Για να επικοινωνήσουμε, για να καταλάβουμε, για να συμπονέσουμε τον άλλον, χρειάζεται να έχουμε μεγάλη καρδιά. Θέλει να μπορώ να κάνω χώρο στον άλλον, ακόμα κι αν διαφωνώ.

Με την ευκαιρία της εκδόσεως του βιβλίου «Μιλώντας με τα παιδιά μας για όλα…»,από τις εκδόσεις «Αρχονταρίκι», διοργανώθηκε η δεύτερη κατά σειρά συζήτηση στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, την Κυριακή 25 Νοεμβρίου, στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…».

Στην εκδήλωση συμμετείχαν εκ των συγγραφέων του τόμου η κα Ελευθερία Αραβανή, Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια, που ανέπτυξε το θέμα «Μιλώντας στα παιδιά μας τη γλώσσα της ενσυναίσθησης», ο κ. Μιχάλης Χαντάς, Νομικός, που μίλησε με θέμα «Η ζωή με άλλα μάτια» και η κα Αναστασία Κοτσοπούλου, Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια, που εισηγήθηκε το θέμα «Πώς μιλάμε στα παιδιά μας για το θάνατο».
Κατά τη διάρκεια της εκδηλώσεως λειτούργησε τμήμα δημιουργικής απασχόλησης παιδιών.

Ελευθερία Αραβανή
Πρώτη μίλησε η κα Ελευθερία Αραβανή, Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια, με θέμα «Μιλώντας στα παιδιά μας τη γλώσσα της ενσυναίσθησης»
Όπως τόνισε, το θέμα είναι πως θα μιλήσουν οι γονείς στα παιδιά για να τους ακούσουν και τι γλώσσα θα χρησιμοποιήσουν για να τους ακούσουν.
Η γλώσσα της ενσυναίσθησης, καλείται αλλιώς ως  η γλώσσα της μη βίαιης επικοινωνίας ή ακόμη η γλώσσα της καμηλοπάρδαλης, σε αντίθεση με την γλώσσα του τσακαλιού.
Η γλώσσα του τσακαλιού, είναι συνδεδεμένη με την επίκριση, την κατηγορία, που πολλοί το κάνουν και όλοι έχουν μάθει να μιλάνε έτσι.
Είναι πολύ εύκολο να κρίνει κάποιος τον άλλον. Είναι μια γλώσσα στην οποία έχουν εκπαιδευθεί  όλοι πάρα πολύ και δεν χρειάζεται να κάνουν τίποτα.
Σε αντίθεση με την γλώσσα του τσακαλιού, υπάρχει η γλώσσα της καμηλοπάρδαλης. Η καμηλοπάρδαλη από όλα τα θηλαστικά έχει τη μεγαλύτερη καρδιά και τα μικρότερα αυτιά.
«Επομένως για να επικοινωνήσουμε, για να καταλάβουμε, για να συμπονέσουμε τον άλλον, χρειάζεται να έχουμε μεγάλη καρδιά και όχι μεγάλα αυτιά.
Για να είναι μια επικοινωνία αποδοτική, χρειάζεται να μπορούμε να κατανοήσουμε τον άλλον, να μπούμε στη θέση του. Κι αυτός είναι ο ορισμός της ενσυναίσθησης.
Είναι μία δύσκολη υπόθεση. Γιατί, για να μπορέσω να κατανοήσω τον άλλον από την καρδιά μου, θέλει μαθητεία, εκπαίδευση. Θέλει να μπορώ να κάνω χώρο στον άλλον, ακόμα κι αν διαφωνώ.»
Η ενσυναίσθηση εντοπίζεται και στον εαυτό μας, συνέχισε. Υπάρχουν γονείς που το κάνουν πολύ τίμια και ανοιχτόκαρδα, αλλά παραμελούν τον εαυτό τους.
Όταν ο γονιός δίνει τα πάντα στο παιδί και παραμελεί τον εαυτό του, αυτό φέρνει κι άλλο βάρος στο παιδί.
Έχει επομένως μεγάλη σημασία το πως οι ενήλικες θα φροντίσουν τον εαυτό τους, ώστε να μπορέσουν να φροντίσουν το παιδί τους.
«Ο γονέας μιλώντας την γλώσσα της ενσυναίσθησης, γίνεται γονιός – σύμβουλος, όχι με την έννοια ότι θα πει στο παιδί τι να κάνει, αλλά εννοούμε αυτόν που θα μπει στο πεδίο και θα σκεφτεί με τον άλλον μαζί, θα κάνει χώρο για να ακούσει, να νιώσει και να μοιραστεί τις σκέψεις και τα συναισθήματα του.
Έτσι βοηθάει και το παιδί του, αλλά και τον εαυτό του».

