Quantcast
Channel: Απόψεις για τη Μονή Βατοπαιδίου (και όχι μόνο)
Viewing all 34873 articles
Browse latest View live

Οικουμενικός Πατριάρχης: Κάθε ναός, όσον μικρός και αν είναι, είναι τόσον μέγας όσον η μεγαλοπρεπής Αγιά Σοφιά

$
0
0

Μήνυμα ελπίδας πως η Κωνσταντινουπολίτικη Ρωμιοσύνη συνεχίζει τον αγώνα της διαφύλαξης της παρακαταθήκης του πνευματικού πολιτισμού της και της Ορθοδόξου παραδόσεως στην Πόλη των Πόλεων έστειλε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, στην ομιλία του.

Μετά τη Θεία Λειτουργία, κατά την οποία χοροστάτησε, στον πανηγυρίζοντα Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Νεοχωρίου Βοσπόρου, που φέτος εορτάζει την 180ή επέτειο από την ανέγερσή του: «Γενεά παρέρχεται και γενεά έρχεται και ημείς, οι εν τη Πόλει των Πόλεων, ολίγοι αλλά αρκετοί διά να κρατήσωμεν τους ναούς και τα ιερά προσκυνήματά μας ανοικτά, διά να καλλιεργώμεν και να διασώζωμεν τας πολυτίμους παραδόσεις της Ομογενείας, διά να λειτουργούν τα σχολεία και τα λοιπά ιδρύματά μας, όλοι εμείς ζώμεν εν αγαστή συμπνοία και αλληλεγγύη και δίδομεν την καλήν μαρτυρίαν της Ορθοδόξου Παραδόσεως. Διασώζομεν τιμαλφή παρακαταθήκην ευλαβείας, ανθρωπιάς, αρχοντιάς, υψηλού πνευματικού πολιτισμού, την ευγένειαν της Κωνσταντινουπολίτικης Ρωμιοσύνης. Κάθε ναός, όσον μικρός και αν είναι, είναι τόσον μέγας όσον η μεγαλοπρεπής Αγιά Σοφιά. Κάθε ευχαριστιακή σύναξις, όσον ολιγάριθμοι πιστοί και αν συμμετέχουν εις αυτήν, είναι μεγάλη πανήγυρις και πανδαισία θείας χάριτος και φωτός. Εν τη Εκκλησία βιώνουμε την ζωήν μας ως δωρεάν της φιλανθρώπου αγάπης του Θεού, ως ζωήν εν χριστώ και κατά Χριστόν, επ’ ελπίδι πληρώσεως αυτής εν τη αιωνίω Βασιλεία του Τριαδικού Θεού».

Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στην ιδιαίτερη τιμή και τον σεβασμό που αποδίδει η Ορθόδοξος ευσέβεια στους Αγίους, «ως εις αψευδείς μάρτυρας της Αναστάσεως του Χριστού», προβάλλοντας τη βιωτή αυτών, «ως υπόδειγμα ζωής εν Εκκλησία, ως αυθεντικήν μαρτυρίαν ότι η αλήθεια και ο προορισμός της ανθρώπινης υπάρξεως ευρίσκεται εις την σχέσιν με τον Θεόν της αγάπης». Υπογράμμισε, μάλιστα, ότι στην Εκκλησία τιμάται όλως ιδιαιτέρως ο ‘Αγιος Νικόλαος, στον οποίο είναι αφιερωμένος και ο πανηγυρίζων Ναός της Κοινότητας Νεοχωρίου.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης συνεχάρη τον Μητροπολίτη Μυριοφύτου και Περιστάσεως Ειρηναίο, Επόπτη της Περιφερείας Βοσπόρου, για τη διακονία και το παραγωγικό διοικητικό και πνευματικό έργο που επιτελεί, αλλά και τον ιερατικώς προϊστάμενο των ναών του Νεοχωρίου, αρχιμανδρίτη Αγαθάγγελο Σίσκο, βιβλιοφύλακα των Πατριαρχείων, για το ευδόκιμο ποιμαντικό του έργο.

Να σημειωθεί ότι κατά τη Θεία Λειτουργία μεταξύ των ονομάτων των Ορθοδόξων Προκαθημένων των κατά τόπους Αυτοκεφάλων Εκκλησιών μνημονεύτηκε για πρώτη φορά και εκείνο του νεοεκλεγέντος Κιέβου Επιφανίου.

Αμέσως μετά, κατά τη δεξίωση στην Κοινοτική Αίθουσα, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, και στην  εκλογή του Προκαθημένου της νέας Αυτοκέφαλης Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας, από την Ενωτική Σύνοδο που πραγματοποιήθηκε στο Κίεβο.

 

Πηγή: iefimerida.gr

 


Το Άγιον Όρος ως τόπος αγιασμού (Γέροντας Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι.Μ. Οσίου Γρηγορίου († 2014))

$
0
0

Ο μακαριστός Γέρων Γεώργιος Γρηγοριάτης μιλάει για την ιστορία του Αγίου Όρους και για τους αγώνες των μοναχών και ασκητών στο Περιβόλι της Παναγίας, που είναι τόπος αγιασμού και πηγή θείας χάριτος για όλους τους Χριστιανούς.

 

Μη μεταχειρίζεσαι προφάσεις και δικαιολογίες (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

$
0
0

20151221-1
Σε σένα όμως συμβαίνει το αντίθετο, δηλαδή εκ φύσεως μεν υπάρχει η ημερότητα, παρά φύσιν δε η αγριότητα και η θηριωδία. Συ λοιπόν που απομάκρυνες το φυσικό και τοποθέτησες το παρά φύσιν μέσα στη ψυχή του θηρίου, δεν μπορείς ο ίδιος να διατηρήσεις αυτό που σου δόθηκε από τη φύση; Και πόση κατηγορία δεν θα είχε αυτό; Και το περισσότερο βεβαίως θαυμαστό και παράξενο είναι, ότι στην μεν περίπτωση της φύσεως των λιονταριών υπάρχει μαζί μ’ αυτή και άλλη δυσκολία, γιατί το άγριο ζώο στερείται λογικών σκέψεων, αλλ’ όμως βλέπουμε συχνά να οδηγούνται εξημερωμένα λιοντάρια διά μέσου της αγοράς. Στην περίπτωση όμως της δικής σου ψυχής και σκέψη υπάρχει και φόβος Θεού και μεγάλη βοήθεια από πολλά μέρη. Μη μεταχειρίζεσαι λοιπόν προφάσεις και δικαιολογίες. Γιατί είναι δυνατόν, αν θέλεις, να είσαι ήμερος και πράος και επιεικής.

