Θαύματα λοιπόν πολλά και μεγάλα εγίνοντο, όχι μόνον εις τον καιρόν του Βασιλέως Λέοντος, του κτήτορος του ναού Αυτής της Ζωηφόρου Πηγής, αλλά και μετά ταύτα ετελούντο έτι περισσότερα. Ο μέγας Ιουστινιανός, ο ευσεβέστατος Βασιλεύς Ρωμαίων, έπεσε ποτε εις πάθος δυσουρίας δεινόν και ανίατον, και απελπισθείς από τους ιατρούς, και από πάσαν άλλην ανθρωπίνην βοήθειαν, [...]![]()
