Περιστρέφων το βήμα εδώ και εκεί, μή ευρίσκων ειμή δυστυχίαν. Επεθύμουν αλλού η ψυχή να οική εις ζωήν μακαρίαν. . Εισελθών εις τα πρόθυρα κόσμου σκληρού εγευσάμην και πόνους και θλίψεις. Είναι δώρα ωραίου εφήβου καιρού, ειν του βίου ανοίξεις. . Συμφορά οδυνών με πιέζει πληθυς και δακρύων το όμμα μου βρίθει, Εις τους πόνους [...]![]()