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

It enlightens the soul (Elder Ephraim of Arizona)

$
0
0

You gain two graces when your strive on the side of God. One is the comfort of the Holy Spirit, which fills the soul with joy, peace, delight and so forth. The other grace is what we call the experience of temptations. This grace of experience is indelible in the soul, in other words it never leaves us, because it’s united to the heart which was subjected to the experience of the temptations. The first grace, that of the Holy Spirit, sometimes comes and sometimes goes. At times of temptation, the second grace, that of experience, is more useful because it illumines the soul as to how to get through the temptations, since it has experience of them and so already knows how to free the soul of them.

«Ο Λόγος Σαρξ εγένετο» (Ιω. 1,14): Χριστουγεννιάτικες ευχές από την Πεμπτουσία (Νικόλαος Κόϊος, Σύμβουλος Έκδοσης – Πεμπτουσία)

$
0
0

Ο άνθρωπος έχει μέσα του έμφυτη την διάθεση να διορθώσει το κακό που υπάρχει τριγύρω του. Επιθυμεί να κάνει την καθημερινότητά του καλύτερη, να δει τις κοινωνίες του να προοδεύουν, να εξαλείψει τις αδικίες, να έλθει η ευτυχία στον κόσμο. Ο ίδιος όμως γίνεται καθημερινά μάρτυρας γεγονότων αντίθετων προς τα παραπάνω. Η έμφυτη διάθεση και η επιθυμία χάνεται μέσα στον κυκεώνα της αδικίας και κάθε γνήσια ανθρώπινη φωνή πνίγεται στην πολύβουη θάλασσα της ιδιοτέλειας και της φιλαυτίας, τόσο των ισχυρών όσο και των ασήμαντων αυτής της Γης. Επιβεβαιώνεται το ψαλμικό λόγιο, ότι “πας άνθρωπος ψεύστης” (Ψαλμ. 115,2). Είναι όντως τραγική η διαπίστωση ότι ενώ κάθε άνθρωπος γεννιέται με έμφυτες ειλικρινείς διαθέσεις, στην πράξη αυτές να διαψεύδονται. Η αλήθεια την οποία εικονίζει ο καθένας όταν γεννιέται έχει την δυναμική της θετικής ή της αρνητικής κατεύθυνσης. Μία δυναμική η οποία τελικά δεν προσδιορίζεται από την ηθική επιλογή ανάμεσα στο καλό και στο κακό, αλλά από την οντολογική επιλογή ανάμεσα στην ζωή και τον θάνατο.

Τα μεγαλειώδη επιτεύγματα του ανθρώπινου πολιτισμού έφτασαν το ανθρώπινο πνεύμα σε ύψη δυσθεώρητα. Ωστόσο δεν μπόρεσαν να απαντήσουν στο ερώτημα “Πώς μπορεί ο άνθρωπος να διαλέξει την ζωή από τον θάνατο;”. Στην σκιά της Αθηναϊκής Ακροπόλεως στην Πνύκα, μη αντέχοντας το φορτίο της αναζήτησης, ανέβαλαν οι σοφοί της εποχής την κατά πρόσωπον αναμέτρηση με αυτό το δίλημμα λέγοντας “Ακουσώμεθά σου και πάλι περί τούτου!” (Πραξ. 17,32)

Σε κάποιες μακρινές και ασήμαντες εσχατιές του κόσμου όμως πάντοτε υπάρχουν εκείνοι που χωρίς πολλή σκέψη, αλλά με ταπεινό φρόνημα, απλό νου και καθαρή καρδιά, βιώνουν πρώτα και ύστερα κατανοούν ότι η σωτηρία από τα δεσμά της φθοράς και του θανάτου έρχεται ως δώρο και όχι ως κατόρθωμα. Αυτό το λήμμα της Πίστεως βρίσκει την εκπλήρωση των πόθων του στο πρόσωπο της Παναγίας Παρθένου μέσω της οποίας γίνεται “ο Λόγος Σαρξ” (Ιω. 1,14). Η τομή στην Ιστορία γίνεται 2018 χρόνια πριν. Ο Θεός ενώνει την θεϊκή φύση του με την ανθρώπινη και προσ-καλεί τον άνθρωπο – ανθρωπότητα να ενωθεί μαζί Του. Με την Σάρκωση δεν σώζει το ανθρώπινο γένος μόνον από την φθορά και τον θάνατο, αλλά προσλαμβάνει, αγιάζει και μεταμορφώνει τον πολιτισμό και την ιστορία στην προοπτική της Αιώνιας Βασιλείας. Επουλώνει με την αγάπη, την συγχώρεση και την καταλλαγή τις πληγές της αμαρτίας.

Εμείς, η ομάδα της Πεμπτουσίας, για τις Άγιες Ημέρες που έρχονται, ευχόμαστε σε όλους τους συνεργάτες, φίλους και αναγνώστες του ηλεκτρονικού μας περιοδικού, αλλά και σε όλον τον κόσμο, το Φως του Σπηλαίου της Βηθλεέμ να κατευθύνει τα έργα και την ζωή του καθενός στην προοπτική της Βασιλείας του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.

Χρόνια Πολλά και Ευλογημένα!

Καλά Χριστούγεννα!

Η Ι.Μ.Μ Βατοπαιδίου πλουτίζει τα «Γεύματα Αγάπης»

$
0
0

Ευχαριστίες εξέφρασε η Ιερά Μητρόπολη Κορίνθου προς την Ιερά Μεγίστη Μονή του Βατοπαιδίου Αγίου Όρους για την προσφορά ενός τόννου κοτόπουλων «ΠΙΝΔΟΣ».


