«Υποκριτά, έκαστος υμών τω σαββάτω ου λύει τον βούν αυτού;»

Πολλές φορές οι θρησκευτικοί άρχοντες του Ισραήλ κατηγόρησαν τον Ιησού πως με τα θαύματα που πραγματοποιούσε, παρέβαινε την εντολή του Σαββάτου. «Και διά τούτο εδίωκον τον Ιησούν οι Ιουδαίοι και εζήτουν αυτόν αποκτείναι, ότι ταύτα εποίει εν σαββάτω» (Ιωάν. 5,16). Είχαν πέσει στην πλάνη ως προς την ακριβή τήρηση της εντολής η «υπεκρίνοντο θεοσέβειαν», κατά την άποψη κάποιου ερμηνευτού. Το πιο πιθανό ήταν το δεύτερο, επειδή όλοι οι εχθροί του Χριστού ήταν διακατεχόμενοι από το πάθος του φθόνου εναντίον του. Στο σημερινό ανάγνωσμα βλέπουμε τον Κύριο στη συναγωγή κατά την ημέρα του Σαββάτου να θεραπεύει μία άρρωστη γυναίκα κι ο αρχισυνάγωγος να τον κατηγορεί πως παρέβη την εντολή του Σαββάτου. Τότε ο καρδιογνώστης Κύριος του αποκάλυψε το πάθος που είχε μέσα του. Τον ονόμασε υποκριτή (Λουκ. 13,15). Ας δούμε το πάθος της υποκρισίας.

Ο υποκριτής αρχισυνάγωγος

Ο Θεοφάνης ο Κεραμέας κάνει μία σπουδαία παρατήρηση πάνω στο σημερινό θαύμα του Κυρίου. Ως γνωστόν, κατά το Σάββατο αργούσαν τα πάντα και κανείς δεν έκανε καμιά δουλειά. Ο Κύριος με το να θεραπεύει τις ασθένειες των ανθρώπων «παρείχε τοις νόσοις σαββατισμόν», δηλ. έκανε τις ασθένειες να αργούν. Πιο απλά κατέπαυε την ενέργεια των νόσων και ελευθέρωνε τους ανθρώπους από τη δουλεία των σωματικών παθών. Ο αρχισυνάγωγος όμως μέσα του καιγόταν από το πάθος του φθόνου εναντίον του Χριστού και ενώ υποκρινόταν ευσέβεια, έψαχνε να βρεί αφορμή για να επιτεθεί στον Κύριο. Με τη θεραπεία της γυναίκας «διαρρήσει την ενδομυχούσαν κακίαν», δηλ. σπάει την καλά φυλαγμένη μέσα του κακία κι αρχίζει να την σκορπάει προς τα έξω. Το προσωπείο πέφτει και παρουσιάζεται το πρόσωπό του. Ήταν υποκριτής.

Μία άλλη παρατήρηση του αγίου Κυρίλλου Αλεξανδρείας. Ο αρχισυνάγωγος, κατά τον Άγιο, ήταν υποκριτής «και είρων και ύπουλος» και «βάσκανος» (ζηλιάρης). Αυτός, λοιπόν, ο φθονερός άνθρωπος ήθελε να βλέπει τη γυναίκα να περπατάει σαν τα τετράποδα, παρά να πάρει το γνωστό ανθρώπινο σχήμα, δηλ. να περπατάει όπως όλοι οι φυσιολογικοί και υγιείς άνθρωποι. Προτιμούσε αυτό «ίνα μη Χριστός μεγαλύνηται, μηδέ Θεός είναι υπό των πραγμάτων κηρύττεται», για να μη δοξάζεται ο Χριστός και για να μη φανερώνεται από τα θαύματα η θεότητά Του. Είχε διεφθαρμένη κρίση. Είχε την κρίση του υποκριτή.

Το πάθος της υποκρισίας

Το πάθος της υποκρισίας είναι πάρα πολύ φοβερό και απεχθές. Ο ποιητής άγιος Γρηγόριος το επισημαίνει: «Εισί γαρ, εισίν αθλιώτεροί τινες», υπάρχουν ναί, και κάποιοι πιο αξιολύπητοι. Αυτοί επαμφοτερίζουν στην πίστη. Δε σέβονται τα του Θεού και είναι Εύριποι των λόγων. Οι υποκριτές είναι στους αδυνάτους λιοντάρια και στους δυνατούς σκυλιά που γλείφουν. Τιμούν ο,τι ευχαριστεί τους άλλους και όχι ο,τι τους συμφέρει. Η υποκρισία είναι μία κατάσταση που κάνει τον άνθρωπο διπλοπρόσωπο. Μάλιστα μέσα στην εκκλησιαστική ζωή ο υποκριτής εμπαίζει και το θεό και τους ανθρώπους. Ο φθόνος, που είναι μητέρα της υποκρισίας, κάνει τον άνθρωπο να φθονεί τους αρίστους, είναι σαν να αγαπά τους κακούς.

Ο υποκριτής που μάλιστα έχει και πανούργο νού, καταφέρνει πολλές φορές να διαφεύγει της προσοχής των άλλων. Να κρύβεται επιμελώς και να μην εκδηλώνει τα πραγματικά του αισθήματα. Μερικές φορές παρασκηνιακά εργάζεται και είναι κρυψίνους και περίεργος. Προφασίζεται ευλάβεια, ενώ στην ιδιωτική του ζωή καταλύει τους νόμους του Θεού και απροφάσιστα κάνει εκείνο που θέλει, έστω κι αν αυτό είναι αντίθετο με το Ευαγγέλιο και τις παραδόσεις της Εκκλησίας μας. Δημιουργεί την εντύπωση πως είναι επιστήθιος φίλος κάποιου και σε κάποια ευκαιρία τον προδίδει. Είναι διχασμένη προσωπικότητα, θέλει και το Θεό, αλλά τον τραβάει και ο κόσμος, θέλγεται απ’το λόγο του Θεού, αλλ’ αγαπά και τα μάταια. Τις περισσότερες φορές στον υποκριτή νικάει το κακό και ο κόσμος. Αν αποκαλυφθεί, τότε είναι ο αθλιέστερος των ανθρώπων και ανυπόληπτος χριστιανός. Μεγάλο κακό έχουν κάνει οι διάφοροι υποκριτές κληρικοί και λαικοί στο εκκλησιαστικό πλήρωμα. Έγιναν αιτία να ψυχρανθεί η πίστη πολλών.

Η υποκρισία ανθεί στον κοσμικό, αλλά και στον εκκλησιαστικό χώρο. Υπάρχουν άνθρωποι που αγωνίζονται για την ευσέβεια, τη δικαιοσύνη και την αγιότητα, ενώ στην ιδιωτική τους ζωή είναι ασεβείς, άδικοι, σκληροί και στερημένοι της χάριτος του Θεού. Όσο πιο ευθύς είναι ο άνθρωπος, τόσο πιο πολύ τον επισκιάζει ο Θεός και τον χαριτώνει. Ο υποκριτής, έστω κι αν είναι συναρπαστικός στους τρόπους του, απωθεί. Αντίθετα, ο ειλικρινής έστω κι αν δεν έχει μεγάλα προσόντα, ελκύει τον άλλο. Τέτοιοι ήσαν οι Άγιοι της Εκκλησίας μας. Αυτούς ας μιμηθούμε στη ζωή μας.

