The Apostle Paul, with this reading from his Epistle to the Galatians, seeks to educate those who still do not realize that the Mosaic Law has a temporary and not eternal value. To illustrate this, he uses the example of the two sons of Abraham. The first child born from Hagar the slave symbolizes the current city of Jerusalem, which is undermined by her and her children. The other child of Abraham, born from the free woman Sarah, according to the promise of God, symbolizes the heavenly Jerusalem. The heavenly Jerusalem is free, and is the mother of all of us Christians. Since she is free from the Mosaic Law, this means that her children also are free from the Mosaic Law.

In speaking of the heavenly Jerusalem, the Apostle Paul gives us the opportunity to look more closely at this eternal homeland promised to us by God, where Christians will live forever. The Lord often refers to it as the “Kingdom of the Heavens,” so that people will not confuse it with the kingdoms of this world. He also sometimes calls it the “Kingdom of God” or “My Father’s Kingdom,” giving honor to God the Father and His own kingdom. He also calls it Paradise (Luke 23:43).

As Jesus revealed to us, God has prepared His Kingdom “before the creation of the world” for His Angels and those on earth who desire it by their seeking communion with God. This is done by applying His commandments, especially the commandment of love (see Matthew 25: 34-35). This heavenly kingdom is eternal, it has no end. The joy, rest, peace and happiness of all those who will live in it is also forever. In this kingdom of God there are none of the sorrows that people face in this life: such as the “pain, sorrow, sigh” of death and the like, but a happy “life of endlessness.”

After the Second Coming of the Lord, the bodies of all people will be raised from materials that are, with the energy of the Almighty Creator, transformed into the spiritual. That is why in the Kingdom of Heaven we will have no material needs such as food, water or anything else we need here. “The Kingdom of God is not eating and drinking, but righteousness, and peace and joy in the Holy Spirit” (Romans 14:17).

The element that dominates the Kingdom of Heaven is light. But it is not the natural light that radiates from the sun. The Prophet Isaiah prophesies: “There the sun shall no longer be your light by day, nor shall the rising of the moon shine on you at night, but the Lord shall be your everlasting light” (Isaiah 60:19). The Apostle John also reveals to us: “The new Jerusalem, the kingdom of the heavens,” does not need sun or moon to brighten it, for the splendor of God is blazing, and its lamp is the Lamb, that is Jesus Christ who was sacrificed for our salvation as a lamb (see Revelation 21:23). Part of this light of Christ was seen (not the full splendor of the Divine) by Peter and the other two Apostles at the Transfiguration of the Savior on Mount Tabor. Peter felt such spiritual joy that he did not want to leave, and asked the Lord to set up places to stay, so they did not have to leave this wonderful situation. From this alone we can understand, what pleasure and happiness is felt by those who live in the light of the Kingdom of Heaven.

This uninterrupted presence of the Lord in the heavenly Paradise gives indescribable joy to all people and the Angels. After all, as Jesus said, after the common resurrection people “will be like the angels of God in heaven” (Matthew 22:30). And the countless crowds of Angels with all the Saints will be a pan-harmonium chorus, as revealed by John the Apostle, and will chant: “You are worthy because you have redeemed us to God by your blood…Blessing and glory and wisdom, Thanksgiving and honor and power and might, be to our God forever and ever” (Revelation 5:9 & 7:12). There will always be hymns of thanksgiving and praise to the Triune God and everyone will live in a delightful feast.

My brothers and sisters, this is our permanent home, for which God has destined us for. Let us take care of our lives to be made worthy to hear from the Lord: “Come, you blessed of My Father, inherit the kingdom prepared for you from the foundation of the world.” Amen.

Υλικά
800 γρ. μπακαλιάρος, ξαρμυρισμένος
2 μαρούλια, πλυμένα
1 ματσάκι άνηθο, ψιλοκομμένο
2 φρέσκα κρεμμυδάκια, ψιλοκομμένα
2 καρότα, τριμμένα
1 φλ. του καφέ ρύζι γλασέ
150 ml έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
500 ml ζωμό λαχανικών, σπιτικό, ψυγείου ή από βιολογικό κύβο
2 λεμόνια, το χυμό
πιπέρι

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Σε μια βαθιά κατσαρόλα με νερό που βράζει ρίχνουμε τον μπακαλιάρο και τον βράζουμε για 10΄.
Σουρώνουμε φροντίζοντας να κρατήσουμε το νερό σε άλλη κατσαρόλα ή σε μεγάλο μπολ. Αφήνουμε 10΄ να κρυώσει ελαφρά και τον ψιλοκόβουμε.
Με ένα μαχαίρι κόβουμε τα κοτσάνια από τα φύλλα των μαρουλιών και τα κρατάμε στην άκρη.
Στο νερό που βράσαμε τον μπακαλιάρο ζεματίζουμε τα φύλλα του μαρουλιού, βουτώντας τα για 2-3΄.
Σε ένα μπολ ρίχνουμε τον ψιλοκομμένο μπακαλιάρο, τον άνηθο, τα κρεμμυδάκια, τα καρότα, το ρύζι και πιπέρι, και ανακατεύουμε καλά.
Στον πάτο μιας βαθιάς κατσαρόλας στρώνουμε τα κοτσάνια από τα φύλλα των μαρουλιών.
Στρώνουμε τα φύλλα των μαρουλιών σε πάγκο εργασίας. Βάζουμε 1 κ.σ. από το μίγμα στη μέση της βάσης κάθε φύλλου, στην πλευρά που βρισκόταν το κοτσάνι, διπλώνουμε τα πλαϊνά προς τα μέσα και τυλίγουμε σφιχτά.
Βάζουμε τα ντολμαδάκια κυκλικά σε μια κατσαρόλα και από πάνω τοποθετούμε ένα πιάτο, ώστε να μην κινούνται κατά τη διάρκεια του μαγειρέματος και διαλυθούν. Περιχύνουμε με το λάδι και τον ζωμό, σκεπάζουμε με το καπάκι και βράζουμε σε χαμηλή φωτιά για 30΄.
Αποσύρουμε, περιχύνουμε με το χυμό λεμονιού, ανακινούμε κυκλικά την κατσαρόλα και σερβίρουμε.