Αναλυτικά η ανακοίνωση της Ιεράς Μητροπόλεως

Την προσφορά ενός τόννου κοτόπουλων «ΠΙΝΔΟΣ» εκ μέρους της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου, εν όψει της Εορτής των Χριστουγέννων,   δέχτηκαν σήμερα Τετάρτη, 19 Δεκεμβρίου 2018, οι υπεύθυνοι της Τραπέζης Τροφίμων και ενδυμάτων «Η ΘΕΟΠΡΟΣΦΟΡΑ», μέρος της οποίας απεστάλη  στα «ΓΕΥΜΑΤΑ ΑΓΑΠΗΣ» του Ι. Καθεδρικού Ναού Αποστόλου Παύλου και του Ι. Ναού Μεταμορφώσεως Σωτήρος Κιάτου καθώς επίσης και στα Ιδρύματα της Ι. Μητροπόλεώς μας.

Η Ιερά Μητρόπολη μας ευγνωμόνως εκφράζει τις ευχαριστίες της στην Ιερά Βασιλική και Πατριαρχική Μεγίστη Μονή του Βατοπαιδίου Αγίου Όρους για την επαναλαμβανόμενη  φιλάνθρωπη προσφορά της, ευχομένη υπέρ μακροημερεύσεως και σωτηρίας του αγίου Καθηγουμένου κ. Εφραίμ και των ασκουμένων σε αυτή Πατέρων και Αδελφών.

 

Πηγή: orthodoxianewsagency.gr

 

Αποκτά την λαμπρότητά του με τη μετάνοια

$
0
0

Η σελήνη, η οποία μεγαλώνει και πάλι μικραίνει, είναι τύπος του ανθρώπου, ο οποίος άλλοτε πράττει καλά και άλλοτε αμαρτάνει, και κατόπιν με την μετάνοια επανέρχεται στην ενάρετη ζωή. Λοιπόν, δεν χάθηκε ο νους όποιου αμάρτησε, καθώς νομίζουν μερικοί, όπως της σελήνης το σώμα δεν λιγόστεψε, αλλά μόνο το φως της. Αποκτά, λοιπόν, πάλι ο άνθρωπος την λαμπρότητά του με τη μετάνοια, όπως η σελήνη με το λιγόστεμά της ξαναντύνεται πάλι το φως.

Άγιος Ιωάννης ο Καρπάθιος

Ένα δώρο από την ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ στους αναγνώστες της

$
0
0

Επισκεφθείτε το www.christianityart.com και χρησιμοποιείστε στις αγορές σας το ειδικό ΚΟΥΠΟΝΙ ΕΚΠΤΩΣΗΣ της ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑΣ με τον αριθμό

ZE0EAAWR6AA2

Πληκτρολογώντας τον ειδικό αριθμό λαμβάνετε άμεσα 10% έκπτωση στις αγορές σας.


Αφιέρωμα στον Άγιο Νικηφόρο τον Λεπρό και τον π. Ευμένιο Σαριδάκη, στο «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…»

$
0
0

Η χάρη της ταπείνωσης των δύο αγίων, μας βάζει σε ένα τελείως άλλον τρόπο σκέψης. Ο Θεός μας δίνει παραδείγματα ανθρώπων βαθιάς ταπείνωσης, που συναντούν τον Θεό στην δύσκολη καθημερινότητα τους και αγιάζουν και βοηθούν όλους μας

Στο “Ενοριακό Αρχονταρίκι” του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…» του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, ο Πρωτοπρεσβύτερος Σ πυρίδων Τσιμούρης, Θεολόγος, φιλοξένησε την Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου, τον Μοναχό Σίμωνα, σε μία συζήτησηγια τον Άγιο Νικηφόρο τον Λεπρό και τον π. Ευμένιο Σαριδάκη,με θέμα «Αγιότητα: Από το περιθώριο στο κέντρο».