πηγή: agiazoni.gr

God allows righteous and virtuous people to suffer terrible illnesses in order that they may be cleansed of even the slightest traces of their passions, and so that they will gain an even greater crown in heaven. In any case, since He allowed His own beloved Son to suffer on the Cross, what can we say about people who, however holy they are, still have stains and blemishes from sins.

Σε  μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη ο Μητροπολίτης Πατρών κ Χρυσόστομος μίλησε αποκλειστικά και για την σχέση Ιεραρχών και Κληρικών αλλά κυρίως για την δική του σχέση με τους Ιερείς της Μητροπόλεώς του.

Στην ίδια συνέντευξη απόσπασμα της οποίας θα παρακολουθήσετε παρακάτω αναφέρεται στην σημαντική προσφορά του Κλήρου στο λαό και στους χαλεπούς καιρούς. Ολόκληρη η συνέντευξη του Σεβασμιωτάτου θα παρουσιασθεί αύριο.

Δημοσιογραφική κάλυψη: Δημήτρης Στρουμπάκος

Μαγνητοσκόπηση: Ανδρέας: Χαλκιόπουλος

Μοντάζ: Παναγιώτης Ποδαρόπουλος

Δείτε την συνέντευξη εδώ:

Πηγή: orthodoxianewsagency.gr

Υλικά
1 κουνουπίδι 1 1/2 κιλό
2 μέτρια ξερά κρεμμύδια
2/3 της κούπας λάδι
3 μέτριες πατάτες
3 μέτρια καρότα
3 ώριμες ντομάτες
αλάτι,1/2 κ. γ. κύμινο και λίγο τριμμένο πιπέρι στο τέλος

Καθαρίζουμε κόβουμε σε κομμάτια, και πλένουμε το κουνουπίδι.
Καθαρίζουμε και πλένουμε πατάτες καρότα και κρεμμύδια.
Κόβουμε τις πατάτες σε μέτρια κομμάτια και τα καρότα ροδέλες.
Σε μια κατσαρόλα τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι ψιλοκομμένο, με το λάδι μέχρι να μαλακώσει.
Προσθέτουμε τις πατάτες τα καρότα και το κουνουπίδι.
Αλατίζουμε, ανακατεύουμε και αφήνουμε να ψηθεί για 8 λεπτά περίπου ως έχει.
Πλένουμε τις ντομάτες, τις σφίγγουμε να φύγουν τα υγρά τους, τις τρίβουμε, και τις ρίχνουμε στην κατσαρόλα.

Κουνάμε δεξιά αριστερά την κατσαρόλα, για να ανακατευτούν τα υλικά, ρίχνουμε μέσα και το κύμινο και συνεχίζουμε το μαγείρεμα για 30 λεπτά περίπου ακόμα.

Τέλος τρίβουμε λίγο φρέσκο πιπέρι και είναι έτοιμο, και νοστιμότατο.

Πηγή:  Αγιορειτικη Μαγειρική Κληρονομιά

Οι Γερμανοί μπήκαν στα Καλάβρυτα στις 09/12. Δημιούργησαν έναν ασφυκτικό κλοιό γύρω από την πόλη, προκειμένου να μην μπορεί κανείς να ξεφύγει. Την έντονη ανησυχία των κατοίκων κατάφερε, παραπλανώντας τους, να κατευνάσει ο Γερμανός Διοικητής, ο οποίος τους διαβεβαίωσε ότι δεν πρόκειται κανείς να πάθει τίποτε και ότι ο στόχος τους ήταν η εξόντωση των ανταρτών.

Προχώρησαν αρχικά στην πυρπόληση σπιτιών που ανήκαν σε αντάρτες και αναζήτησαν την τύχη των Γερμανών τραυματιών της Μάχης της Κερπινής.

Στις 12/12, οι Γερμανοί άρχισαν να ετοιμάζονται για να αποχωρήσουν την επομένη. Το πρωί στις 13/12, ημέρα Δευτέρα, πριν καλά καλά ξημερώσει, χτύπησαν τις καμπάνες της κεντρικής εκκλησίας και Γερμανοί αξιωματικοί και στρατιώτες διέταξαν να συγκεντρωθούν όλοι οι κάτοικοι στο Δημοτικό Σχολείο, αφού πάρουν μαζί τους μια κουβέρτα και τρόφιμα μιας ημέρας.

Στο κτίριο του σχολείου έγινε ο χωρισμός και ο αποχωρισμός. Τα γυναικόπαιδα κλείστηκαν στο σχολείο και οι άνδρες από 14 χρονών και πάνω οδηγήθηκαν σε φάλαγγες στην κοντινή Ράχη του Καππή. Ο χώρος ήταν προσεκτικά επιλεγμένος. Η αμφιθεατρική του διαμόρφωση δεν θα επέτρεπε σε κανένα να γλιτώσει. Οι Καλαβρυτινοί ήταν αναγκασμένοι να βλέπουν τις περιουσίες τους, τα σπίτια και ολόκληρη την πόλη, να καίγονται και, μαζί τους, να παραδίδονται στη φωτιά οι γυναίκες και τα ανήλικα παιδιά τους έγκλειστα στο κτίριο του Σχολείου, το οποίο φρουρούσαν πάνοπλοι στρατιώτες.

Ο Γερμανός Διοικητής, για να καθησυχάσει και να παραπλανήσει τους συγκεντρωμένους, έδωσε το λόγο της στρατιωτικής του τιμής ότι δεν πρόκειται να τους σκοτώσουν. Ολόκληρη η πόλη παραδόθηκε στις φλόγες.

Την ίδια στιγμή ο Οδοντωτός κατηφόριζε κατάφορτος με τις σοδειές από το πλιάτσικο των Γερμανών στα σπίτια, στα μαγαζιά και τις αποθήκες, απ΄ όπου άρπαξαν ότι πολύτιμο υπήρχε. Μαζί και τα χρήματα και τα αποθέματα των Τραπεζών και των Δημοσιών Υπηρεσιών, αφού προηγουμένως ανάγκασαν τους Διευθυντές να τα παραδώσουν.

Από το ξενοδοχείο «Μέγας Αλέξανδρος», με μια πράσινη και ύστερα μια κόκκινη φωτοβολίδα, δόθηκε το σύνθημα της εκτέλεσης. Τα πολυβόλα θέρισαν τους Καλαβρυτινούς. Ακολούθησε η χαριστική βολή που ολοκλήρωσε το έγκλημα. Διασώθηκαν 13 άτομα.

Στο δημοτικό σχολείο, τα γυναικόπαιδα έζησαν στιγμές αγωνίας και τρόμου, καθώς οι φλόγες έζωναν το κτίριο του σχολείου. Σπάζοντας πόρτες και παράθυρα κατάφεραν τελικά να ξεφύγουν τρέχοντας μακριά από τα σπίτια που φλέγονταν, άρχισαν να αναζητούν τους δικούς τους, Μία από τις γυναίκες, η ηλικιωμένη Κρίνα Τσαβαλά, ποδοπατήθηκε από το πανικόβλητο πλήθος των γυναικόπαιδων και ξεψύχησε πριν αντικρίσει το αποτρόπαιο έγκλημα.

Ύστερα, οι γυναίκες ανηφόρισαν προς το μέρος που είχαν οδηγήσει τους άνδρες και βρέθηκαν μπροστά στο πιο φρικιαστικό και απάνθρωπο θέαμα. Άνδρες, πατεράδες, γιοι και αδελφοί κείτονταν νεκροί πλημμυρισμένοι στο αίμα.

