Ο Ρώσος ιερομόναχος Σεραπίων ήταν αδελφός της ιεράς μονής Αγίου Παντελεήμονος. Επί έτη, εφιέμενος ανώτερης πνευματικής ζωής, πήγαινε στον Γέροντα Καλλίνικο τον Ησυχαστή (+ 1930) να πληροφορηθεί τα μυστικά της νηπτικής εργασίας στα Κατουνάκια. Ο νηπτικός Κατουνακιώτης Γέροντας τον πληροφορούσε ανάλογα και κατάλληλα. Το 1913 ο Σεραπίων τον ξαναεπισκέφθηκε και του ζητούσε επίμονα να του δώσει την ευχή κι ευλογία του για ν’ αναχωρήσει μόνιμα για τον Άθωνα. Ο διακριτικός Γέροντας Καλλίνικος στην αρχή ήταν αρνητικός, φοβούμενος τις πλάνες και τις παγίδες του πανούργου πονηρού. Βλέποντας όμως τη σταθερή επιμονή του, τον ιερό ενθουσιασμό του, την αγάπη του και την ταπείνωση, του επέτρεψε ν’ αναχωρήσει της μονής του. Τέλεσε τη θεία Λειτουργία, κοινώνησαν και αναχώρησε για την έρημο. Τον συνόδευαν οι προσευχές του θεοφώτιστου Καλλινίκου.

Μετά δώδεκα έτη έφθασε πάλι στο Κελλί του Γερο-Καλλίνικου και χάρηκε που τον ξαναείδε μετά τόσο καιρό. Ο παπα-Σεραπίων τότε του διηγήθηκε: «Φεύγοντας πήγα για τρεις ημέρες και νύχτες στην κορυφή του Άθωνα. Μη αντέχοντας στον παγετό της νύχτας κατέβηκα στο Κάθισμα της Παναγίας, όπου έμεινα για λίγο καιρό. Κατόπιν βρήκα εκεί κοντά μία σπηλιά και τρύπωσα και κρύφτηκα για δώδεκα ολόκληρα χρόνια. Ζούσα τρώγοντας κάστανα, χόρτα, βλαστάρια, βελανίδια, ρίζες, βολβούς και πίνοντας νερό από την πηγή της Παναγίας». Εκείνο όμως που κυρίως τον συντηρούσε και τον εύφραινε ήταν η προσευχή. Η προσευχή τού έδινε ανείπωτη αγαλλίαση και δεν τον άφηνε να σκεφθεί τίποτε ξένο. Δεν άφηνε το νου του να σκεφθεί τίποτε άλλο εκτός από τον Θεό. Ο όσιος Σιλουανός ο Αθωνίτης λέγει: «Οι Ρώσοι την πρώτη τους σκέψη την αφιερώνουν στον Θεό και λίγο σκέπτονται για τα γήινα». Στον Σεραπίωνα ο λόγος αυτός είχε πλήρη ανταπόκριση.

Η προσευχή τον ανέβαζε σε θείες θεωρίες. Βλέποντας τα μυστήρια του Θεού δεν επιθυμούσε τίποτε άλλο. Διηγείτο πώς όταν εισέρχεται το θείο φως στην καρδιά, ο άνθρωπος φωτίζεται όλος και θερμαίνεται και τον διακατέχει μία γλυκύτητα και αισθάνεται μία μεγάλη χαρά. Τότε δεν χωρά καμία άλλη επιθυμία … Ακούγοντας με θαυμασμό και συγκίνηση όλα αυτά ο Γέροντας Καλλίνικος του είπε πώς τον αξίωσε ο Θεός να δει και να γνωρίσει σημεία που πολλοί επεθύμησαν και δεν είδαν. Το μόνο που στερήθηκε τόσα έτη ο μακάριος παπα-Σεραπίων ήταν η θεία Κοινωνία. Προαισθάνθηκε λοιπόν το τέλος του και ήλθε να λάβει εφόδιο ζωής αιωνίου. Πνεύματος Αγίου κοινωνία, συγχώρηση πλημμελημάτων …

Βιβλιογραφία:
1. Ανδρέου αγιορείτου μονάχου, Γεροντικό του Άγιου Όρους, Αθήναι 1979, τ. Α’, σσ. 118-122.

2. Βλασίου Αγιορείτου μονάχου, Οι αόρατοι ερημίτες του Άθωνα, Κατερίνη 2006, σσ. 44-46.

Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων Αγιορειτών του εικοστού αιώνος, τόμ. Α΄ 1901-1955, εκδ. Μυγδονία, Άγιον Ορος 2011.

«Άπαντας ευφημήσωμεν σήμερον πιστοί, τους προ του νόμου Πατέρας » [1]

Λίγες ημέρες πριν την μεγάλη εορτή της Ενσαρκώσεως του δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδος, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού υπό της Παρθένου Μαρίας, και μας προβάλλει σήμερα η Εκκλησία μας τους Προπάτορες [2], οι οποίοι στους αιώνες ευαρέστησαν το Θεό, προφήτευαν και ανέμεναν την εν σαρκί φανέρωση του Υιού και Λόγου του Θεού, την τελείωση δηλαδή της Παλαιάς Διαθήκης και την έλευση της χάριτος.

Ποιοί είναι οι Άγιοι Προπάτορες; Είναι όλοι οι Πατριάρχες, Κριτές, Προφήτες και Δίκαιοι της Παλαιάς Διαθήκης. Δηλ. οι πρωτόπλαστοι Αδάμ και Εύα, ο Ενώχ, ο Νώε, ο Μελχισεδέκ, οι δώδεκα Πατριάρχες και κυρίως ο Αβραάμ, ο Ισαάκ και ο Ιακώβ, οι Προφήτες Μωυσής, Ααρών, Ιησούς του Ναυή, Σαμουήλ, Δαυίδ, Ησαΐας, Ιερεμίας, Ιεζεκιήλ, Δανιήλ και οι τρεις Παίδες, Ηλίας, Ελισσαίος, Ζαχαρίας και τέλος ὁ Βαπτιστής Ιωάννης ο Πρόδρομος [3].

Σκοπός της σημερινής Κυριακής είναι να προβάλει και να τιμήσει τους κατά σάρκα προγόνους του Χριστού, οι οποίοι δέχθηκαν την κλήση του Θεού, ώστε να γίνουν συνεργοί στο Μυστήριο της εν Χριστώ σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους. Ιδιαίτερη τιμή αποδίδεται στον πατριάρχη Σήμερα εορτάζουμε στην Εκκλησία τους Προπάτορες, οι περισσότεροι από τους οποίους ανήκαν στο γένος των Εβραίων για ποιο λόγο; Για να μάθουν όλοι ότι οι Ιουδαίοι δεν αποκηρύχτηκαν και οι εθνικοί δεν υιοθέτησαν άδικα ούτε ανάξια από το Θεό, ο οποίος τα πραγματοποιεί αυτά και τα ρυθμίζει αλλά όπως ακριβώς από τους προσκεκλημένους εθνικούς συγκαταλέγονται στους συγγενείς του Θεού μόνο όσοι υπακούουν, έτσι και το γένος του Ισραήλ και όλοι όσοι προήλθαν από τον Αδάμ μέχρι την γενεά, είναι πλήθος πολύ, αληθινοί Ισραηλίτες όμως είναι όσοι από αυτούς έζησαν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, λέει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς [4].