Ο μοναχός π. Σίμων, ήταν ο άνθρωπος εκείνος που έκανε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την αγιοκατάταξη του Αγίου Νικηφόρου του Λεπρού, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2012, από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Ο π. Σίμων περιέγραψε τον βίο του Αγίου Νικηφόρου από τα παιδικά του χρόνια, μέχρι και την οσιακή του κοίμηση.
Ο Άγιος γεννήθηκε στην Κρήτη, σε ένα χωριό του νομού Χανίων και όταν ήταν παιδί, πέθαναν και οι δύο γονείς του.
Άρχισε να εμφανίζει τα σημάδια της λέπρας και όταν αυτά έγιναν πιο εμφανή, για να αποφύγει τον εγκλεισμό του στο νησί της Σπιναλόγκας, έφυγε με κάποιο καράβι και πήγε στην Αλεξάνδρεια, όπου και εργάστηκε σαν κουρέας.
Περνώντας τα χρόνια η ασθένεια του δημιούργησε σημάδια σε όλο του το σώμα και στο πρόσωπο και με την μεσολάβηση ενός αρχιερέα που είχε καταγωγή από τη Χίο, κατέφυγε στο λεπροκομείο του νησιού, όπου τότε ιερέας ήταν ο μετέπειτα Άγιος Άνθιμος, ο οποίος τον πήρε υπό την προστασία του, τον έκανε μοναχό και έζησε εκεί 44 χρόνια.
Το 1957 μ.Χ., όταν έκλεισε το λεπροκομείο της Χίου, ο Άγιος Άνθιμος μερίμνησε και έστειλε τον π. Νικηφόρο στον αντιλεπρικό σταθμό Αγίας Βαρβάρας Αθηνών.
«Μάλιστα στην συστατική επιστολή προς το θεοφόρο πατέρα Ευμένιο, που υπηρετούσε το ίδρυμα των Αθηνών, του εφιστούσε την προσοχή να προσέξει «τον θησαυρό που του έστελνε η Παναγία διότι είχε πολλά να ωφεληθεί από εκείνον».
Ο π. Ευμένιος υποδέχθηκε με πολλή αγάπη τον 67 ετών περίπου πατέρα Νικηφόρο, του οποίου τα μέλη και τα μάτια είχαν τελείως αλλοιωθεί και παραμορφωθεί από τη νόσο. Σύντομα όμως, όταν αντιλήφθηκε την πνευματική του κατάσταση του π. Νικηφόρου, έγινε υποτακτικός του».
Εκεί ο π. Νικηφόρος πέρασε όλη την υπόλοιπη ζωή του. Ο π. Ευμένιος τον φρόντισε με πολύ αγάπη και τον είχε ως πνευματικό του πατέρα.
Ο Όσιος Νικηφόρος εκοιμήθη στις 4 Ιανουαρίου 1964, προπαραμονή των Θεοφανίων.
Στην συνέχεια ο π. Σίμων αναφέρθηκε στον οσιακό βίο του π. Ευμενίου Σαριδάκη.
«Ο π. Ευμένιος είναι μια μεγίστη μορφή της Εκκλησίας. Έκανε το έργο του το πνευματικό και το σωματικό. Βοηθούσε όλους τους αρρώστους και μετά όταν έγινε ιερέας, πήγαινε όπου τον καλούσαν και ευλογούσε.
Ήταν ένα ταπεινό παιδί μιας οικογενείας πολυτέκνων και από μικρό παιδί είχε πολύ ευλάβεια στον Θεό.
Ήταν και ο ίδιος ασθενής, αλλά θεραπεύτηκε τελείως και η ασθένεια δεν του άφησε κανένα σημάδι και καμία παραμόρφωση.»
Μετά την θεραπεία του από αυτή τη σοβαρή ασθένεια, παρέμεινε μέσα στον Αντιλεπρικό Σταθμό, από αγάπη για τους πάσχοντες αδελφούς του. Η Διεύθυνση του Σταθμού, επειδή ήταν μοναχός, του παρεχώρησε ατομικό κελλάκι, δίπλα στο εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων. Στο κελλάκι αυτό ο Παππούλης πέρασε όλη την υπόλοιπη ζωή του.
Και ολοκλήρωσε ο π. Σίμων αναφέροντας κάποια θαυμαστά περιστατικά από την  ζωή του π. Ευμενίου, που μαρτυρούν την αγιότητα του βίου του.
Κλείνοντας την εκδήλωση ο π. Σπυρίδων, σημείωσε:
«Η χάρη της ταπείνωσης των δύο αγίων, μας βάζει σε ένα τελείως άλλον τρόπο σκέψης. Ο Θεός μας δίνει παραδείγματα ανθρώπων βαθιάς ταπείνωσης, που συναντούν τον Θεό στην δύσκολη καθημερινότητα τους και αγιάζουν και βοηθούν όλους μας».

Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου

Την ομιλία μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ:

 

 

Κάρτες: Η μεγάλη αλλαγή στις αγορές με «πλαστικό» χρήμα

$
0
0

Την μεγάλη απήχηση που έχει στους πολίτες το μέτρο της υποχρεωτικής χρήσης πλαστικού χρήματος θέλει να αξιοποιήσει το υπουργείο Οικονομικών.

Για τον λόγο αυτό, ετοιμάζεται νομοθετική ρύθμιση με την οποία θα επεκταθούν υποχρεωτικά οι συναλλαγές με ηλεκτρονικά μέσα και πλαστικό χρήμα, με τη σημαντική μείωση του ορίου, μέχρι το οποίο επιτρέπεται η χρήση μετρητών για αγορές.

Με την εν λόγω νομοθετική ρύθμιση θα επεκταθούν υποχρεωτικά οι συναλλαγές με ηλεκτρονικά μέσα και πλαστικό χρήμα με τη σημαντική μείωση του ορίου μέχρι το οποίο επιτρέπεται η χρήση μετρητών για αγορές. Το όριο αυτό αναμένεται να μειωθεί από τα 500 στα 300 ευρώ ή ακόμα και στα 200 ευρώ ανά συναλλαγή.

Στόχος είναι να περιοριστεί δραστικά η χρήση μετρητών στις καθημερινές οικονομικές συναλλαγές των φορολογουμένων και οι επιχειρήσεις να «περνούν» μεγαλύτερο μέρος του ημερήσιου τζίρου τους μέσα από τα μηχανήματα POS ή από άλλα μέσα ηλεκτρονικής πληρωμής, ώστε να υποχρεώνονται να εμφανίζουν μεγαλύτερα ποσά φορολογητέας ύλης στις υποβαλλόμενες δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος και ΦΠΑ κι έτσι να εμποδίζεται η φοροδιαφυγή.

 

Πηγή: neaselida.gr

 

Πού γεννιέται; (Άγιος Βασίλειος ο Μέγας)

$
0
0

20151221-2
Η χαρά του Θεού δεν γεννιέται σε οποιαδήποτε ψυχή, αλλά εάν κάποιος έκλαψε πολύ για την αμαρτία του.

Άγιος Βασίλειος ο Μέγας

Δοξαστικόν Αίνων της Κυριακής προ Χριστού Γεννήσεως – ( Ήχος Πλ.Δ’) – Θρασύβουλος Στανίτσας († Θρασύβουλος Στανίτσας, Άρχων Πρωτοψάλτης της Μ.τ.Χ.Ε.)

$
0
0

Το Δοξαστικό των Αίνων της Κυριακής προ του Χριστού Γεννήσεως, σε ήχο πλ. Δ’ (Των νομικών διδαγμάτων) του αοιδίμου Άρχοντος Πρωτοψάλτου της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας Θρασυβούλου Στανίτσα σε εκτέλεση του ιδίου με τον επ’ αναλογίω χορό του. Η ηχογράφηση έγινε στον Άγιο Δημήτριο Αμπελοκήπων στις 21-12-1969.

Επιμέλεια βίντεο και κειμένου: Ανδρέας Μαργέτης

Doxastiko at Lauds on the Sunday before the Nativity of Christ (plagal tone four) – Thrasyvoulos Stanitsas (Thrasyvoulos Stanitsas, Archon Protopsaltis of the Great Church of Christ)

$
0
0

The Doxastiko at Lauds on the Sunday before the Nativity of Christ in plagal tone four (Των νομικών διδαγμάτων [The Accumulated Teachings of the Law]) by the late Thrasyvoulos Stanitsas, Archon Protopsaltis of the Great Church of Christ, performed by himself and his choir at the lectern. Recorded at St. Dimitri’s, Ambelokipi, on 21-12-1969.