Το μεγάλο Δράμα των Καλαβρύτων είχε ξεκινήσει. Τα νιάτα, οι δημιουργικές δυνάμεις της πόλης, περιουσίες και κόποι χρόνων αφανίστηκαν στις 2:34΄ της 13ης Δεκεμβρίου 1943, όπως δείχνουν οι δείκτες του σταματημένου ρολογιού της εκκλησίας.

Η συνέχεια του δράματος βρήκε τις γυναίκες να προσπαθούν με τα νύχια να σκάψουν πρόχειρους τάφους στην παγωμένη γη του Δεκέμβρη, για να θάψουν τους νεκρούς τους. Με τις κουβέρτες που είχαν κοντά τους, μετέφεραν τους σκοτωμένους στο νεκροταφείο και άλλους έθαψαν εκεί στο λόφο, μια τραγική σκηνή που κράτησε μέρες.

Ακολούθησε η προσπάθεια της επιβίωσης μέσα στα χαλάσματα, που έμελλε για χρόνια να στεγάσουν τις απορφανισμένες οικογένειες.

Το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων «συγκίνησε και συνένωσε τους Έλληνες – δυνάμωσε τον αγώνα τους κατά του κατακτητή», ομολογεί ο τότε γενικός στρατιωτικός διοικητής των Γερμανών στην Ελλάδα.

Οι Καλαβρυτινές Γυναίκες, οι Καλαβρυτινές Μανάδες, μορφές ηρωικές, παλεύοντας κάτω από δύσκολες συνθήκες, κατάφεραν να αναθρέψουν τα παιδιά τους και να ξαναχτίσουν την πόλη μέσα από τα ερείπια.

Στον Τόπο της Εκτέλεσης, ο Λευκός Σταυρός και η Πετρωμένη Καλαβρυτινή Μάνα, αιώνια σύμβολα του μαρτυρίου, εξακολουθούν να στέλνουν μηνύματα ειρήνης και συναδέλφωσης των λαών του κόσμου.

1943 – «Επιχείρηση Καλάβρυτα»

Η Κατοχή αποτελεί μια οπό τις πιο συγκλονιστικές περιόδους της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Ο λαός μας, εξαντλημένος από την πολεμική εποποιία του 1940, υποχρεώθηκε να αντιμετωπίσει πολλαπλές περιπέτειες και κακουχίες. Την εισβολή των κατακτητών, το πρόβλημα της επιβίωσης, την οδυνηρή περιπέτεια της πείνας, εκτελέσεις, βασανιστήρια και καταστροφές.

Η ευρύτερη περιοχή των Καλαβρύτων, τόπος με μακραίωνη ιστορική διαδρομή και επαναστατικό παρελθόν, υπέστη την περίοδο της Κατοχής τεράστιες απώλειες σε έμψυχο δυναμικό, με μαζικές εκτελέσεις αμάχων και ολοκληρωτικές καταστροφές.

Το καλοκαίρι του 1943, άρχισαν εκτελέσεις, βομβαρδισμοί και καταστροφές χωριών:

• Ιούλιος 1943 (29/07): Βομβαρδισμός των χωριών Λαπάτα, Τρεχλό, Μάνεσι. Μεταξύ των 16 θυμάτων και μικρά παιδιά.

• Αύγουστος 1943 (31/08): Πυρπόληση του χωριού Άνω Λουσοί. Εκτέλεση 4 κατοίκων. Απαγχονισμός στην πλατεία του Χελμού των Καλαβρύτων του νεαρού Ντίνου Παυλόπουλου.

• Νοέμβριος 1943 (29/11): Βομβαρδισμός του χωριού Βυσωκά. 13 νεκροί, τραυματίες και καταστροφή οικιών.

Οι εγκληματικές πράξεις των Γερμανικών στρατευμάτων Κατοχής κορυφώθηκαν το Δεκέμβριο του 1943, σε μια οργανωμένη εκκαθαριστική επιχείρηση της περιοχής των Καλαβρύτων, γνωστή ως «Επιχείρηση Καλάβρυτα» («Unternehmen Kalawrita», από 5 έως 15 Δεκεμβρίου 1943). Μια από τις πιο σκληρές επιχειρήσεις της Βέρμαχτ, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη, γενικότερα.

Από τις αρχές του 1943, στο χώρο της Αιγιαλείας και των Καλαβρύτων συνέβησαν σημαντικά αντιστασιακά γεγονότα, μεταξύ των οποίων η Μάχη Ρογών-Κερπινής (16-17/10/1943), η οποία είχε σαν αποτέλεσμα τη συντριβή του Γερμανικού λόχου και τη σύλληψη 86 Γερμανών αιχμαλώτων. Μετά τη διαμόρφωση ενός γενικότερου κλίματος ανησυχίας για την αντιστασιακή δράση στην περιοχή των Καλαβρύτων, η 117 Μονάδα Κυνηγών αποφασίζει να δράσει.

Τα Γερμανικά στρατεύματα, που ξεκίνησαν από Τρίπολη, Αίγιο, Πάτρα, ακολούθησαν ακτινωτή πορεία σύμφωνα με τους γερμανικούς χάρτες, με κατεύθυνση την επαρχία Καλαβρύτων και κατάληξη τα Καλάβρυτα.

Οι Γερμανικές δυνάμεις, μηχανοκίνητες και πεζοπόρες, που ξεκινούν από την Πάτρα, στις 05/12/1943 με κατεύθυνση τα Καλάβρυτα, είχαν επικεφαλής τον αντισυνταγματάρχη Γιούλιους Βόλφιγκερ (G. Wolfinger) και ακολούθησαν το δρόμο Πάτρα – Χαλανδρίτσα – Καλάβρυτα, απόσταση 77 χιλιομέτρων.

Στο ξεκίνημά τους λεηλάτησαν και πυρπόλησαν τη Μονή Ομπλού, σε μικρή απόσταση νότια της Πάτρας.

• Στις 06/12, μετά από ένα ατύχημα του Wolfinger, διοικητής ορίστηκε ο Εμπερσμπέργκερ (Ebersberger), διοικητής του συντάγματος Αιγίου.

• Στις 07/12, τα πεζοπόρα τμήματα χτένισαν στο πέρασμά τους όλα τα χωριά και σκόρπισαν τη φωτιά και το θάνατο. Στην Κάτω Βλασία σκότωσαν 3 άνδρες και 1 γυναίκα και στον Κάλανο 3 βοσκούς από τα Καλάβρυτα και έναν ακόμη πολίτη. Μετά χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: η μία πήγε προς Λεχούρι – Τριπόταμα – Δίβρη και επέστρεψε από Μορόχοβα – Λειβάρτζι και η άλλη συνέχισε προς Καλάβρυτα.

• Στις 08/12, πέρασαν από το Μάνεσι και το Σαραδί, σκότωσαν 1 άνδρα.

• Στις 09/12, έφταοαν στη διασταύρωση του δρόμου Σκεπαστού-Κλειτορίας. Στο εκκλησάκι της Αγίας Άννας, συγκέντρωσαν όλο τον ανδρικό πληθυσμό του χωριού Βυσωκά και, μετά από μια σύντομη ομιλία, τους άφησαν ελεύθερους. Την ίδια μέρα, μπήκαν στα Καλάβρυτα.

