Η Κυπριακή Δημοκρατία (ΚΔ) βαδίζει στο 15ον έτος, ως μέλος της ΕΕ χωρίς να αξιοποιούνται τεράστιες δυνατότητες. Μετά την συντριπτική απόρριψη του Σχεδίου Ανάν (2004), μια βδομάδα αργότερα η ΚΔ κατάφερε να γίνει μέλος της ΕΕ (1/5/2004). Αξιωματούχοι στις Βρυξέλλες -και ορισμένοι στην Κύπρο-, έβγαζαν χολή κατά της Κύπρου. Αργότερα, μάθαμε ότι εργοδοτήθηκαν με αδρή πληρωμή από την Τουρκία, όπως ο Επίτροπος Διεύρυνσης της ΕΕ.

Σ΄ εκείνο το αρνητικό περιβάλλον, ο τότε Πρόεδρος Τ. Παπαδόπουλος εξασφάλισε από την ΕΕ για την Κύπρο, δύο κύρια πλεονεκτήματα έναντι της Τουρκίας. Το πάγωμα 8 ενταξιακών κεφαλαίων της και την υποχρέωση να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία.  Έκτοτε δεν υπήρξε  ουσιαστικό πρόσθετο «κέρδος». Στην Κύπρο, οι τότε εσωτερικοί πολέμιοι του Τ. Παπαδόπουλου που τον πίεζαν να προχωρήσει χωρίς να εξασφαλίσει οτιδήποτε, σήμερα προτάσσουν οι ίδιοι τις συγκεκριμένες υποχρεώσεις της Τουρκίας. Η επιβολή εμπορικών κυρώσεων στην Τουρκία ή ο περιορισμός πώλησης ευρωπαϊκού οπλισμού θα ήταν νέα «κέρδη» κατά της Τουρκίας. Όταν έθεσα τα δύο στο Ευρωκοινοβούλιο στην παρουσία του Προέδρου Αναστασιάδη, παροτρύνοντας τον να τα υιοθετήσει, εκείνος επέλεξε τη σιωπή.

Για δέκα χρόνια οι Κυβερνήσεις της Κύπρου ακολουθούν πολιτική που βολεύει τους αξιωματούχους της ΕΕ και «αποζημιώνονται» με εγκωμιαστικά σχόλια που προβάλλονται στην Κύπρο με μεγαλόστομες δηλώσεις άνευ ουσίας (π.χ. «ως Κύπρος αποκόψαμε κονδύλια στην Τουρκία», «καλούμε την ΕΕ να ανοίξει τα Ταμεία της»).

Στην πράξη είμαστε απλά βολικοί στους ξένους. Ιδού μερικά παραδείγματα. Το Τουρκοκυπριακό Εμπορικό Επιμελητήριο σφραγίζει προϊόντα από την Τουρκία ως Τ/κυπριακά, διοχετεύει στις ελεύθερες περιοχές προϊόντα με βλαβερές ουσίες χωρίς τους προ-απαιτούμενους ελέγχους (υγείας, ασφάλειας, ιδιοκτησίας γης, περιβάλλοντος κ.ά.), αλλά δεν  υπάρχει αντίδραση από την Κυβέρνηση. Επιπλέον, όταν κατάγγειλα την βεβήλωση της κατεχόμενης εκκλησίας του Αγίου Παντελεήμονα μετά την αποπεράτωση βελτιωτικών έργων με χρήματα της ΕΕ, η Κυβέρνηση επέλεξε πάλι πολιτική σιωπής. Τρίτον, από τα δέκα κράτη που ενταχθήκαμε στην ΕΕ το 2004, όλα απέκτησαν ένα ή περισσότερους Ευρωπαικούς Οργανισμούς με σημαντικά πολλαπλασιαστικά οφέλη στην οικονομία και στο κύρος της χώρας τους, ενώ η Κύπρος κανένα! Όταν τελικά θα πάρουμε ένα Οργανισμό, στην Κύπρο θα πανηγυρίζουν, όπως το απροβίβαστο φοιτητή που κατάφερε μετά από χρόνια και αποτυχίες να περάσει το μάθημα.

Αυτή η στάση, επιτρέπει στο κατοχικό καθεστώς να θυμώνει που δεν επιτρέπουμε τουρισμό σε ξενοδοχεία επί ελληνοκυπριακής κατεχόμενης γης!  Αυτή η φοβισμένη πολιτική επιτρέπει στην Άγκυρα να ζητά υποβάθμιση της ΚΔ για να πετύχει η Τουρκία απελευθέρωση των θεωρήσεων/βίζας διαβατηρίου.  Η  Ισπανία έχει εκδώσει εντάλματα σύλληψης σε όσους αποπειράθηκαν να αποσχιστούν ενεργώντας κατά του Ισπανικού Συντάγματος, ισότιμο των Συνθηκών Λειτουργίας της ΕΕ, και τώρα κάποιοι είναι φυλακή και άλλοι διέφυγαν. Η Κύπρος, με κορυφαίες αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας και Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων που καθιστούν το κατοχικό καθεστώς παράνομο και υποτελές στην Τουρκία, επιτρέπει στους «αξιωματούχους» του ψευδοκράτους να παρουσιάζονται στην ΕΕ ως βουλευτές, κρατικοί αξιωματούχοι και πρέσβεις ενός παράνομου κράτους. Αυτό είναι κατάντια.

Κώστας Μαυρίδης- Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D) costas.mavrides@europarl.europa.eu

Πηγή: sigmalive.com

Η διαβίωση στην ύπαιθρο μπορεί ενίοτε να επιφυλάσσει διάφορους κινδύνους, σίγουρα όμως προσφέρει και πρωτοφανή πλεονεκτήματα για την σωματική και ψυχική υγεία. Άλλωστε δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που εξηγούν πως αισθάνθηκαν καλύτερα και ο τρόπος ζωής τους άλλαξε σημαντικά αφότου μετακόμισαν στην εξοχή και άφησαν τα διαμερίσματα της πόλης μια για πάντα. Ο δείκτης Fresh Air Living Index αναδεικνύει τις καλύτερες χώρες για να ζει κάποιος στην ύπαιθρο. Μάλιστα ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι το γεγονός πως η Ελλάδα βρίσκεται στη δεύτερη θέση της κατάταξης παγκοσμίως. Πρώτη ξεχωρίζει η Ισπανία, ενώ στην τελευταία θέση βρίσκεται το Κουβέιτ.