Πρόκειται για ανθρώπους που, ενώ έζησαν στην προ Χριστού μακραίωνη περίοδο της Παλαιάς Διαθήκης, στον κόσμο του νόμου και όχι της χάριτος, είχαν προσανατολισμένη την ζωή τους στην προοπτική της ελεύσεως του Σωτήρα, βιώνοντας, με τον τρόπο αυτό, ζωή εν Χριστώ, προ Χριστού. Πρόκειται για ανθρώπους που βίωσαν την προσωπική τους δικαίωση και την επιβεβαίωση της πίστης τους με την Γέννηση, την Σταύρωση και την εκ νεκρών Ανάσταση του αναγγελμένου από τον Θεό Σωτήρα, που είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός.

Είναι γνωστό ότι από τον Αβραάμ γεννήθηκε ο Ισαάκ, από τον Ισαάκ γεννήθηκε ο Ιακώβ και από τον Ιακώβ γεννήθηκε ο Ιούδας, από την φυλή του οποίου γεννήθηκε ο Χριστός και οι υπόλοιποι αδελφοί του Πατριάρχες. Γι’ αυτό, λοιπόν, οι θεοφόροι πατέρες μας και διδάσκαλοι επιτελούν σήμερα την μνήμη του θείου Αβραάμ, επειδή υπήρξε προπάτωρ του Χριστού. Αυτή τη μνήμη μας παρέδωσαν να επιτελούμε κι εμείς, όχι μακριά και σε διάστημα πολλών ημερών, αλλά κοντά στην κατά σάρκα Γέννηση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Διά μέσου των Αγίων Προπατόρων και Πατριαρχών, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός είναι Εκείνος ο κομιστής, αλλά και ο καρπός της πίστεως του Αβραάμ. Έτσι, κάθε φορά που ακούει ο κάθε ένας τη φωνή του Θεού, ενώ βρίσκεται στην εξορία των παθών του παλαιού εαυτού του και της ματαιότητας του κόσμου, πρέπει όπως ο Αβραάμ, χωρίς δισταγμό, να αποτινάξει το θέλημά του και να ακολουθήσει τη θεία κλήση έως τη Γη της Επαγγελίας, όπου θα μπορέσει, με πνευματικό τρόπο, να γεννήσει μυστικά το Χριστό [5].

Αρχικά, οι προπάτορες του Ιησού γιορτάζονταν την Κυριακή πριν από τα Χριστούγεννα. Η διεύρυνση του εορτολογικού περιεχομένου της Κυριακής προ των Χριστουγέννων επέφερε τη διχοτόμηση της Κυριακής αυτής και τη μετάθεση μέρους του θέματός της στην προ αυτής Κυριακή. Έτσι, οι Κυριακές των Αγίων Πατέρων έγιναν δύο και για να διακρίνονται η μία από την άλλη, η μία, η παλαιότερη, ονομάσθηκε «Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως» και η άλλη διατήρησε το παλαιό της όνομα «Κυριακή των Αγίων Πατέρων», που για να μη συγχέεται με τις Κυριακές των Πατέρων των Οικουμενικών Συνόδων έλαβε το όνομα «Κυριακή των Προπατόρων».

Παραπομπές:

1. Δοξαστικό Κυριακής των Προπατόρων στην ακολουθία του Εσπερινού.