• Στις 10/12, εκτέλεσαν στο χωριό Συρμπάνι (Πριόλιθος) 5 άνδρες.

Οι Γερμανικές δυνάμεις από Αίγιο προς Καλάβρυτα, με επικεφαλής τον αντισυνταγματάρχη Εμπερσμπέργκερ (Ebersberger), εφόρμησαν στα Καλάβρυτα, με 3 πεζοπόρα τμήματα.

• Στις 06/12 άλλη πεζοπόρο ομάδα, από το Αίγιο, προχώρησε με πορεία από τον Κερενίτη ποταμό προς Πλατανιώτισσα, Βιλιβίνα και Μαμουσιά, στην οποία, αφού εγκαταστάθηκε, έστησε ενέδρα.

• Στις 07/12 , πεζοπόρες φάλαγγες από το Αίγιο προχωρούν κάνοντας εκκαθαριστικές επιχειρηθείς και αφού κατέβηκαν από την οροσειρά Σταυριά πάνω από το χωριό Ρογοί, τοποθέτησαν μυδράλια και όλμους.

• Στις 08/12, ο Ebersberger χώρισε το στρατό σε δύο ομάδες και μπήκαν το πρωί στους Ρογούς. Έκαψαν ολοσχερώς το χωριό και εκτέλεσαν 65 άνδρες και παιδιά.

• Άλλη ομάδα μπήκε την ίδια ημέρα στην Κερπινή, έβαλαν φωτιά και εκτέλεσαν 38 άνδρες και παιδιά,

• Στη συνέχεια, έκαψαν την Άνω και Κάτω Ζαχλωρού και σκότωσαν 19 άνδρες. Ακολούθως έφτασαν στη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου και σκότωσαν 16 άτομα, μοναχούς, επισκέπτες και υποτακτικούς, ενώ εκτέλεσαν και 9 μοναχούς, στη θέση Ψηλός Σταυρός.

• Στις 09/12, έφτασαν στο χωριό Σούβαρδο, όπου έβαλαν φωτιά και σκότωσαν 5 άνδρες, το ίδιο και στο χωριό Βραχνί, όπου σκότωσαν 6 άνδρες.

Στη στάση της Κερπινής εγκαταστάθηκε Γερμανική διμοιρία. Στη θέση αυτή εκτελέστηκαν 4 άνδρες.

• Στις 09/12, περνώντας από τις Αυλές των Καλαβρύτων, Γερμανικές δυνάμεις, με επικεφαλής τον Ebersberger, μπήκε στα Καλάβρυτα, όπου είχαν φτάσει και οι δυνάμεις από την Πάτρα.

• Στις 13/12, ολοκλήρωσαν την επιχείρηση, πυρπόλησαν και κατέστρεψαν ολοκληρωτικά την πόλη των Καλαβρύτων, λεηλάτησαν ό,τι πολύτιμο υπήρχε και εκτέλεσαν όλο τον ανδρικό πληθυσμό της πόλης από 14 χρονών και πάνω, στη Ράχη του Καππή.

• Στις 14/12, ανέβηκαν στο Μοναστήρι της Αγίας Λαύρας, το λεηλάτησαν, το πυρπόλησαν και εκτέλεσαν 6 άνδρες, μοναχούς, επισκέπτες και υποτακτικούς. Την ίδια ημέρα, λεηλάτησαν το χωριό Βυσωκά, σκότωσαν 3 άνδρες και έφυγαν για την Πάτρα. Επίσης πέρασαν από το Μοναστήρι του Μεγάλου Σπηλαίου και το έκαψαν.

Τα γερμανικά στρατεύματα που κινήθηκαν από Τρίπολη με επικεφαλής τον ταγματάρχη Gnass, κατευθύνθηκαν προς Δημητσάνα και Λαγκάδια Αρκαδίας.

• Στις 07/12, δόθηκε διαταγή στην ομάδα μάχης ΚΟΚΕΡΤ να προχωρήσει από τα Παγκρατέϊκα Καλύβια μέσω του χωριού Φίλια και Τσορωτά στα Μαζέϊκα (Κάτω Κλειτορία). Την ίδια ημέρα τα Γερμανικά στρατεύματα μπήκαν στα Μαζέϊκα αναζητώντας την τύχη των Γερμανών αιχμαλώτων της Μάχης Ρογών-Κερπινής, χτενίζοντας όλα τα γύρω χωριά και τη νύχτα της 07/12 προς 08/12 έφτασαν στο Μάζι. Το ίδιο ίδιο απόγευμα, οι αντάρτες είχαν ήδη προβεί στην εκτέλεση των αιχμαλώτων.

• Οι Γερμανοί μετέφεραν τους διασωθέντες στα Μαζέϊκα και κατέθεσαν τα γεγονότα στον Συνταγματάρχη Le Suir, ο οποίος είχε ήδη φτάσει στην περιοχή.

• Οι Γερμανοί, με 12 έλληνες οδηγούς, το Σάββατο το βράδυ στις 11/12, κατευθύνθηκαν προς το χωριό Μάζι και στη συνέχεια στη θέση Μαγέρου στις 12/12, όπου βρήκαν τους εκτελεσθέντες Γερμανούς. Εκεί εκτέλεσαν 10 Μαζαίους.

• Στις 14/12, λεηλάτησαν και έκαψαν το μεγαλύτερο μέρος των Μαζεϊκων και μετά έφυγαν προς την Τρίπολη.

Στο απόρρητο ραδιογράφημα της 117 Jager Division (Αρ.1595/43), καταγράφεται ο τελικός απολογισμός της Επιχείρησης Καλάβρυτα: “…(1) Κατεστράφησαν ολοκληρωτικά τα χωριά: Ρογοί, Κερπινή, Στάση Κερπινής, Άνω Ζαχλωρού, Κάτω Ζαχλωρού, Σούβαρδο, Βραχνί, Καλάβρυτα, Μοναστήρια Μεγάλου Σπηλαίου και Αγίας Λαύρας, Αγία Κυριακή, Αυλές, Βυσωκά, Φτέρη, Πλατανιώτισσα, Πυργάκι, Βάλτσα, Μελίσσια, Μοναστήρι Ομπλού, Λαπαναγοί, Μάζι, Μαζέικα, Παγκράτι, Μορόχωβα, Δερβένι, Βάλτος, Πλανητέρου, Καλύβια. (2) 696 Έλληνες εκτελέστηκαν…”.

Πηγή: http://www.kalavrita.gr

Το Εκκλησιαστικό Πρακτορείο Ειδήσεων Romfea.gr σας παρουσιάζει την 3η εκπομπή από τον νέο κύκλο εκπομπών με τίτλο «Η Μουσική των Ελλήνων» και θέματα από την Ελληνική Μουσική, με καλεσμένους από τον χώρο της Ψαλτικής Τέχνης, της Παραδοσιακής αλλά και της Λαϊκής – Έντεχνης μουσικής, που επιμελείται και παρουσιάζει ο Γεώργιος Δεμελής.

Τα γυρίσματα γίνονται στην Βιβλιοθήκη της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.

