Τετάρτη 1 Ιουλίου 2009. Ώρα 6:15 πμ. Χτυπάει το τηλέφωνο και στο άλλο άκρο ακούγεται η φωνή του π. Νήφωνα : -”Ο Γέροντας μας εκοιμήθη” -”…….” -”Με ακούς;” -”Τι; Πως; Πότε;” -”Το βράδυ γύρω στις 2:οο. Πηγαίνω στο μοναστήρι τώρα”. Αυτά τα λόγια θα μείνουν χαραγμένα στο μυαλό μου όσο ζώ. Η θλίψη στη φωνή [...]![]()