Από τα συμπεράσματα της έρευνας προκύπτει πως αν κάποιος θέλει να μείνει στην ύπαιθρο στην Ευρώπη η καλύτερη πρόταση θα ήταν να επισκεφτεί την Ισπανία. Αν βρεθεί στην Αφρική, καλό θα ήταν να κινηθεί στη νότια πλευρά της, ενώ στη Λατινική Αμερική η Χιλή είναι η πιο ιδανική περιοχή. Από την Ασία ξεχωρίζει η Ταϊλάνδη, ενώ από την κεντρική Αμερική η Κόστα Ρίκα.

Αναλυτικά οι 20 καλύτερες χώρες για να ζήσει κάποιος στην ύπαιθρο:

-Ισπανία

-Ελλάδα

-Κόστα Ρίκα

-Νέα Ζηλανδία

-Μεξικό

-Πορτογαλία

-Δομινικανή Δημοκρατία

-Ελβετία

-ΗΠΑ

-Ταϊλάνδη

-Ιταλία

-Αυστραλία

-Ιρλανδία

-Γαλλία

-Φιλιππίνες

-Χιλή

-Αυστρία

-Κροατία

-Νορβηγία

-Εκουαδόρ

Πηγή: Huffington Post, iellada.gr

Ακολουθεί Ανακοινωθέν της Αρχιγραμματείας σχετικά με τις εργασίες της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, η οποία συνήλθε στο Σεπτό Κέντρο από τις 9 έως τις 11 Ιανουαρίου 2019, υπό την προεδρία του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου, κ.κ. Βαρθολομαίου.

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Συνῆλθεν, ὑπό τήν προεδρίαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος εἰς τάς τακτικάς αὐτῆς συνεδρίας ἀπό τῆς Τετάρτης, 9ης, μέχρι καί τῆς Παρασκευῆς, 11ης τ.μ. Ἰανουαρίου 2019.

Κατά τήν ἔναρξιν τῶν συνεδριῶν τούτων, ἀντηλλάγησαν μεταξύ τῆς Α.Θ.Παναγιότητος καί τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Βρυούλων κ. Παντελεήμονος, ἐκ μέρους τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, ἑόρτιοι προσφωνήσεις καί ἀντιφωνήσεις ἐπί τῇ εἰσόδῳ εἰς τό νέον ἔτος.

Κατά τάς συνεδρίας ταύτας, ἐθεωρήθησαν ἅπαντα τά ἐν τῇ ἡμερησίᾳ διατάξει ἀναγεγραμμένα θέματα, ἐφ᾿ ὧν καί ἐλήφθησαν αἱ προσήκουσαι ἀποφάσεις.

Τό Ἱερόν Σῶμα, ἐν συνεχείᾳ πρός τήν ἀπό 11ης Ὀκτωβρίου 2018 ἀπόφασιν αὐτοῦ ὅπως ἀνασυστήσῃ ἐν Κιέβῳ τό γε νῦν Σταυροπήγιον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, ἕν ἐκ τῶν πολλῶν ἐν Οὐκρανίᾳ Σταυροπηγίων αὐτοῦ ἐκ τῶν παρελθόντων αἰώνων, διώρισεν ἐπί κεφαλῆς αὐτοῦ τόν Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτην τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου κ. Μιχαήλ Anishchenko, ὁ ὁποῖος εὐόρκως διηκόνησεν ἐπί σειράν ἐτῶν ὡς Ἱερατικῶς Προϊστάμενος τῆς ἐν Ἀτταλείᾳ Τουρκίας Ὀρθοδόξου Κοινότητος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πισιδίας.

Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, τῇ 12ῃ Ἰανουαρίου 2019.

Πηγή: orthodoxianewsagency.gr

Είναι προτιμότερο να υποφέρεις το κακό, παρά να γίνεις αιτία του κακού. Είναι προτιμότερη η λύπη σ’ αυτόν που υποφέρει αδίκως, παρά η χαρά σ’ αυτόν που εργάζεται με αδικία.

Όσιος Αρσένιος Μπόκα

Εάν νομίζετε πως μόνο η πΓΔΜ σφετερίστηκε το όνομα της Μακεδονίας, τότε σας έχουμε νέα.

Όπως δημοσιεύει το TRIBUNE, υπάρχουν πάρα πολλές Μακεδονίες στον κόσμο, των οποίων οι κάτοικοι φυσικά αυτοπροσδιορίζονται ως Μακεδόνες.

Έχουμε και λέμε:

1. Μακεδονία, Αλαμπάμα ΗΠΑ.

2. Μακεδονία, Τζόρτζια ΗΠΑ.

3. Μακεδονία, Ιλινόις ΗΠΑ.

4. Μακεδονία, Ιντιάνα ΗΠΑ.

5. Μακεδονία, Αϊόβα ΗΠΑ.

6. Μακεδονία, Κεντάκι ΗΠΑ.

7. Μακεδονία, Μισούρι ΗΠΑ.

8. Μακεδονία, Νιου Τζέρσεϊ ΗΠΑ.

9. Μακεδονία, Οχάιο ΗΠΑ.

10. Μακεδονία, Νότια Καρολίνα ΗΠΑ.

11. Μακεδονία, Τενεσί ΗΠΑ.

12. Μακεδονία, Λίμπερτι Κάουντι Τέξας ΗΠΑ.

13. Μακεδονία, Γουίλιαμσον Κάουντι Τέξας ΗΠΑ.

14. Μακεδονία, Βιρτζίνια ΗΠΑ.