2. Οι Προπάτορες του Χριστού ήταν οι πρωτόπλαστοι Αδάμ και Εύα, ο δίκαιος Άβελ γιος του Αδάμ (Γένεση 4, 1-2), ο δίκαιος Σηθ γιος του Αδάμ (Γένεση 4,25 και 5,3), ο δίκαιος Ενώς γιος του Σηθ και εγγονός του Αδάμ (Γένεση 5,6), ο δίκαιος Κάϊν γιος του Σηθ (Γένεση κεφάλαιο 4), ο δίκαιος Μαλελεήλ γιος του Καϊνάν (Γένεση 5,12), ο δίκαιος Ιάρεδ γιος του Μαλελεήλ και πατέρας του Ενώχ (Γένεση 5,15), ο δίκαιος Ενώχ γιος του Ιάρεδ και πατέρας του Μαθουσάλα (Γένεση 5,21), ο δίκαιος Μαθουσάλας γιος του Ενώχ και παππούς του Νώε (Γένεση 5, 21 και 25-27), ο δίκαιος Λάμεχ γιος του Μαθουσάλα (Γένεση 5, 25, 28-31), ο δίκαιος Νώε γιος του Λάμεχ και εγγονός του Μαθουσάλα (Γένεση 5,25, 28-29, 32 και 6,10), ο δίκαιος Σημ, ο μεγαλύτερος γιος του Νώε, ο δίκαιος Αρφαξάδ γιος του Σημ (Γένεση 11, 10), ο δίκαιος Καϊνάν γιος του Αρφαξάδ και δισέγγονος του Νώε (Γένεση 11,12), ο δίκαιος Σάλα γιος του Καϊνάν και απόγονος του Νώε (Γένεση 11,13), ο δίκαιος Εβέρ γιος του Σαλά από τον οποίο οι Ιουδαίοι ονομάστηκαν Εβραίοι (Γένεση 11,14), ο δίκαιος Φάλεκ γιος του Έβερ και αδελφός του Ιεκτάν(Γένεση11,16), ο δίκαιος Ραγαύ γιος του Φαλέκ, ο δίκαιος Σερούχ γιος Ραγάυ (Γένεση 11,20), ο δίκαιος Θάρρα γιος του Ναχώρ (Γένεση 11,24), ο πατριάρχης Αβραάμ γιος του Θάρρα (Ιησού του Ναυή 24,2), ο πατριάρχης Ισαάκ γιος του Αβραάμ, ο πατριάρχης Ιακώβ γιος του Ισαάκ, ο πατριάρχης Ρουβίμ, πρωτότοκος γιος του Ιακώβ από τη Λεία (Γένεση 29,32 και 35,23), ο πατριάρχης Συμεών, δεύτερος γιος του Ιακώβ από τη Λεία (Γένεση 29,33), ο πατριάρχης Λευί, τρίτος γιος του Ιακώβ, ο πατριάρχης Ιούδας γιος του Ιακώβ από τη Λεία, από τη φυλή του οποίου κατάγεται ο Χριστός (Γενεση 29,35), ο πατριάρχης Ζαβουλών, δέκατος γιος του Ιακώβ και έκτος της Λείας (Γένεση 30,19-20), ο πατριάρχης Ισαχάρ γιος του Ιακώβ, ο πατριάρχης Δαν, πέμπτος γιος του Ιακώβ και πρώτος της Βαλλά, από τη φυλή του οποίου ήταν οι Κριτές (Γενεση 30,6), ο πατριάρχης Γαδ, έβδομος γιος του Ιακώβ, πρωτότοκος από τη Ζελφά (Γένεση 30,9-11 και 35,23) ο πατριάρχης Ασήρ, όγδοος γιος του Ιακώβ και δεύτερος από τη Ζελφά (Γένεση 30,12-13 και 35,26), ο πατριάρχης Νεφθαλείμ, ο έκτος γιος του Ιακώβ και δεύτερος της Βαλλά, δούλης της Ραχήλ (Γένεση 30,6 και 35,23), ο πατριάρχης Ιωσήφ γιος του Ιακώβ, ο πατριάρχης Βενιαμίν, ο Φαρές και Ζαρά, δίδυμοι γιοι του πατριάρχη Ιούδα, γιου του Ιακώβ (Γένεση 38, 27-30 και Ρουθ 4,12), ο Εσρώμ γιος του Φαρές και εγγονός του Ιούδα του πατριάρχη (Γένεση 46,12 και Αριθμοί 26,17), ο Αράμ γιος του Εσρώμ και εγγονός του Φαρές (Α΄ Παραλειπομένων 2,9), ο Αμιναδάβ γιος του Αράμ (Α΄ Παραλειπομένων 2,10), ο Ναασών γιος του Αμιναδάβ (Α’ Παραλειπομένων 2,10 και Αριθμοί 1,7, 2,3 και 10,14, Ρουθ 4,20), ο Βοόζ γιος του Σαλμών, ο Ωβήδ γιος του Βοόζ από τη Ρουθ ο Ιεσσαί γιος του Ωβήδ (ο ΔΑΒΙΔ ο βασιλιάς γιος του Ιεσσαί ο ΣΟΛΟΜΩΝ ο βασιλιάς γιος του Δαβίδ (ο Ροβοάμ ο βασιλιάς γιος του Σολομώντα (Β΄ Βασιλειών 14,27), ο Αβιά ο βασιλιάς γιος του Ροβοάμ (Γ΄ Βασιλειών 14,31), ο Ασά ο βασιλιάς γιος του Αβιά, βασιλιά του Ιούδα (Γ΄ Βασιλειών 15, 8-9), ο Ιωσαφάτ ο βασιλιάς γιος του Ασά, βασιλιά του Ιούδα (Γ΄ Βασιλειών 15,24), ο Ιωράμ ο βασιλιάς γιος του Ιωασαφάτ (Β΄ Παραλειπομένων 21,1), ο Οζίου ο βασιλιάς γιος του Ιωράμ (Β΄ Χρονικό 26), ο Ιωάθαμ ο βασιλιάς γιος του Οζίου και πατέρας του Άχαζ, ο Άχαζ ο βασιλιάς γιος του Ιωάθαμ (Β΄ Βασιλειών 15,38), ο Εζεκίας ο βασιλιάς γιος του Αχάζ (Β΄ Βασιλειών 18,1), ο Μανασσής ο βασιλιάς γιος του Εζεκία (Γένεση 41,51. 46,20. Αριθμοί 26,32. 27,1. 36,1. Ιησούς του Ναυή 17,1) ο Αμμών ο βασιλιάς γιος του Μανασή, ο Ιωσίας ο βασιλιάς γιος του Αμμών, ο Ιεχονίας ο βασιλιάς γιος του Ιωσία, ο Σαλαθιήλ γιος του Ιεχονία, πατέρας του Ζοροβάβελ, ο Ζοροβάβελ γιος του Σαλαθιήλ που ανήγειρε τον ναό των Ιεροσολύμων όταν είχε καεί (Λουκά 3,27 και Ματθαίου 1,12), ο Αβιούδ γιος του Ζοροβάβελ και πατέρας του Ελιακείμ, ο Ελιακείμ γιος του Αβιούδ και πατέρας του Αζώρ, ο Αζώρ γιος του Ελιακείμ και πατέρας του Σαδώκ, ο Σαδώκ γιος του Αζώρ, ο Αχείμ γιος του Σαδώκ και πατέρας του Ελιούδ, ο Ελιούδ γιος του Αχείμ και πατέρας του Ελεάζαρ, ο Ελεάζαρ γιος του Ελιούδ και πατέρας του Ματθάν, ο Ματθάν γιος του Ελεάζαρ και πατέρας του Ιακώβ, ο Ιακώβ γιος του Ματθάν και πατέρας του Ιωσήφ του Μνήστορος, ο Ιωσήφ ο Μνήστωρ γιος του Ιακώβ, ο Δίκαιος Μελχισεδέκ (γένεση 14,17-20), ο Δίκαιος Ιώβ (ομώνυμο βιβλίο, Ιεζεκιήλ 14,20), ο Προφήτης Μωυσής και Ωρ (σύζυγος της Μαριάμ, αδελφής του Μωυσή και του Ααρών) και Ααρών οι Ιερείς (Έξοδος 17, 8-16 και 24, 12-14), ο Δίκαιος Ιησούς του Ναυή (ομώνυμο βιβλίο), ο Προφήτης Σαμουήλ (Α΄ Βασιλειών 1, 1 και 20 και 2, 20-21 και 7, 6-17 και 3,20), ο προφήτης Δανιήλ, ένας από τους 4 μεγάλους προφήτες (Δανιήλ 1,3-7,8-19), η δίκαια Σάρρα γυναίκα του πατριάρχη Αβραάμ και μητέρα του Ισαάκ (Γένεση 12,5), η δίκαια Ρεβέκκα γυναίκα του Ισαάκ και κόρη του Βαθουήλ (Γένεση 22,23), η δίκαια Λεία γυναίκα του Ιακώβ και μεγαλύτερη κόρη του Λάβαν, αδελφού της Ρεβέκκας (Γένεση 29,21-30), η δίκαια Ρουθ (Ρουθ 1,4), η δίκαια Ραχήλ, δεύτερη γυναίκα του Ιακώβ και η μικρότερη κόρη του Λάβαν (Γένεση 29,21-30), η δίκαια Ασινέθ, γυναίκα του Ιωσήφ του Παγκάλου (Γένεση 41, 50-52), η δίκαια Μαριάμ, αδελφή του Μωϋσέα και του Ααρών (Έξοδος 2,1 και 6,20, Αριθμοί 26,59), η δίκαια Δεββώρα, Κριτής του Ισραηλιτικού λαού (Κριταί 4,4), η δίκαια Ρουθ η Μωαβίτισσα (ομώνυμο βιβλίο), η δίκαια Σαραφθία προς την οποία εστάλη ο προφήτης Ηλίας (Γ΄ Βασιλειών 17), η δίκαια Σωμανίτιδα που φιλοξένησε τον Ελισσαίο (Δ΄ Βασιλειών 4, 8-30 και 36), η δίκαια Ιουδίθ, γυναίκα του Ησαύ (Γένεση 26, 34-35), η δίκαια Εσθήρ που λύτρωσε τον Ισραήλ από το θάνατο (ομώνυμο βιβλίο – 10 κεφάλαια), η δίκαια Άννα μητέρα του προφήτη Σαμουήλ (Α΄ Βασιλειών 1,2), η δίκαια Σωσάννα, κόρη του Χελκίου και σύζυγος του Ιωακείμ (ενσωματωμένο βιβλίο στον προφήτη Δανιήλ, 1-64).

