” Ένα κορίτσι, η Ντάνη, είχε πάει στο σπίτι μιας φίλης της, όπου και έμεινε περισσότερο από ό,τι σχεδίαζε. ‘Ετσι πέρασε η ώρα, είχε πιά νυκτώσει και θα επέστρεφε στο σπίτι μόνη της με τα πόδια. Δεν φοβόταν, γιατί ανήκε σε μια μικρή κοινότητα και έμενε λίγα τετράγωνα παρακάτω. Καθώς περπατούσε στην διάβαση ποδηλάτων, δηλ. [...]![]()
