη συμβατή με τη διδασκόμενη στα σχολεία (καμμία, γλυτώσει κ.α.). Το ίδιο παρατηρείται με την χρήση της υπογεγραμμένης, ενός σημείου που έχει αφαιρεθεί από τα αναγνωστικά πριν από πολλές δεκαετίες [ἐνῷ, ᾖρθε(;) κ.α.].

Μπορείτε να δείτε περισσότερα στοιχεία για το βιβλίο, κάνοντας κλικ στην εικόνα.

Τα πρώτα τρία λεπτά

Είμαστε πλέον έτοιμοι να ακολουθήσουμε καρέ-καρέ την πορεία της κοσμικής εξέλιξης κατά τη διάρκεια των πρώτων τριών λεπτών της. Τα γεγονότα συντελούνται πολύ πιο γρήγορα στην αρχή από ό,τι στη συνέχεια, επομένως δεν θα βοηθούσε καθόλου η παρουσίαση των καρέ σε σειρά ίσων χρονικών διαστημάτων, όπως σε μια συνηθισμένη ταινία. Για αυτό λοιπόν θα προσαρμόσω την ταχύτητα της δικής μας ταινίας ώστε να ακολουθεί τον ρυθμό μείωσης της θερμοκρασίας του σύμπαντος, σταματώντας την κάμερα για να περιγράψω την εικόνα κάθε φορά που η θερμοκρασία μειώνεται κατά έναν παράγοντα τρία.

Δυστυχώς, η ταινία δεν μπορεί να αρχίσει σε μηδενικό χρόνο και σε άπειρη θερμοκρασία. Πάνω από ένα όριο θερμοκρασίας ενάμισι τρισεκατομμυρίου Κέλβιν (1,5 × 10¹² K), το σύμπαν θα έπρεπε να περιέχει μεγάλο αριθμό από σωματίδια γνωστά ως π-μεσόνια, που ζυγίζουν σχεδόν το 1/7 της μάζας των πυρηνικών σωματιδίων. Σε αντίθεση με τα ηλεκτρόνια, τα ποζιτρόνια, τα μιόνια και τα νετρίνα, τα π-μεσόνια αλληλεπιδρούν πολύ ισχυρά το ένα με το άλλο αλλά και με τα πυρηνικά σωματίδια – η συνεχής ανταλλαγή π-μεσονίων μεταξύ των πυρηνικών σωματιδίων είναι υπεύθυνη για το μεγαλύτερο ποσοστό της ελκτικής δύναμης που συγκρατεί σταθερούς τους ατομικούς πυρήνες.

Η παρουσία μεγάλου αριθμού σωματιδίων που αλληλεπιδρούν τόσο ισχυρά μεταξύ τους καθιστά ασυνήθιστα δύσκολη τη μαθηματική απεικόνιση της συμπεριφοράς της ύλης σε τόσο υψηλές θερμοκρασίες. Για αυτό ακριβώς, θα ορίσω ως αρχή της ταινίας το σημείο που αντιστοιχεί σε ένα εκατοστό του δευτερολέπτου μετά τη δημιουργία του σύμπαντος, όταν η θερμοκρασία είχε πέσει σε 100 δισεκατομμύρια Κέλβιν – αισθητά κάτω από το όριο θερμοκρασίας των π-μεσονίων, μιονίων και όλων των βαρύτερων σωματιδίων. Στο Κεφάλαιο 7, θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε τι πιστεύουν οι θεωρητικοί φυσικοί ότι συνέβη στις πολύ αρχικές στιγμές δημιουργίας του σύμπαντος.

Έχοντας κατανοήσει τα παραπάνω, ας παρακολουθήσουμε τώρα την ταινία μας.