Μιχάλης Χαντάς
Επόμενος ομιλητής ο κ. Μιχάλης Χαντάς, Νομικός, που μίλησε με θέμα «Η ζωή με άλλα μάτια».
Ένα βιωματικό θέμα, αφού ο ίδιος είχε την ευλογία να μην βλέπει, είναι ολικά τυφλός, και ένα θέμα που απασχολεί πολλές οικογένειες.
Το ότι είναι ολικά τυφλός, δεν τον εμπόδισε να κάνει ότι κάνουν όλοι στη ζωή τους.
Όταν έγινε πατέρας κι άρχισαν να μεγαλώνουν τα παιδιά του και να έχουν απορίες, έπρεπε να τους εξηγήσει και να σπάσει το φόβο και την αμηχανία που είχαν για τέτοιου είδους προβλήματα.
«Είναι διάχυτη στην κοινωνία μας μια προκατάληψη κι ένας φόβος, που οδηγούν τους ανθρώπους πολλές φορές στο να μην ασχοληθούν με κάτι, ακριβώς γιατί το φοβούνται να το αγγίξουν.
Σχηματίζεται μια εντύπωση στο μυαλό πολλών, ότι ο άνθρωπος που έχει μια αναπηρία και μάλιστα σοβαρή, είναι κάτι διαφορετικό. Γι’ αυτό και η χρήση της έννοιας της διαφορετικότητας».
Ο ίδιος πιστεύει ότι δεν υπάρχει καμία διαφορετικότητα. Κι όταν κλήθηκε να μιλήσει στα παιδιά του για το πρόβλημα του ιδίου και της συζύγου του, που έχει το ίδιο πρόβλημα, δεν αισθάνθηκε αμήχανα αλλά χρησιμοποίησε μια απλή μέθοδο.
Χρησιμοποίησε το παραμύθι με τέτοιο τρόπο ώστε να προκαλεί έναν διάλογο με τα παιδιά. Και χρησιμοποιώντας το παραμύθι επέκτεινε τα θέματα και σε άλλους τομείς, σε όλη τη ζωή του ανθρώπου. Και κατάλαβε ότι τα παιδιά έχουν ανάγκη από πάρα πολύ ειλικρίνεια.
Στην ελληνική κοινωνία, σημείωσε, τα παιδιά τελειώνουν ένα σχολείο, ή κι ένα πανεπιστήμιο, και δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει για έναν άνθρωπο να έχει μια αναπηρία. Θεωρούν μια διαχωριστική γραμμή μέσα στο μυαλό τους, ότι είμαστε από τη μία εμείς και από την άλλη οι ανάπηροι.
Μια αναπηρία είναι ένα σωματικό πρόβλημα, το οποίο δίνει ο Θεός την δυνατότητα να το παλέψεις και να ζήσεις όπως όλοι οι άνθρωποι.
«Πρέπει οι γονείς να μιλήσουν στα παιδιά τους και να λυθεί έτσι αυτή προκατάληψη και η φοβία που υπάρχει αναφορικά με τις διάφορες αναπηρίες.
Την αναπηρία δεν την φοβόμαστε. Την θεωρούμε μία αιτία που δίνει στον άνθρωπο πείσμα και ώθηση να ζήσει.
Όταν υπάρχει αγάπη, κατανόηση και ειλικρίνεια, όλα αυτά αντιμετωπίζονται και βρίσκονται τρόποι να μιλάει κανείς στο παιδί για όλα».

Αναστασία Κοτσοπούλου
Τελευταία έλαβε τον λόγο η κα Αναστασία Κοτσοπούλου, Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια, που εισηγήθηκε το θέμα «Πώς μιλάμε στα παιδιά μας για το θάνατο». Πως θα βιώσουν τα παιδιά το πένθος.
Πρέπει καταρχήν να το βιώσουν οι ίδιοι οι γονείς, παρατήρησε. Εκείνοι έχουν το μεγαλύτερο θέμα κι όχι τα παιδιά.
Εάν ο γονιός προσπαθήσει να κρύψει τα συναισθήματα του, για να μην πληγώσει και να μην εκτεθεί στο παιδί του, τότε ξεκινάνε και τα περισσότερα προβλήματα.
«Τα παιδιά στο παιχνίδι τους έχουν τον θάνατο. Στα παραμύθια που διαβάζουν, επίσης έχουν τον θάνατο.
Κι αυτά είναι μια καλή αφορμή για τους γονείς να ανοίξουν μία τέτοια κουβέντα και να μην περιμένουν την απώλεια για να μιλήσουν για τον θάνατο, ανάλογα βέβαια με την ηλικία των παιδιών».
Υπάρχει ο κίνδυνος ένα παιδί να θεωρήσει ότι αυτό φταίει για την απώλεια. Και μπορεί να μείνει με αυτήν την απορία, εάν οι γονείς δεν είναι εκεί για να του το εξηγήσουνε.
Ο σημαντικός ρόλος των γονέων, τόνισε, είναι να ακούσουν το παιδί και να μοιραστούν μαζί του αυτήν την εμπειρία.
Προτεραιότητα είναι ο κάθε γονιός να έχει κατασταλάξει το πως το βιώνει ο ίδιος και το τι θέλει να βγάλει προς την οικογένεια του.
Μία απώλεια δεν ξεπερνιέται. Μαθαίνουμε να ζούμε με αυτήν την απώλεια, προσαρμόζουμε τη ζωή μας σε αυτήν την απώλεια.
«Η αποδοχή της πραγματικότητας είναι η πρώτη φάση που πρέπει να περάσουμε όλοι και μετά να επεξεργαστούμε τον πόνο μας και την θλίψη μας, να προσαρμοστούμε σε αυτό το περιβάλλον που λείπει ο δικός μας άνθρωπος.
Τέλος είναι ο συναισθηματικός μας επαναπροσδιορισμός απέναντι σε αυτόν που έφυγε και στο να συνεχίσουμε την ζωή μας.
Γιατί η ζωή μας πρέπει να συνεχιστεί με την απώλεια, όχι ξεπερνώντας ή θάβοντας την».

Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου

Την εκδήλωση μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ:

Η παρατήρηση περισσότερο απ’ τα βιβλία, η πείρα περισσότερο απ’ τους δασκάλους, η πείρα περισσότερο απ’ τους δασκάλους, είναι οι καλύτεροι εκπαιδευτές μας.

Βιττόριο Αλφιέρι (Ιταλός δραματουργός)

Αγάπησε, άνθρωπε, το Θεό όχι για τα μέλλοντα αγαθά, που υπόσχεται να σου δώσει στην άλλη ζωή, αλλά για όσα σου δίνει σ’ αυτή τη ζωή. Διότι η Θεία Χάρη με την οποία μας αναγεννά, «νεκρωθέντας εκ της αμαρτίας», είναι κατά πολύ ανώτερη εκείνης της Χάριτος με την οποία μας έφερε «εκ του μη όντος εις το είναι» σωματικά.