Πηγή: Αγιορειτικη Μαγειρική Κληρονομιά

Let’s take communion with humble thoughts. We should listen to and concentrate on the words of the Service of Holy Communion and we should say: ‘Christ, I’m such a sinner and no-one else is’.

Ο Μηνάς ήταν Αθηναίος και από την οικογένεια του ειδωλολάτρης. Όταν όμως εκπαιδεύτηκε και μορφώθηκε αρκετά, διαπίστωσε ότι η πολυθεΐα ήταν μάλλον ψέμα και πλάνη. Στη μελέτη των φιλοσόφων επίσης, δεν μπόρεσε να βρει κάτι το αληθινό. Τότε προχώρησε στη μελέτη χριστιανικών συγγραμμάτων. Έπειτα του Ευαγγελίου, όπου και βρήκε αυτό που τον γέμιζε ψυχικά, δηλαδή το φως και την αλήθεια. Έτσι, ο Μήνας έγινε χριστιανός.
http://www.youtube.com/watch?v=tNUAUH6GQxI

Αργότερα, ο βασιλιάς Μαξιμίνος (311 – 313 μ.Χ.) (κατ’ άλλους ο Μαξιμιανός [286 – 305 μ.Χ]) , μη γνωρίζοντας ότι είναι χριστιανός, τον έκανε έπαρχο Αλεξανδρείας. Αλλά όταν ο βασιλιάς αυτός διέταξε διωγμούς στην πόλη αυτή, ο Μηνάς όχι μόνο δεν εξετέλεσε τη διαταγή, αλλά και συνετέλεσε να πληθυνθούν οι χριστιανικές τάξεις.

Τότε ο Μαξιμίνος έστειλε νέο έπαρχο, τον Αθηναίο λόγιο Ερμογένη. Αυτός, τηρώντας το γράμμα του νόμου, βασάνισε σκληρά το Μηνά και τον έκλεισε στη φυλακή, για να πεθάνει εκεί μέσα από τις πληγές του. Μετά από καιρό, όταν ο Ερμογένης έστειλε να διαπιστώσουν αν και πότε πέθανε ο Μηνάς, διαπίστωσαν ότι όχι μόνο δεν είχε πεθάνει, αλλά και οι πληγές του θεραπεύθηκαν. Τότε δημόσια τον ρώτησε πως έγινε αυτό. Ο Μηνάς απάντησε ότι θεραπεύθηκε την ώρα που πεσμένος στο έδαφος έψαλλε: «Εάν πορευθώ εν μέσω σκιας θανάτου, ου φοβηθήσομαι κακά, ότι συ μετ  ἐμοῦ ει Κύριε» (Ψαλμός κβ’ 4). Εάν δηλαδή αντικρίσω το θάνατο, δε θα φοβηθώ μήπως πάθω κακό, διότι συ είσαι μαζί μου, Κύριε. Η απάντηση είχε σαν αποτέλεσμα να γίνει χριστιανός ο Ερμογένης και ο Εύγραφος που ήταν γραμματικός του Μηνά. Αργότερα, όλους μαζί τους αποκεφάλισαν.

Πηγές: saint.gr– optiko.net 

Because of so much reading, people today have ended up as tape-recorders and their cassettes are full of superfluous things. But according to Abba Isaac, teaching without action is a ‘repository of shame’.

You see, lots of people who are interested in sports read sports magazines or newspapers and just sit there like lemons, but they admire the athletes. ‘He’s amazing’, they say. ‘Well done’. But they don’t break a sweat themselves or shed a couple of pounds in weight. They read and read about sports and lie around. That’s not doing them any good. All they have is the pleasure of reading.

Some secular-minded people read newspapers, others read a romance or an adventure, or go to the stadium to watch the game and pass their time. Some of those who read spiritual texts do the same. They may stay up all night madly reading spiritual books and they’re happy. They pick up a spiritual book, settle down comfortably for a bit and start reading.

‘That’s done me good’, they say. Better to say you’ve enjoyed yourself, that you’ve had a pleasant time. Because it hasn’t done you good at all. It’s of benefit only when you see what you’ve read, examine yourself and then try to make an effort to put it into practice. ‘What does what I read mean? Where am I spiritually? What should I do?’ And there’s the fact that the more you learn, the more responsibility you have. I’m not saying not to read, not to know a lot and not to have responsibility, because that would be misleading. But don’t read just for pleasure.

The bad thing is that if you read a lot and you’ve got a good memory, you remember a lot. You can then say a lot and fool yourself into thinking that you’re actually applying what you’ve read. In this way, you create a false picture, both for yourself and for other people. So don’t be content only with reading a lot. Make sure you apply it. Wide reading edifies people in a general way. The aim is, however, to become educated in a God-centred way. I’ve no intention of going and becoming a university professor*, in which case I’d be obliged to know all sorts of things. If I need to learn something from another sphere of knowledge, I’ll be able to easily enough, as long as I’ve acquired God-centred education.

* Had this been his aim, he’d have made a fine one. I remember when I translated his book on Saint Arsenios, Elder Païsios asked me to write an introduction to the English text. I did so and we then met at the Monastery at Souroti to discuss it. The meeting took me straight back to tutorials at Oxford. The Elder went through the text with me, essentially, though very gently, indicating that it wasn’t much good and then went on to give me specific directions on how he wanted the introduction to be [WJL].

Source: agiazoni.gr

Οι παλιοί έλεγαν ότι λάχανα και κουνουπίδια αν δεν κρυώσει ο καιρός δεν νοστιμίζουν. Οι καιρικές συνθήκες βέβαια έχουν πολύ αλλάξει, αλλά όσο νάναι από εδώ και μετά μπορούμε να λέμε ότι έρχεται ο χειμωνας

Κουνουπιδοκεφτέδες

12-14 κεφτέδες 20 λεπτά
Χρόνος μαγειρέματος
15 λεπτά

Συστατικά
500 γρ κουνουπίδι βάρος καθαρισμένου
120 γρ αλεύρι μαλακό
2-3 κοτ. σούπας ψιλοκομμένο μαϊντανό
1 μέτριο κρεμμύδι τριμμένο στον τρίφτη
2 σκελίδες σκόρδου λιωμένες
1 κουτ. γλυκού κύμινο
1/2 κουτ. γλυκού κανέλα
1 κουτ. γλυκού κουρκουμά
αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι
ελαιόλαδο για το τηγάνισμα

Διαδικασία
Με κοφτερό μαχαίρι αφαιρούμε τα κοτσάνια από το κουνουπίδι και το κόβουμε σε μπουκετάκια όσο πιο μικρά μπορούμε. Το πλένουμε και το βάζουμε σε αλατισμένο νερό που βράζει. Βράζουμε για 10 λεπτά. Στραγγίζουμε καλά σε σουρωτήρι

Σε ένα μπολ αναμειγνύουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά με τη βοήθεια μιας σπάτουλας.

