Υϊός του Στέφανου Νεμάνια, μεγάλου ζουπάνου των Σέρβων, ο κατά κόσμον Ράτσκο. Γεννήθηκε γύρω στα 1176. Από νέος ποθούσε τη μοναχική ζωή και, όταν του δόθηκε η ευκαιρία, αναχώρησε για το Άγιον Όρος, το 1193, όπου με σπάνιο ζήλο επιδόθηκε στους ασκητικούς αγώνες, στις μονές του Ρώσικου και του Βατοπεδίου. Στη δεύτερη αναδείχθηκε και νέος κτήτορας. Εκεί τον ακολούθησε και ο πατέρας του με το μοναχικό όνομα Συμεών και ίδρυσαν τη μονή του Χιλανδαρίου (1198). Μετά την κοίμηση του πατέρα του δόθηκε περισσότερο στην εργασία των αρετών κι έγινε έτσι ο διακριτικός και φωτισμένος σύμβουλος όλου του Αγίου Όρους.

Το 1219 μεταβαίνοντας στη Νίκαια για αγιορείτικες υποθέσεις πέτυχε από τον αυτοκράτορα και τον πατριάρχη την ανεξαρτησία της Σερβικής Εκκλησίας και εξελέγη, παρά την επιθυμία του, πρώτος αρχιεπίσκοπος των Σέρβων. Αμέσως έγινε σοφός διοργανωτής της Εκκλησίας του, στήριξε την ορθόδοξη πίστη και καταπολέμησε τις αιρέσεις με τη γλυκύτητα της διδασκαλίας του. Έκτισε μονές, ναούς και σχολεία προς φωτισμό του λαού του.

Ταξίδεψε δύο φορές στο Άγιον «Ορος και στους Αγίους Τόπους για προσκύνημα και προσφορά πλούσιων δώρων. Έγραψε τυπικά των μονών Χιλανδαρίου και Στουντένιτσας, ακολουθία και βίο του οσίου πατέρα του και μετέφρασε από τα ελληνικά διάφορα έργα. Συνέβαλε πολύ στην πνευματική και πολιτιστική ανάπτυξη των συμπατριωτών του.

Λύτρωσε την ποίμνη του από τις πλάνες, πλούτισε τη λατρεία με ακολουθίες και τυπικά και, με τα νομοθετήματα του τα ψυχοσωτήρια και τα χαρίσματα του, αναδείχθηκε μέγας φωτιστής και προστάτης των Σέρβων.

Κοιμήθηκε στο Τύρνοβο της Βουλγαρίας. Η τελευταία του Θεία Λειτουργία ήταν την ημέρα των Θεοφανείων. Λίγες ημέρες μετά, με φωτεινό πρόσωπο, παρέδωσε το πνεύμα του στον Πλάστη του. Οι τελευταίες του λέξεις ήταν «Δόξα σοι ο Θεός», πού το επανέλαβε τρεις φορές. Τα ευώδη και θαυματουργά λείψανα του, μετά από πολλές δεήσεις, ο κράλης Βλαντισλάβ τα μετέφερε με τιμές στη Σερβία, στη μονή Μιλέσοβο το 1237. Το έτος όμως 1594 ο Σινάν πασάς τα πήρε και τα έκαψε στο Βελιγράδι.

Βίους του αγίου έγραψαν ο διάδοχος του στον θρόνο άγιος Αρσένιος, οι μοναχοί Δομεντιανός και Θεοδόσιος, ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, πού περιέχεται στο Νέον Εκλόγιον, ο αρχιμανδρίτης Ιουστίνος Πόποβιτς και άλλοι. Ακολουθίες προς τιμήν του υπάρχουν στα σερβικά και ελληνικά. Τοιχογραφίες, εικόνες και χαλκογραφίες του σώζονται αρκετές σε σερβικές και αγιορείτικες μονές.

Η μνήμη του τιμάται στις 14 Ιανουαρίου.

Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Άγιοι Αγίου Όρους

Εκδόσεις Μυγδονία, Θεσσαλονίκη, 2007

Η ιστορία της Ιεράς Μονής Τατάρνης αποτελεί ένα σημαντικό μοναστικό κέντρο καθώς η προσφορά του στην Ορθοδοξία και το Έθνος υπήρξε σημαντική από την αρχή της λειτουργίας της έως τις ημέρες μας. Στο μοναστήρι που καταστράφηκε το 1963 μετά από κατολίσθηση ταξίδεψε το Πρακτορείο Ορθοδοξία καταγράφοντας μοναδικές εικόνες. Το πνευματικό οδοιπορικό στην Ιερά Μονή της Παναγίας της Ταρτάνης αναδεικνύει περίτρανα το μεγαλείο της Ορθοδοξίας ανά τους αιώνες. Πηγή: www.orthodoxianewsagency.gr

Αποστολή: Δημήτρης Στρουμπάκος, κάμερα: Ανδρέας Χαλκιόπουλος, μοντάζ: Παναγιώτης Ποδαρόπουλος.

Ο αρχιμανδρίτης Ιάκωβος Κανάκης, Δρ. Θεολογίας και  πρωτοσύγκελλος Ι.Μ. Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως, στο πρώτο μέρος της σειράς «Ερευνάτε τας Γραφάς» κάνει μία εισαγωγή στην Παλαιά Διαθήκη και παρουσιάζει τους προβληματισμούς γύρω από το θεόπνευστο κείμενο και τα βιβλία που απαρτίζουν τον κανόνα της Παλαιάς Διαθήκης.