15. Μακεδονία, Σαν Πάολο Βραζιλία.

16. Μακεδονία, Τσιάκοβα Ρουμανία.

17. Μακεδονία, περιοχή του Γκλένροθς Σκωτία

Πηγή: iellada.gr

Στην Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους βρίσκεται από τις 11 Ιανουαρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κυδωνίας κ.κ. Δαμασκηνός συνοδευόμενος από τον Πανοσιολογιώτατο Πρωτοσύγκελλο Αρχιμ. Δαμασκηνό Λιονάκη, τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμ. του Οικουμενικού Θρόνου Αμφιλόχιο Παπαγιαννάκη, τον Πρωτ. Νικόλαο Πατσουράκη, και ευσεβείς πιστούς από την Μητρόπολη.

Οπως αναφέρει ανακοίνωση της Μητρόπολης: «Ο Καθηγούμενος της Μονής Πανοσιολογιώτατος Αρχιμ. Ελισαίος ευχαρίστησε με λόγια θερμά τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας κ. Δαμασκηνό για την πολύκαρπη και ταπεινή επισκοπική διακονία του, τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμ. Αμφιλόχιο ο οποίος είχε διακονήσει στο παρελθόν στην Μονή αυτή και είχε αφήσει η παρουσία του τις καλύτερες των εντυπώσεων, τον προικισμένο Πρωτοσύγκελλο Πανοσιολογιώτατο Αρχιμ. Δαμασκηνό ο οποίος είναι εξοπλισμένος με παιδεία και αγάπη προς την εκκλησία καθώς και την υπόλοιπη συνοδεία για την ευλογημένη εκεί παρουσία της και για την συμμετοχή της στην Ιερά Αγρυπνία υποδεχόμενοι το νέο έτος».

Πηγή: vimaorthodoxias.gr

Βιβλία ωφέλιμα τόσο για τον πνευματικό μας αγώνα, όσο και για την ορθή, πρακτική μας κατάρτιση στις Ιερές Παραδόσεις της ορθοδόξου λατρείας και πνευματικότητας.

Βιβλία χρήσιμα όμως και ως δώρα στους φίλους μας με την αφορμή τελέσεως ή συμμετοχής σε κάποιο από τα Ιερά Μυστήρια της Εκκλησίας μας ή, ακόμη σωστότερα, χωρίς καμμία ιδιαίτερη αφορμή πέρα από την αγάπη μας.

Βιβλία που γίνονται τροφή και αφορμή δημιουργίας σχολείων στη μακρινή Μαδαγασκάρη.

Ο γέροντας Παΐσιος έλεγε ότι όταν δωρίζεται ένα δώρο, ο λαμβάνων το δώρο αισθάνεται ανθρώπινη χαρά, ο δε δωρίζων θεϊκή χαρά. Όταν λοιπόν δωρίσουμε ένα τέτοιο βιβλίο, η θεϊκή μας χαρά είναι διπλή, αφού δωρίζουμε στο φίλο μας, μα ταυτόχρονα δωρίζουμε και στο μακρινό πλησίον μας, τον εν Χριστώ αδελφό μας στη Μαδαγασκάρη.

Το Ορθόδοξο Ιεραποστολικό Σωματείο «ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΚΟΣΜΟΣΩΤΕΙΡΑ», διακινεί πλέον κατά αποκλειστικότητα τα βιβλία του συγγραφέως Αιδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου Θεμιστοκλέους Χριστοδούλου.

Τα βιβλία μπορείτε να τα προμηθευθείτε απ΄ευθείας μέσω του ταχυδρομείου αποστέλλοντάς μας τη διεύθυνσή σας(απαραίτητος ο ταχυδρομικός κώδικας) στο orthodox.missionaries@gmail.com ή στο fr.them@gmail.com.

Για τις όποιες αγορές σας εκδίδεται απόδειξη λιανικής πώλησης, η οποία σας αποστέλλεται μεσω του ταχυδρομείου μαζί με το βιβλίο ή τα βιβλία που παραγγείλατε.

Προκειμένου να οικοδομηθούμε όλοι πνευματικά, ξεκινήσε μια προσπάθεια, όπου πατώντας επάνω στις εικόνες των βιβλίων, θα μπορούμε να διαβάζουμε αποσπασματικά κάποιο μέρος από το θέμα του εκάστοτε βιβλίου.

Πηγή: orthmad.gr

Τρεις σπίθες, περηφάνια, φθόνος και φιλαργυρία, είναι αναμμένες σε κάθε ανθρώπινη καρδιά.

Δάντης

Υπάρχουν πολλοί δρόμοι που οδηγούν τον άνθρωπο από τη γη στον ουρανό, όμως ο πλέον ευκολότερος, συντομότερος και ασφαλέστερος είναι ο δρόμος της ταπεινώσεως. Αυτός είναι ο μόνος ασφαλής και ακίνδυνος, που όποιος τον βαδίζει φτάνει με ασφάλεια από τη γη στον ουρανό, στον παράδεισο.

Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος

Η συμφωνία αυτή μας φέρνει ακόμη πιο κοντά στο στόχο μας, ο οποίος δεν είναι άλλος από τη βέλτιστη και ασφαλή εκμετάλλευση των υδρογονανθρακικών πόρων της χώρας, λέει ο Λακκοτρύπης.

Τεράστια είναι η σημασία τόσο για την Κύπρο όσο και την καθημερινότητας των πολιτών της χώρας, από τη σημερινή απόφαση της δημιουργίας ενός διεθνούς οργανισμού, του «East Mediterranean Gas Forum» με έδρα την Αίγυπτο, και τη συμμετοχή και της Κύπρου, της Ελλάδας, της Ιταλίας, του Ισραήλ, της Ιορδανίας, του Ισραήλ και της Παλαιστίνης, «με αντικείμενο τη βέλτιστη συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου, είτε αυτό αφορά τις υποδομές, είτε αυτό αφορά τις χώρες παραγωγούς και σε χώρες καταναλωτές, είτε και σε χώρες που θα παίζουν το ρόλο των διακομιστών».