Καλεσμένος της 3ης εκπομπής ο πρόεδρος του τμήματος μουσικών σπουδών της φιλοσοφικής σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, καθηγητής Βυζαντινής Μουσικολογίας και Ψαλτικής Τέχνης κ. Αχιλλέας Χαλδαιάκης, όπως θα δείτε στο βίντεο που ακολουθεί.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ ΧΑΛΔΑΙΑΚΗ

Πηγή: romfea.gr

Σαν σήμερα το 1983, εκοιμήθη ο μεγάλος θεολόγος του περασμένου αιώνα π. Αλέξανδρος Σμέμαν.

Ένα μήνα πριν από την κοίμηση του,μέσα Νοεμβρίου,καταβεβλημένος από τις χημειοθεραπείες,μα με την φωτεινή ελπίδα και βεβαιότητα της συνάντησης με τον Κύριο,έγραψε ένα υπέροχο κείμενο για την υπαπαντή.

Το κείμενο καταλήγει ως εξής:

«Ακόμη και τα γεράματα και ο θάνατος, ο επίγειος προορισμός στον οποίο έχουμε όλοι μερίδιο, τόσο απλά και πειστικά φανερώνονται εδώ ως πλησίασμα εκείνης της μίας στιγμής, κατά την οποία με όλη μου την καρδιά, γεμάτος από ευγνωμοσύνη, λέω: «επίτρεψέ μου τώρα να αποχωρήσω». Έχω δεί το φως που διαπερνά τον κόσμο. Έχω δεί το παιδίον, που δίνει στον κόσμο τόση θεία αγάπη και που μου προσφέρει τον εαυτό του. Δεν υπάρχει τίποτα που να φοβίζει, τίποτα άγνωστο, τα πάντα τώρα είναι ειρήνη, ευχαριστία και αγάπη. «

Μακάρι να φύγουμε όλοι μας με τέτοια εμπειρία συνάντησης.

Αφιέρωμα στην μαρτυρική κωμόπολη της Κύπρου, Λευκόνοικο, πραγματοποιήθηκε στο σπίτι της Κύπρου στην Αθήνα.

Σε αίθουσα κατάμεστη από κόσμο προβλήθηκε  το ντοκιμαντέρ με τίτλο, «ΛΕΥΚΟΝΟΙΚΟ … της Μεσαρκάς καμάρι», σε σκηνοθεσία Μιχάλη Γεωργιάδη.

Το έργο αποτελεί ένα ψηφιδωτό για τη ζωή των κατοίκων της  μαρτυρικής κωμόπολης Λευκόνοικο της Κύπρου που βρίσκεται υπό Τουρκική Κατοχή.

Δείτε το ρεπορτάζ που ετοίμασε η Αγγελική Αναγνώστου από την εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε

Κάμερα Ανδρέας Χαλκιόπουλος

Φωτογραφίες Νίκος Οικονόμου

Πηγή: orthodoxianewsagency.gr

Το αγαλματίδιο της θεάς Αθηνάς βρέθηκε πριν από μια δεκαετία και από τότε φυλασσόταν ξεχασμένο σε μια πλαστική συσκευασία από βούτυρο.

Ένα ρωμαϊκό αγαλματίδιο 2.000 ετών της θεάς Αθηνάς, που για πάνω από μια δεκαετία βρισκόταν σε μια πλαστική συσκευασία βουτύρου, είναι ανάμεσα στα πολλά αρχαιολογικά αντικείμενα που ανακάλυψαν πρόσφατα οι βρετανικές αρχές.

Το Βρετανικό Μουσείο αποκάλυψε πως στα 1.267 ευρήματα σε Αγγλία, Ουαλία και Βόρεια Ιρλανδία συγκαταλέγονται από ένα μεταλλικό ρολόι τσέπης του 17ου αιώνα μέχρι το αγαλματίδιο της θεάς Αθηνάς, με τα ασημένια μάτια.

Το τελευταίο ανακαλύφθηκε από έναν ανιχνευτή μετάλλων σε ένα χωράφι κοντά στο Οξφορντσάιρ πριν από περίπου μια δεκαετία αλλά ο ίδιος θεώρησε πως ήταν σύγχρονο αντίγραφο. Έτσι, ο ιδιοκτήτης του χωραφιού απλώς το τοποθέτησε σε μια μεγάλη, άδεια συσκευασία από βούτυρο και με τα χρόνια ξέχασε και την ύπαρξή του.

Φέτος, ένας συνταξιούχος οδηγός φορτηγού, ρώτησε τον αγρότη αν θα μπορούσε να ψάξει για «θησαυρούς» στην γη του και τότε εκείνος του είπε για το αγαλματίδιο, το οποίο αποφάσισαν να πάνε στις αρχές, όπου και διαπιστώθηκε η γνησιότητά του.

Το αγαλματίδιο χρονολογείται από τον πρώτο ή δεύτερο αιώνα και το κεφάλι έχει αποκοπεί από σώμα, αλλά οι αρχαιολόγοι θεωρούν αξιοθαύμαστο που βρέθηκαν και τα δύο κομμάτια.

Με πληροφορίες από Guardian

Πηγή: lifo.gr

Όσο ασκείται κάποιος στο αγαθό, άλλο τόσο αποκτά και το φόβο του Θεού, γνωρίζει και τα μικρότερα σφάλματά του, τα οποία ποτέ δεν τα είχε μέχρι τότε επισημάνει, επειδή βρισκόταν στο σκοτάδι της αγνωσίας του.

Γέροντας Κλεόπας Ηλίε

Η Qualcomm βγήκε κερδισμένη από τις δικαστικές αίθουσες, καθώς πέτυχε την απαγόρευση πώλησης όλων των iPhones στη Κίνα, εξαιτίας παραβίασης πατεντών. Η δικαιοσύνη απεφάνθη πως η Apple παραβιάζει δυο πατέντες λογισμικού της Qualcomm που αφορούν το resizing των φωτογραφιών και την διαχείριση των εφαρμογών σε μια οθόνη αφής.

Επειδή η παραβίαση αφορά πατέντες λογισμικού, η Apple μπορεί να τροποποιήσει το λογισμικό για να συνεχίσει η πώληση συσκευών iPhones. Σε δηλώσεις της η Apple τόνισε ότι όλα τα iPhone μοντέλα θα παραμείνουν διαθέσιμα για αγορά στην Κίνα. Τα νέα iPhones διαθέτουν το τελευταίο και πιο πρόσφατο λογισμικό, ενώ επιτέθηκε στην Qualcomm τονίζοντας:

Οι προσπάθειες της Qualcomm να απαγορεύσει την πώληση των προϊόντων μας στη Κίνα είναι μια ακόμη απεγνωσμένη προσπάθεια από μια εταιρεία που οι παράνομες πρακτικές της βρίσκονται υπό έλεγχο από τις ρυθμιστικές αρχές παγκοσμίως.

Πηγή: techmaniacs.gr

Οι 86 γυάλινες διαφάνειες παρουσιάζονται πρώτη φορά στο κοινό από το Μουσείο Μπενάκη

Η πλατεία Συντάγματος με τα Παλαιά Ανάκτορα στο βάθος πριν τη διαμόρφωση του μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη. Φωτογραφία: Alexander Lamont Henderson. Μουσείο Μπενάκη

Το Μουσείο Μπενάκη παρουσιάζει για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό τις εικόνες που αποτύπωσε ο διακεκριμένος Βρετανός φωτογράφος Alexander Lamont Henderson κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στη χώρα μας στις αρχές του 1904. Το υλικό φυλάσσεται σήμερα στη συλλογή των Φωτογραφικών Αρχείων του Μουσείου Μπενάκη χάρη στη ευγενική προσφορά του κύριου Πέτρου Τσεμπελή.