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

Η Ανεξάρτητη Αρχή του «Συνηγόρου του Καταναλωτή» ενημερώνει τους καταναλωτές για τους αριθμούς τηλεφωνικής εξυπηρέτησης, στους οποίους μπορούν να απευθύνονται χωρίς χρέωση, για θέματα βλαβών, σταθερής και κινητής τηλεφωνίας, προκειμένου να αποφεύγονται ενδεχόμενες υψηλές χρεώσεις που συνδέονται με τη χρήση άλλων γραμμών εξυπηρέτησης.

Ο Συνήγορος του Καταναλωτή έχει γίνει αποδέκτης αναφορών και τηλεφωνικών παραπόνων καταναλωτών σχετικά με το θέμα της χρέωσης για αναγγελία βλάβης προς τηλεφωνικούς αριθμούς εξυπηρέτησης συνδρομητών σταθερής και κινητής τηλεφωνίας.

Στο πλαίσιο της διερεύνησης του σχετικού θέματος και μετά την έναρξη ισχύος του δεύτερου σταδίου των ρυθμίσεων του “Κανονισμού Γενικών Αδειών” (ΦΕΚ 4262/Β/2017) όπου, σύμφωνα με το Παράρτημα Β, άρθρο 3.1.8., παράγραφος γ, «Ο πάροχος Δημόσιων Τηλεφωνικών Υπηρεσιών εξυπηρετεί τους καταναλωτές μέσω μίας ή περισσότερων τηλεφωνικών γραμμών,…

Ειδικά για θέματα βλαβών, η γραμμή εξυπηρέτησης λειτουργεί τουλάχιστον 16 ώρες το 24ωρο χωρίς χρέωση (τόσο για κλήσεις εντός δικτύου όσο και για κλήσεις εκτός δικτύου) από Δευτέρα έως και Σάββατο. Στις ώρες λειτουργίας της εν λόγω γραμμής περιλαμβάνονται οι εργάσιμες ώρες, ενώ ο χρόνος αναμονής δεν μπορεί να υπερβαίνει τα πέντε (5) λεπτά με την επιφύλαξη περιπτώσεων ανωτέρας βίας λόγω εκτεταμένων βλαβών στο δίκτυο», η Αρχή, κάλεσε τους Παρόχους κινητής και σταθερής τηλεφωνίας, να της γνωστοποιήσουν τους τηλεφωνικούς αριθμούς, στους οποίους μπορούν να καλούν οι καταναλωτές για δήλωση-αναγγελία βλάβης σε σταθερή ή κινητή τηλεφωνία, από οποιοδήποτε δίκτυο, χωρίς χρέωση.

Ύστερα από τις ανωτέρω ενέργειες της Αρχής, οι παρακάτω Πάροχοι σταθερής και κινητής τηλεφωνίας, ενημέρωσαν τον Συνήγορο του Καταναλωτή σχετικά με τη λειτουργία των τηλεφωνικών αριθμών τους οποίους οι καταναλωτές μπορούν να χρησιμοποιούν για αναγγελία βλάβης χωρίς χρέωση από οποιοδήποτε δίκτυο.

Συγκεκριμένα, οι αριθμοί είναι οι εξής:

Cyta Ελλάς Τηλεπικοινωνιακή Α.Ε. : 13811
FORTHNET Α.Ε. : 13731
WIND Ελλάς Τηλεπικοινωνίες A.E.B.E. : 13700
OTE A.E. : 13788 (για σταθερή τηλεφωνία) και 13738 (για κινητή τηλεφωνία – Cosmote)
VODAFONE-ΠΑΝΑΦΟΝ A.E.E.T. : 13840

Επιπλέον, ο Συνήγορος του Καταναλωτή, ζήτησε από όλους τους Παρόχους να γνωστοποιηθούν οι ανωτέρω τηλεφωνικές γραμμές στους συνδρομητές τους με κάθε πρόσφορο μέσο (αναγραφή στους λογαριασμούς σε εμφανές σημείο, αναφορά σε προβεβλημένο σημείο της ιστοσελίδας του παρόχου κ.λ.π), παράλληλα με την αναφορά τους στη δεύτερη σελίδα της σύμβασης, ώστε να αποφεύγονται ανεπιθύμητες χρεώσεις.

Δείτε εδώ την Ανακοίνωση – Ενημέρωση των καταναλωτών για τους αριθμούς τηλεφωνικής εξυπηρέτησης στους οποίους μπορούν να απευθύνονται χωρίς χρέωση, για θέματα βλαβών σταθερής και κινητής τηλεφωνίας

Πηγή: newsbomb.gr

Λαμβάνοντας υπόψη τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού και την εθνική Νομοθεσία, η Κιβωτός του Κόσμου σε συνεργασία με τις κοινωνικές υπηρεσίες των Περιφερειών, οι οποίες διενεργούν την προβλεπόμενη από το Νόμο κοινωνική έρευνα, έχει ξεκινήσει εδώ και δύο χρόνια να εφαρμόζει πρόγραμμα αναδοχής για τα παιδιά που προστατεύει, προκειμένου να τους δοθεί η ευκαιρία να αναπτυχθούν ψυχοκινητικά και συναισθηματικά στο πλαίσιο ενός ασφαλούς οικογενειακού περιβάλλοντος, ικανού να τους προσφέρει την αποκλειστική φροντίδα, την αγάπη και τα ερεθίσματα που κάθε παιδί έχει ανάγκη.

Το συγκεκριμένο πρόγραμμα δεν αποτελεί πρόγραμμα υιοθεσίας, αλλά πρόγραμμα μέσω του οποίου η ανάδοχη οικογένεια αναλαμβάνει την πραγματική φροντίδα ενός παιδιού είτε μόνιμα, είτε για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, χωρίς να διακόπτονται οι έννομες σχέσεις του παιδιού με τη φυσική του οικογένεια.

Στο πλαίσιο του προγράμματος η Κιβωτός του Κόσμου αναζητά ως συνεργάτες οικογένειες που αποτελούνται από συζύγους ή μεμονωμένα άτομα, που επιθυμούν να αναλάβουν τη φροντίδα και την ανατροφή ενός παιδιού προσχολικής ή σχολικής ηλικίας.

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνούν στα τηλέφωνα 210-5141935 και 210-5141953, Δευτέρα έως Παρασκευή 9:30 – 16:30.

Πηγή: enallaktikos.gr

Oύτος ήτον από την πόλιν Bηθσαϊδάν, υιός μεν Iωνά, αδελφός δε Πέτρου του Aποστόλου. Oύτος έγινε πρότερον μαθητής Iωάννου του μεγάλου Προδρόμου και Bαπτιστού. Έπειτα όταν ήκουσε του Διδασκάλου του να λέγη, δακτυλοδεικτών τον Iησούν Xριστόν· «Ίδε ο αμνός του Θεού ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου»·τότε λέγω, αφήσας τον Πρόδρομον, ηκολούθησεν εις τον Xριστόν. Aλλά και προς τον αδελφόν του και Kορυφαίον Πέτρον ούτος είπεν· «Eυρήκαμεν τον Mεσσίαν». Kαι με τον λόγον αυτόν ετράβηξε τον Πέτρον εις τον του Xριστού πνευματικόν έρωτα.

Η κλήση του αποστόλου Ανδρέα

Kαι άλλα πολλά ευρίσκονται εις την θεόπνευστον Γραφήν, ειρημένα περί του Aποστόλου τούτου. Eις άλλον μεν ουν Aπόστολον, άλλο μέρος της οικουμένης εκληρώθη. Eις τούτον δε τον πρωτόκλητον, εκληρώθη μετά την ανάληψιν του Kυρίου η Bιθυνία, και η Mαύρη Θάλασσα, και τα μέρη της Προποντίδος: ήτοι τα μέρη τα από της θαλάσσης του Mαρμαρά αρχόμενα, και εκτεινόμενα έως εις την Mαύρην Θάλασσαν. Oμοίως και η Xαλκηδόνα, και το Bυζάντιον: ήτοι η νυν Kωνσταντινούπολις. Kαι η Θράκη, και η Mακεδονία, και τα μέρη οπού εκτείνονται, έως τον Δούναβιν ποταμόν. Ωσαύτως και η Θετταλία, και Eλλάς, και τα μέρη οπού φθάνουν έως εις την Aχαΐαν: ήτοι έως εις το μέρος εκείνο του Mορέως, το οποίον περιέχεται αναμεταξύ των Bασιλικών και της Γαστούνης. Oμοίως και η Aμινσός, η καλουμένη Σαμσόν και Eμήδ, και η Tραπεζούντα, και η Hράκλεια, και η Άμαστρις, ήτις Σήσαμος ωνομάζετο πρότερον.

Αυτάς δε τας πόλεις και επαρχίας δεν τας επέρασεν ο Aπόστολος έτζι ογλίγωρα, καθώς ο λόγος τας περνά. Όχι! αλλά εις κάθε πόλιν εδοκίμαζεν ο μακάριος πολλά εναντία. Kαι απάντα πολλάς δυσκολίας πραγμάτων. Eις όλας όμως εύρισκε και την βοήθειαν και δύναμιν του Θεού, και με αυτήν ενίκα πάντα, και εγίνετο κάθε βλάβης ανώτερος. Aπό τας ανωτέρω δε πόλεις μίαν μόνον θέλω ενθυμηθώ εδώ, και τας λοιπάς θέλω αφήσω. Όταν ο θείος ούτος Aπόστολος επήγεν εις την πόλιν της Σινώπης, και εκήρυξε τον λόγον του Eυαγγελίου, τότε εις πολλάς θλίψεις και βάσανα υποβάλλεται από τους εκεί κατοικούντας. Διότι οι θηριώδεις εκείνοι άνθρωποι έρριπτον αυτόν κατά γης. Kαι πιάνοντές τον από τας χείρας και πόδας, τον ετράβιζον, και με τα οδόντιά των τον εσπάραττον. Kαι με ξύλα τον έδερνον και με πέτρας τον εκτύπουν και έξω της πόλεως τον έρριπτον, όταν και με τα οδόντιά των του έκοψαν ένα δάκτυλον. Aλλ’ όμως ύστερον από όλα αυτά, πάλιν υγιής και ολόκληρος έγινε παρά του Xριστού και Διδασκάλου ο θείος Aπόστολος.

Aπό την Σινώπην δε αναχωρήσας επέρασε πολλάς πόλεις, την Nεοκαισάρειαν, τα Σαμόσατα, ήτοι το κοινώς λεγόμενον Σεμψάτ, τους Aγαυούς, τους Aβασγούς τους εν τω Kρίμι ευρισκομένους, τους εν τη Kολχίδι Ζηκχούς¹, τους Bοσπορινούς, ήτοι τους περί τον Kιμμέριον Bόσπορον οικούντας, και τους Xερσωνίτας. Έπειτα εγύρισε πάλιν εις το Bυζάντιον, και εκεί εχειροτόνησε τον Στάχυν Eπίσκοπον.