Αυτό ανέφερε ο Υπουργός Ενέργειας, Εμπορίου και Βιομηχανίας κ. Γιώργος Λακκοτρύπης, σε συνέντευξή του προς το ΚΥΠΕ, με αφορμή τη συμμετοχή της Κύπρου στη δημιουργία του νέου αυτού διεθνούς φορέα.

«Η σημασία του οποίου κρίνεται εξαιρετική αν δει κανείς χώρες που συμμετέχουν», είπε συγκεκριμένα ο κ. Λακκοτρύπης, επισημαίνοντας ότι με το νέο αυτό διεθνή οργανισμό δίνεται μήνυμα προς πολλούς αποδέκτες και κυρίως προς τη Διεθνή Κοινότητα «για να δείξουμε ακριβώς ότι οι χώρες της περιοχής έρχονται μαζί, συνασπίζονται πλέον, για να δημιουργήσουν εκείνο το πλαίσιο στο οποίο να μπορέσουν να λειτουργήσουν οι μεγάλες επιχειρήσεις στον τομέα των υδρογονανθράκων και να προσελκυστούν και οι επενδύσεις των πολλών δισεκατομμυρίων που είναι απαραίτητες για να δουλέψει αυτή η βιομηχανία στην περιοχή μας».

Ο Υπουργός Ενέργειας τονίζει ότι « η συμφωνία αυτή μας φέρνει ακόμη πιο κοντά στο στόχο μας, ο οποίος δεν είναι άλλος από τη βέλτιστη και ασφαλή εκμετάλλευση των υδρογονανθρακικών πόρων της χώρας μας».

«Θεωρώ ότι ολοκληρώθηκε μία πολύ σημαντική, πρώτη συνάντηση ανάμεσα στους Υπουργούς των χωρών που συμμετείχαν, δηλαδή, της Κύπρου, της Ελλάδος, της Ιταλίας, της Αιγύπτου βεβαίως, της Ιορδανίας, του Ισραήλ και της Παλαιστίνης, στην παρουσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Μία σημαντική σύναξη, όπου αποφασίστηκε η δημιουργία ενός φόρουμ, μίας πλατφόρμας, που θα πάρει ενδεχομένως τη μορφή ενός διεθνούς οργανισμού, και θα είναι μία πλατφόρμα ανταλλαγής απόψεων, για να δημιουργηθεί ένα κοινό όραμα και κοινές επιδιώξεις μεταξύ των χωρών οι οποίες θα συμμετέχουν, με αντικείμενο τη βέλτιστη συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου, είτε αυτό αφορά τις υποδομές, είτε αυτό αφορά τις χώρες παραγωγούς και σε χώρες καταναλωτές, είτε και σε χώρες που θα παίζουν το ρόλο των διακομιστών» τόνισε ο Υπουργός Ενέργειας, επισημαίνοντας ότι σε άλλες περιοχές του κόσμου, «δεν έχουμε κάτι παρόμοιο, ακριβώς γιατί ενδεχομένως η Ανατολική Μεσόγειος να έχει και τις δικές της ιδιαιτερότητες. Όλοι γνωρίζουμε- συνέχισε- πόσο, γεωπολιτικά, δύσκολη περιοχή είναι. Και σίγουρα, όταν δείτε τη σύνθεση των χωρών που σας έχω αναφέρει, θα δείτε πόσο σημαντική είναι αυτή η δημιουργία αυτής της πλατφόρμας. Μία πλατφόρμα για διάλογο, ενδεχομένως για σχεδιασμό των υποδομών που χρειάζεται η περιοχή, για να αντιμετωπίσουμε και να κάνουμε την Ανατολική Μεσόγειο ανταγωνιστική γενικότερα στον τομέα της ενέργειας παγκοσμίως».

Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, είπε ότι πρόκειται για ένα μήνυμα προς πάρα πολλούς αποδέκτες. «Κυρίως, προς τη Διεθνή Κοινότητα, για να δείξουμε ακριβώς ότι οι χώρες της περιοχής έρχονται μαζί, συνασπίζονται πλέον, για να δημιουργήσουν εκείνο το πλαίσιο στο οποίο να μπορέσουν να λειτουργήσουν οι μεγάλες επιχειρήσεις στον τομέα των υδρογονανθράκων και να προσελκυστούν και οι επενδύσεις των πολλών δισεκατομμυρίων που είναι απαραίτητες για να δουλέψει αυτή η βιομηχανία στην περιοχή μας.»

Χαρακτήρισε ιδιαιτέρως σημαντική για την  η Κύπρο την απόφαση διότι η χώρα μας έχει εδώ και μερικά χρόνια πρωταγωνιστικό ρόλο στη δημιουργία διμερών, τριμερών και τετραμερών, πολυμερών σχημάτων, ακριβώς για να γίνει αυτή η συνεργασία πιο εφικτή. «Η συμφωνία αυτή-επισήμανε- μας φέρνει ακόμη πιο κοντά στο στόχο μας, ο οποίος δεν είναι άλλος από τη βέλτιστη και ασφαλή εκμετάλλευση των υδρογονανθρακικών πόρων της χώρας μας. Γι’ αυτό, οι συμμαχίες στην περιοχή μας είναι απαραίτητες για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε απρόσκοπτα στην εφαρμογή των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Σίγουρα, η συνεργασία με την Αίγυπτο και σε διμερές επίπεδο βρίσκονται σε άψογο επίπεδο. Αλλά, τώρα που περιλαμβάνονται και όλες αυτές οι χώρες σε αυτόν τον συνασπισμό, είναι για τη χώρα μας ένα βήμα ακόμη πιο κοντά στην εκμετάλλευση των φυσικών της πόρων.