Η έκθεση «Alexander Lamont Henderson. Ταξιδιωτικές φωτογραφίες του 1904» εγκαινιάζεται σήμερα, Τρίτη 11 Δεκεμβρίου και ώρα 20:00 στο Μουσείο Μπενάκη / Πινακοθήκη Γκίκα (Κριεζώτου 3) και θα διαρκέσει έως τις 5 Μαΐου 2019, ενώ στη συνέχεια θα παρουσιαστεί στον εκθεσιακό χώρο της Ιεράς Μονής Ευαγγελισμού της Θεοτόκου της Σκιάθου σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό Οργανισμό «Η Σκιάθος» (9 Ιουνίου-29 Σεπτεμβρίου 2019).

Λούστροι στην πλατεία Συντάγματος. Φωτογραφία Alexander Lamont Henderson. Μουσείο Μπενάκη

Ο Alexander Lamont Henderson γεννήθηκε στο Εδιμβούργο το 1838 και υπήρξε ιδιαίτερα ενεργός στα φωτογραφικά δρώμενα της Βρετανίας. Από το 1860 έως το 1887 διατηρούσε φωτογραφείο στην οδό King William στο κέντρο του Λονδίνου και ένα ακόμη στην πόλη Amersham. Ήταν μέλος της Royal Photographic Society καθώς και ιδρυτικό μέλος του φωτογραφικού σωματείου London & Provincial Association. Επιπλέον, αρθρογραφούσε συχνά στο έντυπο British Journal of Photography σχετικά με την τεχνική της φωτογραφίας. Το 1884, η βασίλισσα Βικτωρία του απένειμε τον τίτλο του βασιλικού φωτογράφου. Στο πλαίσιο αυτό, αποτύπωνε στιγμές από την καθημερινή ζωή της βασιλικής οικογένειας, ενώ είχε αναλάβει και την εκτύπωση φωτογραφικών πορτραίτων μελών της βρετανικής αυλής σε πορσελάνη που προορίζονταν για κοσμήματα.

Στο Νέο Φάληρο. Στο βάθος διακρίνονται από αριστερά στα δεξιά το νέο θέατρο που κτίσθηκε το 1896, το ξενοδοχείο του σταθμού με την προσθήκη του τρίτου ορόφου, το νεόδμητο ξενοδοχείο «Ακταίον» και η εξέδρα με τις καμπίνες των θαλάσσιων λουτρών Φωτογραφία Alexander Lamont Henderson. Μουσείο Μπενάκη

Μετά το θάνατο της βασίλισσας Βικτωρίας το 1901, ο Henderson συνταξιοδοτήθηκε. Τότε ήταν που πραγματοποίησε μια σειρά από φωτογραφικές περιοδείες σε χώρες όπως η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Αλγερία, η Αίγυπτος, η Τουρκία, η Αυστραλίακ.ά. Με την επιστροφή του στο Λονδίνο, μετέτρεψε τα αρνητικά που συγκέντρωσε στα πολλαπλά του ταξίδια σε γυάλινες διαφάνειες προβολής, τις γνωστές ως lantern slides, και τις παρουσίαζε σε ειδικές προβολές κατά τη διάρκεια των ετησίων εκθέσεων της Royal Photographic Society στη βρετανική πρωτεύουσα.

Στην Ελλάδα έφτασε τους πρώτους μήνες του 1904. Ο φακός του στράφηκε μακριά από τα εικονογραφικά στερεότυπα της εποχής, παραλείποντας τη συστηματική αποτύπωση των αρχαίων μνημείων.

Άποψη της Αθήνας από την Ακρόπολη με τον Λυκαβηττό στο βάθος. Φωτογραφία Alexander Lamont Henderson. Μουσείο Μπενάκη

Πέρα από τις πανοραμικές απόψεις της Αθήνας με τα πρώτα νεοκλασικά κτήρια να προβάλουν ολοκαίνουργια, ο Henderson εστίασε στην καταγραφή της κοινωνικής ζωής της πόλης και της καθημερινότητά της με τους πλανόδιους πωλητές να πρωταγωνιστούν. Ειδικό ενδιαφέρον έχουν οι λήψεις που πραγματοποίησε στα βασιλικά ανάκτορα της Αθήνας και του Τατοΐου, καθώς παρουσιάζουν για πρώτη φορά την αρχική εσωτερική τους διαμόρφωση.

Επίσης, οι φωτογραφίες από τις αίθουσες του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου και της πρώτης μόνιμης έκθεσης του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου στο κεντρικό κτήριο του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου παρέχουν σημαντικές πληροφορίες για τη μουσειακή μέριμνα της εποχής. Αφήνοντας τα στενά όρια της πόλης, ο Henderson περιηγήθηκε το Φάληρο και το λιμάνι του Πειραιά όπου φωτογράφησε μοναδικά στιγμιότυπα από τη ζωή στην περιοχή. Η περιοδεία του στη χώρα μας ολοκληρώθηκε μετά από μια σύντομη επίσκεψη στα Χανιά και την Πάτρα.

Άποψη της Αθήνας από τους πρόποδες του Λυκαβηττού. Διακρίνονται τα Παλαιά Ανάκτορα με την πλατεία Συντάγματος και την Ακρόπολη στο βάθος. Αριστερά η λεωφόρος Βασ. Σοφίας με τα νεοκλασικά μέγαρα. Σε πρώτο πλάνο η περιοχή του Κολωνακίου με διακριτή την οδό Βουκουρεστίου. Λίγο πριν την κατάληξή της, στα δεξιά, το Ιλίου Μέλαθρον. Φωτογραφία Alexander Lamont Henderson. Μουσείο Μπενάκη

Η βασιλική φρουρά στα Παλαιά Ανάκτορα. Φωτογραφία Alexander Lamont Henderson. Μουσείο Μπενάκη

Ακροβάτες στην πλατεία Συντάγματος. Στο βάθος διακρίνονται τα μέγαρα Ιωάννου Βούρου και Στεφάνου Σκουλούδη. Φωτογραφία Alexander Lamont Henderson. Μουσείο Μπενάκη

Παρά τον περιορισμένο τους αριθμό, οι φωτογραφίες του διακρίνονται για τη θεματική τους ποικιλία, την συνθετική ακρίβεια και την άψογη χημική επεξεργασία και σαφώς καταδεικνύουν το έργο ενός εξαίρετου επαγγελματία φωτογράφου των αρχών του 20ου αιώνα. Στο σύνολό τους αποτελούν ένα πολύτιμο θησαυρό από όπου αντλούνται μοναδικές πληροφορίες για την ιστορία και τη φυσιογνωμία του τόπου μας.

O Henderson πέθανε το 1907 και το αρχείο του παραδόθηκε στη βιβλιοθήκη του Guildhall Museum. Δυστυχώς όμως, καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του B’ Παγκοσμίου Πολέμου όταν η γερμανική πολεμική αεροπορία βομβάρδισε το Λονδίνο προκαλώντας μεγάλες καταστροφές. Ένα μικρό τμήμα του έργου του που βρέθηκε στο οικογενειακό σπίτι με την ένδειξη «Holiday snaps», διαφύλαξε ο γαμπρός του δημιουργού William Henderson Grey.