3. Οι Προφήτες χωρίζονται σε μικρούς και μεγάλους. Ονομάζονται μεγάλοι όχι γιατί είχαν περισσότερη αξία ή αυθεντία, αλλά λόγω του όγκου των συγγραμμάτων τους. Οι μεγάλοι Προφήτες είναι Ησαΐας ( 765 μ. Χ. ) , Ιερεμίας ( 626 π.Χ. ), Ιεζεκιήλ ( 539 π.Χ ) και Δανιήλ ( 536 π.Χ. ). Οι μικροί Προφήτες είναι Ωσηέ (770-725 π.Χ), Ιωήλ (825 π.Χ),Αμώς (750 π.Χ),Αβδιού (685 π.Χ),Ιωνάς (783-745 π.Χ), Μιχαίας (740-700 π.Χ), Ναούμ (640 π.Χ), Αββακούμ (600 π.Χ), Σοφονίας (640-610 π.Χ), Αγγαίος (520 π.Χ), Ζαχαρίας (520 π.Χ), Μαλαχίας (400 π.Χ).

4. Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, Λόγος εις την ΙΑ΄ Κυριακή των Προπατόρων, ΕΠΕ 11, 376.

5. Ιερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου, Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, τόμος 4ος, Δεκέμβριος, σελ. 124-125.

Ιησούς Χριστός ο Αρχιπάρθενος, έργον αγιογραφείου Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου 2015

Σειρά κηρυγμάτων με ομιλητή τον Αρχιμανδρίτη π. Επιφάνιο Χατζηγιάγκου με θέμα την ερμηνεία του Συμβόλου της Πίστεως.

Οι ομιλίες έγιναν στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Παντελεήμονος Φλώρινας.

[Previous post: http://bit.ly/2zXXEdL]

Do you think I derive its antiquity from the Law? Fasting is older than the Law. Just be patient and you’ll see the truth of this.

Fasting was the first commandment of God in paradise. When Adam and Eve broke it, it marked the fall of the human race into sin.

Don’t think that the Day of Atonement, which had been ordained for Israel for the tenth day in the seventh month (Lev. 16, 29), is the beginning of fasting. If we take a walk through history, we’ll be able to investigate its antiquity. Because it’s not something that’s recently been thought up. It’s a legacy from the Fathers. Everything that’s ancient is worthy of respect. Respect the antiquity of fasting. It’s as old as humanity itself, because it was legislated for in paradise. It’s the first commandment that Adam received: ‘You shall not eat of the tree of the knowledge of good and evil’ (Gen. 2, 17). ‘You shall not eat’ is a legal prohibition regulating fasting and self-control. Had Eve abstained from eating the fruit of the tree, we’d have had no need of this fasting. ‘For the healthy have no need of a doctor, but the sick do’ (Matth. 9, 12).

Repentance without fasting is hollow
We’ve suffered much evil because of sin; let’s be cured through repentance. But repentance without fasting is hollow. ‘Cursed is the ground because of you; it will produce thorns and thistles for you’ (Gen. 3, 17-18). You were ordered to be tested, not, of course, to live a life of luxury. Through fasting, confess to God.

And the way of life in paradise is also an image of paradise, not merely because Adam and Eve, sitting at the same table as the angels, managed, through frugality, to resemble them, but also because all the things which the human mind later invented, wasn’t available to those who were nourished in paradise. There was no wine-drinking, no killing of animals, none of the things that confuse our mind.

Υλικά
400 γραμμάρια γίγαντες προτιμώ τους μέτριους
1 κουτί ντομάτα κονκασέ όταν δεν υπάρχουν φρέσκιες
1 κούπα μανιτάρια σε φέτες
1 κούπα πιπεριές χρωματιστές κομμένες σε καρεδάκια
1 μεγάλοκρεμμύδι τριμμένο
1 μεγάλο καρότο
2 κουταλιές άνηθο ψιλοκομμένο
2 κουταλιές μαϊντανό ψιλοκομμένο
1 κουταλιά σέλινο ψιλοκομμένο
1κουταλιάπάπρικα γλυκιά
αλάτι, πιπέρι
1 πρέζα ζάχαρη
5 κουταλιές ελαιόλαδο
200 γραμμάρια φέτα θρυμματισμένη νιστησιμη

Οδηγίες
Μουλιάζουμε τους γίγαντες για τουλάχιστον 12 ώρες σε νερό με μισό κουταλάκι σόδα. Τους ξεπλένουμε καλά και τους κλείνουμε στη χύτρα για 7 λεπτά από το σφύριγμα. Σε ένα βαθύ τηγάνι θα σοτάρουμε όλα τα λαχανικά μαζί πασπαλίζουμε τη ζάχαρη και θα προσθέσουμε στο τέλος την ντομάτα, τα μπαχαρικά και αλατίζουμε κατά βούληση, αφήνουμε να βράσει για περίπου 10 λεπτά.
Παίρνουμε τους γίγαντες από την χύτρα με το μισό από το νερό τους και τους βάζουμε σε μια γάστρα, προσθέτουμε και τη σάλτσα που έχουμε στο τηγάνι και ψήνουμε στο φούρνο στους 180 βαθμούς για 20 λεπτά με σκεπασμένο το καπάκι. Στη συνέχεια ξεσκεπάζουμε το καπάκι θρυμματίζουμε τη φέτα βάζουμε τη γάστρα ξεσκέπαστη και κλείνουμε το φούρνο με το φαγητό μέσα για να λιώσει ελαφρώς η φέτα. Καλή επιτυχία

Πηγή: Αγιορειτικη Μαγειρική Κληρονομιά

Nobody should say that it’s not possible for people to live a virtuous life, but rather that it’s difficult to do so. Nor can virtue be acquired by just anyone. The virtuous life is lived by those who are devout and have a mind that loves God.

Στο Μουσείο του Ανδρέι Ρουμπλιόφ στη Μόσχα εκτίθεται η πρώτη ανάγλυφη εικόνα της Θεοτόκου, την οποία πλέον μπορούν να «διαβάζουν» και να προσκυνούν τα άτομα με προβλήματα οράσεως. Συνολικά, υπάρχουν 26 ανάγλυφες εικόνες στις εκκλησίες της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στη Ρωσία.

Πηγή: orthodoxianewsagency.gr

Η ζωή στο Longyearbyen είναι πολύ πιο διαφορετική απ’ό,τι έχετε φανταστεί.

Το Longyearbyen των 2.100 κατοίκων είναι η βορειότερη πόλη του κόσμου, η οποία βρίσκεται στο Svalbard- το νορβηγικό αρχιπέλαγος μεταξύ της κεντρικής Νορβηγίας και τον Βόρειο Πόλο. Μπορεί οι κάτοικοι έχουν πρόσβαση σε ένα σχολείο, μια εκκλησία, εστιατόρια και ένα κινηματογράφο, αλλά η ζωή εκεί είναι πολύ διαφορετική σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη πόλη στον κόσμο. Ανακαλύψτε γιατί στο γκάλερι που ακολουθεί.

1. ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ

Η πόλη βρίσκεται στο νορβηγικό αρχιπέλαγο Svalbard, το οποίο είναι τρεις ώρες μακριά από το Όσλο με αεροπλάνο και περίπου 1.046 χλμ. από τον Βόρειο Πόλο. Υπάρχουν μερικοί μικροσκοπικοί καταυλισμοί πιο βόρεια, αλλά το Longyearbyen είναι το πρώτο με ένα αξιόλογο μέγεθος. Η πόλη έχει 2.100 κατοίκους.

Φωτογραφία: Google Earth

2. ΜΙΑ ΙΔΑΝΙΚΗ ΠΟΛΗ ΓΙΑ ΚΥΝΗΓΙ

Μετά την ανακάλυψή του από τον Ολλανδό ερευνητή Willem Barents το 1596, το Svalbard έγινε η βάση από την οποία γινόταν το κυνήγι ζώων και η αλιεία των ψαριών που ζούσαν στο αρχιπέλαγος. Αγγλικές, δανέζικες, ολλανδικές και γαλλικές εταιρείες ανταγωνίζονταν για τις περιοχές κυνηγιού, που ήταν πλούσιες σε θαλάσσιους ίππους και φάλαινες. Εκτιμάται ότι μόνο οι ολλανδικές εταιρείες σκότωσαν 60.000 φάλαινες.

Φωτογραφία: Norwegian Polar Institute

3. ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟΘΕΜΑ ΣΠΟΡΩΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ

Στο Longyearbyen βρίσκεται, επίσης, ένα «θησαυροφυλάκιο» σπόρων, όπου υπάρχουν κάθε γνωστή ποικιλία σπόρων στον πλανήτη. Βρίσκεται 122 μέτρα μέσα σε ένα βουνό, κοντά στο Longyearbyen και εκεί βρίσκονται πάνω από ένα εκατομμύριο διαφορετικοί σπόροι.

Φωτογραφίες: AP Photo/ John McConnico

4. Η ΣΥΜΒΙΩΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΠΟΛΙΚΕΣ ΑΡΚΟΥΔΕΣ

Υπάρχουν πάνω από 3.000 πολικές αρκούδες που ζουν στο αρχιπέλαγος. Περισσότερες, μάλιστα, σε σχέση με τους ανθρώπους που κατοικούν στην περιοχή. Αποτελούν, μάλιστα, έναν πολύ σημαντικό κίνδυνο για τον πληθυσμό του Longyearbyen. Αν και οι αρκούδες ζουν κατά κύριο λόγο στο βόρειο μέρος της ευρύτερης περιοχής, μπορεί κάποιες φορές να κατέβουν στην πόλη σε αναζήτηση τροφής.

Φωτογραφία: REUTERS/ Bob Strong

5. Η ΟΠΛΟΦΟΡΙΑ

Αν και οι συναντήσεις με τις πολικές αρκούδες είναι ακόμα σπάνιες, οι αρχές συμβουλεύουν τους κατοίκους και τους επισκέπτες να κρατούν ένα όπλο μαζί τους, ενώ ταξιδεύουν έξω από τα σύνορα της πόλης. Η Κυβέρνηση του Svalbard ουσιαστικά έχει μια εξασέλιδη αναφορά που παρουσιάζονται τα καλύτερα όπλα για να απομακρύνει κανείς τις πολικές αρκούδες.

Φωτογραφία: Gustav Busch Arntsen/ Governor of Svalbard/ NTB Scanpix/ via REUTERS

6. ΦΥΣΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ

Οι κάτοικοι θα πρέπει να προσέχουν επίσης και για τις φυσικές καταστροφές. Το 2015 χιονοστιβάδες κατέστρεψαν πολλά κτίρια και σκότωσαν έναν άνθρωπο.

Φωτογραφία: REUTERS/ Tore Meek/ NTB Scanpix

7. ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΤΑΦΩΝ

Αν και υπάρχει ένα μικρό νεκροταφείο (το βορειότερο του κόσμου), οι ταφές απαγορεύτηκαν τη δεκαετία του 1950 αφού οι νεκροί άρχισαν να πετάγονται έξω από το έδαφος λόγω του λιωσίματος του μόνιμα παγωμένου υπεδάφους. Το νησί έχει ακόμα έλλειψη εγκαταστάσεων περίθαλψης για τους σοβαρά άρρωστους ή για τις εγκύους.

8. ΜΙΑ «ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΚΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ»

Το Longyearbyen αυτοαποκαλείται ως μια «μικροσκοπική μητρόπολη», καθώς οι 2.100 κάτοικοί της προέρχονται από περίπου 50 διαφορετικές χώρες. Από το 2014, περίπου 120 Ταϊλανδέζοι ζουν στην πόλη, κάνοντάς τους τον δεύτερο μεγαλύτερο εθνικό πληθυσμό μετά τους Νορβηγούς στην Longyearbyen.

Φωτογραφία: REUTERS/ Gwladys Fouche

9. ΟΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

Υπάρχουν ακόμα και διάφορες δραστηριότητες για τους κατοίκους και τους επισκέπτες της πόλης. Συγκεκριμένα, υπάρχει γκαλερί τέχνης, κινηματογράφος και μουσείο. Μπορεί κανείς να παίξει μπάλα στο παγωμένο πάρκο, να ανέβει στα απόκρημνα βουνά ή να απολαύσει τη λιακάδα στην παραλία της πόλης.

Φωτογραφία: Marius Vagenes Villanger/ Kystvakten/ Sjoforsvaret/ NTB Scanpix via REUTERS

10. Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΘΕΑ ΣΤΟ ΒΟΡΕΙΟ ΣΕΛΑΣ

Κάθε χρόνο, το Longyearbyen γιορτάζει το τέλος της σκοτεινής περιόδου με το «Sun Festival Week». Η πόλη συγκεντρώνεται μπροστά από το παλιό νοσοκομείο και γιορτάζει την επιστροφή του ήλιου. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι η σκοτεινή περίοδος- όταν ο ήλιος δεν φωτίζει να τέσσερις μήνες- δεν έχει τα θετικά του. Το Longyearbyen είναι ένα από τα καλύτερα μέρη στον κόσμο για να δει κανείς το Βόρειο Σέλας.

Φωτογραφία: visitnorway.com

Πηγή: fortunegreece.com

Αν αγαπάμε πραγματικά τους εχθρούς μας, όπως θέλει ο Θεός, τότε δεν αισθανόμαστε αντιπάθεια και δεν τρέφουμε μνησικακία γι’ αυτούς, αλλά τους βλέπουμε σαν αδερφούς μας, που πλάστηκαν σύμφωνα με την εικόνα του Θεού και εξαγοράστηκαν από τον Ιησού Χριστό, σαν ανθρώπους για τους οποίους, όπως και για μας, προορίστηκε από τον Κύριο η αιώνια μακαριότητα. Τους τιμάμε και τους σεβόμαστε. Τους συμπονάμε και τους συμπαραστεκόμαστε στη δυστυχία ή την αρρώστια τους. Τους συγχωρούμε ολόψυχα για τις αδικίες που μας έκαναν και προσευχόμαστε εγκάρδια για τη διόρθωση και την επιστροφή τους στον Θεό.

Γέροντας Ευστράτιος Γκολοβάνσκι

Γιατροί στις ΗΠΑ αναζητούν σε όλο τον κόσμο αιμοδότες για να σώσουν ένα κοριτσάκι που πάσχει από καρκίνο και έχει πολύ σπάνια ομάδα αίματος.

Παγκόσμια κινητοποίηση γίνεται για ένα κοριτσάκι ηλικίας μόλις 2 ετών, που πάσχει από καρκίνο και έχει μια εξαιρετικά σπάνια ομάδα αίματος.