Κληθείς να αναφέρει ποιά είναι τα επόμενα βήματα,  είπε ότι «είναι να συναντηθούμε ξανά στους επόμενους τρεις με τέσσερις μήνες, όπου η κάθε χώρα θα έχει επεξεργαστεί ένα προσχέδιο καταστατικού χάρτη ο οποίος έχει κατατεθεί από την αιγυπτιακή πλευρά, και το οποίο καταστατικό θα διέπει και τις εργασίες αυτού του οργανισμού. Και στόχος είναι να βρούμε τις νομικές και οικονομικές του πτυχές, για να μπορέσουμε να το ολοκληρώσουμε και να το επισφραγίσουμε σε περίπου τρεις με τέσσερις μήνες. »

Πηγή: ΚΥΠΕ

Ο χειμώνας μας προσφέρει όμορφες εικόνες…

Οι τελευταίες βροχοπτώσεις έχουν προσφέρει ζωή στα φράγματα της Κύπρου.

Λίγο πάνω από τον Ύψωνα συναντούμε το φράγμα του Κούρη όπου οι εικόνες είναι εντυπωσιακές!

Δείτε φωτορεπορτάζ του LemesosBlog από το φράγμα του Κούρη

Αν δεν είσαι άγιος κατά την καρδιά, γίνε καθαρός κατά το σώμα, δηλαδή, μην κάνεις σαρκικές αμαρτίες. Αν δεν είσαι πράος, ειρήνευε τουλάχιστον με τον εαυτό σου. Να μη λυπόμαστε όταν σφάλουμε σε κάτι, αλλ’ όταν επιμένουμε στο σφάλμα μας!…Μη μισείς τον αμαρτωλό, αλλά την αμαρτία. Αφού νομίζεις τον εαυτό σου δίκαιο, που είναι η αγάπη σου προς τον αμαρτωλό;

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

Η Τίμια Αλυσίδα του Αποστόλου Πέτρου

Εορτάζει στις 16 Ιανουαρίου εκάστου έτους.

Σην προσκυνούντα Πέτρε σειράν τιμίαν,
Σειράς μακράς λύσον με των εγκλημάτων.
Σειρὴν προσκυνέω Πέτρου δεκάτη ενὶ έκτῃ.

Βιογραφία
Την ημέρα αυτή τελούμε την προσκύνηση της τιμίας αλυσίδας του Αγίου Αποστόλου Πέτρου, με την οποία τον έδεσε και τον έριξε στην φυλακή ο τετράρχης Ηρώδης, σύμφωνα με την εξιστόρηση του Ευαγγελιστή Λουκά στις Πράξεις των Αποστόλων (12ο κεφάλαιο των Πράξεων).

Ο Ηρώδης έβαλε τους Ιουδαίους και συνέλαβαν τον Απόστολο Πέτρο κατά τις ημέρες της εορτής των αζύμων. Και όταν τον έπιασε, τον έβαλε στην φυλακή. Τη νύκτα, πριν την ημέρα κατά την οποία ο Ηρώδης έμελλε να τον παρουσιάσει στον λαό, ο Απόστολος Πέτρος κοιμόταν μεταξύ δύο στρατιωτών και φρουροί φύλαγαν μπροστά στο κελί του. Ξαφνικά ήλθε Άγγελος Κυρίου και έλαμψε φως στο κελί. Αφού κτύπησε την πλευρά του Πέτρου, τον ξύπνησε και του είπε: «Σήκω γρήγορα». Και έπεσαν οι αλυσίδες από τα χέρια του.

Κάποιοι Χριστιανοί ευσεβείς διαφύλαξαν αυτή την αλυσίδα διαδοχικά από γενεά σε γενεά, μέχρι που την μετέφεραν στην Κωνσταντινούπολη και την εναπέθεσαν στο ναό του Αγίου Πέτρου, που βρίσκεται μέσα στη μεγάλη Εκκλησία, όπου ετελείτο και η Σύναξη του Αποστόλου.

Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ἦχος δ’.
Τήν Ῥώμην μή λιπών, πρός ἡμᾶς ἐπεδήμησας, δι᾽ ὧν ἐφόρεσας τιμίων Ἁλύσεων, τῶν Ἀποστόλων Πρωτόθρονε· ἃς ἐν πίστει προσκυνοῦντες δεόμεθα· ταῖς πρός Θεόν πρεσβείαις σου, δώρησαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον
Ἦχος β’. Τά ἄνω ζητῶν.
Ἡ πέτρα Χριστός, τήν πέτραν τῆς πίστεως, δοξάζει φαιδρῶς, τῶν μαθητῶν τόν πρωτόθρονον· συγκαλεῖ γάρ ἅπαντας, ἑορτάσαι Πέτρου τά θαύματα, τῆς τιμίας Ἁλύσεως· καί νέμει πταισμάτων τήν συγχώρησιν.

Ἕτερον Κοντάκιον
Ἦχος πλ. β’. Τὴν ἐν πρεσβείαις.
Τὸν Κορυφαῖον καὶ πρῶτον τῶν Ἀποστόλων, τῆς ἀληθείας τὸν ἔνθεον ὑποφήτην, Πέτρον τὸν μέγιστον εὐφημήσωμεν, καὶ τὴν αὐτοῦ ἐν πίστει, ἀσπασώμεθα, Ἅλυσιν, πταισμάτων τὴν λύσιν κομιζόμενοι.

Οπτικοακουστικό Υλικό

Ακούστε το απολυτίκιο!

Αγιογραφίες / Φωτογραφίες

Η Τίμια Αλυσίδα του Αποστόλου Πέτρου

Πηγή: saint.gr

Ο άγιος Δάναξ καταγόταν απ’ τον Αυλώνα της Βορείου Ηπείρου. Οι
συναξαριστές δεν μας διασώζουν πληροφορίες για τη ζωή και το μαρτυρικό του τέλος. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Γεννήθηκε στην ονομαστή κωμόπολη Τσαρίτσανη της Ελασσώνος ο κατά κόσμον Αλέξανδρος Δημητρίου Χατζηχαμπέρης το 1883. Στον κόσμο εργαζόταν ως ζαχαροπλάστης. Θελχθείς από τα γλυκέα υπέρ μέλι και κηρύθρα λόγια του Κυρίου ακολούθησε το μοναχικό στάδιο. Ώριμος εισήλθε στη μονή Ξηροποτάμου στις 8.5.1923. Εκάρη μοναχός στις 23.3.1925 μετονομασθείς Αχίλλειος.