Η θεώρηση της αμαρτίας ως παρανομίας «του νόμου του Θεού» κι όχι ως ασθένεια που κληρονομούμε ως τέκνα του πρώτου Αδάμ, είναι φυσικό να δημιουργεί ενοχές. Γιατί η αμαρτία, αν γίνει δεύτερη φύση με τον καιρό, αποκτά εξουσία στη ψυχή μας, ώστε «αυτό που δε θέλουμε να κάνουμε, το κάνουμε», κατά τον Απόστολο Παύλο. Αλλά αυτό, όπως καταλαβαίνουμε, προκαλεί πίεση, χάνεται η ειρήνη, έρχεται η ταραχή, με ό,τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας.

Οι άγιοι Πατέρες και οι άγιες Μητέρες μας, ως γνώστες της ανθρώπινης φύσης – επειδή γνώρισαν το βάθος τους εαυτούς τους, μας μιλούν για την αμαρτία, που ελλοχεύει μέσα μας, ως ασθένεια. Κανείς τότε δεν θα έχει ενοχές γιατί είναι ασθενής, αλλά φροντίζει να θεραπευτεί για να χαρεί τη ζωή, τις σχέσεις του, τα χαρίσματά του, να ζήσει φυσιολογικά.

Η Εκκλησία, ως τρόπος ζωής, είναι στον κόσμο ως θεραπευτήριο. Οι κληρικοί έχουν την αποστολή, διακονώντας στο έργο της Εκκλησίας, να θεραπεύουν τους ανθρώπους που προσέρχονται σ’ αυτούς, με τα μέσα που η Εκκλησία διαθέτει: την ορθή πίστη, τη νηστεία, την προσευχή, τα μυστήρια. Αυτό είναι το κύριο έργο τους, τα υπόλοιπα πάρεργο.

Μεγαλώνοντας σε μια κοινωνία που έχει στοιχεία καθωσπρεπισμού, πουριτανισμού, ανθρωποκεντρισμού, δεν είναι παράξενο που η πλειοψηφία των μελών της πάσχει από κατάθλιψη, καταπίεση, άγχος και νευρώσεις. Το τραγικό είναι οι λειτουργοί της Εκκλησίας, όπως και οι άνθρωποι της να συμπεριφέρονται το ίδιο προσπαθώντας να ρυθμίσουν την εξωτερική συμπεριφορά, αγνοώντας τη γνώση του εσωτερικού κόσμου. Τότε ποια ελπίδα θα έχει ο κόσμος;

Το μήνυμα της Εκκλησίας σήμερα, όπως και κάθε εποχή, είναι μήνυμα αισιοδοξίας, ελπίδας, χαράς. Γιατί νικήθηκε από το νέο Αδάμ, το Χριστό, ο θάνατος με τις ποικίλες μορφές του. Αυτό σημαίνει πως η αμαρτία – οποιασδήποτε μορφής – δεν είναι πια η αθεράπευτη ασθένεια, ότι και να ’ναι όπως και να ζει, δεν είναι μόνος. Αρκεί να θέλει να θεραπευτεί για να ζήσει.

Μπορεί, ενδεχομένως, τα πιο πάνω ν’ ακούγονται ως ωραία λόγια θεολογικής έξαρσης. Όσοι όμως τα έζησαν ή τα ζουν μπορούν να ομολογήσουν ότι έχουν μια όμορφη πραγματικότητα, που χαρίζει αυτό που στο βάθος ο καθένας μας θέλει: την ελευθερία και τη χαρά.

Ας μη μένουμε προσκολλημένοι στα αρνητικά του εαυτού μας και του κόσμου μας. Ας μη γίνεται η ζωή μας μίζερη, κοιτώντας συνεχώς τις αδυναμίες και τις αμαρτίες μας. Ποια σημασία, άλλωστε, μπορεί να έχει ο εαυτός μας; Σημασία έχει ο Χριστός που η αγάπη Του τον έκανε να γίνει «ως εις εξ ημών», να κατέβει στον Άδη, όπως εμάς, και να νικήσει το μεγαλύτερο εχθρό μας, το θάνατο.

Να γιατί η διδασκαλία Του λέγεται Ευαγγέλιο και η παρουσία Του σηματοδοτούσε τη Βασιλεία του Θεού που χαρακτηρίζεται από χαρά, χαρά, χαρά. Δεν είναι κρίμα να μένουμε ακόμα στο θάνατο;

Ο κ. Βασίλειος Τουλουμτσής, Θεολόγος, απευθύνει εισαγωγικό χαιρετισμό εκ μέρους της οργανωτικής επιτροπής στην Θεολογική Ημερίδα: «Τα προσωπεία του προσώπου – Κριτικές θεολογικές τοποθετήσεις στην οντολογία του προσώπου». Διοργάνωση: Σύλλογος Θεολόγων «Μέθεξις», Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2018, Πολιτιστικό Κέντρο Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.