Το σύνολο αυτό, πιθανόν και το μοναδικό δείγμα δουλειάς του φωτογράφου που σώθηκε, περιλάμβανε περίπου 4.000 θέματα κυρίως από τα ταξίδια που πραγματοποίησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Ανάμεσα σε αυτά βρέθηκαν οι 86 γυάλινες διαφάνειες από την Ελλάδα που σήμερα αποτελούν μέρος της φωτογραφικής συλλογής του Μουσείου Μπενάκη. Για τις ανάγκες της έκθεσης, το υλικό επεξεργάστηκε και ένα μέρος του εκτυπώθηκε ψηφιακά.

Το οπωροπωλείο Η Δίκαια Χειρ του Δ.Σ. Μπίλιου στην οδό Λέκκα. Φωτογραφία Alexander Lamont Henderson. Μουσείο Μπενάκη

Αίθουσα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου αφιερωμένη στη Μυκηναϊκή Τέχνη. Φωτογραφία Alexander Lamont Henderson. Μουσείο Μπενάκη.

Η Ακρόπολη από τον λόφο των Μουσών. Στην κλιτύ το Ωδείο Ηρώδου Αττικού και η Στοά Ευμένους. Φωτογραφία Alexander Lamont Henderson. Μουσείο Μπενάκη

Παράλληλες Εκδηλώσεις

Ξεναγήσεις

H επιμελήτρια της έκθεσης, Αλίκη Τσίργιαλου, θα ξεναγήσει τους επισκέπτες στη ζωή και το έργο του Alexander Lamont Henderson:

Ημερομηνίες ξεναγήσεων:

Παρασκευή 18.1.2018, 16.30

Παρασκευή 15.2.2018, 16.30

Σάββατο 16.3.2018, 12.00

Σάββατο 16.4.2018, 12.00

Η συμμετοχή στις ξεναγήσεις επιβαρύνει το εισιτήριο της έκθεσης (€ 5) κατά € 2.

Πηγή: huffingtonpost.gr

Η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών σας προσκαλεί στην Ημερίδα με θέμα: «Νεώτερες Εξελίξεις της Συμφωνίας των Πρεσπών» που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2018, ώρα 18.30.

Θα μιλήσουν οι:

Αλέξανδρος Μαλλιάς
Πρέσβης επί τιμή

Άγγελος Συρίγος
Αν. Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου Παντείου Πανεπιστημίου

Ιάκωβος Μιχαηλίδης
Αν. Καθηγητής Νεώτερης και Σύγχρονης Ιστορίας Α.Π.Θ.

Συντονίζει ο Βασίλειος Ν. Πάππας,
Πρόεδρος Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών

This is why you mustn’t be lazy, but rather be eager to do good. Because now’s the time for work; Later’s the time for reward. On earth, war; in heaven, rest. And of necessity you’ll do one or the other: you’ll either win or be defeated. You’ll either stay close to God or be separated from Him. There’s no third way.

Η Εκκλησία μας, στις 6 Δεκεμβρίου, τιμά την μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών Νικολάου Αρχιεπισκόπου Μύρων της Λυκίας, ημέρα κατά την οποία άγει τα ονομαστήρια του ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Αμαθούντος κ. Νικόλαος.

Σύμφωνα με ανακοίνωση της Μητρόπολης Λεμεσού: «Την παραμονή της εορτής ο Θεοφιλέστατος χοροστάτησε κατά την ακολουθία του πανηγυρικού εσπερινού στον ιερό ναό Αγίου Νικολάου Κάτω Πολεμιδιών.

Ανήμερα της μνήμης του Αγίου, ο Θεοφιλέστατος προεξήρχε της πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας στον ιερό ναό Αγίου Νικολάου Λεμεσού συλλειτουργούντος του Επισκόπου Λήδρας κ. Επιφανίου, Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Μαχαιρά. Επίσης, συλλειτούργησαν ο Πρωτοσύγκελλος της Μητροπόλεως μας, Αρχιμ. Ισαάκ, ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Μέσα Ποταμού, Αρχιμ. Παΐσιος, και άλλοι κληρικοί. Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο Αρχιερατικός Επίτροπος της Μητροπόλεώς μας, Πρωτ. Γεώργιος Αβραάμ.

Παρέστησαν μεταξύ άλλων ο Δήμαρχος Λεμεσού, πολιτειακοί αξιωματούχοι, εκπρόσωποι στρατού και αστυνομίας και των σχολείων της Επαρχίας μας.

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ο Θεοφιλέστατος δέχθηκε τις ευχές των πιστών στο Μητροπολιτικό Οίκο. Αρκετός κόσμος προσήλθε για να ευχηθεί του Θεοφιλεστάτου».

Πηγή: vimaorthodoxias.gr

Το θεϊκό φως έρχεται σ’ αυτούς που είναι μέσα στο σκοτάδι, μέσα στον θάνατο· έρχεται ακριβώς στους αμαρτωλούς. Η δύναμη του Θεού φαίνεται όχι με το να κάνει άγιο έναν άγιο, αλλά με το να πάρει έναν μεγάλο αμαρτωλό και να τον κάνει άγιο.

π. Συμεών Κραγιόπουλος

Σε μια συνέντευξή όπου άνοιξε την καρδιά του θα έλεγε κανείς, ο Μητροπολίτης Μαντινείας και Κυνουρίας κ. Αλέξανδρος μίλησε για την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα μετά την κρίση και για τις επιφυλάξεις που διατηρεί όσον αφορά τις τακτικές των κυβερνήσεων.
Θεωρεί ξεκάθαρα ότι οι νέοι δέχονται επιθέσεις από παντού με αποτέλεσμα να λοξοδρομούν και δήλωσε ότι ανησυχεί περισσότερο για την απόσταση που υπάρχει ανάμεσα σε εκείνους και την εκκλησία.

Στην συνέντευξη που θα παρακολουθήσετε ο Σεβασμιώτατος μιλάει και για τον θησαυρό της Ελλάδας που είναι η γη και οι καρποί της, από την οποία θα μπορούσε η χώρα να είχε κερδίσει πολλά περισσότερα αν υπήρχε σωστή πολιτική βούληση και όχι να προτιμούνται τα ξένα προϊόντα.

Με απλότητα και αυθορμητισμό, αναφέρεται στην γενέτειρά του την οποία προσπαθεί να στηρίζει όπως λέει ο ίδιος αλλά και στον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ.κ. Ιερώνυμο με τον οποίο έχει ιδιαίτερες σχέσεις και αναφέρεται, σε προσωπικές τους στιγμές.

Πηγή: orthodoxianewsagency.gr

«Αν με βλέπετε τόσο ήρεμο, είναι διότι έχω την σταθερή, την απόλυτη πεποίθηση ότι τα πεπρωμένα της Ρωσσίας, εμένα του ιδίου και της οικογένειάς μου βρίσκονται στα χέρια του παντοδύναμου Θεού, ο οποίος με τοποθέτησε στην θέση που βρίσκομαι. Ό,τι και αν συμβεί, θα υποκλιθώ στο θέλημά του».

Λόγοι αγίου βασιλομάρτυρος τσάρου Νικολάου Β΄ κατά τις εσωτερικές αναταραχές του 1905.

Ο παρών Δεκέμβριος σηματοδοτεί το κλείσιμο της μεγάλης επετείου της εκατονταετηρίδας από το μαρτύριο των Αγίων Βασιλομαρτύρων Ρομάνοφ, 1918-2018. Ως τελικό φόρο τιμής στην επέτειο αυτήν, πάντοτε στα πλαίσια του έργου «Άγιοι Βασιλομάρτυρες Ρομάνοφ: Όσα δεν μπόρεσε να κρύψη η σιωπή», η Ι.Μ. Τιμίου Προδρόμου Μέσα Ποταμού προχώρησε στην παραγωγή δύο ταινιών μικρού μήκους σχετικά με το μαρτύριο των αγίων. Το κινηματογραφικό υλικό που χρησιμοποιήθηκε είναι παρμένο από παλαιά ρωσσική παραγωγή, ενώ η μουσική και ηχητική επένδυση επιμελήθηκε από την Μονή Μέσα Ποταμού.

Το πολυδιάστατο έργο «Άγιοι Βασιλομάρτυρες Ρομάνοφ: Όσα δεν μπόρεσε να κρύψη η σιωπή» έχει ήδη λάβει παγκόσμιες διαστάσεις, ιδιαίτερα μάλιστα εν αναμονή της επικείμενης αγγλικής εκδοχής του. Το έργο δεν εξαντλείται στην έκδοση ενός βιβλίου μόνο, αλλά αποτελεί μία ευρεία μελέτη σε πολλά επίπεδα, συμπεριλαμβάνοντας την παραγωγή και προβολή ταινιών, ηχητικών αφιερωμάτων, συνεντεύξεων, άρθρων κλπ. Επιπλέον, η παρουσία του έργου είναι πολύ σημαντική σε όλα τα κοινωνικά δίκτυα, όπου γίνονται διαρκώς παράλληλες αναρτήσεις στην ελληνική και αγγλική γλώσσα. Ακολουθούν οι κυριότεροι σχετικοί σύνδεσμοι:

Ιστοσελίδα: www.romanovs.eu

Facebook: www.facebook.com/romanovroyalmartyrs

Instagram: www.instagram.com/romanov_royal_martyrs

YouTube: www.youtube.com/channel/UCn5qoubm8zVqOY- Mn9O8nVA

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΑΘΩΣ.

Για παραγγελίες από Ελλάδα και Κύπρο: www.romanovs.eu/orders

Ο Χριστός δεν ήρθε να δώσει πιστοποιητικά αγιότητας σε όσους αυτοδικαιώνονται. Ούτε να προσυπογράψει αμαρτίες. Δεν κατακυρώνει, αλλά ακυρώνει αμαρτίες με την μετάνοια. Δικαιώνει και σώζει αμαρτωλούς που μετανοούν.

Ομιλία με θέμα: «Ο Υιός του ανθρώπου», πραγματοποίησε ο Αρχιμανδρίτης Δανιήλ Αεράκης, στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, την Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου.

Της ομιλίας, που ήταν η τρίτη που δόθηκε στο πλαίσιο του φετινού προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…», προηγήθηκε Ιερά Παράκληση προς την Υπεραγία Θεοτόκο τη Βηματάρισσα.

Ο Ιησούς Χριστός, είναι και ανώνυμος, είναι και πολυώνυμος, παρατήρησε ο π. Δανιήλ.  Ως Θεός είναι ανώνυμος, είναι ο Ων, ο υπάρχων. Ως άνθρωπος όμως είναι επώνυμος, έχει πολλά ονόματα.

Ο Θεός Πατέρας, μιλώντας στους πρωτοπλάστους για τον Μεσσία, τον αποκαλεί «Σπέρμα της γυναικός», που θα συντρίψει τον διάβολο και τον θάνατο.

Και συνεχίζοντας με τα ονόματα που καταγράφονται στην Αγία Γραφή, ανέφερε μια σειρά από αυτά: Κύριος μαζί με τον Κύριο, Υιός της Παρθένου, Μεγάλης βουλής Άγγελος, Θαυμαστός σύμβουλος, Θεός ισχυρός, Πατήρ του μέλλοντος αιώνος, Παλαιός των ημερών, Βασιλιάς των αιώνων, Υιός του Υψίστου, Ιησούς, Βασιλεύς των Ιουδαίων, Υιός Αβραάμ, Υιός Δαβίδ, Μεσσίας, Ραββί, Ο από Ναζαρέτ, η Αρχή και το Τέλος, Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, Αρχιερέας, Παντοκράτωρ.

«Το όνομα εκείνο που δείχνει την προαιώνια ύπαρξη και την θεϊκή Του ταυτότητα, είναι το «Υιός του Θεού». Αλλά εκείνο το όνομα που χρησιμοποιεί ο ίδιος για τον αυτοπροσδιορισμό Του, είναι το «Υιός του ανθρώπου».»

Αυτό το όνομα, έχει πολλές σημασίες. Καταρχάς είναι μεσσιανικός τίτλος. Δηλώνει ότι είναι πραγματικά άνθρωπος, δεν φαίνεται απλώς, αλλά είναι.

Είναι ο Υιός του Θεού που έγινε άνθρωπος.

Προέρχεται μόνο από έναν άνθρωπο, αφού έχει μόνο μητέρα. Άνευ σποράς, φθοράς και αμαρτίας.

Είναι ο Σωτήρας κάθε ανθρώπου, αφού ήρθε να σώσει όλους τους ανθρώπους. Είναι το γέννημα της καρδιάς μας, η αγάπη μας.

Για ποιο πράγμα ήρθε ο Υιός του ανθρώπου στη γη; Ήρθε στον κόσμο για να σώσει τους αμαρτωλούς. Δεν ήρθε να καλέσει δικαίους.

«Ο Χριστός με την στάση Του δείχνει πως η αγιότητα δεν σημαίνει αποφυγή της κοινωνίας με τους αμαρτωλούς, αλλά απεναντίας προσκλητήριο για μετάνοια και σωτηρία.

Γι’ αυτό και ο ίδιος χρησιμοποιεί την εικόνα του ιατρού, αφού ήρθε να καλέσει σε μετάνοια τους αμαρτωλούς, που είναι άρρωστοι πνευματικά.»

Ο Χριστός δεν ήρθε να δώσει πιστοποιητικά αγιότητας σε όσους αυτοδικαιώνονται, συνέχισε ο π. Δανιήλ. Ούτε να προσυπογράψει αμαρτίες.

Δεν κατακυρώνει, αλλά ακυρώνει αμαρτίες με την μετάνοια. Δικαιώνει και σώζει αμαρτωλούς που μετανοούν.

Ο Χριστός δεν ήρθε επίσης για να διακονηθεί. Ο Χριστός είναι ο διάκονος. Πρώτος φόρεσε την ποδιά και έπλυνε τα πόδια των μαθητών. Πρώτος έζησε το πάθος του Σταυρού. Πρώτος ήπιε το πικρό ποτήρι. Πρώτος σήκωσε τον βαρύτερο Σταυρό.

«Η εξουσία του Χριστού είναι η διακονία. Η δικιά μας εξουσία είναι η αγάπη, η θυσία, η προσφορά.

Είναι λυτρωτής. Κατέβαλε τα λύτρα που είναι η θυσία Του, ο Σταυρικός Του θάνατος. Κι εμείς προσφέρουμε τις αμαρτίες και την ταπείνωση μας.»

Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου

Την ομιλία μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ: