Στις μικρές κοινωνίες τα σημαντικά γεγονότα θλιβερά ή χαρούμενα δεν ξεχνιούνται εύκολα. Έτσι κι η ιστορία αυτή έμεινε αλώβητη από τον καταλύτη χρόνο. Κι η Στυλιανή Ιωαννίδου, που την είχε ακούσει από τη μητέρα της, την αφηγείτο πάντα με συγκίνηση στα παιδιά και στα εγγόνια της: Σε κάποιο ορεινό χωριό της Σαμψούντας ζούσε την εποχή [...]![]()