Η προστασία της κτίσης, η οποία είναι το τελειότερο δώρο του Θεού προς τον άνθρωπο, πάντοτε αποτελούσε ένα από τα πρωταρχικά μελήματα της ορθόδοξης εκκλησιάς και θεολογίας. Οι απόψεις και οι προσπάθειες του Χριστιανισμού για την προστασία του περιβάλλοντος βρέθηκαν αρκετές φορές στο στόχαστρο, είτε από διαφορετικές Θρησκείες και απόψεις είτε από φανατισμένους οικολόγους, οι οποίοι θεωρούσαν τον χριστιανισμό ως την κύρια αιτία των οικολογικών προβλημάτων λόγο των ανθρωποκεντρικών αντιλήψεων που θεωρούσαν ότι προωθεί εις βάρος της φύσης.

Εάν εμβαθύνουμε την έρευνα μας στις οικολογικές δραστηριότητες του χριστιανισμού θα καταλάβουμε αμέσως πως οι κατηγορίες εναντίον του είναι πλήρως αβάσιμες. Οι θρησκευτικοί φορείς σε συνεργασία με την θεολογία προσπαθούν διαρκώς να αναπτύξουν και να διαδώσουν το οικολογικό ήθος στους ανθρώπους, μέσα από σπουδαίες ομιλίες ιερέων, άρθρα και συγγράμματα καταξιωμένων ξένων και ελλήνων θεολόγων, όπως «Η ευχαριστιακή θεώρηση του κόσμου και ο σύγχρονος άνθρωπος», ένα έργο του μητροπολίτη Περγάμου, Ιωάννη Ζηζούλια, το οποίο τονίζει το ενδιαφέρον της εκκλησιάς για την περιβαλλοντική κρίση. [53] Επίσης ένα σημαντικό έργο διάδοσης της περιβαλλοντικής ηθικής είναι η διοργάνωση οικολογικών σεμιναρίων και ημερίδων που έχουν ως σκοπό την ενημέρωση των ανθρώπων για τα οικολογικά ζητήματα που ταλαιπωρούν το περιβάλλον και τους ίδιους, αλλά και να τους δοθούν τα κατάλληλα εφόδια για να μπορέσουν να τα καταπολεμήσουν.

Επιπροσθέτως το σημαντικότερο έργο των ορθόδοξων φορέων είναι να παρακινούν διαρκώς τους δημόσιους και τους ιδιωτικούς φορείς εκπαίδευσης να εντάξουν περιβαλλοντικά μαθήματα στην διδακτική υλη των μαθητών, προάγοντας με αυτόν τον τρόπο την περιβαλλοντική ηθική και παιδεία στα νεότερα άτομα, εξοπλίζοντας τους με τα απαραίτητα εφόδια για τον δύσκολο αγώνα της καταπολέμησης των οικολογικών ζητημάτων.

Μέσα από τα έργα και την προσπάθεια της θρησκείας για την καταπολέμηση των περιβαλλοντικών προβλημάτων και την σωτηρία της κτίσης, γίνεται φανερή η θέληση της να προσεγγίσει τον τομέα της οικολογίας, με σκοπό να συνεργαστούν από κοινού για την εξάλειψη των σύγχρονων προβλημάτων που ταλαιπωρούν τους ανθρώπους και τον πλανήτη. Στην αντίπερα όχθη, η οικολογία δεν έχει καταβάλει καμία προσπάθεια συνεργασίας γεγονός αρκετά θλιβερό.

Διαφορές ανάμεσα σε Οικολογία και Εκκλησία 

Η διαμάχη ανάμεσα στην οικολογία και την εκκλησία δεν περιορίζεται μόνο στα περιβαλλοντικά προβλήματα αλλά επεκτείνεται και σε θέματα που αφορούν την εξέλιξη. Από τα αρχαία χρόνια υπήρχαν πάρα πολλές απόψεις για το πώς δημιουργήθηκε ο κόσμος και πως εξελίχτηκε ο άνθρωπος, με επικρατέστερη την άποψη του Δαρβίνου, πως ο άνθρωπος προέρχεται από τον πίθηκο. Με την πάροδο του χρόνου και την εξάπλωση του Χριστιανισμού, η άποψη του Δαρβίνου ξεκίνησε να χάνεται διότι οι άνθρωποι θεωρούσαν πως ολόκληρη η κτίση και ο άνθρωπος δημιουργήθηκαν από τον Θεό, όπως ακριβώς αναφέρουν τα ιερά κείμενα της εκκλησιάς και η Αγία Γραφή.

Αρκετά χρόνια αργότερα, ορισμένοι υποστηρικτές του Δαρβίνου με πρωτεργάτη τους τον Χαίκελ, προσπαθούσαν να επαναφέρουν στο προσκήνιο την άποψη του περί εξέλιξης των ειδών. Αυτό το γεγονός στάθηκε αφορμή για να φουντώσει η διαμάχη ανάμεσα στους οικολόγους και τους θεολόγους, οι οποίοι μέσα από άρθρα και ομιλίες τους προσπάθησαν να κατακρίνουν τις θέσεις των αντιπάλων τους.

Η διαμάχη συνεχίστηκε για αρκετά χρόνια χωρίς καμία από τις δυο πλευρές να έχει υποχωρήσει ή να αφήσει κάποιο περιθώριο διάλογου. Μετά την έκδοση του βιβλίου από τον πρόεδρου της «Ελληνικής Χριστοπολιτείας» Α. Πιέριου «Η θεωρία της εξέλιξης των όντων» [54], το οποίο απέσπασε πολλούς επαίνους και συγχαρητήρια ακόμη και από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα Α΄ , αλλά και με τα κείμενα σπουδαίων αγίων όπως, ο Μέγας Βασίλειος, ο Άγιος Ιωάννης, ο Άγιος Μάξιμος ο ομολογητής, οι οποίοι αποτελούν ορισμένους από τους οικολόγους του χριστιανισμού. Λόγο των έργων αυτών αρχίζει να γίνεται φανερή η πρώτη συσχέτιση οικολογίας και εκκλησιάς, γεγονός το οποίο θα επιφέρει μια παύση ανάμεσα στις διαμάχες που υπάρχουν μεταξύ τους και θα αποτελέσει την αρχή μιας συνεργασίας, η οποία θα αποτελέσει σπουδαία βοήθεια στη μείωση της οικολογικής κρίσης.

Τέλος οι πρωτοβουλίες του Οικουμενικού Πατριάρχη, μέσω της διοργάνωσης οικολογικών συμβουλίων θα αποτελέσει την καλύτερη αφορμή για να έρθουν ακόμη πιο κοντά ο τομέας της οικολογίας με την εκκλησία. [55]

Διαβάστε ολόκληρη τη μελέτη εδώ

Παραπομπές:

53. Νικόλαος Κόϊος, Ζητήματα εφαρμοσμένης ηθικής υπό το φως της ορθόδοξης θεολογίας, εκδ. Ινστιτούτο «Άγιος Μάξιμος ο γραικός», Αθήνα, σελ. 41.
54. Θεοδότα Νάντσου, Μωυσής Κουρουζίδης, Οικολογία και εκκλησία: κείμενα και βιβλιογραφία, εκδ. ΗΛΙΒΑΤΟΝ, Αθήνα 1999, σελ. 24.
55. Θεοδότα Νάντσου, Μωυσής Κουρουζίδης, Ό.π σελ 15 έως 27.

Ο κ. Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, M.Sc Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π. στο δεύτερο μέρος της συνέντευξής του στην Πεμπτουσία αναφέρεται στη διαχρονική σχέση και πορεία μέσα στους αιώνες του Ελληνισμού με τον Χριστιανισμό.

Ανάγνωση του βίου του Αγίου Λουκά του Ιατρού Αρχιεπσκόπου Συμφερουπόλεως.

Η ηχογράφηση έγινε στον ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού. Διαβάζει ο Πρωτοσύγκελλος της Ι.Μ. Λεμεσού Αρχιμανδρίτης Ισαάκ.

Συστατικά
3 τσιπούρες καθαρισμένες
2 πατάτες μέτριες, κομμένες σε ροδέλες
2 τομάτες κομμένες σε ροδέλες
1 κρεμμύδι κομμένο σε ροδέλες
αλάτι
πιπέρι
3 τεμάχια αστεροειδή γλυκάνισο
2 λεμόνια κομμένα σε φέτες
1 φινόκιο κομμένο σε ροδέλες
100 ml λευκό κρασί
½ φλιτζάνι ελαιόλαδο
1 κ.σ. κρίταμο για σερβίρισμα
½ ματσάκι μαϊντανό για σερβίρισμα
7 κλωνάρια θυμάρι κομμένο
7 κλωνάρια δενδρολίβανο κομμένο

Μέθοδος Εκτέλεσης
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180ο C στον αέρα.
Καθαρίζουμε τις πατάτες και τις κόβουμε σε ροδέλες. Κόβουμε την τομάτα, το κρεμμύδι και το φινόκιο σε ροδέλες. Κόβουμε και τα λεμόνια σε ροδέλες.
Βάζουμε σε ένα μπολ τις κομμένες πατάτες, το κρεμμύδι και το φινόκιο και ρίχνουμε αλάτι, πιπέρι, ελαιόλαδο και φρέσκο ψιλοκομμένο θυμάρι και ανακατεύουμε.
Με όλο αυτό το μείγμα στρώνουμε τον πάτο ενός ταψιού 30×40 εκ.
Από πάνω βάζουμε 3 φέτες λεμόνι και 3 φέτες τομάτας.
Αλατοπιπερώνουμε και βάζουμε λίγο ελαιόλαδο στα ψάρια. Γεμίζουμε την κοιλιά τους με φέτες από λεμόνι και φρέσκο δενδρολίβανο κομμένο.
Πάνω από τη στρώση με τα λαχανικά βάζουμε τα ψάρια και από πάνω τους τοποθετούμε τις τομάτες.
Ρίχνουμε το κρασί, το ελαιόλαδο και τα μπαχαρικά.
Ψήνουμε στον φούρνο 180ο C για 50-60 λεπτά.
Μόλις είναι έτοιμο, σερβίρουμε με φρέσκο ψιλοκομμένο μαϊντανό και κρίταμο.

Πηγή: akispetretzikis.com

We must have joy. Doctors and psychiatrists say that joy’s a mental phenomenon. No, they’re wrong. Joy’s a spiritual phenomenon. People go to the cinema to laugh and then, when they come out, they return to their problems. What did they gain by watching a film for all that time? Those who confess and take communion have joy within themselves because Christ’s in their heart. This is why joy’s a spiritual phenomenon.

Σήμερα, Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2019, αναπαύθηκε  μια σπουδαία προσωπικότητα των Γραμμάτων και της Ιστορίας, ο Δάσκαλος Σαράντος Καργάκος.

Βιογραφικό Σαράντου Ι. Καργάκου

Ο ιστορικός, φιλόλογος και δοκιμιογράφος κ. Σαράντος Ι. Καργάκος, γεννήθηκε το 1937 στο Γύθειο Λακωνίας. Στη διάρκεια του Εμφυλίου εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε, εργαζόμενος από μαθητής, Κλασσική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου είχε τρίτος εισαχθεί χωρίς να του δοθεί υποτροφία. Πρωταγωνίστησε στο φοιτητικό κίνημα των ετών 1961-1963 και υπήρξε εισηγητής του 15% για την παιδεία. Εργάστηκε επί 35 έτη στα μεγαλύτερα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια των Αθηνών και στους μεγαλύτερους φροντιστηριακούς οργανισμούς, στους οποίους πάντα ήταν ιδρυτικό μέλος («Ηράκλειτος», «Αριστοτέλης»).

Από τα φοιτητικά χρόνια του άρχισε να αρθρογραφεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Υπήρξε συνεργάτης των περιοδικών «Πανσπουδαστική», «Πολιτικά Θέματα», «Οικονομικός Ταχυδρόμος», «Πειραική Εκκλησία», «Ερυθρός Σταυρός», «Κοινωνικές Τομές», «Ιχνευτής», «Ελλοπία», «Αρδην», «Εθνικές Επάλξεις» και «4 Τροχοί». Εξακολουθεί να συνεργάζεται με τα περιοδικά «Ευθύνη» και «Νέμεσις» και τις εφημερίδες «Εστία» και η «Σφήνα». Επί τετραετία υπήρξε αρθρογράφος και λογοτεχνικός κριτικός της εφημερίδας «Ελεύθερος Τύπος» και «Τύπος της Κυριακής». Υπήρξε επίσης αρθρογράφος και κριτικός της εφημερίδας «Η Απόφαση» και παλαιότερα συνεργάτης της «Καθημερινής» και της «Απογευματινής».

Έχει δημοσιεύσει 75 βιβλία. Από αυτά ξεχωρίζουν οι γλωσσικές μελέτες «Αλαλία, ήτοι το σύγχρονο γλωσσικό μας πανόραμα» (Gutenberg1986) και «Αλεξία, γλωσσικό δράμα με πολλές πράξεις» (Gutenberg1993) και οι συλλογές δοκιμίων «Προβληματισμοί, ένας διάλογος με τους νέους» (6 τόμοι, εκδ. Gutenberg). Μεταξύ των ετών 1977-2000 κυκλφορήθηκαν τα βιβλία του: «Η πολιτιστική συνεισφορά του αρχαίου και μεσαιωνικού κόσμου» (2 τόμοι, εκδ. Gutenberg), «Ζαχαρίας Μπαρμπιτσιώτης, ο δάσκαλος της κλεφτουριάς» (εκδ. Σιδέρη), «Συντακτικό της Αρχαίας Ελληνικής» (συνεργασία Χρήστου Λεμπέση, εκδόσεις Πατάκη), «Λυκούργου, κατά Λεωκράτους Λόγος» (εκδ. Κάκτος), «Κινούμενη Άμμος» (κείμενα πολιτικά και κοινωνικά, εκδόσεις Αρμός), «Η Στρατηγική του Λόγου» (εκδ. Gutenberg), η ιστορική μελέτη «Αλβανοί-‘Αρβανίτες-Έλληνες» (εκδ. Σιδέρη) και η ογκώδης μονογραφία «Αλεξανδρούπολη: μια νέα πόλη με παλιά ιστορία» (αυτοέκδοση).

Μεταξύ των ετών 2000-2002 κυκλοφορήθηκαν: «Η Ιστορία του Ελληνικού Κόσμου και του Μείζονος χώρου» (Ελληνική και Παγκόσμια Ιστορία σε δύο τόμους από τις εκδόσεις Gutenberg), η πολιτική μελέτη «Για μια δημοκρατία ευθύνης» (εκδόσεις Καστανιώτη), «Παγκοσμιοποίηση: για ένα παγκόσμιο σύστημα απολυταρχικής εξουσίας» (εκδόσεις Κάκτος), «Ολυμπία και Ολυμπιακοί Αγώνες» (εκδ. Σιδέρη).

Το 2003 κυκλοφορήθηκαν δύο ακόμη έργα του: τα «Μικρά Γλωσσικά» (Αστρολάβος/Ευθύνη) και «Η πολιτική σκέψη του Παπαδιαμάντη» (Αρμός). Στις 2 Δεκεμβρίου 2004 κυκλοφορήθηκε η τρίτομη «Ιστορία των Αρχαίων Αθηνών, ένα ογκώδες έργο 2.000 σελίδων (εκδόσεις Gutenberg). Ένα έργο μοναδικό στην ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία, που εντός δεκαμήνου έκανε τρεις επανεκδόσεις.