Το κοριτσάκι από τη Νότια Φλόριντα των ΗΠΑ χρειάζεται αρκετές μεταγγίσεις αίματος για να αντέξει τις θεραπείες για τον καρκίνο. Ωστόσο έως στιγμής έχουν συγκεντρωθεί μόλις τρεις φιάλες – η μία από αυτές από δότη από την Αγγλία.

Οι γιατροί της λένε ότι θα χρειασθούν συνολικά 7-10 δότες αίματος έως ότου ολοκληρωθεί η θεραπεία της.

Όπως αναφέρει το BBC, η μικρούλα Zainab Mughal έχει μία από τις πιο σπάνιες ομάδες αίματος στον κόσμο, επειδή δεν διαθέτει ένα συγκεκριμένο αντιγόνο.

Το αντιγόνο αυτό λέγεται Indian B  (Inb) και το φέρουν οι περισσότεροι άνθρωποι στα ερυθρά αιμοσφαίριά τους.

Οι μοναδικοί άνθρωποι που δεν το φέρουν είναι άτομα με αποκλειστική καταγωγή από το Πακιστάν, την Ινδία ή το Ιράν. Αποκλειστική καταγωγή σημαίνει ότι και οι δύο γονείς τους κατάγονται κατά 100% από αυτές τις χώρες.

Ακόμα και σε αυτούς τους πληθυσμούς, όμως, μόνο το 4% των ανθρώπων δεν είναι φορείς του Inb.

Επιπλέον, οι πιθανοί φορείς για τη μικρούλα πρέπει να έχουν ομάδα αίματος 0 ή Α.

Η Zainab διαγνώσθηκε τον Σεπτέμβριο με νευροβλάστωμα, μία επιθετική και σπάνια μορφή καρκίνου που προσβάλλει κυρίως βρέφη και νήπια.

Την παγκόσμια κινητοποίηση για να βρεθούν και άλλοι δότες συντονίζει ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός αιμοδοσίας OneBlood.

Προς το παρόν έχουν εξεταστεί 1.000 εθελοντές αιμοδότες αλλά, όπως προαναφέρθηκε, μόνο οι 3 ήταν συμβατοί. Σε αυτούς δεν συμπεριλαμβάνονται συγγενείς της, διότι κανένας δεν βρέθηκε να πληροί όλα τα προαναφερθέντα κριτήρια.

Η Zainab έχει ήδη αρχίσει χημειοθεραπεία η οποία μειώνει τον όγκο της, αλλά θα χρειαστεί και δύο μεταμοσχεύσεις μυελού των οστών.

Πηγή: iatropedia.gr

Μία εξαιρετική ευκαιρία είχαν τα παιδιά της Νεανικής Συντροφιάς Γυμνασίου & Λυκείου του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, να συνομιλήσουν μέσω Skype, αυτή τη φορά με τον π. Χαράλαμπο Παπδόπουλο, γνωστό ως π. Λίβυο,  το Σάββατο 8 Δεκεμβρίου.

Ο π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος, γνωστός με όνομα π. Λίβυος («ζω ήσυχα και απλά κάπου στο Λιβυκό Πέλαγος, γι’ αυτό και Λίβυος» όπως λέει και ο ίδιος) ζει στη νότια Κρήτη, στο χωριό Πύργος, μεταξύ Αστερουσίων Ορέων και Λιβυκού Πελάγους. Είναι εφημέριος στην ενορία Αγ. Ειρήνης Πύργου, όπου αναπτύσσει δραστηριότητες γύρω από την ποιμαντική προσέγγιση του σύγχρονου ανθρώπου και συγκεκριμένα των νέων.

Ασχολήθηκε με τις νέες μορφές πληροφοριακής επικοινωνίας, ενώ ο λόγος του ξεχωρίζει γιατί «μιλάει» περισσότερο τη γλώσσα των νέων, με αποτέλεσμα να γεμίζει αίθουσες στις οποίες επικρατεί το αδιαχώρητο όταν παρουσιάζει τα βιβλία του και κάνει ομιλίες «οργώνοντας» τη χώρα.

Γι’ αυτό και κάθε συζήτηση μαζί του είναι πάντα «μονοπάτι» που σε οδηγεί περισσότερο σε νέες αναζητήσεις…

Με χαρά ανταποκρίθηκε και με πολύ αγάπη και συνομίλησε με τα παιδιά της νεανικής συντροφιάς, σε έναν ζωντανό διάλογο που συμμετείχαν όλοι, καταργώντας τις αποστάσεις με την χρήση του διαδικτύου.

Οι απαντήσεις του άμεσες, ανατρεπτικές και βαθιά πνευματικές. Κάποια από τα θέματα που συζητήθηκαν ήταν η αποτυχία και πως αντιμετωπίζεται, ο πόνος στη ζωή του ανθρώπου, η εμπιστοσύνη και η προδοσία, η παρουσία του Θεού στην ζωή μας, το πραγματικό πρόσωπο του Θεού και η εμπιστοσύνη στο θέλημα Του.

Καλύτερα να νικιέται κάποιος, όταν πρέπει, παρά να νικά με τρόπο αθέμιτο και επικίνδυνο.

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος

Ο Θοδωρής Ντούμας είναι σήμερα 23 ετών ενώ στα έξι του χρόνια διαγνώστηκε με τη θανατηφόρα νόσο Μπάτεν. Κόντρα στις προβλέψεις, σήμερα ζει και αγωνίζεται με όλες του τις δυνάμεις.

Τους γονείς του Θοδωρή τους γνώρισα πρόσφατα μετά από επικοινωνία που είχαμε μέσω του facebook. Του μέσου που ενίοτε λειτουργεί αποτρεπτικά για την ανθρώπινη επαφή και άλλοτε χτίζει γέφυρες ανάμεσα σε χώρες κι άτομα με κοινά βιώματα και εμπειρίες. Μέσω αυτού δημιουργήθηκε και ένας λογαριασμός αποκλειστικά για τον Θοδωρή Ντούμα, ένα 23χρονο παιδί που πριν από δεκαπέντε περίπου χρόνια διαγνώστηκε με τη νόσο Μπάτεν, μια νευρολογική, εκφυλιστική ασθένεια που οδηγεί στο θάνατο.

Η μητέρα του, Χριστίνα, μου εξηγεί πώς το διαδίκτυο λειτούργησε καταλυτικά για τη συλλογή πληροφοριών σχετικά με την ασθένεια του γιου της σε μια εποχή που στην Ελλάδα σχεδόν κανείς δεν ήξερε γι′ αυτήν. Μου μιλά για το πώς μέσω του site που δημιούργησε με το σύζυγό της έστησαν μια ολόκληρη καμπάνια ενημέρωσης και για τη γνωριμία τους με άλλες οικογένειες που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ, την Τουρκία. «Οι Τουρκάλες είναι πολύ φίλες μας. Μου στέλνουν μηνύματα συμπαράστασης και μου εξομολογούνται τις δικές τους ιστορίες για τη νόσο Μπάτεν»,λέει με ένα εγκάρδιο χαμόγελο που αβίαστα αφήνει να εννοηθεί πως απέναντι στις δοκιμασίες η αλληλεγγύη βρίσκει πρώτη πάτημα.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο Θοδωρής γεννήθηκε το 1995 ενώ μέχρι τα έξι του περίπου χρόνια κανένα σημάδι δεν προμήνυε την ασθένειά του. Στην ηλικία όμως αυτή και μετά από μια τυπική εξέταση στον οφθαλμίατρο, διαπιστώθηκε πως αντιμετώπιζε πρόβλημα με την όρασή του. Ύστερα από σειρά επώδυνων και χρονοβόρων εξετάσεων τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό -κυρίως στη Βρετανία, τη Γερμανία, τη Φινλανδία και τις ΗΠΑ- οι γιατροί κατέληξαν στο συμπέρασμα πως έπασχε από τη νόσο Μπάτεν.