ΠΡΩΤΟ ΚΑΡΕ. Η θερμοκρασία του σύμπαντος είναι ίση με 100 δισεκατομμύρια Κέλβιν (10¹¹ K). Η σύσταση του σύμπαντος έχει την απλούστερη δυνατή μορφή τη δεδομένη χρονική στιγμή, συγκριτικά με οποιαδήποτε άλλη χρονική στιγμή στο μέλλον, και είναι εύκολο να την περιγράψουμε: το σύμπαν αποτελείται από μια ομοιογενή «σούπα» ύλης και ακτινοβολίας, με κάθε σωματίδιο να συγκρούεται πολύ γρήγορα με οποιοδήποτε άλλο σωματίδιο. Επομένως, παρά την ταχύτατη διαστολή του, το σύμπαν βρίσκεται σε μια κατάσταση σχεδόν τέλειας θερμικής ισορροπίας, για αυτό και τα συστατικά του καθορίζονται από τους κανόνες της στατιστικής μηχανικής και δεν εξαρτώνται καθόλου από ό,τι προηγήθηκε. Συνεπώς, δεν χρειάζεται να γνωρίζουμε τι συνέβη πριν από το πρώτο καρέ· μόνο ότι η θερμοκρασία είναι 10¹¹ K και ότι οι διατηρούμενες ποσότητες –φορτίο, βαρυονικός αριθμός και λεπτονικός αριθμός– είναι όλες πολύ μικρές ή μηδενικές.

Τα σωματίδια που υπάρχουν σε αφθονία είναι εκείνα με όριο θερμοκρασίας κάτω από 1011 K, δηλαδή το ηλεκτρόνιο και το αντισωματίδιο του ηλεκτρονίου, το ποζιτρόνιο, και φυσικά τα άμαζα σωματίδια, τα φωτόνια, τα νετρίνα και τα αντινετρίνα. Το σύμπαν είναι τόσο πυκνό που ακόμα και τα νετρίνα, τα οποία μπορούν να ταξιδεύουν για χρόνια διαπερνώντας εμπόδια από μόλυβδο χωρίς να σκεδάζονται, διατηρούνταν σε θερμική ισορροπία με τα ηλεκτρόνια, τα ποζιτρόνια και τα φωτόνια, συμμετέχοντας σε γρήγορες συγκρούσεις κάθε πιθανού συνδυασμού – ακόμα και με τον εαυτό τους. (Και πάλι, θα αναφέρομαι στα νετρίνα εννοώντας και τα νετρίνα και τα αντινετρίνα.)

Μία ακόμα σημαντική απλοποίηση αποτελεί ότι η θερμοκρασία των 10¹¹ K είναι αρκετά πιο πάνω από το όριο θερμοκρασίας των ηλεκτρονίων και ποζιτρονίων. Η θερμοκρασία των 10¹¹ K είναι αρκετά πιο πάνω από το όριο θερμοκρασίας των ηλεκτρονίων και ποζιτρονίων – άλλη μία σημαντική απλοποίηση. Συνεπάγεται επομένως ότι τα συγκεκριμένα σωματίδια, καθώς επίσης τα φωτόνια και τα νετρίνα, συμπεριφέρονται όπως τόσα άλλα διαφορετικά είδη ακτινοβολίας. Ποια είναι όμως η πυκνότητα ενέργειας των διαφορετικών αυτών ειδών ακτινοβολίας; Tα ηλεκτρόνια και τα ποζιτρόνια συνεισφέρουν από κοινού τα 7/4 της ενέργειας που συνεισφέρουν συνολικά τα φωτόνια, ενώ τα νετρίνα και τα αντινετρίνα συνεισφέρουν το ίδιο ποσό με τα ηλεκτρόνια και τα ποζιτρόνια, επομένως η συνολική πυκνότητα ενέργειας είναι μεγαλύτερη από την πυκνότητα ενέργειας της καθαρής ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας στην ίδια θερμοκρασία, κατά έναν παράγοντα: 7/4 + 7/4 + 1 = 9/2

[Συνεχίζεται]

Απόσπασμα από το έργο του S. Weinberg, «Τα Τρία Πρώτα Λεπτά, Μια σύγχρονη άποψη της προέλευσης του σύμπαντος», μετάφρ. Γ. Καρακώστας, εκδ. Ροπή, Θεσσαλονίκη 2017.

Όποιος νικά τα πάθη του αποκτά τη δυνατή πίστη.

Γέροντας Γερμανός Σταυροβουνιώτης

Dealing with Church matters

‘Elder, how should we handle difficult Church matters when they arise?’

‘Avoid extremes. Issues aren’t resolved through extremes. In the old days, you’d see a grocer adding things gradually to the scales with a scoop, so that he’d get it just right and balance them. In other words, he didn’t heap a lot on all at once, nor did he take a large amount off. The two extremes always afflict the Church and even those who support them are afflicted, because usually the two are at odds with each other. It’s as if one extreme is being held by people possessed, who are spiritually insolent (despising everything) and the other is being grasped by mad people who have childish zeal and are narrow-minded. Spiritually insolent people are never going to agree with childish zealots. They’ll squabble and fight because neither side has divine grace. Then both sides will be at loggerheads all the time- God forbid!- and we’ll never hear the end of it. Anybody who can bring these two extremes together and get them to agree will be rewarded by Christ with two eternal crowns.

