Χωρίς τη μαθηματική τάξη, δεν στέκει τίποτε: Ούτε ουρανός έναστρος, ούτε ρόδο. Προπαντός ένα ποίημα. Κι ευτυχώς ότι μ έκανε η μοίρα μου γνώστη των μουσικών αριθμών, ότι κρέμασε μίαν αχτίνα επί πλέον το άστρο της ημέρας στην όρασή μου καί κάνοντας τα γόνατά μου τραπέζι εργάζομαι, ως να ταν να φτιάξω έναν έναστρο ουρανό, [...]![]()
