Πήγαινε κάποτε ένας κοσμικός με το γιό του στον όσιο Σισώη, που ασκήτευε στο όρος του Μεγάλου Αντωνίου. Στο δρόμο όμως το παιδί πέθανε! Ο πατέρας, έχοντας εμπιστοσύνη στον ξακουστό όσιο, πήρε το λείψανο του παιδιού του και το έφερε μπροστά του. Έβαλε ο ίδιος μετάνοια και τοποθέτησε το ευλύγιστο λείψανο του παιδιού έτσι, ώστε [...]![]()