We should be careful not to create issues for the Church, nor to exaggerate any small human foibles, so that we don’t create a greater problem, much to the joy of the evil one. If you get upset over something small and rush off angrily, supposedly to put it to rights, you’re like a feather-brained church warden who sees a candle dripping and charges off to sort it, bumping into people and knocking candle-holders, causing a disturbance while the divine service is going on. Unfortunately, these days we’ve got lots of people who disturb the peace of the Church. Those of them who are educated, see dogma with their minds rather than with the spirit of the Holy Fathers. The ignorant, on the other hand, grind their teeth over dogma, when they’re talking about Church matters and in this way cause more damage to the Church than those who are actively engaged in opposing Orthodoxy. It’s best if the river isn’t too much in spate, because then it carries away logs, rocks and people. But if it’s too stagnant, on the other hand, you get lots of mosquitoes…

And then there are people who are concerned more with criticizing others than they are with the general good. They spend more time watching other people than they do examining themselves. They look at what somebody else says, so that they can then take a stick to them, when, if they themselves had written the self-same thing, they’d support it with quotations for the Scriptures and the Fathers. They do a great deal of harm, because, on the one hand, they’re being unfair to another person, and, on the other, they’re belittling them in the eyes of others. In fact, they often sow doubt in the souls of those who are weaker in the faith, by shocking them. Those who justify their wickedness by their supposed reprimands of others rather than themselves or with their publication of Church affairs- even things that shouldn’t be mentioned- by hiding behind the instruction to ‘tell it to the Church’ [Matth.18, 17] should make a start with their own little church, their family or Association and if they seem to be certain that all’s well there, then they can start making a mockery of our Mother Church. Though I don’t think that good children ever condemn their own mother.

Everybody’s needed in the Church, everybody offers their services, be they mild characters or strict. Just as, for the human body, we need sweet things and sour, even bitter radishes, because they all have their own substances and vitamins, so everyone’s necessary in the body of the Church. Each person complements the nature of the others and we all have to put up with not only the spiritual character of the others but also the weaknesses they have as people. Unfortunately, some people make absurd demands of others. They want everybody to be of the same spiritual constitution and if they’re a little bit lenient or a touch too sharp, they conclude that they’re not spiritual people at all.

Για την ακολουθία πατήστε εδώ

Την Καλαμάτα επισκέφθηκαν την Τετάρτη 13 Δεκεμβρίου 2017, ο Κωνσταντίνος Πολίτης, Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ιεροψαλτών Ελλάδος, ο Φώτιος Γιαννακάκης, Γενικός Γραμματέας της Ομοσπονδίας, ο Νικόλαος Μποσίνης, μέλος του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας. 

Οι κοι Πολίτης, Γιαννακάκης και Μποσίνης συνοδευόμενοι από τον Κωνσταντίνο Σιάχο, Διευθυντή της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας και τον Πέτρο Κατσαράκη, μέλος του Συμβουλίου της Τοπικής Κοινότητας Καλαμάτας του Δήμου Καλαμάτας, συναντήθηκαν με το Δήμαρχο Καλαμάτας, Παναγιώτη Νίκα.

Σκοπός της επισκέψεως του ανώτατου ιεροψαλτικού οργάνου ήταν η διοργάνωση του διήμερου ψαλτικής τέχνης που θα διεξαχθεί, στις 4 και 5 Μαρτίου 2018. Πρόκειται για μια πανελλήνιας εμβέλειας εκδήλωση, με σκοπό την υποστήριξη και την ανάδειξή της Ψαλτικής Τέχνης ως τμήμα της παγκόσμιας άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, στο πλαίσιο της UNESCO.

Οι εκδηλώσεις θα περιλαμβάνουν φεστιβάλ χορωδιών, μουσικολογική ημερίδα, καθώς και δράσεις διάχυσης της αξίας της ψαλτικής τέχνης μέσω εκπαιδευτικών προγραμμάτων  σε σχολεία, με την υποστήριξη του Δήμου Καλαμάτας.

Στο πλαίσιο αυτό ο Δήμαρχος κ. Νίκας γνωστοποίησε ότι ο Δήμος Καλαμάτας θα θέσει στη διάθεση της Ομοσπονδίας Ιεροψαλτών το Μέγαρο Χορού και θα παράσχει κάθε υποστήριξη, στο μέτρο των δυνατοτήτων του, για την επιτυχία των εκδηλώσεων, οι οποίες θα έχουν πανελλαδική και διεθνή αντανάκλαση.

Κυκλοφόρησε το νέο τεύχος, αρ. 42, 2017 (Σχήμα: 14 x 20. Τιμή: 5,00€ ), του περιοδικού «Ο Όσιος Γρηγόριος». Πρόκειται για την ετησία περιοδική έκδοση της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου περιέχουσα κείμενα Ορθοδόξου δογματικής και ηθικής διδασκαλίας, καθώς και κείμενα περί Ορθοδόξου Μοναχισμού, νήψεως και νοεράς προσευχής κατά την εν Αγίω Όρει παράδοσιν.
Περιεχόμενα τεύχους:
† Αρχιμ. Γεωργίου Γρηγοριάτου, Η Εκκλησία και ο Οικουμενισμός.
Καθηγουμένου Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου, Αρχιμ. Χριστοφόρου, «Ευαγγελίζομαι υμίν χαράν μεγάλην». Εις τους αγίους Τρεις Ιεράρχας. «Δι’ υπομονής τρέχωμεν τον προκείμενον ημίν αγώνα».
Ιερομονάχου Λουκά Γρηγοριάτου, Θεμελιώδη γνωρίσματα του Ορθοδόξου ιεραποστολικού φρονήματος.
Ι.Α.Σ., Αρχιμανδρίτης Γαλακτίων Σιμωνοπετρίτης.
Καθηγουμένου Ιεράς Μονής Διονυσίου, Αρχιμ. Πέτρου, Μοναχός Παΐσιος Διονυσιάτης.

Τρία αδέλφια που ευαρέστησαν στον Χριστό.
Ι.Θ.Σ., Γέρων Βαρλαάμ Σιμωνοπετρίτης.
Μ.Δ.Γ., Μοναχός Ιωσήφ Γρηγοριάτης.
Καθηγουμένης Ι. Μονής Παναγίας Ελεούσης Πατρών, Μακαρίας Μοναχής, Γερόντισσα Μακρίνα Μπαλάσκα.
Επίκαιρα γεγονότα και θέματα.
Επίσημα κείμενα του Αγίου Όρους περί της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου. Η εποχή μας χρειάζεται προφητικό λόγο και μετάνοια. Πρωτοπρεσβύτερος π. Αντώνιος Ζούπης.

Υλικά :

1 κιλό σπανάκι βρασμένο, ψιλοκομμένο και στραγγισμένο καλά
1 κρεμμύδι τριμμένο
1 καρότο ψιλοτριμμένο
1 κουταλιά της σούπας φύλλα σέλινου ψιλοκομμένα
½ φλιτζάνι τσαγιού λάδι
Αλάτι, πιπέρι
½ κιλό κοφτό μακαρονάκι

Εκτέλεση :

Σωτάρουμε το λάδι με το κρεμμύδ  και το σέλινο ώσπου να μαραθούν. Προσθέτουμε το σπανάκι, λίγο αλάτι, πιπέρι και αφήνουμε τα υλικά να σιγοψηθούν. Βράζουμε τα ζυμαρικά και τα στραγγίζουμε. Τα σερβίρουμε σε βαθιά πιατέλα. Προσθέτουμε το σπανάκι στη μέση μακαρονιών.

Κάντε κλικ εδώ για όλα τα βιβλία της μοναστηριακής γαστρονομίας.

Πηγή: monastiriaka.gr

Lack of faith is the result of pride. People who are proud claim that they know everything through their mind and science. But knowledge of God is beyond their reach, because He is known only by revelation from the Holy Spirit. The Lord is revealed to humble souls. It’s to these that He assigns His tasks, which are beyond the capacity of the mind to understand. With our physical mind, we can understand only earthly things, and even then only partially, while God and all the things of heaven are known only through the Holy Spirit.

Επίσκεψη στην Έδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στο Φανάρι, πραγματοποίησε σήμερα, Κυριακή, 17 Δεκεμβρίου, ο Μητροπολίτης Μπορισπόλ και Μπροβάρυ Αντώνιος, από την Ουκρανία.