Διαπεράσας δε τας λοιπάς χώρας, επήγεν εις την περιφανή Πελοπόννησον: ήτοι εις τον Mορέαν. Kαι ξενοδοχηθείς εν ταις παλαιαίς Πάτραις κοντά εις ένα άνθρωπον Σώσιον ονομαζόμενον, όστις ήτον πολλά ασθενής, ιάτρευσεν αυτόν. Kαι παρευθύς όλη η πόλις των Πατρών επίστευσεν εις τον Xριστόν. Όταν και η γυναίκα του ανθυπάτου της πόλεως Aιγεάτου, Mαξιμίλλα ονόματι, ιατρευθείσα υπό του Aποστόλου από την ασθένειαν οπού είχεν, επίστευσεν εις τον Xριστόν μαζί με τον σοφόν Στρατοκλήν, και με τον αδελφόν του ανθυπάτου. Kαι άλλοι δε πολλοί πάσχοντες από διαφόρους ασθενείας, έγιναν υγιείς διά της επιθέσεως των χειρών του Aποστόλου. Όθεν ταύτα μαθών ο ανθύπατος Aιγεάτης, άναψεν από τον θυμόν. Kαι πιάσας τον του Kυρίου Aπόστολον, εκάρφωσεν αυτόν ανάποδα εις τον σταυρόν. Διά τούτο και ο άδικος έλαβε δικαίως παρά Θεού την εκδίκησιν. Διότι πεσών εις την γην από ένα υψηλόν κρημνόν, εσύντριψε τον εαυτόν του, και κακώς ο κακός εξέψυξε.

Tο δε λείψανον του Aποστόλου ύστερον από πολλούς χρόνους μετετέθη εις την Kωνσταντινούπολιν με προσταγήν του βασιλέως Kωνσταντίου, του υιού του Mεγάλου Kωνσταντίνου, υπηρετήσαντος εις την μετάθεσιν αυτού, Aρτεμίου του μεγάλου δουκός και Mάρτυρος του εορταζομένου κατά την εικοστήν Oκτωβρίου. Kαι κατετέθη μαζί με τα λείψανα του Eυαγγελιστού Λουκά και Tιμοθέου των Aποστόλων, εις τον περίφημον Nαόν των Aγίων Aποστόλων. Hκατάθεσις δε αύτη του λειψάνου του εορτάζεται κατά την εικοστήν Iουνίου. (Tον κατά πλάτος Bίον του Aποστόλου τούτου όρα εις τον Nέον Θησαυρόν².)

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. Ζηκχοί είναι οι νυν καλούμενοι Tζερκέζοι.

2. Σημείωσαι, ότι εις τον Aπόστολον τούτον Aνδρέαν, εγκωμιαστικόν λόγον πλέκει ο θείος Xρυσόστομος, σωζόμενον εν τη Iερά Mονή του Παντοκράτορος και εν τη των Iβήρων, ου η αρχή· «Tον πρωτόκλητον της αποστολικής». Oμοίως και Nικήτας ο Pήτωρ, ου η αρχή «Πάσι μεν τοις του Θεού λόγου φίλοις». (Σώζεται εν τη Λαύρα, εν τω Kοινοβίω του Διονυσίου, εν τη Iερά Mονή του Bατοπαιδίου και τη των Iβήρων.) Υπόμνημα δε συνέγραψεν εις αυτόν και ο Mεταφραστής, ήτοι τον ελληνικόν Bίον του, ου η αρχή· «Άρτι του παιδός Ζαχαρίου». (Σώζεται εν τοις τετυπωμένοις Mηναίοις.) Εν δε τη Mεγίστη Λαύρα σώζονται και αι περίοδοι αυτού και η τελείωσις, ων η αρχή «Άπερ τοις οφθαλμοίς ημών εθεασάμεθα πάντες».

 Πηγή: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου, Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Α´. Εκδόσεις Δόμος, 2005.

Να μην εκβιάζουμε με τις προσευχές μας τον Θεό. Να μη ζητούμε απ’ τον Θεό να μας απαλλάξει από κάτι, ασθένεια κ.λπ., ή να μας λύσει τα προβλήματά μας, αλλά να ζητούμε δύναμη και ενίσχυση από Εκείνον, για να τα υπομένουμε.

Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

(το φαγητό μπορεί να γίνει και αλάδωτο)

Υλικά (για 6 μερίδες)
1 κιλό πατάτες
3 ξερά κρεμμύδια
4 σκελίδες σκόρδο
180 γραμμάρια λάδι
αλάτι και ρίγανη
4 δαφνόφυλλα
μαυροπίπερο σε σπυριά
κύμινο και κανέλα
κόκκινο γλυκό πιπέρι
2 κουταλιές τοματο πελτές

Καθαρίζουμε τις πατάτες, τις πλένουμε και τις κόβουμε σε μεγάλα κομμάτια της αρεσκείας μας. Καθαρίζουμε τα κρεμμύδια και τα σκόρδα και τα πλένουμε. Τα μεν κρεμμύδια τα ψιλοκόβουμε και τα δε σκόρδα τα κόβουμε σε φέτες. Βάζουμε στον ταβά το λάδι και τα κρεμμύδια και τα σοτάρουμε σε σιγανή φωτιά, ώσπου να ροδίσουν ελαφρώς.
Βάζουμε μες στον ταβά (τη ρηχή κατσαρόλα μας) τις πατάτες και ανακατεύουμε δυο με τρεις φορές όλα μαζί, πατάτες και κρεμμύδια. Προσθέτουμε τόσο νερό ώστε να σκεπαστούν οι πατάτες και ρίχνουμε τα δαφνόφυλλα, το μαυροπίπερο, το αλάτι και δυναμώνουμε τη φωτιά. Έπειτα από τριάντα λεπτά βρασμού προσθέτουμε τα υπόλοιπα μπαχαρικά και τον τοματοπολτέ αραιωμένο σε νερό. Ανακατεύουμε καλά και χαμηλώνουμε τη φωτιά στο μισό.
Ύστερα από ένα τέταρτο της ώρας, χαμηλώνουμε ακόμη περισσότερο τη φωτιά στο τέταρτο και κουνάμε τον ταβά. ΠΡΟΣΟΧΗ! Δεν ανακατεύουμε με κουτάλα το φαγητό μας, διότι ήδη έχουν αρχίσει να χυλώνουν οι πατάτες μας. Μετά δεκαπέντε λεπτά το φαγητό μας είναι έτοιμο και το κατεβάζουμε από τη φωτιά.