Text and video edited by Andreas Margetis

The Easy Way isn’t a Friend of our Spiritual Life (Protopresbyter Antonios Christou)

$
0
0

Our modern civilization prides itself and boasts about the fact that it’s managed to improved the everyday lot of humankind. From our primitive ancestors, who strove to dominate the rest of creation in order to survive, we moved on to the great scientific and philosophical advances of antiquity (in Egypt, Babylon, Greece, Rome and so on). A good deal later, we saw the transition to industrialization in the 18th and 19th centuries and the advent of machines in our daily life. And now, in our own day, we’ve reached the so-called ‘scientific revolution’, where we’re trying, through computers, IT and robots, to study and configure things that, only a generation ago, would have been considered unthinkable or the stuff of science fiction.

The common denominator of each discovery (supposedly, at least) is the improvement of our life, directly or indirectly, so that everything happens more easily, more quickly, more collectively, more accessibly, for longer, at less cost, better quality, more readily understandable and useful, with whatever that means for the process of advancing and transitioning from the traditional and the manual to the technical and electronic.

Many experts are upbeat and supportive of this course of events. Some are more wary or are baffled by developments, while others are completely pessimistic and opposed to these developments. The latter are attempting to preserve traditional methods and to resist these electronic advances and our robotization.

With all this in mind, we come again to our own, ecclesiastical matters. Do all these developments and circumstances regarding people today have anything to do with the Church? If so, to what extent are they tolerable? Is it anachronistic and obscurantist (as the Church is often accused of being) to make an effort to resist, or even to adopt them with discretion and moderation, with reference to particular conditions and criteria? What are the boundaries? What is allowed and what’s a red line?

The Orthodox Church knows full well that, historically, it functions in this world, but isn’t of this world. As a companion, it follows, and often takes upon itself, the vicissitudes of people and the discoveries they make, but is also aware that it was founded by Christ, Who was both God and human. We come from the future, the Kingdom of Heaven, of which we have a foretaste in the here and now through our liturgical, sacramental life and also through the love between the members of the local parish community or see.

Culturally and politically, as we mentioned at the beginning, humankind has passed through many stages and is continually making advances. Because the Church isn’t only a place of worship, but is also the members who constitute it (clergy and laity, as a theanthropic organization), it adopts some of the scientific developments (such as, for example in architecture and the construction of churches, the printing press and so on), but rejects others as being incompatible with its theological aims (such as euthanasia and abortions). Even as regards subsidiary, though substantial, matters such as the use of wax candles or oil lamps inside the church. For the Orthodox, the use of wax candles and oil and wicks for the lamps and so on is always to be preferred.

One thing is certain, however, and this is that the Orthodox Church has never hindered or battled against any scientific discovery that people have made. In any case, through its education, its culture and its material grants, or its provision of scholarships to young scientists, it has contributed to the creation of new discoveries in a variety of fields. It may disagree or be cautious on some matters, but it will never, on an official level, attempt to destroy or oppose anything dangerous to our psychosomatic health and spiritual well-being without putting forward its own arguments and proposals. This, in itself, says a lot. If some people commit crimes against humanity and science in the name of the Church, they have no real relationship with the true body of Christ.

Beyond all that, however, and apart from secularization (which is an attempt by the structures of worldly society to change the Church from within) there’s a danger which is both hard to see and very perilous. This is ‘the easy way’. We’ve learned to press a few buttons and everything happens automatically. Everything has to do with us humans and our fabricated, not our real, needs. Need means that if I don’t eat or drink, I’ll die. But if my cell phone isn’t an iPhone, or if I don’t even have one at all, I’m not going to die over it. This is an attitude that many of the faithful among us, consciously or otherwise, try to bring into the spiritual life. We don’t like difficulties, asceticism or the Cross. What we all want is the elevator, but the Church always talks about the ladder of the virtues. We don’t like listening to long homilies, or making much of an effort. We want it all and we want it now, easily and quickly. Patience, forbearance, humility, asceticism are words we don’t know and we avoid them.

Christ spoke to us of the ‘strait and narrow way’. Our Fathers say: ‘Give blood and receive spirit’. So there’s no easy way in spiritual matters, my friends. Unfortunately, it’s now easier to travel to the moon than it is to look into our heart or see our neighbour a few feet away. But that’s what it is that saves us, in the end. Otherwise, we’re always threatened by the temptation of Babel, in other words by the conquest of God through our own, technical means. But God isn’t conquered, He’s given to the pure, the humble and to those who patiently knock and implore in prayer and in the observation of the commandments and the ascetic life. Let’s open our heart and avoid impetuous reliance on science or on pride that we’re able to doing anything we want. There’s no human invention that doesn’t have long-term side-effects, either on the environment, our health, or on the issue of our salvation, if we get rid of God and make ourselves God, without the true God. Amen.

Στα προπύλαια της μητρόπολης των εορτών (Ραφαήλ Χ. Μισιαούλης, θεολόγος)

$
0
0

Στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, ο Ευαγγελιστής Ματθαίος μας παρέθεσε τον γενεαλογικό κατάλογο του Υιού και Λόγου του Θεού, κατά την ανθρώπινη του φύση[1] και καταγωγή.  Δεκάδες εβραϊκά ονόματα προγόνων του Ιησού ακούσαμε, αρχίζοντας από τον Αβραάμ[2] και καταλήγοντας στο Μεσσία Χριστό[3]. Η Παρθένος Μαρία, όπως βλέπουμε, δεν γενεαλογείται, που υπήρξε η πραγματική μητέρα του Ιησού, και γενεαλογείται ο Ιωσήφ, παρόλο που δεν είχε κάποιο ρόλο στη γέννηση του Κυρίου. Οι Εβραίοι συνήθιζαν

Ο κατάλογος αυτός διαιρείται σε τρεις ιστορικές περιόδους. Η πρώτη περίοδος διαρκεί από τον Πατριάρχη Αβραάμ μέχρι τον προφητάνακτα Δαβίδ. Η δεύτερη περίοδος ακολουθεί μέχρι τη Βαβυλώνια αιχμαλωσία[4] και η Τρίτη περίοδος από τη Βαβυλώνια αιχμαλωσία μέχρι τη γέννηση του Ιησού Χριστού.