Ο Μητροπολίτης Μπορισπόλ και Μπροβάρυ, Πρωτοσυγκελλεύων της Επαρχίας Κιέβου, ο οποίος συνοδευόταν από τον Πρωθιερέα Νικόλαο Ντανίλεβιτς, Αντιπρόεδρο του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων της Εκκλησίας της Ουκρανίας και το μέλος του Ουκρανικού Κοινοβουλίου, κ.Βαντίμ Νοβίνσκι, έγινε δεκτός από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο.

Κατά τη διάρκεια της συναντήσεως τους, που διεξήχθη σε εγκάρδια και αδελφική ατμόσφαιρα, αρχικώς στην Αίθουσα του Θρόνου και ακολούθως στο Πατριαρχικό Γραφείο, συζητήθηκαν θέματα κοινού ενδιαφέροντος και αντηλλάγησαν αναμνηστικά δώρα.

Προηγουμένως ο Μητροπολίτης Μπορισπόλ και η συνοδεία του παρακάθησαν σε γεύμα στην Πατριαρχική τράπεζα ενώ το πρωί, με την ευλογία του Οικουμενικού Πατριάρχη, τέλεσε τη Θεία Λειτουργία στο Βατοπαιδινό Μετόχι του Αγίου Ανδρέου, όπου με τη φροντίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου εξυπηρετείται η ρωσόφωνη Κοινότητα της Πόλεως. Στο Μετόχι τον υποδέχθηκε και τον προσφώνησε ο Ουκρανικής καταγωγής Ιεράρχης του Οικουμενικού Θρόνου, Αρχιεπίσκοπος Τελμησσού Ιώβ, ενώ ο Μητροπολίτης Αντώνιος προσέφερε στο Ναό μια εικόνα της Θεοτόκου.

Απευθυνόμενος προς τους εκπροσώπους Ουκρανικών Μέσων Ενημερώσεως, που παρακολούθησαν την επίσκεψη του Μητροπολίτου Αντωνίου στην Έδρα της Μητρός Εκκλησίας, ο Οικουμενικός Πατριάρχης ανέφερε:

«Σήμερα υποδεχθήκαμε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο μία αντιπροσωπεία από την Ουκρανία υπό την ηγεσία του αδελφού Μητροπολίτου κυρίου Αντωνίου. Τον ευχαριστούμε διότι λειτούργησε σήμερα το πρωί στη ρωσόφωνη Κοινότητα της Πόλεώς μας και ευλόγησε τους σλαβοφώνους πιστούς και τους μετέφερε την ευλογίαν της Εκκλησίας με την ευκαιρία και της εγγιζούσης εορτής των Χριστουγέννων. Επιλαμβάνομαι της ευκαιρίας για να αποστείλω σε όλο τον ευσεβή ουκρανικό λαό, ο οποίος αποτελείται από πνευματικά τέκνα της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, την ευλογίαν αυτής και τας θερμοτέρας των ευχών της διά τις επικείμενες εορτές των Χριστουγέννων. Ευχόμεθα κατά το νέον έτος να υπάρξει ειρήνη, ενότης, ευστάθεια, διά την δόξαν του Κυρίου και διά το καλό όλης της ανθρωπότητας. Η Ορθόδοξος Εκκλησία μας, ως γνωστόν, προσεύχεται σε κάθε Ακολουθία της υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου. Πόσο μάλλον αυτή η ειρήνη πρέπει να αποτελεί χαρακτηριστικό γνώρισμα ημών των Ορθοδόξων πιστών. Γι’ αυτό προπέμπω την Αντιπροσωπεία από την Εκκλησία της Ουκρανίας, υπό τον αδελφόν Μητροπολίτην Αντώνιον, με τα καλύτερα αισθήματα της Μητρός Εκκλησίας και με την ευχή διά ειρήνην και ευδοκίαν κατά το νέον έτος. Ο Θεός μαζί σας, καλάς εορτάς!»

Υπάρχουν ποιοτικές διαβαθμίσεις στην μετοχή της ειρήνης του Χριστού. Τελικά φθάνει ο άνθρωπος στο σημείο να γίνει και ο ίδιος ειρηνοποιός, όπως και ο Χριστός είναι ειρηνοποιός, επαληθεύοντας τον μακαρισμό του Κυρίου, «μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται».

Γέροντας Εφραίμ Βατοπαιδινός