Στην πόλη Γαλατία της Μικράς Ασίας ζούσε κάποιος γεωργός, ο οποίος ονομαζόταν Μέτριος. Αυτός, λοιπόν, έβλεπε την οικογένεια του γείτονά του, που είχε υιούς, και τους προετοίμαζε, για να γίνουν στελέχη της βασιλικής αυλής. Τότε ο Μέτριος με παράπονο απευθύνθηκε στο Θεό και τον ικέτευσε να του χαρίσει υιό, για να τον έχει ως καταφύγιο [...]![]()