Το 2006 κυκλοφορήθηκαν «Η Ιστορία της Αρχαίας Σπάρτης» (εκδ. Gutenberg) και «Η Ελληνικότητα της Μακεδονίας» (εκδόσεις Γεωργιάδη). Το 2007 από τις εκδόσεις Ι. Σιδέρη εκδόθηκαν τα ακόλουθα έργα του κ. Σ. Ι. Καργάκου: «Το Βυζαντινό Ναυτικό» , «Η ιστορία από τη σκοπιά των Τούρκων» και «Μεσόγειος: η υγρή μοίρα της Ελλάδος και της Ευρώπης», και από τις εκδόσεις Γεωργιάδη τα «Μαθήματα Νεώτερης Ιστορίας (Τούρκοι και Βυζάντιο – Το Οθωμανικό imperium–Τουρκοκρατία» (τ. Α’). Τα «Μαθήματα» συνεχίσθηκαν με την έκδοση άλλων δύο τόμων (Β1 και Β2) κατά τα έτη 2008-2010 υπό τον τίτλο «Μεγάλες μορφές και μεγάλες στιγμές του ‘21». Επίσης σε μικρό σχήμα η μελέτη «Η παιδεία σήμερα, η παιδεία αύριο» (εκδόσεις Αστρολάβος/Ευθύνη).

Το 2008 κυκλοφορήθηκαν τα ακόλουθα έργα του: «Τα Σατιρικά του Κώστα Καρυωτάκη» (εκδ. Αρμός), το ιστορικό και ταξιδιωτικό οδοιπορικό «Οι Πέρσες κι εμείς» (εκδ. Σιδέρη), η συλλογή δοκιμίων «Ελληνική Παιδεία. ένας νεκρός με… μέλλον!» (Αρμός). Το 2009 κυκλοφορήθηκαν δύο ακόμη έργα του: «Λιβύη: αναζητώντας το χαμένο «σίλφιο» στην ελληνική Κυρήνη» (Ι. Σιδέρης) και «Κ.Π. Καβάφης: η νεώτερη αιγυπτιακή Σφίγγα» (Αρμός). Μεταξύ των ετών 2009-2010 ολοκληρώθηκε η εκτύπωση του δίτομου έργου «Η Μικρασιατική Εκστρατεία – Από το έπος στην τραγωδία» (αυτοέκδοση) και παράλληλα ετοιμάζεται για εκτύπωση μια ογκώδης μονογραφία περί Αλεξάνδρου με τίτλο: «Μέγας Αλέξανδρος: ο ανθρωπος φαινόμενο». Έχει επίσης ολοκληρώσει και μια τρίτομη ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821.

Ο κ. Σαράντος Ι. Καργάκος νυμφεύθηκε την Ιωάννα Δ. Κώττα, δικηγόρο και εκπαιδευτικό, με την οποία απέκτησαν δύο τέκνα: τον Γιάννη, ιστορικό και φιλόλογο, με σπουδές στρατιωτικής κοινωνιολογίας στο «Κίνγκς Κόλλετζ» του Λονδίνου, και την Ρωξάνη, καθηγήτρια γερμανικής φιλολογίας, με σπουδές βιβλιολογίας στο «London University».

Στην απαγόρευση των ηλεκτρονικών συσκευών στις Ιερές Ακολουθίες, προχωρεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο, καθώς τα τελευταία χρόνια παρατηρείται το φαινόμενο της χρήσης «επ’ Εκκλησίαις» ηλεκτρονικών συσκευών της σύγχρονης τεχνολογίας (tablets, laptops, κινητά τηλέφωνα), οι οποίες υποκαθιστούν τα λειτουργικά βιβλία.

Σύμφωνα με απόφαση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, καλούνται οι Μητροπολίτες του Θρόνου να επιβάλλουν την τάξη. Οι ιεροψάλτες να επιστρέψουν στα πατροπαράδοτα λειτουργικά βιβλία βιβλία, καθώς «…η εν τοις εφεξής χρήσις κατά την διάρκειαν των Ιερών Ακολουθιών εν τοις Εκκλησιαστικοίς Αναλογίοις ηλεκτρονικών συσκευών, εις υποκατάστασιν των Λειτουργικών βιβλίων της Εκκλησίας ημών, κρίνεται ως όλως απάδουσα εις την τάξιν, αποδοκιμαστέα και σκανδαλισμόν φέρουσα τοις πιστοίς. Δέον κατά ταύτα όπως παντελώς αποφεύγηται η χρήσις τοιούτων τεχνικών μέσων εν τοις Ιεροίς Ναοίς και τη Θεία Λατρεία, οδηγούντων εν τέλει εις την εκκοσμίκευσιν της λειτουργικής ζωής».

Η απόφαση του Πατριαρχείου κάνει λόγο για «σκανδαλισμό» των πιστών. Φαίνεται, όμως, πως από την χρήση ηλεκτρονικών συσκευών στη λατρεία προκαλείται κάτι χειρότερο: θυμηδία και χλεύη! Απόδειξη το δημοσίευμα με τίτλο: «Ο ψάλτης με το… tablet που «έριξε» το διαδίκτυο». Όπως αναφέρεται: «Οι φωτογραφίες του ψάλτη «υψηλής τεχνολογίας» έγιναν σε χρόνο μηδέν viral και αντικείμενο πολλών σπαρταριστών σχολίων.» Κι αλλού: «Παπα-philips ιερείς έψαλλαν από tablet».

Πηγή: orthodoxianewsagency.gr

Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2019, 11.30 π.μ., στον I. Nαό Αγ. Αναργύρων, Ψυρρή, θα γίνει η παρουσίαση του νέου βιβλίου του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μύρων Δρος Χρυσοστόμου Καλαϊτζή, «Τά Ἔκθετα».

Θα ομιλήσουν:

η κ. Ευαγγελία Μπαφούνη, Ιστορικός, Διευθύντρια Πολιτισμού Δήμου Πειραιά,

και ο συγγραφέας Μητροπολίτης ΜΥΡΩΝ Δρ Χρυσόστομος Καλαϊτζής.

Καλωσορίζει ο Ι. Προϊστάμενος του Ι. Ν. Αγ. Αναργύρων, Ψυρρή, αρχιμ. Δρ Παντελεήμων Τσορμπατζόγλου.

Τα βιβλία θα πωλούνται, υπέρ ενισχύσεως του έργου: «Ανακαίνιση του Κελλίου Παπαδιαμάντη».

Συνδιοργάνωση:

Ι. Ν. Αγ. Αναργύρων,Ψυρρή,

Σύλλογος Φίλων Αγίου Νικολάου ΜΥΡΩΝ Λυκίας,

Σύλλογος Ιμβρίων Αθηνών.

Ο άνθρωπος μπορεί να γίνει πρόσωπο, γιατί έχει δημιουργηθεί κατ’ εικόνα του Θεού Λόγου, του Χριστού, ο οποίος είναι Πρόσωπο. Μόνο όταν ο άνθρωπος γνωρίσει εμπειρικά και ενωθεί με τον Τριαδικό Θεό, μπορεί να γίνει πρόσωπο και να αποβάλει το «ειδεχθές προσωπείον» του. Η Εκκλησία είναι κοινωνία αληθινών και αιωνίων προσώπων.

Γέροντας Εφραίμ Βατοπαιδινός

Υλικά
700γρ αχλάδια ώριμα (κρυστάλια ή φέτελ)
1 ποτήρι γάλα χαμηλό σε λιπαρά
250γρ ζάχαρη
10 φύλλα μέντα

Εκτέλεση
Στύβουμε τα αχλάδια μαζί με την μέντα στον αποχυμωτή για να πάρουμε το χυμό τους. Σε μια κατσαρόλα βάζουμε το χυμό και το γάλα μέσα στο οποίο έχουμε διαλύσει τη ζάχαρη. Αφού βράσει το μίγμα για περίπου 10 λεπτά, το αδειάζουμε σε ένα μπολ (κατά προτίμηση μεταλλικό) και το αφήνουμε στο ψυγείο έως ότου κρυώσει. Αφού κρυώσει το ανακατεύουμε καλά και το βάζουμε στην κατάψυξη για 4-5 ώρες, φροντίζοντας να το βγάζουμε ανά 1ώρα και να το χτυπάμε καλά για να γίνει αφράτο.

Πηγή: neadiatrofis.gr

Μεγάλες ζημιές από την βροχόπτωση υπέστη ο παλαιός ναός της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στην Ύδρα.

Ο ναός που είναι κτίσμα του 1789, γνωστός ως «Αγια-Σωτήρα του παπα-Καλαμακιώτου» και είναι παρεκκλήσιο του Αγίου Δημητρίου Ύδρας, υπέστη σοβαρές ζημιές από την έντονη βροχόπτωση και τα ακραία καιρικά φαινόμενα που επικρατούσαν στη διάρκεια της νύχτας.

Σύμφωνα με πληροφορίες, κατέρρευσαν η στέγη και μέρος του βορείου τοίχου, με αποτέλεσμα να προκληθούν πολλές υλικές ζημιές στο επάνω μέρος του τέμπλου στα προσκυνητάρια, τα στασίδια και στο Δεσποτικό.

Διασώθηκαν οι εικόνες του τέμπλου οι οποίες έμειναν στη θέση τους!

Αμέσως ο εφημέριος του ναού π. Ιωαννίκιος Καλαφάτης ενημέρωσε τον Μητροπολίτη κ. Εφραίμ, ο οποίος με τη σειρά του έδωσε κατευθύνσεις για να ενεργήσει η Αστυνομία Ύδρας και η υπεύθυνη αρχαιολόγος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πειραιώς και Νήσων κ. Μαρίνα Παπαδημητρίου.

Ακολουθήθηκε η λεπτομερής καταγραφή και η προσεκτική απομάκρυνση των εικόνων, των ιερών σκευών και των παλαιών βιβλίων.

Όπως μας ανέφεραν οι αρμόδιοι του ναού, τα τελευταία έξι χρόνια έχουν ενημερώσει κατ’ επανάληψιν τους αρμόδιους φορείς, ενώ εχουν επισημάνει την επικινδυνότητα της κατάστασης, χωρίς όμως να έχουν πάρει κάποια απάντηση ή να έχει γίνει κάποια ενέργεια ενίσχυσης  του ναού.

Πηγή: orthodoxia.info

Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η έβδομη ανασκαφική περίοδος στο ναυάγιο Μαζωτού, έπειτα από τέσσερις εβδομάδες εντατικής εργασίας πεδίου. Πρόκειται για ναυάγιο εμπορικού πλοίου της ύστερης κλασσικής περιόδου που εντοπίστηκε στη θαλάσσια περιοχή ανοιχτά του χωριού Μαζωτός, σε βάθος 45 μέτρων.

Είναι το πρώτο ναυάγιο αυτής της περιόδου που εντοπίστηκε στη Ν.Α. Μεσόγειο να μεταφέρει Χιακούς αμφορείς, σε βάθος που μπορούν να εργαστούν δύτες. Συνεπώς, η επιστημονική του σημασία είναι μεγάλη καθώς η έρευνά του μπορεί να απαντήσει σε ερωτήματα που αφορούν τους θαλάσσιους δρόμους και το εμπόριο μεταξύ των λαών του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, κατά την ύστερη κλασσική περίοδο.

H έρευνα στο Ναυάγιο του Μαζωτού άρχισε το 2007 και διενεργείται από την Ερευνητική Μονάδα Αρχαιολογίας (ΕΜΑ) του Πανεπιστημίου Κύπρου, υπό τη διεύθυνση της Δρ Στέλλας Δεμέστιχα, σε συνεργασία με το Ίδρυμα ΘΕΤΙΣ και το Τμήμα Αρχαιοτήτων Κύπρου. Αποτελεί την πρώτη υποβρύχια αρχαιολογική έρευνα που πραγματοποιείται από κυπριακούς φορείς και έθεσε τις βάσεις για την ανάπτυξη της ενάλιας αρχαιολογίας στο νησί.

Στόχος της φετινής έρευνας ήταν η ολοκλήρωση της ανασκαφής της πλώρης του αρχαίου σκάφους. Ανελκύσθηκαν συνολικά 70 πλήρως ή μερικώς σωζόμενοι Χιακοί αμφορείς, οι οποίοι ανεβάζουν στους 99 τον αριθμό των αμφορέων που ήταν στοιβαγμένοι κάτω από το πρωραίο κατάστρωμα. Οι περισσότεροι από αυτούς περιείχαν κρασί, αλλά τουλάχιστον ένας ήταν γεμάτος ελιές, ίσως για κατανάλωση από το πλήρωμα. Επιπλέον, βρέθηκαν δύο αλιευτικά βάρη, από τα οποία μπορούν να εξαχθούν συμπεράσματα για τη διαβίωση στα εμπορικά πλοία της εποχής.

Κάτω από το φορτίο, το ξύλινο σκαρί βρέθηκε σε κακή κατάσταση διατήρησης, πιθανότατα ως αποτέλεσμα του επεισοδίου του ναυαγίου και των διαδικασιών διαμόρφωσης θέσης που ακολούθησαν. Μόλις δύο ημέρες πριν από την ολοκλήρωση της ανασκαφής, ένα πολύ καλύτερα διατηρημένο τμήμα του σκάφους ήρθε στο φως. Αν και η ανασκαφή του δεν προχώρησε, αποτελεί πολύ αισιόδοξη ένδειξη για τα αποτελέσματα της επόμενης ερευνητικής περιόδου, όσον αφορά τη ναυπηγική.

Εντούτοις, μετά από προσεκτική μελέτη, ένα πολύ σημαντικό στοιχείο ήρθε ήδη στο φως: για τη σύνδεση της πρώτης σανίδας του πετσώματος με την καρίνα και το ποδόστημα είχαν χρησιμοποιηθεί δύο τεχνικές, η ραφτή τεχνική και η τεχνική της εντόρμωσης, οι οποίες συνδέονται, αντιστοίχως, με τις παραδόσεις δύο κατεξοχήν ναυτικών λαών, των Ελλήνων και των Φοινίκων.

Το γεγονός ότι χρησιμοποιήθηκαν στο ίδιο πλοίο επιβεβαιώνει την υπόθεση ότι η Κλασική περίοδος αποτελεί μεταβατική φάση στην εξέλιξη της ναυπηγικής στην ανατολική Μεσόγειο. Η εξέλιξη αυτή είχε, μέχρι στιγμής, τεκμηριωθεί από δύο μόνο ανασκαμμένα ναυάγια: το Ma’agan Michael στο Ισραήλ (τέλος του 5ου αιώνα π.Χ.) και το ναυάγιο της Κερύνειας (αρχές του 3ου αιώνα π.Χ.). Το ναυάγιο του Μαζωτού χρονολογείται μεταξύ των δύο, στις αρχές του 4ου αιώνα π.Χ., και συμπληρώνει ένα σημαντικό κενό στην ιστορία της ναυπηγικής τεχνολογίας στην αρχαιότητα.

Πηγή: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ

Στον Ενοριακό Ιερού Ναού Αγίου Αθανασίου Μαλαντρενίου συνεχίζονται οι μηνιαίες εσπερινές ομιλίες πνευματικού και ποιμαντικού περιεχομένου προς πνευματική ανύψωση και ωφέλεια των κατοίκων της ενορίας και των γύρω περιοχών. Τη Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2019, στις 18.00 το απόγευμα, θα ψαλλεί η Ιερά Παράκληση προς την ‘Υπεραγία Θεοτόκο, κατά την οποία θα χοροστατήσει ό Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αρτης, κ.κ. Καλλίνικος.

Στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος θα ομιλήσει με Θέμα: «ΠΑΤΗΡ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΧΑΜΑΚΙΩΤΗΣ: ΕΝΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΑΓΙΟΣ» .

Είναι πολύ εύκολο να κάνει κανείς τον γενναίο από μακριά.

Αίσωπος

Όταν προσευχόμαστε αδιάφορα και ψυχρά, η ψυχή μας νιώθει άρρωστη, όπως και όταν κοινωνούμε ανάξια. Αυτό σημαίνει πως ο Θεός δεν μπαίνει στην καρδιά μας, επειδή προσβάλλεται από την απιστία και τη ψυχρότητά της.

Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης