Εφ’ όσον όλοι είμαστε αμαρτωλοί, και κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει τους πειρασμούς, άρα καμία από τις αρετές δεν είναι σπουδαιότερη από τη μετάνοια. Γι’ αυτό και ποτέ δεν τελειώνει το έργο της μετάνοιας. Αμαρτωλοί και δίκαιοι, όλοι όσοι ποθούν να πετύχουν τη σωτηρία, πάντοτε χρειάζονται τη μετάνοια, όλοι, και αυτοί που προχώρησαν σε τελειότητα. [...]![]()