Μέσα σ’ αυτό τον γενεαλογικό κατάλογο υπήρξαν άνθρωποι ενάρετοι, υπήρξαν όμως και αμαρτωλοί. Κι όμως ο Θεός δεν τους περιφρόνησε, δεν τους απαξίωσε, αλλά και διά μέσου τους μετέφερε και υλοποίησε την υπόσχεση για τον ερχομό του Υιού του στον κόσμο και κατ’ επέκταση της σωτηρίας των ανθρώπων. Όμως, ανεξάρτητα από τη μαρτυρία της πίστεως τους, αλλά και το μαρτύριο της ζωής μερικών από αυτούς, όπως ακούσαμε και στο σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα «δεν πήραν ό,τι τους υποσχέθηκε ο Θεός, ο οποίος είχε προβλέψει κάτι καλύτερο για μας, έτσι ώστε να μη φτάσουν εκείνοι στην τελειότητα χωρίς εμάς». Και αυτό το καλύτερο για όλους θα αρχίσει με την Ενανθρώπηση του Χριστού. Γιατί, με αφετηρία το πρόσωπο του Χριστού θα αρχίσει η γενεά της σωτηρίας και της Χάριτος.

Ο ιερός Ευαγγελιστής, στο τελευταίο τμήμα του Ευαγγελίου, μας παρουσιάζει το μέγα μυστήριο της Γεννήσεως του Κυρίου μας. Μας λέει ότι, όταν η Παρθένος Μαρία αρραβωνιάστηκε τον Ιωσήφ, πριν ακόμη συγκατοικήσει στο σπίτι του, βρέθηκε έγκυος με την επενέργεια του Αγίου Πνεύματος. Όταν όμως ο Ιωσήφ αντιλήφθηκε την εγκυμοσύνη της, ταράχθηκε πολύ. Αλλά επειδή ήταν ενάρετος και δεν ήθελε να τη διαπομπεύσει, σκέφθηκε να της δώσει μυστικά διαζύγιο. Καθώς λοιπόν βασανιζόταν απ’ αυτούς τους φοβερούς λογισμούς, ένας άγγελος του Θεού του εμφανίστηκε σε όνειρο και του είπε: Ιωσήφ απόγονε του Δαβίδ, μη διστάσεις να παραλάβεις στο σπίτι σου τη Μαρία, τη μνηστή σου. Διότι το παιδί που έχει μέσα της προέρχεται από την επενέργεια του Αγίου Πνεύματος. Θα γεννήσει υιό και συ θα Του δώσεις το όνομα «Ιησούς», το οποίο σημαίνει «σωτήρ». Και θα Του δώσεις αυτό το όνομα, διότι Αυτός θα σώσει το λαό του τον Ισραήλ από τις αμαρτίες του[5].

Ο λόγος που ο προφήτης Ησαΐας αναφέρει αντί για το όνομα «Ιησούς» το δεύτερο αυτό όνομα, «Εμμανουήλ» είναι διότι με το όνομα αυτό συνεσκιασμένα μας αποκαλύπτεται ότι ο Μεσσίας δεν θα είναι μόνο άνθρωπος. Θα είναι ο ίδιος ο Θεός που θα κατέλθει στη γη μας και θα γίνει άνθρωπος. Αυτός θα αφήσει τη δόξα του ουρανού και θα κατεβεί στη γη μας.

Βρισκόμαστε στο κατώφλι της μεγάλης εορτής των Χριστουγέννων. Η Αγία μας Εκκλησία μας προετοίμασε εδώ και αρκετές ημέρες για το μεγάλο γεγονός, με τους ωραίους προεόρτιους ψαλμούς της. Ας μην εγκλωβιστούμε από τα διάφορα στολίδια και τα φώτα και δεν νιώσουμε το πνευματικό νόημα της εορτής. Ας ταξιδέψουμε νοερά στο σπήλαιο της Βηθλεέμ και μαζί με τους βοσκούς και τους μάγους, να συναντήσουμε το νεογέννητο βρέφος.

Ας ζήσουμε τα φετινά Χριστούγεννα με το Χριστό. Γιατί Χριστούγεννα δεν είναι ούτε τα λαμπιόνια και τα στολισμένα και όμορφα φώτα, ούτε τα ρεβεγιόν και τα γλέντια, ούτε οι ηδονές κα απολαύσεις της μάταιας τούτης ζωής. Αλλά Χριστούγεννα είναι η ετοιμασία του εαυτού μας να κατοικήσει ο Χριστός μέσα μας, Χριστούγεννα είναι οι επισκέψεις μας στα νοσοκομεία και ευαγή ιδρύματα, Χριστούγεννα είναι η κατά Χριστό ζωή. Ας επιλέξουμε να κάνουμε Χριστούγεννα με το Χριστό, γιατί μόνο τότε παίρνουν νόημα τα Χριστούγεννα. Άρα Χριστούγεννα με το Χριστό εύχομαι σε όλους να εορτάσουν.

 

Παραπομπές:

[1] Ο Κύριος δεν είναι μόνο τέλειος Θεός, ο οποίος γεννήθηκε από την ουσία του Θεού Πατέρα προ πάντων των αιώνων. Είναι και τέλειος άνθρωπος, κατά πάντα όμοιος με εμάς τους ανθρώπους, με σώμα και ψυχή λογική, όπως εμείς ακριβώς, «κατά πάντα καθ’ ὁμοιότητα», αλλά «χωρίς ἁμαρτίας» (Εβρ. δ’ 15). Αυτή την ανθρώπινή του φύση και την συγκινητική συγκατάβαση προς εμάς τους ανθρώπους εκθέτει το 3ο άρθρο του Συμβόλου της Πίστης μας. Τέλειος Θεός, αλλά και τέλειος άνθρωπος ο Κύριος, αληθής Θεάνθρωπος. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, για να τονίσει ότι, αν ο Υιός του Θεού δεν γινόταν άνθρωπος, ήταν αδύνατο να σωθεί ο άνθρωπος, λέει· «το απρόσληπτον και αθεράπευτον, ό δε ήνωται τω Θεώ, τούτο και σώζεται». Εκείνο που δεν προσλαμβάνεται από τον Θεό, δηλαδή η ανθρώπινη φύση, αυτό μένει και αθεράπευτο. Αντίθετα εκείνο που ενώνεται με το Θεό, το Θεό Λόγο, αυτό και σώζεται, αφού βρίσκεται πλέον ενωμένο με το Σωτήρα Θεό.