από το βιβλίο ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ
του Μοναχού Επιφάνιου Μυλοποταμινού

Πηγή: agioritikesmnimes.blogspot.gr

Το απόγευμα της Τετάρτης 28 Νοεμβρίου 2018 διοργανώθηκε από την Ένωση Ελλήνων Σλαβολόγων στο πλαίσιο του Μεταπτυχιακού Μαθήματος «Πνευματικός Βίος και Πολιτισμός των Σλάβων» Τμήματος Θεολογίας Α.Π.Θ. Στρογγυλή Τράπεζα με θέμα: «Το Ουκρανικό Ζήτημα: Ιστορία, εξέλιξη και προοπτικές» στη Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ.

Στη Στρογγυλή Τράπεζα έλαβαν μέρος και εισηγήθηκαν ο κ. Ηλίας Ευαγγέλου Αναπλ. Καθηγητής του Τμήματος Θεολογίας Α.Π.Θ., ο οποίος παρουσίασε σε αδρές γραμμές την ιστορική εξέλιξη της Ρωσίας από την ίδρυση του Κράτους του Κιέβου έως την ανάδειξη της Μοσχοβίτικης Ηγεμονίας και την ανάπτυξή της ως μεγάλης δύναμης στον ευρωπαϊκό χώρο.

Ακολούθησε ο κ. Κωνσταντίνος Νιχωρίτης Καθηγητής του Τμήματος Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του ΠΑ.ΜΑΚ. ο οποίος παρουσίασε σύγχρονες όψεις του ουκρανικού προβλήματος και τους προβληματισμούς που προκύπτουν από τους σημερινούς χειρισμούς του ζητήματος. Ακολούθως ο π. Γεώργιος Ματουρέλι Υποψήφιος Διδάκτωρ του Τμήματος Θεολογίας Α.Π.Θ., ο οποίος παρουσίασε ιστορικές όψεις της εκκλησιαστικής ιστορίας της Δυτικής Ρωσίας και της Ουκρανίας από τους μέσους χρόνους έως και την νεότερη περίοδο οπότε οι περιοχές αυτές ενσωματώθηκαν στο Κράτος της Μόσχας.

Τέλος ο Δρ. Αθανάσιος Αθανασιάδης Ε.ΔΙ.Π. του Τμήματος Θεολογίας Α.Π.Θ., ο οποίος παρουσίασε τη θέση του Πατριαρχείου της Σερβίας απέναντι στα τεκταινόμενα στη Ουκρανία και ανέδειξε τα κίνητρά του. Τη Στρογγυλή Τράπεζα παρακολούθησε πολυπληθές ακροατήριο το οποίο έλαβε μέρος στη συζήτηση που ακολούθησε αναδεικνύοντας το ζωηρό ενδιαφέρον που προκαλεί το ζήτημα της Αυτοκεφαλίας της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στην ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα μεταξύ των φοιτητών του Τμήματος Θεολογίας

In the first years I was a spiritual guide, I used to tell people: ‘Lean on Christ’. Now I tell them: ‘Cleave to Him’.

Δώσε στον νου σου, λένε οι Πατέρες, σαν εργασία την αδιάλειπτο προσευχή και ουδέποτε ο νους θα στερηθεί του θείου φωτός. Η ορθόδοξη Εκκλησία μας έχει αυτή την μέθοδο της προσευχής. Η μονολόγιστος νοερά προσευχή: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με» είναι απλή μεν στην ακοή, αλλά στην εφαρμογή είναι δύσκολη και θέλει αγώνα, όμως παράγει πολλούς πνευματικούς καρπούς. Επαναλαμβανόμενο το όνομα του Χριστού μέσα στον νου του ανθρώπου τον εξαγιάζει και του δίνει πνευματική εργασία, ώστε να εκδιώκονται οι ακάθαρτοι και πονηροί λογισμοί. Η προσευχή ήταν η κύρια εργασία του νου του ανθρώπου μέσα στον Παράδεισο.

Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος

Αγαπούσε και πονούσε για κάθε μερίδα ανθρώπων. Ήταν πολύ ευαίσθητος και ευγενής άνθρωπος. Πολύ αυστηρός στον εαυτό του, πολύ επιεικής στους ανθρώπους που εξομολογούνταν σε αυτόν.

Αφιέρωμα στον νέο Άγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, τον Όσιο Αμφιλόχιο Μακρή, τον Πάτμιο, πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…»του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, την Κυριακή 18 Νοεμβρίου.
Ο Δρ. Θεολογίας, Μουσικολόγος και Συγγραφέας κ. Ηλίας Λιαμής, φιλοξένησε τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Γάνου και Χώρας (πρ. Νέας Ζηλανδίας) κ. Αμφιλόχιο Τσούκο και συζήτησαν για τον νέο Άγιο της Εκκλησίας μας.
Ο Σεβ. κ. Αμφιλόχιος εργάστηκε ιεραποστολικά στα Δωδεκάνησα, υπήρξε Ηγούμενος στην Ιερά Μονή Αρχαγγέλου Θάρρι Ρόδου, ιδρυτής του ομώνυμου τηλεοπτικού Σταθμού, πνευματικός πατέρας πολλών αδελφοτήτων, διακόνησε την εξωτερική Ιεραποστολή στην Αφρική ως Αρχιμανδρίτης  στην Κένυα, στην Τανζανία και στο Ζαΐρ και ως Μητροπολίτης δεκατρία χρόνια στη Νέα Ζηλανδία.