H νόσος Mπάτεν μπορεί να προσβάλλει 1 στους 12.500 ανθρώπους

Τα χρόνια που ακολούθησαν οι γονείς του Θοδωρή -Χρήστος και Χριστίνα- αλλά και ο μεγαλύτερος αδερφός του Βασίλης, καθημερινά, με συνέπεια και χωρίς καμία έκπτωση στέκονται στο πλευρό του δικού τους ανθρώπου δεσμευόμενοι να νικήσουν την ασθένεια με κάθε μέσο και να διασφαλίσουν πως η καθημερινότητα του Θοδωρή -που σήμερα έχει χάσει τελείως την όρασή του- θα είναι παρόμοια με αυτή ενός οποιουδήποτε υγιούς παιδιού. Κι όλα αυτά χωρίς ίχνος μεμψιμοιρίας, αλλά αντίθετα με αξιοπρέπεια και δύναμη ψυχής. Αυτό είναι άλλωστε κάτι που διαπιστώνει κανείς από τα πρώτα λεπτά που συνομιλεί μαζί τους. Το βλέπω στον τρόπο που αρθρώνουν τις λέξεις, στον τρόπο που διατυπώνουν τις σκέψεις τους, στον τρόπο που προσεγγίζουν το θέμα από την αρχή. «Πώς μπορεί ένας γονιός να είναι οπλισμένος με τόση δύναμη γνωρίζοντας με ακρίβεια τη σοβαρότητα της κατάστασης;», τολμώ να τους ρωτήσω κατά τη διάρκεια της συζήτησής μας χωρίς ίσως κι εγώ η ίδια να περιμένω μια σαφή εξήγηση. Το μειδίαμα που θα σχηματιστεί στα χείλη τους μου δίνει την απάντηση. Όταν άλλωστε ένας δικός σου άνθρωπος έχει ανάγκη, βρίσκεις πάντα το σθένος να σταθείς στα πόδια σου και να γίνεις πάτημα γι’ αυτόν. Αλίμονο κι αν δεν το έχουμε όλοι βιώσει.

Ο Θοδωρής γνωρίζει ολόκληρη την Κατεχάκη απέξω, παρόλο που δεν μπορεί να την αντικρίσει με τα δικά του μάτια

Ο Χρήστος, η Χριστίνα και ο Βασίλης τα έχουν καταφέρει μια χαρά. Ο Θοδωρής είναι ένας χαμογελαστός νέος, που λατρεύει να συναναστρέφεται με κόσμο, να πηγαίνει βόλτες και ταξίδια, να παίζει στοίχημα και play station, όπως οι περισσότεροι από τους συνομηλίκους του. Παρακολουθεί μαθήματα στη σχολή του -το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών- ενώ στο πλευρό του πάντα θα βρίσκεται κάποιος από τους συνοδούς του με τους οποίους διατηρεί και φιλικές σχέσεις. «Γνωρίζει ολόκληρη την Κατεχάκη, παρόλο που δεν μπορεί να την αντικρίσει με τα δικά του μάτια. Την βλέπει όμως καθημερινά μέσα από τα δικά μας. Κι αυτό γιατί όταν βγαίνουμε του περιγράφουμε με κάθε λεπτομέρεια τι βρίσκεται γύρω μας», μου λέει η μητέρα του.

Ο Θοδωρής με τον αδελφό του, Βασίλη

Μέσα στα χρόνια που πέρασαν βέβαια οι επιμέρους δοκιμασίες δεν ήταν λίγες. Την άνοιξη του ’18 και για κάποιες εβδομάδες η κατάσταση του Θοδωρή επιδεινώθηκε σημαντικά ενώ εκείνος κλείστηκε στον εαυτό του και τα κινητικά προβλήματα που εμφανίστηκαν δυσκόλεψαν την καθημερινότητά του. Το 2004 υπήρξαν περίοδοι που οι επιληπτικές κρίσεις, οι σπασμοί, οι μυοκλονίες και οι εφιάλτες κατά τη διάρκεια του ύπνου ήταν καθημερινό φαινόμενο. Σήμερα η ποιότητα της ζωής του είναι καλύτερη, δεν έχει όμως σταματήσει ούτε μια μέρα να καταναλώνει τα φάρμακα που πρέπει. Παίρνει επίσης πολλές βιταμίνες, ενώ είναι απαραίτητο να προσέχει τη διατροφή του δεδομένου ότι η νόσος καθιστά τους νευρώνες ανίκανους να απορρίπτουν τους μεταβολίτες του λίπους. Η συμπεριφορά του είναι συνήθως φυσιολογική, οι ρυθμοί του ύπνου του έχουν εξομαλυνθεί, οι εφιάλτες είναι σπάνιοι και οι κινητικές του ικανότητες ικανοποιητικές. Μπορεί να καταπιεί κανονικά, ενώ φαίνεται χαρούμενος.

Το σκίτσο σχεδίασε για την οικογένεια Ντούμα ο ζωγράφος,Τάσος Μαντζαβίνος

Η νόσος Μπάτεν  -που το 1903 διέγνωσε για πρώτη φορά ο νευρολόγος Φρέντερικ Μπάτεν σε δύο αδελφές-  έχει διάφορους τύπους και μορφές (infantile, late infantile, juvenile, adult) ενώ  ο Θοδωρής έχει προσβληθεί από τη Juvenile Batten Disease. Τα πρώτα συμπτώματα του τύπου αυτού γίνονται ορατά στην ηλικία των 5-10 ετών με δυσκολίες στην όραση που αργά ή γρήγορα θα χαθεί τελείως. Γύρω στα εννέα χρόνια κάνουν την εμφάνισή τους τα πρώτα κινητικά προβλήματα και οι επιληπτικές κρίσεις. Τα παιδιά που νοσούν μπορούν να πέσουν κάτω ανά πάσα στιγμή ενώ έχουν συνήθως ένα τρέμουλο στα χέρια, όμοιο με αυτό που εμφανίζεται στη νόσο του Πάρκινσον. Οι ασθενείς χρειάζονται φροντίδα και επιτήρηση σε 24ωρη βάση, ενώ με βάση τα επιστημονικά δεδομένα, η επιδείνωση θα είναι αισθητή και ραγδαία πριν τα είκοσι έτη. Η ιατρική κοινότητα μιλά για μια από τις πιο εκφυλιστικές παιδιατρικές ασθένειες. Σύμφωνα με το Εθνικό Ερευνητικό Ινστιτούτο Ανθρωπίνου Γονιδιώματος, η νόσος μπορεί να προσβάλλει 1 στους 12.500 ανθρώπους, ενώ στις ΗΠΑ μπορεί να επηρεάσει 2-4 στα 10.000 παιδιά.