Διακρινόταν για τη φυσική του απλότητα, την πρόθυμη διακονία του, ιδιαίτερα προς τους ασθενείς, υπέργηρους και κατάκοιτους πατέ­ρες. Τους φρόντιζε πρόσχαρα με περισσή αγάπη και τους ανέπαυε ο ταπεινόφρων και γενναιόκαρδος. Το μοναχολόγιο σημειώνει συνοπτικά, αλλά χαρακτηριστικά, περί αυτού: «Ο αδελφός ούτος διεκρίνετο επί τη μεγάλη απλότητί του, επί τη αόκνω, συνεχεί υπηρεσία του, ειδικός δι’ όλα και προ πάντων ως νοσοκόμος. Εξυπηρέτησεν άπαντας τους αδελφούς με ζήλον και αφιλοκερδώς. Η μνήμη του θα μείνη εις τους αδελφούς αιωνία».

Όσα χρόνια έκανε στον κόσμο, τόσα χρόνια έκανε και στη μονή. Ανεπαύθη από τους πολλούς κόπους του στις 16.1.1963 πορευόμενος προς τον μισθαποδότη Κύριο, τον αμείβοντα εκατονταπλασίονα.

Πηγές – Βιβλιογραφία

Μοναχολόγιον Ιεράς Μονής Ξηροποτάμου, α.α. 137.

Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό, τ. Β΄, εκδ. Μυγδονία σ. 689

Μαρτύρησε στις 16 Ιανουαρίου το 1771

Καταγόταν από το χωριό Γάμπροβο της επαρχίας Τυρνόβου της Βουλγαρίας.

Ήλθε στο Άγιον Όρος και έγινε μοναχός στην Ι. Μ. Χιλανδαρίου. Αργότερα χειροτονήθηκε ιερομόναχος και εξελέγη και προηγούμενος της Μονής.

Οι Άγιοι Πατέρες οι εν τω Αγίω Όρει του Άθω. Φορητή εικόνα Ι.Μ. Αγίου Παύλου (αρχές 20ου αιώνα). Από το βιβλίο «Οι Άγιοι του Αγίου Όρους», Μωυσέως Μοναχού Αγιορείτου, εκδ. Μυγδονία (σελ. 304).

Εστάλη κάποτε από τους πατέρες της Μονής στη Βουλγαρία,στο Σφιστόβι, όπου η Μονή είχε μετόχι, για να συγκεντρώσει κάποια έσοδα για τη Μονή.

Ενώ ετοιμαζόταν να επιστρέψει στο Άγιο Όρος, ζήτησε από κάποιους Τούρκους να του επιστρέψουν χρήματα τα οποία τους είχε δανείσει. Εκείνοι, άδικοι και κακότροποι, σκέφτηκαν όχι απλώς να μην επιστρέψουν τα δανεικά αλλά και να του αποσπάσουν και όσα άλλα είχε συγκεντρώσει.

Και να τι τους εσόφισε ο διάβολος να κάνουν. Συνεννοήθηκαν με μια τουρκάλα και τη νύχτα την ανέβασαν με σκάλα στον όροφο του μετοχιού και την έβαλαν μέσα. Κατόπιν κατέβηκαν, έσπασαν την πόρτα και μπήκαν μέσα, όπου δήθεν βρήκαν την τουρκάλα. Άρπαξαν αμέσως τον Άγιο, τον έδεσαν, πήραν ό,τι πράγματα είχε στο μετόχι και,δέρνοντάς τον και κλωτσώντας τον,τον έφεραν στον δικαστή. Εκεί όλοι με φωνές τον κατηγορούσαν ότι είχε γυναίκα τουρκάλα στο μετόχι και αμάρτανε μαζί της. Ο δικαστής αντιλήφθηκε πως όλη η υπόθεση ήταν οργανωμένη συκοφαντία και προσπαθούσε να τον γλυτώσει. Οι ψευδομάρτυρες όμως και όλοι οι Τούρκοι που ήσαν εκεί φώναζαν ότι είναι άξιος θανάτου και τελικά υπερίσχυσαν. Καταδικάστηκε στον δι’ απαγχονισμού θάνατο.

Στον δρόμο που τον πήγαιναν τρεις φορές τον ρώτησαν αν θέλει να γίνει τούρκος για να του χαρίσουν τη ζωή και να του επιστρέψουν όλα όσα του πήραν και άλλα από πάνω. Ο Άγιος όμως τους απάντησε, εγώ στη χριστιανική πίστη γεννήθηκα και σ’ αυτήν θέλω να πεθάνω. Πηγαίνετέ με εκεί που θέλετε.

Τον οδήγησαν στον τόπο της εκτέλεσης με τα χέρια του δεμένα πίσω. Εκεί ο Άγιος ζήτησε να του λύσουν τα χέρια για να κάνει την προσευχή του ως Χριστιανός. Πράγματι του εκπλήρωσαν την επιθυμία. Στράφηκε προς την ανατολή, προσευχήθηκε και αφού έκανε τον σταυρό του είπε να του δέσουν πάλι τα χέρια.

Τον έδεσαν και τον κρέμασαν και έλαβε ο μακάριος τον στέφανο του μαρτυρίου.

Η θεία δίκη όμως ακολούθησε μετά τον θάνατο του Αγίου τους συκοφάντες και φονείς του, διότι καθώς περνούσαν από τον Δούναβη πνίγηκαν στα νερά του ποταμού.

Ένας συμμοναστής του έτσι τον χαρακτηρίζει: «Ήταν πράος, ειρηνικός και γαλήνιος. Ήταν ευπροσήγορος, ταπεινός και μειλί­χιος. Ήταν απλός, ευθύς και ειλικρινής. Σπάνια θύμωνε. Σπανιώτατα φώναζε. Ποτέ δεν οργιζόταν. Καθάριο βλέμμα και παιδικό, βάδισμα αργό και συνετό, πρόσωπο λαμπερό και ευχάριστο, απαύγασμα της άδολης ψυχής του. Πρώτος στην υπακοή, πρώτος στην ταπείνωση, πρώ­τος στη μετάνοια. Όσιος, άκακος, άμεμπτος, υπομονετικός, σαν τον Αυσίτη Ιώβ. Και προ πάντων, μοναχός “θεομητορικός”, αγαπητό παιδί της Παναγίας». Έτσι τον γνωρίσαμε κι εμείς. Δεν νομίζουμε ότι υπερβάλλει διόλου ο φίλος, καλός βιογράφος του.

Γεννήθηκε στο Βελβίτσιο Πατρών το 1912. Οι γονείς του δεν χαρακτηρίζονταν για την ευσέβειά τους. Έχυσε πολλά δάκρυα στις προσευχές του για τη σωτηρία των ψυχών τους. Δύο αδελφές του έγιναν μοναχές. Υπηρέτησε ως χωροφύλακας. Ζούσε στην άγνοια και στο σκο­τάδι, όπως αναφέρει ο ίδιος στην αυτοβιογραφία του. Με τη βοήθεια του Θεού ήλθε σε μετάνοια και υποσχέθηκε να γίνει μοναχός. Η θεία Πρόνοια τον έσωσε από θανατηφόρους κινδύνους. Το 1943 εκάρη μο­ναχός στη μονή Βλαχερνών Κυλλήνης και από Αντώνιος ονομάσθηκε Αγάπιος.

Το 1945 εγκαταβίωσε στη μονή Γρηγορίου. Ο ηγούμενος της μονής Βησσαρίων (+1974) τον έκειρε μοναχό μεγαλόσχημο στις 29.6.1946 και τον μετονόμασε Αρσένιο. Διήλθε διάφορα διακονήματα της μονής με υπακοή και αυτοθυσία. Η ζωή του κύλησε μέσα σε πολλά θεία ορά­ματα, που τα ερμήνευε απλά και ταπεινά. Είχε συνεχή τη μνήμη του θανάτου ζωηρή στην ψυχή του. Είχε πιάσει φιλία με τους αγίους, τους οποίους παρακαλούσε να τον συνδράμουν σε διάφορα προβλήματά του, πράγμα που το έκαναν. Οι θείες παρηγοριές τον ενίσχυαν συχνά στον αγωνιστικό του δρόμο. Είχε ιδιαίτερα μεγάλη ευλάβεια στην Παναγία, η οποία με τη στοργική της εύνοια δεν τον άφηνε ποτέ να λιποψυχήσει και ν’ αποθαρρυνθεί.

Έγραφε στα τετράδιά του πως όποιος δεν κεντηθεί στην καρδιά του από αγάπη και γλυκασμό προς την αγνή Παρθένο, θα βρει πολύ κου­ραστική τη μοναχική ζωή και θα στραφεί στον κόσμο. Όποιος όμως την αγαπήσει, θα αισθανθεί τον παράδεισο από τώρα. Μαζί με τον υμνωδό συχνά έλεγε ο μακάριος: «Συ της εμής καρδίας το αγαλλίαμα, Θεοτόκε, συ μου το κραταίωμα, συ μου το καύχημα και το φως, συ μου θυμηδία, συ δόξα και εγκαλλώπισμα, ζωή, πνοή, γλυκύτης, ηδονή, ευφροσύνη και χαρά και τρυφής η απόλαυσις».

Το 1961 αναχώρησε για τη μονή Βαρλαάμ των Μετεώρων. Το 1974 επέστρεψε στη Νέα Σκήτη και το 1975 στη μονή Γρηγορίου. Τον γοή­τευε η θεία λατρεία και τον συνέπαιρνε η νοερά προσευχή. Συνήθιζε να λέει πως για να είναι ευάρεστη η προσευχή μας στον Θεό, θα πρέπει να μην έχουμε τίποτε κατά κανενός. Αγαπούσε πολύ τους νέους μοναχούς και τους νουθετούσε με τον λόγο του και το παράδειγμά του. Προέτρεπε να προκόπτουν στις αρετές. Έτσι θα βοηθούν τον κόσμο καλύτερα, παρά με τα λόγια. Έργα, παράδειγμα και θεάρεστη πολιτεία ζητά ο κόσμος, έλεγε.

Είχε φόβο Θεού, αληθινή πίστη, θερμή προσευχή, πλήρη εμπιστοσύνη στον Θεό, ειλικρινή ταπείνωση, αφελότητα καρδίας, φεγγοβολούσε από τη χάρη του Θεού, ποθούσε τον παράδεισο ολόψυχα. «Όταν πάμε στον παράδεισο», έλεγε, «έχουμε να ιδούμε εκεί τρεις εκπλήξεις: Πρώτα- πρώτα θ’ αναρωτηθούμε: Εγώ στον παράδεισο; Δεύτερον, θα βρούμε ανθρώπους που δεν ελπίζαμε να τους ιδούμε. Και τρίτον, δεν θα ιδούμε άλλους που περιμέναμε να ιδούμε».

Υπομένοντας ασθένειες σοβαρές, δίχως κανένα παράπονο και γογγυσμό, σιγοψάλλοντας αναχώρησε εκ της παρούσης ματαιότητος στις 16.1.1991, την ώρα του εσπερινού της μνήμης του Αγίου Αντωνίου του Μεγάλου, του αγίου που έλαβε τ’ όνομα στην κολυμβήθρα. Πορεύθηκε ο γενναίος αγωνιστής για τον τόπο των τριών εκπλήξεων ... Στις συνα­ντήσεις μας μιλούσε για θαύματα, μετάνοια, ταπείνωση και προσευχή.

Πηγές – Βιβλιογραφία

Μωυσέως Αγιορείτου μοναχού, Μοναχός Αρσένιος Γρηγοριάτης (1912-1991), Πρωτάτον 27/1991, σσ. 48-49. Αρτεμίου Γρηγοριάτου ιερομ., Μοναχός Αρσένιος Γρηγοριάτης, Ο Όσιος Γρηγόριος 17/1992, σσ. 88-112.

Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό, τ. Γ΄, εκδ. Μυγδονία σ. 1287-1291

Τα ηλιοστάσια (22 Δεκεμβρίου, 21 Ιουνίου) είναι ένα φυσικό αστρονομικό φαινόμενο, που έχει σχέση με την καθημερινή αλλαγή – μετατόπιση της θέσεως του ηλίου στο ουράνιο στερέωμα, κατά τη διάρκεια του έτους. Ως αστρονομικό φαινόμενο, λέγουν οι ειδικοί, το θερινό από το χειμερινό ηλιοστάσιο είναι εκ διαμέτρου αντίθετα μεταξύ τους ως προς την τροπή του ηλίου.

Οι δύο αυτές ημέρες το χρόνο στον αρχαίο παγανιστικό κόσμο ήταν συνδεδεμένες και με το φαινόμενο της Ηλιολατρίας, τη λατρεία δηλαδή του ηλίου ως θεού.

Το φυσικό αυτό φαινόμενο υιοθετήθηκε από το μεσαιωνικό και νεότερο αποκρυφιστικό χώρο και στα πλαίσια μιάς εσωτεριστικής νοηματοδότησής του, συνδέθηκε με μύθους και σύμβολα. Σε πολλές νεότερες παγανιστικές και αποκρυφιστικές κινήσεις οι συγκεκριμένες ημερομηνίες, έχουν ξεχωριστή σημασία και είναι ημέρες ειδικών λατρευτικών και τελετουργικών εκδηλώσεων.

Επιπλέον, σε ορισμένες περιπτώσεις επιχειρήθηκε η παγανιστική και αποκρυφιστική τελετουργική νοηματοδότησή τους, να συσχετισθεί με το χριστιανικό εορτολόγιο. Επιχείρησαν κατά τρόπο απολύτως αυθαίρετο και ανιστόρητο να παρουσιάσουν και να συσχετίσουν θεμελιώδεις βασικές εορτές του χριστιανικού κόσμου ως αντιγραφή και υιοθέτηση παγανιστικών δρωμένων που αντικαταστάθηκαν με μια χριστιανική εκδοχή τους. Έτσι, ενώ στον αρχαίο παγανισμό κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο γεννιέται ένας θεός ή ημίθεος ή ήρωας με χαρακτηριστικά σωτήρα, οι χριστιανοί, κατά τους ισχυρισμούς τους, υιοθέτησαν την παγανιστική αυτή δοξασία αντικαθιστώντας την με τη γέννηση του Χριστού.

Ο νεότερος παγανισμός, ελληνικός και ευρωπαικός στην ποικιλομορφία των εκδοχών του δεν παρέλειψε να συνδυάσει τα ηλιοστάσια με τα δικά του λατρευτικά δρώμενα. Μέχρι σήμερα, δυστυχώς, σε ολόκληρο τον ευρωπαικό χώρο επιβιώνουν σχετικά με τις ημέρες των ηλιοστασίων πλήθος εθίμων, συνηθειών και δοξασιών παγανιστικής προελεύσεως.

Για διάφορες αποκρυφιστικές κινήσεις και κοσμοθεωρίες, τα ηλιοστάσια δεν είναι μόνο φυσικά αστρονομικά φαινόμενα. Εμπερικλείουν και ενσωματώνουν ιδιαίτερους συμβολισμούς και εσωτεριστικού τύπου νοημαδοτήσεις και ερμηνείες. Έτσι, εξηγείται λ.χ. γιατί εορτάζονται σήμερα το χειμερινό και το θερινό ηλιοστάσιο από τον Τεκτονισμό και γιατί αποτελούν μαζί με τις Ισημερίες, εορταστικές ημέρες των Τεκτονικών Στοών.

Αντίθετη με την παγανιστική και αποκρυφιστική προσέγγιση διαφόρων φυσικών φαινομένων όπως αυτό, είναι η χριστιανική αντίληψη. Τα φυσικά φαινόμενα και οι νόμοι της φυσικής σχετίζονται με την πρόνοια, την παντοδυναμία, πανσοφία και την ελευθερία του Θεού.

Σύμφωνα με τη ορθόδοξη χριστιανική διδασκαλία, όλη η κτιστή δημιουργία, των ουρανίων σωμάτων συμπεριλαμβανομένων, αποκαλύπτει την άκτιστη δόξα του Θεού (Ψαλμ. 8, 4. 148, 3. Ιώβ 9, 7-10. Α’ Κορ. 15, 41), ενισχύουν την πίστη των ανθρώπων στην ύπαρξη του Ενός άμα και Τριαδικού Θεού ως Δημιουργού και Συντηρητού της κτίσεως (Γεν. 15, 5. Δευτερ. 1, 10) και μαρτυρούν την άπειρο σοφία και παντοδυναμία Του (Ψαλμ. 146, 4. Ησ. 40, 26).

Την πραγματικότητα αυτή τη συνοψίζει άριστα μια κορυφαία πατερική προσωπικότητα, εκφράζοντας σύμπασα την εκκλησιαστική πατερική παράδοση, ο Άγιος Γρηγόριος, Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης, ο Παλαμάς: «Εγώ δε ου μόνον ότι έστι δημιουργός κατανοώ εκ των δημιουργημάτων, αλλά και ότι εις εστι και νοώ και αποδείκνυμι· πάντα γαρ ορώ μιάς και της αυτής βουλήσεως και σοφίας και δυνάμεως δεόμενα γενέσθαι εκ μη όντων· μία δε βούλησις άμα και σοφία και δύναμις μιάς φύσεως εστιν· εις άρα τη φύσει ο δημιουργός Θεός ημών» (Β’ Προς Βαρλαάμ, 25. ΕΠΕ 1, 544).