Προσθέτουμε το βρασμένο κουνουπίδι και ανακατεύουμε καλά.

Σε ένα τηγάνι βάζουμε ελαιόλαδο και μόλις ζεσταθεί καλά προσθέτουμε κουταλιές από το μείγμα. Δεν βάζουμε πολλούς μαζί γιατί θα επηρεαστεί η θερμοκρασία του λαδιού. Τηγανίζουμε τους κεφτέδες σε λίγο πιο χαμηλή θερμοκρασία για 2-3 λεπτά από κάθε πλευρά.

Μεταφέρουμε σε πιατέλα στρωμένη με χαρτοπετσέτα να στραγγίσουν τα περιττά λάδια. Συνεχίζουμε με το υπόλοιπο μείγμα.

Πηγή:  Αγιορειτικη Μαγειρική Κληρονομιά

If your prayer isn’t fervent, it doesn’t mean that it isn’t pleasing to God. Sometimes such prayer may be thought of as sacrifice, if you humble and censure yourself before God.

Στην Άπω Ανατολή και συγκεκριμένα στην Σεούλ βρέθηκε φέτος για τον εορτασμό του Αγίου Νικολάου ο Παναγιότατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος.

Ακολουθούν φωτογραφίες από την πανήγυρη του Αγίου Νικολάου στην Σεούλ.

Πηγή: Φωτογραφίες: fanarion.blogspot.com, orthodoxianewsagency.gr

«Στη σημερινή εκκοσμικευμένη κοινωνία, αυτά φαίνονται μάλλον ακατανόητα.

Σήμερα, η αργία της Κυριακής, αποκομμένη από τον Κύριο και το Κυριακό Δείπνο της Λειτουργίας, κατάντησε απλώς μία άδεια μέρα, που μάταια προσπαθεί ο αλειτούργητος άνθρωπος να τη γεμίσει με διασκεδάσεις, δηλαδή, με άγονο διασκορπισμό νοός και καρδίας.

Αυτά τα άγονα κενά εκδικούνται με την εμφάνιση του «συνδρόμου της Κυριακής», μίας παράξενης αρρώστιας, που εδώ και χρόνια έχουν παρατηρήσει ψυχίατροι σε όλον τον σύγχρονο κόσμο.

Τα συμπτώματα αυτού του συνδρόμου είναι: πλήξη, ανία, τάση φυγής, νευρικότητα και απρόβλεπτα ξεσπάσματα».

ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ – 9 Δεκεμβρίου 2018 – Σε σύνταξη Αρχιμ. Β.Λ.

Πηγή: orthodoxianewsagency.gr

Ερευνητές εντόπισαν «διαφορετικά μοτίβα» σε εγκεφαλογραφήματα που πραγματοποιήθηκαν σε παιδιά και τα οποία καταγράφουν έντονη χρήση έξυπνων συσκευών, tablets και video games, σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία μιας ευρείας συνεχιζόμενης έρευνας στις ΗΠΑ.

Οι πρώτες πληροφορίες από την έρευνα του Εθνικού Ινστιστούτου Υγείας (NIH), η οποία κοστίζει 300 εκατομμύρια δολάρια, αποκαλύπτει ότι τα παιδιά εννέα και δέκα ετών που περνούν περισσότερες από επτά ώρες ημερησίως χρησιμοποιώντας τέτοιες συσκευές εμφανίζουν σημάδια πρόωρης αραίωσης του εγκεφαλικού φλοιού, δηλαδή της εξωτερικής εκείνης στιβάδας του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για την επεξεργασία των αισθητηριακών πληροφοριών.

«Δεν γνωρίζουμε αν προκαλείται από τον χρόνο παρακολούθησης. Ακόμη δεν γνωρίζουμε αν είναι κάτι κακό», είπε η Γκάγια Ντάουλινγκ, μια γιατρός του NIH που συμμετέχει στην έρευνα αναλύοντας τα πρώτα συμπεράσματα σε συνέντευξή της στην εκπομπή του CBS «60 Minutes».

«Αυτό που μπορούμε να πούμε ότι αυτή είναι η εικόνα των εγκεφάλων παιδιών που περνούν πολλή ώρα μπροστά από τις οθόνες. Και δεν είναι ένα μόνο μοτίβο», είπε η Ντάουλινγκ.

Τα στοιχεία του NIH που παρουσιάστηκαν από το CBS έδειξαν ακόμη ότι τα παιδιά που περνούν περισσότερες από δύο ώρες την ημέρα μπροστά σε οθόνες είχαν χειρότερες επιδόσεις στις γλώσσες και σε νοητικές ασκήσεις.

Η έρευνα, στο πλαίσιο της οποίας υποβλήθηκαν σε εγκεφαλογράφημα 4.500 παιδιά, έχει απώτερο στόχο να δείξει αν προκαλεί εθισμό η οθόνη όταν τα παιδιά περνούν πολλές ώρες μπροστά από αυτήν. Ωστόσο οι ερευνητές τόνισαν ότι απαιτούνται πολλά χρόνια για την κατανόηση τόσο μακροπρόθεσμων επιπτώσεων.

«Με πολλούς τρόπους η ανησυχία των ερευνητών, στους οποίους συμπεριλαμβάνομαι, είναι ότι βρισκόμαστε εν μέσω ενός φυσικού είδους ανεξέλεγκτου πειράματος με αντικείμενο την επόμενη γενιά παιδιών», δήλωσε στην εκπομπή ο ελληνικής καταγωγής παιδίατρος Δημήτρης Χρηστάκης, ένας από τους επικεφαλής της πρόσφατης οδηγίας που εξέδωσε η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής.