Ο ασθενής δεν προβλέπεται να ζήσει μετά τα είκοσι του χρόνια. Ο Θοδωρής όμως, κόντρα στις προβλέψεις και τις στατιστικές, εξακολουθεί να ζει, να χαμογελά, να αγωνίζεται. Λειτουργώντας ως πηγή δύναμης για τους γονείς του, τον Βασίλη, τους δικούς του ανθρώπους, όλους εμάς. Για την ασθένεια του Θοδωρή, η οικογένεια Ντούμα έχει δημιουργήσει μια ιστοσελίδα, το theodoresmiracle.org, μέσω της οποίας, διαδίδει το μήνυμά της, ενημερώνει για την άγνωστη αυτή ασθένεια και μιλά για τον αγώνα της. Για τον ίδιο σκοπό έχει ανοίξει και τον αντίστοιχο λογαριασμό στο facebook με την ονομασία @Theodore’s miracle. To ευχάριστο είναι πως την δράση της έχουν υποστηρίξει δεκάδες άνθρωποι -γνωστοί και λιγότερο γνωστοί- που θέλησαν να βοηθήσουν το παιδί και να πουν δημόσια για την μέχρι πρότινος άγνωστη στους περισσότερους νόσο Μπάτεν.

O Θοδωρής Ντούμας στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Tο προσεχές διάστημα η οικογένεια θα κάνει ακόμα ένα ταξίδι. Αυτή τη φορά όμως η αισιοδοξία που θα τους συνοδεύει θα είναι λίγο μεγαλύτερη. Κι αυτό γιατί όλοι μαζί θα μεταβούν στην Αμερική προκειμένου ο Θοδωρής να συμμετάσχει στην έρευνα της γονιδιακής θεραπείας που έχει περάσει σε κλινικό στάδιο. Η ελπίδα για τη σωτηρία του ίδιου αλλά και των άλλων παιδιών που σήμερα πάσχουν από την ασθένεια Μπάτεν είναι πιο έντονη από ποτέ. Για το λόγο αυτό, υπάρχει και ένας λογαριασμός στην Αγγλία όπου μέσω του site gofundme.com  συγκεντρώνονται χρήματα για τον Θοδωρή. Μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι λέξεις έχουν συγκεντρωθεί 635 στερλίνες από τις 100.000 που απαιτούνται για τις ανάγκες του.

Εμείς θα ευχηθούμε να πάνε όλα καλά. Και ο Θοδωρής να γυρίσει πίσω υγιής κρατώντας την ανάμνηση της ασθένειας στο μυαλό του ως μια περιπέτεια που θα λειτουργεί ως οδηγός για το υπόλοιπο της ζωής του. Τα μέλη άλλωστε της οικογένειας το είχαν υποσχεθεί ο ένας στον άλλον από την αρχή. Από το δύσκολο αυτό ταξίδι θα βγουν νικητές. Μαζί. Μέχρι το τέλος της δοκιμασίας.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ασθένεια του Θοδωρή μπορείτε να μπείτε στους παρακάτω συνδέσμους:

Twitter

YouTube

Website

Facebook

Πηγή: huffingtonpost.gr

Φωτογραφικό στιγμιότυπο από την μία εκ των δύο εβδομαδιαίων ζωντανών ραδιοφωνικών εκπομπών του Μητροπολίτη Μπραζαβίλ στον Ραδιοφωνικό Σταθμό «Η Φωνή της Ορθοδοξίας 96,8 FM» (La Voix de l’ Orthodoxie 96,8FM) της Ιεράς Μητροπόλεως Μπραζαβίλ και Γκαμπόν, ο οποίος συγκαταλέγεται μεταξύ των ραδιοφωνικών σταθμών με την μεγαλύτερη ακροαματικότητα..

Η ωριαία εκπομπή διαλόγου της Τετάρτης φέρει τον τίτλο «Η ηχώ της Μητροπόλεώς μας» (L’écho de notre Archdiocese) και παρουσιάζει αναλυτικά στους ακροατές τις δράσεις της τοπικής Εκκλησίας κατά την εβδομάδα που πέρασε (τις δραστηριότητες του Επισκόπου, των Ενοριών, ανάλυση τοπικών και παγκόσμιων εκκλησιαστικών γεγονότων, συνεντεύξεις εφημερίων κλπ) με δυνατότητα τηλεφωνικής παρέμβασης των ακροατών, υποβολής ερωτήσεων κλπ

Σκοπός της εκπομπής είναι η καλλιέργεια του κοινοτικού πνεύματος, ένας ακόμη τρόπος επισημάνσεως ότι Εκκλησία δεν είναι μόνον ο Επίσκοπος, αλλά το σύνολο κλήρου και λαού, συνεπώς όλοι μετέχουν, όλοι ευθύνονται, όλοι συμβάλλουν.

Κοινό όραμα όλων των στελεχών της Ι.Μητροπόλεως είναι η ανάπτυξη μίας αξιοπρεπούς τοπικής Εκκλησίας, αφοσιωμένης στην Μητέρα-Εκκλησία που Την «ανέστησε», το Παλαίφατο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, η οποία μπορεί να κάνει το έργο Της με τρομερό μόχθο, πόνο και καρτερική επιμονή λόγω ανεπαρκών οικονομικών πόρων, αρνείται όμως να παρουσιασθή κατά μίζερο τρόπο για να συγκινήσει.

Κυρίως, αρνείται κατηγορηματικά να διασύρει στο διαδίκτυο το θεόσδοτο και αναφαίρετο δικαίωμα της αξιοπρέπειας ακόμη και του πλέον εμπερίστατου, δυστυχισμένου ή ακρωτηριασμένου αφρικανού συναθρώπου Της υπό την υποκριτική προτροπή της προς αυτόν «ελεημοσύνης».

Συνεπώς, η τοπική Εκκλησία ως άρρηκτα ενωμένη με την υπ’ ουρανόν Ορθοδοξία,αμετακίνητη ως προς την ορθόδοξη πίστη και παράδοση, έχει δικαίωμα αλλά και οφείλει να γνωρίζει, να μετέχει στις εκκλησιαστικές εξελίξεις και να εκφράζεται υπεύθυνα με σύγχρονους όρους και μέσα.

Πηγή: orthodoxianewsagency.gr

Ο Άγιος Δημήτριος Όπλων και το Θαύμα του Στρατηγού Καραΐσκάκη. Το δια των όπλων θαύμα το οποίο συντελέστηκε την 1η Απριλίου του 1821 και αποτέλεσε σταθμό για την απελευθέρωση της Αττικής γης, από τον τουρκικό ζυγό μας περιγράφει ο Αρχιμανδρίτης π. Φιλούμενος Ρούμπης, Προϊστάμενος Ι.Ν.Αγίου Δημητρίου Όπλων, στο Διεθνές Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ newsagancy.

Εικονοληψία και Μοντάζ: Αντρέας Χαλκιόπουλος

Ρεπορτάζ: Δημήτρης Στρουμπάκος