[2] Ο μεγάλος πατριάρχης της εβραϊκής φυλής που απ’ αυτόν αρχίζει η ιστορία του Ισραήλ αλλά και της αραβικής (Γένεση 25,12-18), γεννήθηκε στην πόλη Ουρ της Χαλδαίας και ήταν γιος του ειδωλολάτρη Θάρα. Παίρνοντας σύζυγο την ετεροθαλή αδελφή του Σάρα, μαζί με τον πατέρα του και τον ανιψιό του Λωτ έφυγε από τη Χαλδαία και πήγε στη Χαρράν, όπου έζησε για πολύ καιρό και όπου πέθανε ο πατέρας του. Τότε, υπακούοντας στην εντολή του Θεού, πήγε στη χώρα Χαναάν, παίρνοντας μαζί του τη γυναίκα του Σάρα, το Λωτ και όλα του τα υπάρχοντα και τα κοπάδια των ζώων που είχε. Και εκεί για πρώτη φορά πήρε από τον Θεό την υπόσχεση ότι θα κάνει αυτόν και τον λαό του ισχυρό και ένδοξο και θα τον τιμούν όλες οι φυλές της γης.

[3] Μητροπολίτου Φθιώτιδος Νικολάου, Εἰς ἐπίγνωσιν Θεοῦ, εκδ. Αποστολική Διακονία, β΄ έκδοση, Αθήνα, 1999, σελ. 321-324.

[4] Βαβυλώνια αιχμαλωσία ονομάζεται ο εκτοπισμός σε εδάφη της Βαβυλωνίας πολυάριθμου πλήθους ιουδαίων στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τον βασιλιά των Βαβυλωνίων Ναβουχοδονόσορα (605562 π.Χ.).

[5] Ματθαίου 1, 18-21.


Σε ό,τι θέλει (Άγιος Διάδοχος Επίσκοπος Φωτικής)

$
0
0

20151222-1
Αυτεξουσιότητα είναι η θέληση της λογικής ψυχής, η οποία στρέφεται αμέσως σε ό,τι θέλει. Αυτή πρέπει να την παρακινούμε να είναι έτοιμη πάντοτε να στρέφεται μόνο προς το αγαθό, ώστε πάντοτε με τις αγαθές έννοιες να αφανίζομε τη μνήμη του κακού.

 

 

Άγιος Διάδοχος ο Φωτικής

«Η οικουμενικότητα της θεολογίας του Ευγένιου Βούλγαρη» (Συμεών Πασχαλίδης, Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.)

$
0
0

Ο Συμεών Πασχαλίδης, Καθηγητής Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ και Διευθυντής του Πατριαρχικού Ιδρύματος Πατερικών Μελετών μιλάει για το θεολογικό και μεταφραστικό έργο του Ευγένιου Βούλγαρη, τονίζοντας την οικουμενικότητα της θεολογικής του προσφοράς.

«Να εμβαθύνουμε στο μεγάλο γεγονός της Γέννησης του Χριστού» (Μητροπολίτης Δράμας Παύλος)

$
0
0

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δράμας κ. Παύλος απευθύνει εόρτιο μήνυμα εν όψει της Μεγάλης Δεσποτικής Εορτής των Χριστουγέννων.

«Κοινωνικὰ Παλαιών Διδασκάλων-Μέρος Β΄»

$
0
0

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 9 Δεκεμβρίου η παρουσίαση του βιβλίου βυζαντινής εκκλησιαστικής μουσικής «Κοινωνικά Παλαιών Διδασκάλων – Μέρος Β΄» στον φιλόξενο χώρο του Πολιτιστικού Κέντρου του Δήμου Γέρακα από την Ενωμένη Ρωμηοσύνη.

Κατά την εκδήλωση τρεις ξεχωριστοί ομιλητές παρουσίασαν το βιβλίο. Ο ομότιμος Καθηγητής Μουσικολογίας κ. Βουρλής Αθανάσιος μίλησε εκτενώς για την ιστορικολειτουργική θεώρηση του Κοινωνικού μέσα στη θεία λατρεία, ο υποψήφιος διδάκτωρ κ. Πολυκαρπίδης Πολύκαρπος μέσῳ ψηφιακών προβολών ανέδειξε τη σχέση παλαιάς και νέας γραφής της βυζαντινής μουσικής, ενώ ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ιεροψαλτών Ελλάδος κ.  Πολίτης Κωνσταντίνος αναφέρθηκε σε βιογραφικά στοιχεία των σπουδαίων συνθετών των έργων που περιλαμβάνονται στον Τόμο.

Ακολούθως, το πρόγραμμα συνεχίστηκε με υποδειγματικές εκτελέσεις τριών Κοινωνικών από τους βυζαντινούς χορούς των Μαϊστόρων της Πόλης του κ. Νταραβάνογλου Γρηγόριου, της Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας, του κ. Κωνσταντίνου Γεωργίου και της χορωδίας «Ἑν Ψαλτηρίῳ» του κ. Φωτόπουλου Κωνσταντίνου, οι οποίες  μετέφεραν το κοινό στις ένδοξες ημέρες του Βυζαντίου.

Να σημειωθεί ότι στην εκδήλωση παρέστη ο επιχώριος Δήμαρχος Γέρακα καθώς και ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος, ο οποίος εξήρε τόσο τους εισηγητές των ομιλιών, όσο και τις εκτελέσεις των χορωδιών ευχαριστώντας παράλληλα και την Ενωμένη Ρωμηοσύνη. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Σεβασμιότατος ευχαριστήθηκε τόσο πολύ μΕ τις χορωδίες, που έκανε δώρο σε όλους, χορωδούς και χοράρχες, 60 βιβλία «Κοινωνικά Παλαιών Διδασκάλων – Μέρος Β΄», τα οποία  μοίρασε προσωπικά στον καθένα ο ίδιος.

Μελομακάρονα

$
0
0

Υλικά
1 κιλό μαλακό αλεύρι ή έστω για όλες τις χρήσεις -(ΟΧΙ σιμιγδάλι !!!!)
½ λίτρο καλό παρθένο ελαιόλαδο ( ή σησαμέλαιο)
½ ποτήρι ζάχαρη
2 κουταλάκια μπέικιν πάουντερ(για ευκολία) ή ½ ποτήρι αλισίβα όπως το κάνανε παλιά!
1 ποτήρι φρεσκοστυμένη πορτοκαλάδα! (όχι του κουτιού)
ξύσμα φλούδας από ένα πορτοκάλι!
1 ποτήρι του κρασιού κονιάκ
1 ποτήρι καρύδια
1/2 κοφτό κουταλάκι κανέλα και 1/2 κοφτό κουταλάκι γαρύφαλλο

Για το σιρόπι
1 ποτήρι καλό μέλι – 1/2 ποτήρι ζάχαρη – ¾ ποτηριού νερό

1 κομμάτι ξύλο κανέλας ή 1/2 κουτ. τσαγ. κανέλα

600 γραμ. Καρυδόψυχα τριμμένη και 150 γραμ. Σουσάμι !

Εκτέλεση

Το λάδι το χτυπάμε!!!!

Βάλτε σε μια λεκάνη όπως οι παλιοί και ανακατέψτε καλά με το χέρι (στο μίξερ ή σύρμα σήμερα για ευκολία) το λάδι και τη ζάχαρη και ανακατέψτε για αρκετή ώρα.

Κοσκινίστε το αλεύρι.

Σε μια μικρή λεκάνη ρίχνετε μέσα το μίγμα λαδιού- ζάχαρης και το κονιάκ, τον χυμό πορτοκαλιού και το ξύσμα (όλα μαζί τα υγρά και το μπεικιν ή την αλισίβα). Βάλτε μέσα και την κανέλλα και το γαρύφαλλο και ανακατέψτε καλά μέχρι να λιώσει η ζάχαρη.

Μετά ρίξτε λίγο λίγο το κοσκινισμένο αλεύρι και ζυμώστε μέχρι να γίνει μαλακή η ζύμη (να μην κολάει στο χέρι δλδ). Δεν πειράζει να μείνει και λίγο αλεύρι, δεν το παίρνει όλο και δεν θελει ζύμωμα σφιχτό αλλα απαλό με τα δάχτυλα να μην ξερνάει το λάδι.

Δεν ζυμώνουμε πολλή ώρα το μελομακάρονο, γιατί θα γίνει ινώδες!

Μην σας γίνει σκληρή η ζύμη γιατί το χάσατε το παιγνίδι. Αν σας ξέφυγε ρίξτε λίγο λάδι ακόμα και πλάστε και πάλι.

Το πιέζουμε πάνω στην κοίλη πλευρά του τρίφτη, για να γίνει κυρτό. (Πρέπει να είναι κούφιο και όχι σαν ζύμη ψωμιού.)

Τα φινίκια τα γεμίζουμε και με καρύδια…

Βάζουμε στο κέντρο του δύο μισά καρύδια, το ένα δίπλα στο άλλο, και το σκεπάζουμε από τις δύο πλευρές σχηματίζοντας το φοινίκι.

Το κλασικό μελομακάρονο έχει από κάτω μια γούβα και την επάνω επιφάνεια ανώμαλη για να κρατάει το σιρόπι και το καρύδι.

Είναι εύκολο να το πετύχετε αν δεν μπορείτε απλά ακουμπήστε το πάνω στην ξύστρα και πιέστε του ελαφρά με τα δάκτυλα να κάνει μια μικρή γούβα. Το μελομακάρονο έχει γούβα από κάτω, τελεία…

Βάζουμε μια λαδόκολλα στο ταψάκι μας και ψήνουμε σε μέτριο φούρνου 170-180 βαθμούς μέχρι να ροδοκοκκινίσει (20-30 λεπτά).(Δεν πρέπει να ξεροψηθούν, μόνο να ροδίσουν!)

Τα μελομακάρονα τα αφήνετε να κρυώσουν καλά και εν τω μεταξύ εμείς ελάτε να φτιάξουμε το σιρόπι μας.

Μέλωμα

Καθαρίζουμε και καβουρντίζουμε το σουσάμι.
Ανακατεύουμε καλά σε μια λεκάνη το σουσάμι, τα τριμμένα καρύδια και την κανέλα της συνταγής του μελώματος.
Βράζουμε σε μια κατσαρόλα φαρδιά μέρος από το νερό,την ζάχαρη, το μέλι(τελευταίο το μέλι για να μην αφρίσει), και ρίχνουμε σε δόσεις τα μελομακάρονα, να βράσουν για δύο τουλάχιστον λεπτά. (ένα στρώμα στη κατσαρόλα).
Τα στραγγίζουμε με μια τρυπητή κουτάλα και τα ρίχνουμε σε ένα λεκανάκι όπου έχουμε μέρος από το μείγμα καρυδόψυχας την κανέλα και το σουσάμι. Τα γυρίζουμε ώστε να καλυφθούν με το μείγμα . Τα τοποθετούμε στον δίσκο.
(Σταδιακά προσθέτουμε νερό και μέλι στο σιρόπι όσο προχωράει το μέλωμα.)
Αυτά τα μελομακάρονα είναι η δική μου έκδοση, το μελομακάρονο είναι τραγανό, το σιρόπι δεν το έχει ποτίσει πολύ και δεν σε πνίγει η γλυκύτητα του.

(Τώρα αν είστε φαν του πολύ μελωμένου μελομακάρονου, να το αφήσετε λίγο παραπάνω στο σιρόπι.)

Με αυτή τη συνταγή βγαίνουν περίπου 60 μελομακάρονα.

Καλή επιτυχία και καλοφάγωτα.

 

Πηγή: Αγιορειτικη Μαγειρική Κληρονομιά

 

Viewing all 34873 articles
Browse latest View live




Latest Images