Τα πρώτα στοιχεία της έρευνας θα αρχίσουν να δίνονται στη δημοσιότητα στις αρχές του 2019.

Σήμερα η Ακαδημία συστήνει στους γονείς να «αποφεύγουν την χρήση ψηφιακών μέσων -πέραν του video chatting- σε παιδιά μικρότερα των 18 με 24 μηνών».

Πηγή: kathimerini.gr

Υπό κατασκευή βρίσκεται το νέο διεθνές αεροδρόμιο του Πεκίνου, ένα κολοσσιαίο έργο, επικών διαστάσεων. Εκτιμάται πως από το νέο αεροδρόμιο – που οι υπεύθυνοί του φιλοδοξούν να γίνει το μεγαλύτερο και με περισσότερη κίνηση αεροδρόμιο, διεθνώς – θα περνούν ετησίως πάνω από 100 εκατομμύρια επιβάτες και 4 εκατομμύρια τόνοι εμπορευμάτων. Αποκαλούμενο και «αστερίας», οι τερματικοί του καλύπτουν μία περιοχή μεγέθους 97 ποδοσφαιρικών γηπέδων ενώ το συνολικό μήκος των πρώτων τεσσάρων – από τους επτά – διαδρόμων προσγείωσης/απογείωσης θα ξεπερνά τα 16 χιλιόμετρα.

Πηγή: cnn.gr

Μόνο πριν λίγους μήνες και συγκεκριμένα τον Μάρτιο, ο δρ Ντάβιντε Λατσέρι, ειδικός σε θέματα Ιατρικής στην Τέχνη, αποκάλυπτε μία ιδιαίτερη ανατομική λεπτομέρεια να βρίσκεται «κρυμμένη» στις πτυχώσεις του μανδύα που κρατά η «Αλληγορία της Χλωρίδας» (Flora) προσπαθώντας να καλύψει το γυμνό σώμα της Θεάς του Έρωτα στον διάσημο πίνακα «Η Αφροδίτη που γεννιέται από τα νερά» του Σάντρο Μποτιτσέλι, ο οποίος εκτίθεται στην Γκαλερί Ουφίτσι στη Φλωρεντία.

Οι πτυχώσεις όπως διαμορφώνονται και το χρώμα τους στο ύφασμα, σύμφωνα με τον ίδιον, στην πραγματικότητα αναπαράγουν ένα ανθρώπινο ανατομικό χαρακτηριστικό, συγκεκριμένα έναν πνεύμονα, με τα νεύρα, τα αιμοφόρα αγγεία και τις κοιλότητες που διαιρούνται από τους βρόγχους. Μια αλληγορία που πιθανότατα είχε χρησιμοποιηθεί από τον ίδιον τον φλωρεντινό καλλιτέχνη και στον άλλο διάσημο πίνακά του, την «Άνοιξη» («Primavera»). Το 2009, δύο Αμερικανοί επιστήμονες, οι Nenjamin Blehe και Roy Doliner, είχαν ήδη εντοπίσει το περίγραμμα των δύο πνευμόνων επιμελώς μεταμφιεσμένους στη βλάστηση και τις διακλαδώσεις των δένδρων πίσω από την εικόνα της Αφροδίτης.

Είναι ακριβώς αυτές οι προηγούμενες μελέτες που ενέπνευσαν τον Ιταλό χειρουργό να διενεργήσει περαιτέρω έρευνες για πιθανές κρυμμένες ανατομικές λεπτομέρειες στο έργο του Μποτιτσέλι και όντως πρόσφατα δημοσίευσε ένα άρθρο για μία νέα ανακάλυψη, που τώρα αφορά ένα άλλο αριστούργημα του διαλεχτού ζωγράφου της Αναγέννησης: Τη «Μαντόνα του Ροδιού» (1487), πίνακα που επίσης εκτίθεται στην Πινακοθήκη Ουφίτσι.

Σύμφωνα με τη μελέτη του Λατσέρι και της ομάδας του, που δημοσιεύθηκε στο Interactive CardioVasckular and Thoracic Surgery, στον καρπό του ροδιού που κρατά στο χέρι του ο Ιησούς βρέφος, μπορεί κάποιος κάλλιστα να αναγνωρίσει μία τέλεια ανατομική αναπαράσταση της ανθρώπινης καρδιάς.

Όπως δήλωσε ο χειρουργός στο ιταλικό πρακτορείο ANSA «η διάταξη των σπόρων και των νευρώσεων στο ξεφλουδισμένο ρόδι αντιστοιχούν επακριβώς στη διάταξη των αντλιών και των δύο κόλπων στην καρδιά, τις δύο κοιλίες και την κύρια πνευμονική αορτή. Ακόμη και το στέμμα του ροδιού χωρίζεται σε δύο μέρη που μιμούνται την ανώτερη κοίλη φλέβα και το αορτικό τόξο με τις τρεις διακλαδώσεις του».

Αυτές οι εντυπωσιακές ομοιότητες με την καρδιακή ανατομία, αλλά και η θέση του καρπού, που ο Ιησούς κρατά ακριβώς μπροστά από το αριστερό του στήθος στο ύψος της καρδιάς, ενισχύει την πιθανότητα η υπόθεση του Λατσέρι να είναι βάσιμη.

Αλλά γεννάται το ερώτημα: γιατί ο καλλιτέχνης να θέλει να κρύψει αυτές τις ανατομικές λεπτομέρειες στα έργα του; Η μελέτη διευκρινίζει ότι την περίοδο εκείνη οι εικαστικοί καλλιτέχνες συχνά παρακολούθησαν μαθήματα ανατομίας, αναζητώντας μια πιο ρεαλιστική και πλαστική αναπαράσταση του ανθρώπινου σώματος. Ο Μποτιτσέλι όχι μόνον παρακολούθησε μαθήματα ανατομίας στη Μπολόνια, αλλά μετά βεβαιότητος γνώριζε και την εκτενή συλλογή ανατομικών σχεδίων του Λεονάρντο Ντα Βίντσι.

Είναι βέβαια προφανές πως τόσο η αναπαράσταση των πνευμόνων, όσο και της καρδιάς, αντιπροσωπεύουν αλληγορίες. Το ρόδι είναι μια έντονα συμβολική εικόνα, που μπορεί να περιέχει διάφορες ερμηνείες, ιδίως σε έργα με χριστιανικό περιεχόμενο και μήνυμα. Σύμφωνα με τη μελέτη της ομάδας του Δρ Λατσέρι, ενδέχεται να συμβολίζει το σύνολο των Παθών και την Ανάσταση του Ιησού: τους άλικους σπόρους, που αντιστοιχούν στο αίμα που έχυσε ο Θεάνθρωπος για να λυτρώσει την ανθρωπότητα.

Ο Μποτιτσέλι σαφώς και δεν ήταν ο μόνος καλλιτέχνης που περιελάμβανε κεκαλυμμένες ανατομικές λεπτομέρειες στα έργα του. Αρχής γενομένης από τον Μιχαήλ Άγγελο, οι καλλιτέχνες αρέσκονταν και τολμούσαν να ενοφθαλμίζουν αινίγματα στις αυτοπροσωπογραφίες τους, αλλά και άλλους διάφορους συμβολισμούς, που μεθερμηνεύτηκαν πολύ αργότερα, εάν όχι μετά πολλούς αιώνες. Πολλές διαγνωστικές έρευνες, με προηγμένα τεχνολογικά μέσα, έχουν αποκαλύψει πάμπολλες και περίπλοκες εξεζητημένες και κρυμμένες εικόνες στα αριστουργήματα καλλιτεχνών, ακόμη –ακόμη έχουν αποκαλύψει προηγούμενες αναπαραστάσεις στα κατώτερα στρώματα του πίνακα.

Τώρα πια, η σκυτάλη της ερμηνείας περνά στους ιστορικούς Τέχνης, που αναμένεται να εισφέρουν και νέες γνώσεις και απόψεις στον διάλογο για τις συνθήκες δημιουργίας και το αληθινό —πέρα από το φαινομενικό—μήνυμα του έργου τέχνης. Ένας διάλογος που αναμένεται να είναι λίαν διαφωτιστικός και συναρπαστικός.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ, La Repubblica, ANSA, Artslife.com

Όλοι έχουμε ακούσει για τις παρενέργειες από το δάγκωμα ενός φιδιού, όμως άλλο να στο λένε και άλλο να το βλέπεις.

Οτι τα φίδια είναι από τα πιο φονικά και επικίνδυνα ζώα στο πλανήτη, όλοι το γνωρίζουμε…

Αν τύχει μάλιστα και σε δαγκώσει κάποιο, τότε πρέπει να δράσεις άμεσα, προκειμένου να γλιτώσεις από τον θάνατο, όμως ελάχιστοι γνωρίζουμε τι πραγματικά κάνει στο σώμα σου.

ΟΚ, ξέρουμε οτι το δηλητήριο είναι θανατηφόρο, αλλά τι σου κάνει;

Την απάντηση με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο, μας την έδωσε το παρακάτω video, στο οποίο φαίνεται πως δύο σταγόνες από το δηλητήριο αυτό, είναι αρκετές για να πήξει το αίμα ενός ανθρώπου και να μην μπορεί να κυκλοφορήσει.

Πηγή: gazzetta.gr

Η γυναίκα – πειρασμός

Κατόπιν ανέβηκε στο Στύλο του Γελανίου, που ήτο ψηλότερος και έκανε ζωή αυστηρότερη και θαυμαστότερη. Μα ο δαίμονας, βλέποντας το μεγαλείο του τον εφθόνησεν ώστε του έπλεξεν και άλλες παγίδες. Παρεκίνησε τους αιρετικούς, που ήσαν στο Βυζάντιο, να του δώσουν ενόχλησι και να τον πειράξουν. Βρήκαν, λοιπόν, εκείνοι μια γυναίκα, που ήταν άσεμνη και ξεδιάντροπη. Λεγόταν Βασιανή και καταγόταν από την Ασία.

Την κατάφεραν εξαγοράζοντάς την με πολλά χρήματα να δοκιμάση αν μπορέση να μολύνη τον Όσιον ή κανένα από τους μαθητάς του, ώστε να ξεσπάση σάλος και να δημιουργηθή σκάνδαλο. Έφυγεν, λοιπόν, η αδιάντροπη εκείνη γυναίκα, ντυμένη με ωραία φορέματα και κοσμήματα πολύτιμα και πήγε κοντά στο στύλο του Οσίου. Εγκαταστάθηκε σ’ ένα χωράφι, ότι δήθεν έπασχε από ασθένεια. Με διάφορα δέ σχήματα, και πονηριές, όπως ήταν επιτήδεια στην πορνεία, άρχισε η βρωμερή τις προσπάθειές της για να αιχμαλωτίση την καθαρή ψυχή του Οσίου. Μάταιος ο αμαρτωλός κόπος της όμως. Δεν μπόρεσε παρ’ όλες τις προσπάθειες, να νικήση ούτε τον Όσιον, ούτε κανέναν από τους μαθητάς του.

Επέστρεψε, λοιπόν, άπρακτος. Ήθελε, όμως, να πάρη τα χρήματα που της είχαν υποσχεθή. Και αυτό δεν ήταν εύκολο, αφού τίποτε δεν είχε επιτύχει. Για να τα κερδήσει όμως είπε ψέμματα, ότι δήθεν την επεθύμησεν ο Όσιος και είπε στους μαθητάς του, να βάλουν την σκάλα ν’ ανεβή, αλλά αυτή δεν καταδέχθηκε και έφυγε!

Τοιουτοτρόπως η ελεεινή, εδυσφήμησε τον Όσιον. Αλλ’ η θεία δίκη δεν υπέφερε την συκοφαντία. Εμπήκεν μέσα της δαίμονας, από τον οποίον χωρίς να θέλη, ωμολόγησε την αλήθεια, δηλ. το ψεύδος και τον δόλον των αιρετικών. Τότε οι άνθρωπο της πόλεως, την επήγαν στον Όσιον. Αυτός σαν δούλος του Χριστού αμνησίκακος, την εθεράπευσε και της εσυγχώρησε το φταίξιμό της. Εκείνη εθαύμαζε την καλωσύνη του Οσίου και καταφιλούσε με δάκρυα τον στύλον, ασταμάτητα. Τότε η θεία χάρις την αναβάπτισε και υποσχέθηκε να διορθώση τον βίο της. Πράγματι! Από τότε η άσωτη γυναίκα, έζησε τίμια και φρόνιμα όλη τη ζωή της.

Διαιτητής Βασιλέων

Ύστερα από καιρό, ήλθε στον αυτοκράτορα του Βυζαντίου [δηλαδή τον Λέοντα Α΄,  που βασίλευσε από το 457 μέχρι το 474]  ο βασιλεύς των Λαζών, για να συνάψουν και οι δυό ειρήνη. Ο βασιλεύς του Βυζαντίου, επήρε τον βασιλέα των Λαζών και τον επήγε να γνωρίση τον Όσιον και να ιδή την καρτερίαν και υπομονή του. Τόσον δέ συγκινήθηκε και εθαύμασεν ο ξένος βασιλεύς τον Όσιον, ώστε έπεσεν και προσεκύνησε, όχι μόνον τον όσιον, αλλά και τον στύλον με ευλάβειαν, λέγοντας: Σε ευχαριστώ, Επουράνιε Βασιλεύ, διότι με αξίωσες να απολαύσω ουράνιον άνθρωπον.

Και τόσον τον ετίμησαν οι δύο βασιλείς, ώστε τον έβαλαν κριτήν εις τας υποθέσεις των και τους συνεβίβαζεν. Όταν ο βασιλεύς των Λαζών επέστρεψεν εις το κράτος του, διηγείτο παντού τα θαύματα του Οσίου. Πάντοτε δέ έγραφε τα προσκυνήματά του προς τον Όσιον. Όλος ο κόσμος, ιδιώται και βασιλείς, Έλληνες και βάρβαροι, με ευλάβειαν τιμούσαν τον Όσιον και τον θεωρούσαν ως άγγελον του Θεού.

Κείμενο: Γέροντα Χαραλάμπους Βασιλόπουλου, Ο Άγιος Δανιήλ ο Στυλίτης, εκδ. Ορθόδοξου Τύπου (σελ. 23-25 και 29-30).

Φωτογραφία: «Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας», υπό ιερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου, εκδ. Ίνδικτος (τόμος τέταρτος – Δεκέμβριος).

The issue of freedom is of great importance in the Orthodox view of humankind. According to this, people are made to be free. Freedom is the result of the fact that we’re made in the image of God and have the opportunity and potential to use our independent power to reach the state of being in the likeness of God. This isn’t an innate potential, but is effected through grace, through our encounter with God.

Freedom in Orthodox theology isn’t a free decision made from among a variety of choices. Real freedom is the transcendence of choices, of necessity, of corruptibility and sin. We experience real freedom when we’re removed from the passions that bind and restrict us. Our ontological freedom begins initially with our withdrawal from and severance of the passions, with our interaction with the uncreated energies of God and with our encounter with Christ. In Orthodox tradition, freedom isn’t an idea, but a person. And this person is none other than the Person of Christ.

People are free to follow the road to Christ and His Kingdom. In the spiritual life, our freedom plays a defining role in our salvation. In the sacrament of confession, the spiritual guide doesn’t exercise authority, doesn’t impose and doesn’t give orders. He or she respects the personal freedom and particular personality of each of their spiritual children. Real parentage isn’t sadistic, but sacrificial, and the more the parents reduce their own personality, the greater the benefit to those in their care. The selfless presence of a spiritual guide who doesn’t impose but is a constructive force is what is required in a spiritual relationship.

Such spiritual guides aren’t interested in acquiring some form of mechanical obedience, but rather they attempt to bring their spiritual children to spiritual maturity, so that they can decide for themselves. Spiritual guides help people to uncover their deeper self and, by the Grace of the Holy Spirit, to overcome narrow human boundaries and to attain salvation. It’s the combination of our freedom and Divine Grace that brings us salvation. Neither Divine Grace without our cooperation, nor our efforts without the aid of the Holy Spirit will bring us to salvation. Our freedom and responsibility as independent factors in the task of our salvation are to be understood in this context.

Freedom is an internal state bound up with the truth and has no connection at all with external alternative free choices and opportunities. Carl Rogers understood that the freedom of Western culture is unproductive and limits us to choosing between certain alternative solutions and choices all the time. His own stance was that real freedom is the opportunity for us to choose whatever we really want at any time and in any circumstances. He called this internal existential freedom. This freedom gives us the courage to discover areas previously unknown to us and to make new revelations about ourselves and the world. It also gives us the opportunity to discover the meaning of life within ourselves.

Υλικά:
· 1 κ. χταποδάκια (φρέσκα)
· 1 ποτ. κρ. κρασί
· 2 κρεμμύδια ξερά
· 2 κρεμμυδάκια χλωρά
· 4 ντομάτες τριμμένες
· 1 κ.σ. πελτέ ντομάτας
· 1 π.κρ. σπορέλαιο
· πιπέρι, λίγο αλάτι
· 2 φλ. ρύζι

Εκτέλεση:

Στην κατσαρόλα μας, ρίχνουμε το σπορέλαιο, ανάβουμε τη φωτιά και ψιλοκόβουμε τα κρεμμύδια. Τα σοτάρουμε για λίγα λεπτά.
Προσθέτουμε τα χταποδάκια, καλά πλυμένα. Ανακατεύουμε ελαφρά, σιγοβράζουμε σε ξεσκέπαστη κατσαρόλα για 5 λεπτά και ρίχνουμε το κρασί.
Όταν εξατμιστεί το αλκοόλ, προσθέτουμε τις ντομάτες, και τον πελτέ, διαλυμένο σε ένα ποτήρι νερό. Αλατοππιπερώνουμε το φαγητό, προσθέτουμε λίγο νεράκι ακόμα και το σκεπάζουμε για να βράσει.
Σε άλλη κατσαρόλα, βράζουμε το ρύζι, με πολύ λίγο αλάτι. Το στραγγίζουμε και το ρίχνουμε στην κατσαρόλα με τα χταποδάκια.
Ανακατεύουμε ελαφρά το πιλάφι με τα χταποδάκια και σερβίρουμε το φαγητό μας ζεστό.

Πηγή: Αγιορειτικη Μαγειρική Κληρονομιά

We aren’t concerned with our own faults and sins, but we find plenty of transgressions in others. We fish them out and when we do so we make sure everyone hears about them. It’s become a bad habit now that, as soon as we hear something bad about somebody else, we go and spread it abroad. Our tongue burns and we hurry away to tell other people what we’ve heard and seen.

Κατανυκτική Αγρυπνία θα τελεσθεί την Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2018 στον Ιερό Ναό Αγ.Ελευθερίου Αχαρνών  στις  21:30μ.μ.

Λειτουργός  και ομιλητής θα είναι ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Θεοδόσιος Οικονομίδης, Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Γεννήσεως του Χριστού Χριστοκοπίδου.Κατά τη διάρκεια της αγρυπνίας θα ομιλήσει με  θέμα: «Ὁ Ἅγιος Ἀμφιλόχιος τῆς Πάτμου». Ὁ πατήρ Θεοδόσιος  επίσης θα μεταφέρει προς προσκύνηση το ιερό λείψανο του νέου Οσίου Αγίου Αμφιλοχίου του εν Πάτμῳ μόνο κατὰ τὴν διάρκεια της ἀγρυπνίας. Θὰ ψάλει ὁ κ. Ἰωάννης Καρίνος, φοιτητής του Τμήματος Θεολογίας ΕΚΠΑ καὶ κατηχητὴς του Ἡμερησίου Κατηχητικού Σχολείου «ΑΓΩΓΗ» τῆς Ἐνοριακής Νεανικής Ἑστίας τοῦ Ἱερου Ναου Αγίου Ἐλευθερίου οδού Ἀχαρνών.

Πηγή: orthodoxianewsagency.gr

Το πλάι της σκιάς είναι το ίδιο το φως. Με την ύπαρξη της σκιάς μπορεί κάποιος να ανακαλύψει και να γνωρίσει τον ίδιο τον Θεό. Οι σκιές και αγαπάνε και έχουνε ψυχή.

Η παρουσίαση του νέου βιβλίου του Στέφανου Δορμπαράκημε τίτλο: «Στο πλάι της σκιάς…» από τις εκδόσεις «ακολουθείν», πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου, στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…».
Για το βιβλίο μίλησαν η κα Σοφία Χατζή, Ραδιοφωνικός παραγωγός του ραδιοφωνικού σταθμού «Πειραϊκή Εκκλησία 91,2 FM», πτυχιούχος θεατρικών σπουδών, Συγγραφέας και ο κ. Ευάγγελος Παππάς, Ζωγράφος, Διευθυντής της καλλιτεχνικής σχολής ARTe, Συγγραφέας.
Στη μουσική επένδυση συμμετείχε  ο συγγραφέας με συνθέσεις από τον πρώτο του δίσκο «λευκό γράμμα». Συνόδευε στη λύρα ο κ. Γιώργος Κοντογιάννης.

Όπως σημειώνεται στον πρόλογο του βιβλίου, από τον π. Γεώργιο Δορμπαράκη, πρόκειται για κείμενα που επιγράφονται «Στο πλάι της σκιάς». Με μία διπλή έννοια προφανώς.
Πρώτον, γιατί εκφράζουν τη σκιασμένη πλευρά του ανθρώπου λόγω της πτώσης του στην αμαρτία και της πάλης του προς τα πάθη του.
Δεύτερον, όμως, από την άλλη: το πλάι της σκιάς είναι το ίδιο το φως. Λόγω της ύπαρξης του φωτός δημιουργείται και η σκιά του φωτός.
Κι είναι εξαιρετικά παρήγορο ότι τα κείμενα αυτά που περιγράφουν τη σκοτεινή πλευρά του ανθρώπου, τα ίδια δεν μένουν στην απελπισία του σκότους, αλλά όλα ανεξαιρέτως κάνουν και την υπέρβαση: αποκαλύπτουν το φως, δίνουν δηλαδή και την αισιόδοξη πλευρά.
Στα κείμενα του μικρού αυτού βιβλίου μπορεί κανείς να δει πολλές πλευρές και του δικού του εαυτού: την πάλη που διεξάγουν τα πάθη στην καρδιά του ανθρώπου, αλλά και την παρουσία της χάρης του Θεού που ενισχύει τον καλοπροαίρετο άνθρωπο.
Κι από την άποψη αυτή θα έλεγε κανείς ότι το βιβλίο δίνει ώθηση και για μία προς τα έσω θέαση, δηλαδή για μία απρόσμενη αυτογνωσία. Το μόνο ζητούμενο είναι η καλή διάθεση του αναγνώστη που έρχεται σ’ επαφή με τους προβληματισμούς και τις διαπιστώσεις ενός νέου ανθρώπου.

Μιλώντας για το βιβλίο οι δύο ομιλητές, τόνισαν ότι πρόκειται για ιστορίες φωτός και σκιάς. Χωρίς το φως, δεν υπάρχει σκιά. Οι ιστορίες της σκιάς, είναι ιστορίες ελλείματος, λείπει η ολοκλήρωση, και ο συγγραφέας δεν φοβάται το έλλειμα.
«Όλες οι ιστορίες της ζωής μας, αν δεν είχαν έλλειμα, δεν θα μας οδηγούσαν στην χαρά και την ανάσταση. Ο συγγραφέας το χρησιμοποιεί για να περιγράψει τη χαρά, μεγάλη ή μικρή. Η χαρά πάντως υπάρχει, αυτή μας δίνει ζωή.»
Τι υπάρχει στο πλάι της σκιάς; Η σκιά είναι ο αγωνιζόμενος άνθρωπος. Σε κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο υπάρχει η σύγκρουση δύο αντίθετων δυνάμεων. Ανάμεσα στο ποιοι είμαστε και στο ποιοι θέλουμε να είμαστε.
Η μία πλευρά, αποτελεί την άγνωστη πλευρά του εαυτού μας, είναι η σκοτεινή μας πλευρά, η σκιά μας.
Μέσα μας υπάρχει ο κόσμος της σκιάς, εκεί που αποθηκεύουμε όλους μας τους φόβους, τα απωθημένα, τις ρίζες των πεποιθήσεων μας.
Τι μας τρομάζει για ανοίξουμε την πόρτα και να μπούμε εκεί μέσα; Τα πάθη μας, που κρύβονται εκεί. Τα πάθη μας είναι δυνάμεις, δεν είναι κατεξοχήν κάτι κακό.
Και αυτό που μπορούμε να κερδίσουμε μπαίνοντας σε αυτόν τον κόσμο, είναι η αυτογνωσία.
Μέσα στο βιβλίο είναι πολλά τα σημεία της αυτογνωσίας. Αυτή η αυτογνωσία, όλα τα πάθη τα μετατρέπει σε αρετή, τα μετατρέπει σε αξίες.
Διαβάζοντας το βιβλίο αντιλαμβάνεται λοιπόν ο αναγνώστης ξεκάθαρα κάποια απλά πράγματα, τα οποία είναι σπουδαία γεγονότα της ύπαρξης.
«Ότι έχουμε μέσα μας δύο δυνάμεις. Η μία δύναμη είναι ο κόσμος της σκιάς, τα πάθη μας. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να ανοίξουμε την πόρτα, να κατεβούμε σε αυτό το συγκλονιστικό υπόγειο και να μεταμορφώσουμε τα ζωώδη ένστικτα μας, σε σπουδαίες αρετές.
Να πως η σκιά μπορεί να γίνει χώρος που φωτίζεται η σύνθεση της ζωής μας. Είναι θέμα κόπου, τρόπου, συν Θεώ μεταμόρφωσης.»

Κλείνοντας ο συγγραφέας, αφού ευχαρίστησε όλους τους συντελεστές της έκδοσης, τόνισε ότι το πλάι της σκιάς είναι το ίδιο το φως.
Η  ύπαρξη της σκιάς του τον έκανε να καταλάβει ποιος πραγματικά είναι. Μέσα από τα λάθη του προσπάθησε να προχωρήσει μπροστά και να μάθει από αυτά να βαδίζει μπροστά τον δρόμο της ζωής.
Έτσι μέσα στα έγκατα της πιο σκιασμένης κατάστασης του εαυτού του, προσπάθησε να ανακαλύψει κάποια δημιουργικά και φωτεινά ευρήματα που βρίσκονται  μέσα του.
Με την ύπαρξη της σκιάς μπορεί κάποιος να ανακαλύψει και να γνωρίσει τον ίδιο τον Θεό. Οι σκιές και αγαπάνε και έχουνε ψυχή.

Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου

Την εκδήλωση μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ:

Για να πάρετε μια ιδέα για την παρούσα κατάσταση της υγείας σας αλλά και τις προοπτικές μακροζωίας σας, απλά πηγαίνετε μέχρι τις σκάλες στο σπίτι σας και δοκιμάστε να κάνετε ένα απλό “τεστ”.

Ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι εκτελούν ένα τεστ σωματικής άσκησης, η οποία απαιτεί να μετακινούνται με ένταση, μπορεί να προβλέψει τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου από καρδιά, καρκίνο και άλλες αιτίες, σύμφωνα με μελέτη που παρουσιάστηκε στο πρόσφατο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας.

Όσοι έχουν καλή ικανότητα άσκησης, δηλαδή μπορούν να ακολουθήσουν υψηλά επίπεδα σωματικής άσκησης, όπως για παράδειγμα, άσκηση σε διάδρομο γυμναστικής, έχουν μειωμένες πιθανότητες να πεθάνουν νωρίς από οποιαδήποτε αιτία.

Οι 12.615 συμμετέχοντες στην εν λόγω μελέτη υποβλήθηκαν σε ηχοκαρδιογράφημα, αλλά υπάρχει πολύ πιο εύκολη μέθοδος για να ελέγξετε την ικανότητά σας για άσκηση με παρόμοιο τρόπο:

ΤΕΣΤ: Δείτε αν μπορείτε να ανεβείτε τέσσερα σετ από σκάλες σε γρήγορο ρυθμό -μέσα σε ένα λεπτό- χωρίς να χρειαστεί να σταματήσετε.
Αυτό αναφέρει ο δρ. Jesús Peteiro, ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και καρδιολόγος στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Κορούνια στην Ισπανία.

Εάν μπορείτε να το κάνετε, τότε έχετε καλή λειτουργική ικανότητα. Εάν όχι, αυτό θα είναι ένα σημάδι ότι χρειάζεστε περισσότερη άσκηση, σημείωσε ο ίδιος. Η σωματική δραστηριότητα έχει θετική επίδραση στην αρτηριακή πίεση και τα λιπίδια, μειώνει τη φλεγμονή και βελτιώνει την ανοσολογική αντίδραση του σώματος σε όγκους.

Τι είναι το μεταβολικό ισοδύναμο (ΜΙ)
Τα επίπεδα προσπάθειας των συμμετεχόντων μετρήθηκαν σε μεταβολικά ισοδύναμα. Ένα μεταβολικό ισοδύναμο (ΜΙ) είναι ίσο με την ενέργεια που χρειάζεται ένα άτομο για να καθίσει σε κατάσταση ηρεμίας. Το περπάτημα απαιτεί περίπου 3 ΜΙ, ενώ το τζόγκινγκ απαιτεί πάνω από 6 ΜΙ. Αυτή η μελέτη καθόρισε την καλή λειτουργική ικανότητα ενός ατόμου, αν καταφέρει να πιάσει μάξιμουμ τα 10 MΙ.

Η ικανότητά σας να ανεβείτε τέσσερα σετ από σκάλες σε περίπου 45-55 δευτερόλεπτα ισοδυναμεί με 10 MΙ, σύμφωνα με τον δρ. Peteiro.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν την εξέλιξη της γενικής υγείας των συμμετεχόντων για τα επόμενα πέντε χρόνια. Διαπίστωσαν ότι για κάθε 1 ΜΙ που πέτυχαν κατά τη διάρκεια των τεστ άσκησης συνδέθηκε με:

9% χαμηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακού θανάτου
9% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από καρκίνο και
4% μικρότερο κίνδυνο από άλλες αιτίες θανάτου
Στα άτομα με κακή λειτουργική ικανότητα, ο θάνατος από καρδιακές παθήσεις ήταν σχεδόν τριπλάσιος και οι θάνατοι από καρκίνο ήταν σχεδόν διπλάσιοι σε σύγκριση με τους συμμετέχοντες που είχαν καλή ικανότητα άσκησης.

Μετάφραση/απόδοση από Iatropedia.gr με πληροφορίες από το today.com, iatropedia.gr