Ο Σεβασμιώτατος, έχοντας την εμπειρία της γνωριμίας με τον Γέροντα Αμφιλόχιο, υπογράμμισε πως ο Άγιος, ήταν άνθρωπος του Θεού, έζησε κατά Θεόν, έτσι όπως ο Θεός θέλει ο καθένας μας να ζει.
Εφάρμοσε τρία πράγματα στη ζωή του, συνέχισε. Την καθαρότητα της ζωής. Ήταν καθαρός στην ψυχή και το σώμα από μικρό παιδί, μέχρι που έκλεισε τα μάτια του σε αυτήν τη ζωή.
Κι επειδή ήταν καθαρός, μπορούσε να συλλαμβάνει τις θείες ελλάμψεις της χάριτος του Θεού.
«Ο Γέροντας με μεγάλο ζήλο και αποφασιστικότητα, αγωνίστηκε να αγαπήσει τον Θεό. Όλα όσα έκανε απέβλεπαν σε αυτόν τον στόχο, να αγαπήσει πραγματικά τον Θεό.
Και να αγαπήσει και τον συνάνθρωπο του. Διότι είναι θέλημα κι εντολή του Θεού, να αγαπούμε όχι μόνον αλλήλους, τους οικείους της πίστεως, αλλά κάθε άνθρωπο, ακόμα και τους εχθρούς μας.»
Ο Γέροντας καθάρισε με τους αγώνες του και τις προσευχές του, τον εαυτό του, τόνισε ο Σεβασμιώτατος.
Αγαπούσε τον Θεό κι ο νους του ήταν συνέχεια στραμμένος σε Αυτόν. Η νοερά προσευχή ήταν η δεύτερη αναπνοή του.
Αλλά για να φτάσει σε αυτό το σημείο, έκανε αγώνα εναντίον των παθών.
Εκείνο λοιπόν που τον κρατούσε ήταν κυρίως η προσευχή, η ταπείνωση και η αγάπη.
Προσπαθούσε να μιμείται τον Κύριο στην πραότητα και την ταπείνωση. Είχε το χάρισμα της πραότητας και της καλοσύνης. Στο πρόσωπο του διανθιζόταν ένα ευγενικό και πηγαίο χαμόγελο αγάπης και καλοσύνης.
«Όποιος τον πλησίαζε για να μιλήσει μαζί του, να τον ακούσει και κυρίως να εξομολογηθεί, αιχμαλωτιζόταν από αυτήν την ωραία εμφάνιση του Γέροντα.
Μόνο και να τον έβλεπε κάποιος, αναπαυόταν η ψυχή του, αισθανόταν μια ανακούφιση, μια αγαλλίαση, μια ασφάλεια.
Αυτό το ένιωθαν ειδικά οι μαθητές της Πατμιάδος Εκκλησιαστικής Σχολής όπου ο Γέροντας ήταν πνευματικός.»
Κι όσοι είχαν το προνόμιο και την ευλογία να φοιτούν σε αυτό το φυτώριο του Γένους, τότε που ζούσε ο Γέροντας, ενθυμούνται τι σήμαινε να βρεθεί κανείς μπροστά του εξομολογούμενος.
Και έτσι με τους αγώνες του, κατάφερε να γίνει δοχείο του Αγίου Πνεύματος και να αποκτήσει τα χαρίσματα που στολίζουν και ομορφαίνουν την ζωή.
Συνεχίζοντας  ο Σεβασμιώτατος σημείωσε πως με το μυστήριο της εξομολογήσεως, ενέπνευσε στις ψυχές των χριστιανών την αγάπη στον Χριστό και την πατρίδα.
Ειδικά στα χρόνια της ιταλικής κατοχής, είχε τον πόθο και την αγωνία να στηρίξει τον δωδεκανησιακό λαό. Κι όταν οι Ιταλοί κατακτητές είδαν ότι αυτός ο άνθρωπος στεκόταν εμπόδιο στα σχέδια τους, τον εξόρισαν.
«Αγαπούσε και πονούσε για κάθε μερίδα ανθρώπων. Ήταν πολύ ευαίσθητος και ευγενής άνθρωπος.
Πολύ αυστηρός στον εαυτό του, πολύ επιεικής στους ανθρώπους που εξομολογούνταν σε αυτόν.
Έδινε θάρρος, μιλούσε ως αδελφός, ως πατέρας. Ο Γέροντας Αμφιλόχιος είναι ένα δώρο του Θεού.
Ο Θεός στέλνει πάντα ανθρώπους να μας ενισχύσουν τις δύσκολες ώρες.»
Όσοι τον γνώρισαν θυμούνται ακόμη την τρυφερότητα του απέναντι στη φύση, τα δέντρα, την αγάπη του για την γη.
Είχε ιδιαίτερο σύνδεσμο με τον π. Φιλόθεο Ζερβάκο και ο ένας μάλιστα,  εξομολογείτο στον άλλον.
Ο Γέροντας τέλος, όπως είπε ο Σεβασμιώτατος, είχε λάβει μήνυμα από τον ουρανό για το πότε θα έφευγε από τη ζωή.
Λίγο πριν ολοκληρωθεί η συζήτηση, ερωτήθηκε σχετικά με την διακονία του στη Νέα Ζηλανδία.
Απαντώντας ο Σεβασμιώτατος κ. Αμφιλόχιος τόνισε πως θεώρησε ότι έπρεπε να κάνει υπακοή στην Μητέρα Εκκλησία όταν τον εξελεξε Μητροπολίτη σε αυτήν την επαρχία του Οικουμενικού θρόνου.
«Δεν έχει σημασία που είναι κανείς και προσφέρει την διακονία του. Είτε είναι εδώ, είτε είναι στη Νέα Ζηλανδία είναι το ίδιο πράγμα, όπου υπάρχει ιερό θυσιαστήριο και τελείται η Ορθόδοξη θεία Λειτουργία.»
Τέλος έκανε μνεία και στην περιοχή του Γάνου, τον τίτλο του οποίου φέρει πλέον ο Σεβασμιώτατος.
Μια περιοχή που ήταν κάποτε το Άγιο Όρος της Ανατολικής Θράκης, γεμάτο μοναστήρια, σήμερα πια ερείπια.

Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου

Την εκδήλωση μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ:

Αν ο ιατρός μας βάλει μία δίαιτα, για το καλό της υγείας μας, με θρησκευτική ευλάβεια θα την εφαρμόσουμε. Τι είναι η δίαιτα; Νηστεία είναι και μάλιστα αποχή, από πολλά φαγητά. Την νηστεία όμως που θέσπισε ο Θεός, δεν την εφαρμόζουμε. Ακούμε τον ιατρό και δεν ακούμε τον Χριστό. Ο ιατρός έχει, για εμάς, μεγαλύτερη άξια από τον Χριστό!

Δημήτριος Παναγόπουλος, ιεροκήρυκας

Ξέρεις γιατί κυριεύεσαι από πνευματική ραθυμία και ακηδία; Επειδή δεν αγαπάς μ’ όλη σου την καρδιά τον Κύριο. Και όποιος δεν αγαπά τον Κύριο μ’ όλη τη δύναμη της ψυχής του, βλέπει την οδό που οδηγεί στη ζωή πολύ στενή και τεθλιμμένη, αισθάνεται τον ζυγό του Κυρίου ασήκωτο και τον νόμο Του ακατόρθωτο. Αγάπησε τον Κύριο «εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της δυνάμεώς σου» (Δευτερ. 6. 5), και τότε θα βαδίζεις στον δρόμο Του με χαρά και προθυμία.

Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ

Υλικά
2 κουτ. σούπας λάδι
1 κουτ. γλυκού σπόροι µουστάρδας (σε µπαχαράδικα)
6 αποξηραµένα φύλλα κάρι (σε µπαχαράδικα)
1/2 κουτ. γλυκού κουρκουµάς, σε σκόνη
1 κοµµάτι τζίντζερ 2 εκ., σε ξύσµα
2 πράσινες πιπεριές τσίλι, ψιλοκοµµένες
2 κρεµµύδια, σε µέτρια καρέ
500 γρ. πατάτες, κοµµένες σε κύβους 2 εκ.
1 κουτ. σούπας πουρές ταµάρινδου (µόνο σε καταστήµατα µε ασιατικά τρόφιµα, αντικαθιστούµε µε 1 κουτ. σούπας χυµό λάιµ, στον οποίο έχουµε διαλύσει 1/4 κουτ. γλυκού ζάχαρη)
αλάτι

Διαδικασία
Ζεσταίνουµε το λάδι σε ένα µεγάλο τηγάνι σε δυνατή φωτιά, προσθέτουµε τους σπόρους µουστάρδας, σκεπάζουµε και, όταν αρχίσουν να σκάνε οι σπόροι, προσθέτουµε τα φύλλα κάρι, τον κουρκουµά, το τζίντζερ, τα τσίλι και το κρεµµύδι, και µαγειρεύουµε, χωρίς καπάκι, για 4-5 λεπτά ή µέχρι να µαλακώσει το κρεµµύδι.

Προσθέτουµε τις πατάτες και 250 ml νερό στο τηγάνι, αφήνουµε να πάρει βράση, σκεπάζουµε, χαµηλώνουµε σε µέτρια φωτιά και µαγειρεύουµε µέχρι οι πατάτες να µαλακώσουν και σχεδόν να ανοίξουν.

Αν έχει µείνει υγρό στο τηγάνι, ξεσκεπάζουµε και σιγοβράζουµε µέχρι να εξατµιστεί. Αν η πατάτα δεν έχει µαγειρευτεί και δεν έχει µείνει καθόλου υγρό, προσθέτουµε λίγο νερό ακόµα και συνεχίζουµε το µαγείρεµα. Προσθέτουµε τον ταµάρινδο και αλατίζουµε.

Πηγή: gastronomos.gr

Continual study of the Holy Scriptures is the light of the soul and it protects us from the passions.

Ο μακαριστός π. Θωμάς Μικραγιαννανίτης (1942-†2016) ψάλει τον ευχαριστιακό ύμνο: «Σέ ὑμνοῦμεν, σέ εὐλογοῦμεν, σοί εὐχαριστοῦμεν, Κύριε, καί δεόμεθά σου, ὁ Θεός ἡμῶν.», που ψάλλεται σε κάθε  Θ. Λειτουργία και συνταράσσει την ευχαριστιακή κοινότητα με το περιεχόμενο και το συμβολισμό του.

Ήχος πλ. δ, μέλος Θρ. Στανίτσα

Ο Θεός είναι, για όσους θέλουν, η ζωή και η σωτηρία τους, όλων, και των πιστών και των απίστων, και των δικαίων και των αδίκων, και των ευσεβών και των ασεβών, και των απαθών και των εμπαθών, και των μοναχών και των κοσμικών, και των σοφών και των αγραμμάτων, και των υγιών και των ασθενών, και των νέων και των ηλικιωμένων. Είναι κάτι παρόμοιο με την ακτινοβολία του φωτός, με την θέα του ηλίου και με την εναλλαγή των εποχών (τα οποία προσφέρονται εξ ίσου σε όλους τους ανθρώπους). Και δεν μπορεί να είναι διαφορετικά, διότι «δεν υπάρχει προσωποληψία στον Θεό» (Ρωμ. β΄11).

Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος