Ο άνθρωπος που φωνάζει δεν έχει δύναμιν.

Γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής

Αγαπητοί αδελφοί!

Η πρώτη Ιανουαρίου είναι αφιερωμένη από την Εκκλησία στο γεγονός της Περιτομής του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, όταν ο Χριστός οκτώ ημέρες από την γέννησή Του δέχθηκε από άκρα ταπείνωση την περιτομή την οποία Αυτός ο Ίδιος θέσπισε στην Παλαιά Διαθήκη. Όμως, η ημέρα αυτή, που είναι η πρώτη ημέρα του πολιτικού έτους, είναι αφιερωμένη και στον Μέγα Βασίλειο, Αρχιεπίσκοπο Καισαρείας της Καππαδοκίας, ο οποίος κοιμήθηκε αυτήν την ήμερα το έτος 379 μ.Χ. Έτσι, θα γίνη μια μικρή αναφορά στον μεγάλο αυτόν Οικουμενικό διδάσκαλο και Πατέρα της Εκκλησίας.

Οι περισσότεροι έχουν ακούσει από το Σχολείο τις σημαντικές σπουδές που έκανε ο Μέγας Βασίλειος στην Αθήνα, κατά τις οποίες απέκτησε όλη την γνώση και την σοφία της εποχής εκείνης. Όμως, πρέπει να μη μένουμε μόνον σε αυτές τις γνώσεις, αλλά να τον παρακολουθήσουμε στην μετέπειτα εκκλησιαστική του πορεία.

Κατ’ αρχάς, ο Μέγας Βασίλειος μετά την επιστροφή του στην Καισάρεια βαπτίσθηκε Χριστιανός, γιατί μέχρι τότε ήταν κατηχούμενος, και αμέσως επιδόθηκε στην αναζήτηση αληθινών μοναχών που να εφαρμόζουν τις ευαγγελικές εντολές. Έκανε ένα κοπιαστικό ταξίδι σε κέντρα μοναχικού βίου, με τα μέσα της εποχής εκείνης για να γνωρίση μοναχούς που να έχουν πνευματικές εμπειρίες. Πήγε στην Αλεξάνδρεια και σε άλλα μέρη της Αιγύπτου, στην Παλαιστίνη, στην Κοίλη Συρία και έφθασε μέχρι την Μεσοποταμία. Σε όλα αυτά τα μέρη αναπτύχθηκε και καλλιεργήθηκε ο ασκητικός και αναχωρητικός βίος, και εκεί συνάντησε πολλούς πνευματικούς αδελφούς που ζούσαν ασκητικά. Αυτό το ταξίδι σε κέντρα μοναχικής ζωής πρέπει να κράτησε πολλούς μήνες.

Στην συνέχεια επανήλθε στην Καισάρεια και αποσύρθηκε στον Πόντο, κοντά στον Ίρι ποταμό, όπου στην αρχή μόνος του και έπειτα μαζί με τον φίλο του άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο, έζησε την ερημική ζωή, την απόλυτη ησυχία, και γεύθηκε τους γλυκείς καρπούς της ερήμου.

Από τις επιστολές που έστειλε στον άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο και από άλλα κείμενά του φαίνεται ότι στην έρημο απέκτησε μεγάλες εμπειρίες της ησυχαστικής ζωής, αναδείχθηκε ένας αληθινός εμπειρικός θεολόγος.

Μετά από ικανή πνευματική πείρα κλήθηκε να υπηρετήση την Εκκλησία ως Πρεσβύτερος και αργότερα ως Μητροπολίτης Καισαρείας του Πόντου. Η ασκητική του ζωή τον έκανε να είναι σοβαρός, πράγμα που μερικοί το θεώρησαν ως υπεροψία. Πάντως, η ποιμαντική του δραστηριό­τητα με τις ομιλίες του, τις Λειτουργίες, την φιλανθρωπική δράση του, τον ανέδειξαν ως έναν πραγματικό ποιμένα της Εκκλησίας του Χριστού, παρά το εύθραυστον της σωματικής του υγείας. Έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για την κατάρτιση αξίων συνεργατών του σε όλη αυτήν την ποιμαντική δραστηριότητα.

Αποδείχθηκε ένας λαμπρός πνευματικός πατέρας και αληθινός ποιμήν της Εκκλησίας της Καισαρείας, καταβάλλοντας σημαντικές προσπάθειες για την ανάδειξη καλών Επισκόπων, μεταξύ των οποίων ήταν ο φίλος του άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος και ο αδελφός του άγιος Γρηγόριος Νύσσης.

Η σοβαρή αυτή προετοιμασία του τον κατέστησε και μεγάλο θεολόγο στην Εκκλησία του Χριστού. Την περίοδο εκείνη στην οποία ήταν Επίσκοπος Καισαρείας της Καππαδοκίας γινόταν μεγάλη θεολογική συζήτηση για την θεότητα του Χριστού, είχε δε προηγηθή η σύγκληση της Α’ Οικουμενικής Συνόδου, και υπήρξαν διάφοροι Επίσκοποι που αντιτάχθηκαν στις αποφάσεις της. Ο Μέγας Βασίλειος με την εμπειρική γνώση που απέκτησε, με τα χαρίσματα που τον διέκριναν, με τα ηγετικά προσόντα που διέθετε ήταν ο πνευματικός ηγέτης, που αναγνωρίσθηκε ακόμη και από τους εχθρούς του, και κατόρθωσε να επιβάλη την ορθόδοξη διδασκαλία για την θεότητα του Χριστού και την θεότητα του Αγίου Πνεύματος, αποφεύγοντας διάφορες ακρότητες και φανατισμούς. Έτσι, επιτέλεσε ένα μεγάλο οικουμενικό έργο και συντόνιζε τον αγώνα για την επικράτηση των ορθοδόξων απόψεων. Η Β Οικουμενική Σύνοδος που συνεκλήθη δύο χρόνια μετά την κοίμησή του, το έτος 381 μ.Χ. βασίσθηκε στην δική του θεολογική διδασκαλία, όπως και στην διδασκαλία του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου.

Όλα αυτά δείχνουν ότι ο Μέγας Βασίλειος υπήρξε ένας αληθινός Επίσκοπος της Εκκλησίας του Χριστού. Αυτό φαίνεται από το ότι είχε ορθόδοξες προϋποθέσεις, τις οποίες απέκτησε μέσα από την ασκητική και ησυχαστική ζωή της Εκκλησίας, δηλαδή δεν ήταν ένας Επίσκοπος που παρέμεινε μόνο στην εξωτερική λάμψη του επισκοπικού βαθμού. Έπειτα, ήταν ένας εμπνευσμένος πνευματικός καθοδηγός, ένας ολοκληρωμένος ποιμήν στην Εκκλησία της Καισαρείας της Καππαδοκίας, τρέφοντας το ποίμνιό του με τον προφητικό, ευαγγελικό, αποστολικό και πατερικό λόγο.

Επομένως, στον Μέγα Βασίλειο συνδυάζονται στενά και άρρηκτα η ησυχαστική παράδοση με την ποιμαντική δράση και την εμπειρική θεολογία. Τα τρία αυτά γνωρίσματα (ησυχαστής, επίσκοπος και θεολόγος) τον κατέστησαν μεγάλο Οικουμενικό Πάτερα, που δείχνει ποιός είναι αληθινός ησυχαστής, εμπνευσμένος ποιμένας και εμπειρικός θεολόγος. Γι’ αυτό ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος έγραψε γι’ αυτόν: «Βροντή σείο λόγος, αστραπή δε βίος», δηλαδή «ο λόγος σου ήταν βροντή και αστραπή  βίος».

Τέτοιους πνευματικούς πατέρας χρειαζόμαστε σήμερα, σε αυτήν την συγκεχυμένη εποχή του συγκρητισμού, του μεταμοντερνισμού, της μεταπατερικότητας, που γίνεται διάσπαση μεταξύ θεσμού και χαρίσματος, και ακούγονται διάφοροι λόγοι ξένοι και αλλότριοι προς την ορθόδοξη παράδοση, κατά την οποία εποχή η εκκοσμίκευση υπονομεύει την όλη εκκλησιαστική ζωή. Όλοι πρέπει να αγωνιζόμαστε να είμαστε μιμητές τέτοιων αγίων ανθρώπων, για την δόξα του Θεού και την εύκλεια της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Να έχουμε τις πρεσβείες του μεγάλου αυτού Πατρός της Εκκλησίας μας.

Με πατρικές ευχές

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ Ο ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΒΛΑΣΙΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΣ

NEW YEAR’S ENCYCLICAL

We were born and we will one day pass on from this life. This is certain. On this earth, there is no immortality. Immortality and the endless age exists only to life after death. At that point, we will live eternally, whether in Paradise or in Hell.

For everyone born on earth, in the image and likeness of God, the earthly part of life is of great importance. It is so incredibly significant because the eternal joy or permanent desolation we will experience in the endless life after death depends on our conduct here on earth.

The concept of time cannot be defined in a precise manner. However, we experience the passage of time from the moment we are born until we fall asleep and pass from this life. This period of time is very important both in terms of worldly and spiritual matters.

In terms of acquiring material possessions and worldly fame, a person will be more successful in life the sooner he begins to use time efficiently. If time is used properly during the period of one’s studies, professional achievement will come much faster, providing many benefits on a personal level, and perhaps even to society at large. The same holds true in one’s spiritual life. There is one key difference however between the worldly and spiritual spheres: that is the central role played by repentance in our spiritual well-being. With repentance, whatever we may have lost in the past matters not. Whatever evil deeds we may have committed cease to count against us with repentance. God relieves us of the burden of our sins.

Now for some practical advice. An ancient Greek maxim prompts us to “Use time carefully” (χρόνου φείδου). Let us not then waste time. We know not how much time we have left. Let us not wait to repent and erase our sinful past, since we cannot predict when we will pass on and leave this earth. Death comes unexpectedly, “as a thief in the night”.

Let us turn around and look behind us. We need to evaluate our past. As descendants of ancient Greek philosophers, we should question ourselves and our lives. Let us ask ourselves: In all the time I have lived on this earth, what good deeds have I done? What wrongdoing have I committed? What was I supposed to do and never did?

Plan ahead for the future. Put things in order. Work out a program to transform yourself, and strictly adhere to it. And at the end of the year, the harvest will be great.

Although you live on earth and know that one day you will leave for somewhere different, think always of the heavenly, the imperishable, the unending.

My beloved Christians, in this New Year, let us progress all together, hand in hand. Let us leave all manner of evil behind us. Let us be passionate about our faith, for our faith will save us. Faith anchors our lives.

I wish us all a blessed journey in this New Year, with faith in God, with hope in our capacity to change, with love in our hearts towards all, with an open hand to act as good Samaritans.

With fatherly love and blessings in the Newborn Christ,

Metropolitan Archbishop Sotirios

Head of the Greek Orthodox Church in Canada

Με ιδιαίτερη συγκίνηση και ευχές για ένα καλύτερο έτος για την Ελλάδα, τη Γερμανία, την Ευρώπη και όλο τον κόσμο, εόρτασαν οι ελληνορθόδοξοι πιστοί της Ενορίας Αγίων Πάντων Μονάχου την ανατολή του Νέου Έτους 2018 στο Μόναχο.

(από αριστερά) ο Πρωτοπρ. Απόστολος Μαλαμούσης, ο ιερολογιώτατος Διάκονος π. Νικόλαος Τζώρτζης, ο Αρχιμανδρίτης π. Γεώργιος Σιώμος, ο Πρεσβύτερος-Οικονόμος π. Πλούταρχος Κωνσταντινίδης και ο Πρωτοπρ. π. Γεώργιος Βλέτσης

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε η ακολουθία Κοπής της Βασιλόπιττας από τον προϊστάμενο του Ναού, Αρχιμανδρίτη π. Γεώργιο Σιώμο, πλαισιούμενο από τον καλλικέλαδο 89 ετών Πρεσβύτερο-Οικονόμο Πλούταρχο Κωνσταντινίδη και τον ιερολογιώτατο Διάκονο π. Νικόλαο Τζώρτζη. Παρέστησαν ο Πρωτοπρεσβύτερος Απόστολος Μαλαμούσης και ο Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Βλέτσης, οι οποίοι για λόγους ελαφράς ασθενείας δεν μπόρεσαν να λάβουν μέρος στη Θεία Λειτουργία. Στο ιερό αναλόγιο έψαλλαν καλλικέλαδα ο καθηγητής του Τμήματος Ορθοδόξου Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο Μονάχου, ελλογιμώτατος κ. Αθανάσιος Βλέτσης και ο αρχιψάλτης κ. Πασχάλης Δουγαλής με τη χορωδία του.

Στην κοπή της Βασιλόπιττας ο Αρχιμανδρίτης π. Σιώμος, αφιέρωσε τα πρώτα τεμάχια του άρτου στον Σωτήρα και Λυτρωτή, στην Παναγία Μητέρα και στον άγιο Βασίλειο. Αναφέρθηκε στο Σεπτό Κέντρο της Ορθοδοξίας, το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και την ΑΘΠ τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, στην Ιερά Μητρόπολη Γερμανίας και στον Ποιμενάρχη μας κ. Αυγουστίνο και επέδωσε το τεμάχιον άρτου στον Πρωτοπρεσβύτερο του Οικουμενικού Θρόνου, π. Απόστολο Μαλαμούση. Ακολούθως επέδωσε τον άρτο στους συμπρεσβυτέρους, στο Τμήμα Ορθοδόξου Θεολογίας του Πανεπιστημίου Μονάχου, στο Ίδρυμα ΠΑΛΛΑΔΙΟ και στην εορτάζουσα πρόεδρο του κ. Βασιλεία Τριάρχη-Χέρμανν, στην κ. Αναστασία Ντίκ, μέλος της Ομοσπονδίας Ποντιακών Συλλόγων Ευρώπης, στον κ. Θεόδωρο Σιακαβάρα, μέλος του Συλλόγου Κοζανιτών, στους Επιτρόπους και στην κ. Αγάπη Σιακαβάρα, την μακροβιώτερη και αρχαιότερη κυρία της Ορθόδοξης Διακονίας της Ενορίας, στους Ψάλτες και στο λοιπό εκκλησίασμα.

Ο Πρωτοπρ. Απόστολος Μαλαμούσης παραλαμβάνει το τεμάχιο του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Ιεράς Μητροπόλεως Γερμανίας

Συγκινητική ήταν η επίδοση των τεμμαχίων, της Ελλάδας και της Βαυαρίας στα δύο αδέλφια, τον δωδεκάχρονο Ηλία και την δεκάχρονη Ελεάνα Οικονομίδης που προέρχονται από μεικτό γάμο και υπηρετούν, ως παπαδάκια, στον Ναό κάθε Κυριακή και μεγάλη εορτή.

Τη νοστιμότατη Βασιλόπιττα παρεσκεύασαν οι δύο χαριτωμένες νεαρές αδελφές ζαχαροπλάστριες του Μονάχου Θεοδώρα και Ζωή Παλιού. Το νόμισμα το βρήκε η κ. Όλγα Συρανίδου, η οποία υπηρετεί εθελοντικά και αφιλοκερδώς την Ενορία, φροντίζοντας για τη γενική καθαριότητα του Ναού και του Πνευματικού Κέντρου.

Ο ενάρετος βίος δεν είναι εξωτερικό κατόρθωμα, αλλά μάλλον εκδήλωση της φυσικής και εσωτερικής σχέσεώς μας με το απόλυτο αγαθό, δηλαδή το Θεό.

Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός

Ανάγκασε την Apple να απολογηθεί

Πολλοί εξοργισμένοι καταναλωτές είχαν κατηγορήσει την Apple ότι σκοπίμως επιβραδύνει τη λειτουργία ορισμένων παλαιότερων μοντέλων iPhone με σκοπό να «ενθαρρύνει» τους χρήστες να αγοράσουν νεότερα κινητά τηλέφωνά της, όπως το νέο iPhone X.

Προκειμένου να επανορθώσει κάπως, η αμερικανική εταιρεία παραδέχθηκε τη σκοπιμότητα της πρακτικής της και δήλωσε ότι θα αντικαταστήσει τις μπαταρίες λιθίου των παλαιότερων συσκευών της με χαμηλότερο κόστος για τους πελάτες της.

Το όλο θέμα ωστόσο, όπως μετέδωσαν πολλά αμερικανικά δίκτυα, έγινε γνωστό από ένα 17χρονο από το Τενεσί, ο οποίος ανακάλυψε τη συγκεκριμένη πρακτική και το πόσταρε στο γνωστό site Reddit για «να ενημερώσει και άλλους χρήστες». Το ποστάρισμα έγινε viral και από εκεί ξεκίνησε το ντόμινο εξελίξεων.

«Είχα προσέξει ότι το iPhone 6s που είχα, είχε γίνει ιδιαίτερα βαρύ και αργό. Ακόμα και να πληκτρολογήσω κάτι ήταν ένας μπελάς. Μεσολαβούσαν αρκετά δευτερόλεπτα μεταξύ του πατήματος των πλήκτρων», σχολίασε ο Τάιλερ Μπάρνει. «Πήρα το iPhone 6 του αδερφού και παρατήρησα ότι το δικό του παρόλο που ήταν παλιότερο μοντέλο ήταν εμφανώς πιο γρήγορο».

Μετά από αυτή τη διαπίστωση ο μαθητής λυκείου αποφάσισε να ψάξει το θέμα λίγο περισσότερο και παρατήρησε ότι είχε δεχτεί ένα μήνυμα αναβάθμισης του λογισμικού από την Apple το οποίο του συνιστούσε να αντικαταστήσει τη μπαταρία του.

iPhone Post By Mt. Juliet Teen Goes Viral

Πηγή: patrasevents.gr

Επίδομα πετρελαίου θέρμανσης 2018 – Αιτήσεις στο taxisnet

Ad Slot #1 starts here Ad Slot #1 ends here

Από την υπηρεσία αυτή μπορείτε να επιλέξετε αν θα υποβάλετε Αίτηση ένταξης στο Μητρώο Δικαιούχων του Επιδόματος Κατανάλωσης Πετρελαίου Θέρμανσης, ή αν θα δηλώσετε τα χιλιοστά των δαπανών θέρμανσης ανάμεσα στους ενοίκους μιας πολυκατοικίας.

Προθεσμίες

ΑΠΟ 29.12.2017 ΕΩΣ 31.05.2018

Πώς να συμπληρώσετε την αίτηση – Αναλυτικός οδηγός

Ad Slot #3 starts here Ad Slot #3 ends here

Η είσοδος στην εφαρμογή γίνεται από την ιστοσελίδα της ΑΑΔΕ και τις «υπηρεσίες προς πολίτες» πατώντας την επιλογή «Επίδομα Πετρελαίου Θέρμανσης» και κατόπιν την «Είσοδο στην εφαρμογή» που θα οδηγεί στην παρακάτω σελίδα:

Με τη συμπλήρωση των προσωπικών κωδικών ανοίγει η παρακάτω σελίδα:

Ad Slot #2 starts here Ad Slot #2 ends here

1. Συμπληρώνω τον Αριθμό παροχής της Δ.Ε.Η.

2. Επιλέγω αν διαμένω σε μονοκατοικία ή πολυκατοικία

3. Επιλέγω αν είμαι ιδιοκτήτης ή ένοικος οπότε συμπληρώνω τον Α.Φ.Μ. του ιδιοκτήτη

4. Συμπληρώνω τον IBAN λογαριασμό στον οποίο θα πιστωθεί το επίδομα

5. Αποδέχομαι τους σχετικούς όρους

6. Επιλέγω υποβολή αίτησης

Χρήσιμες ερωτήσεις – απαντήσεις για να αποφύγετε τα λάθη

1. Με ποιους κωδικούς εισερχόμαστε στην Εφαρμογή Δικαιούχων του Επιδόματος πετρελαίου Θέρμανσης;

α. Οι πιστοποιημένοι χρήστες των ηλεκτρονικών υπηρεσιών συνδέονται χρησιμοποιώντας τους κωδικούς πρόσβασης στο TAXISnet.

β. Οι χρήστες που δε διαθέτουν κωδικούς πρόσβασης TAXISnet, θα ταυτοποιούνται εναλλακτικά δίνοντας Α.Φ.Μ. και αριθμό ειδοποίησης κάποιου εκκαθαριστικού / πράξης προσδιορισμού φόρου Δήλωσης Φόρου Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων των τελευταίων (5) πέντε ετών.

Εάν δε θυμάστε τους κωδικούς πρόσβασης και τυχαίνει το όνομα χρήστη (username) να ταυτίζεται με τον Α.Φ.Μ. σας, τότε δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον εναλλακτικό τρόπο σύνδεσης. Για αυτό θα πρέπει να ανακτήσετε τον κωδικό πρόσβασής σας μέσω των σχετικών διαδικασιών.

2. Μέχρι πότε έχω προθεσμία υποβολής αίτησης στο Μητρώο Δικαιούχων Επιδόματος Πετρελαίου Θέρμανσης;

31 Mαΐου 2018

3. O προμηθευτής πετρελαίου δεν μου έδωσε στοιχεία για να υποβάλω αίτηση χορήγησης επιδόματος. Πώς θα γίνει η διασταύρωση των στοιχείων;

Ο προμηθευτής πετρελαίου δεν δίνει στοιχεία για την υποβολή της αίτησής σας. Κάθε παραστατικό αγοράς πετρελαίου υποβάλλεται από τον προμηθευτή στην Α.Α.Δ.Ε

Αυτά που πρέπει να προσέξετε είναι:

• Η σωστή αναγραφή του Α.Φ.Μ. σας ή του Α.Φ.Μ. διαχειριστή-εκπροσώπου αν πρόκειται για πολυκατοικία ή του Α.Φ.Μ. της πολυκατοικίας εφόσον έχει δηλωθεί από το διαχειριστή. (βλ. ερώτηση 5)

• Η σωστή αναγραφή του αριθμού παροχής της Δ.Ε.Η. ή του κοινόχρηστου αριθμού παροχής, αν πρόκειται για πολυκατοικία.

ΠΡΟΣΟΧΗ! τα στοιχεία του Α.Φ.Μ. και του αριθμού παροχής της Δ.Ε.Η. πρέπει να είναι τα ίδια στο παραστατικό του προμηθευτή και στην αίτησή σας.

4. Τι πρέπει να κάνει ο διαχειριστής σε ότι αφορά την εφαρμογή Διαχείρισης Χιλιοστών Θέρμανσης μιας Πολυκατοικίας;

Η Εφαρμογή Διαχείρισης Χιλιοστών Θέρμανσης Πολυκατοικίας απευθύνεται στους διαχειριστές των πολυκατοικιών ή σε εκπροσώπους κτισμάτων όπου υπάρχουν περισσότερες από μία κατοικίες (ολιγοκατοικίες) και για τις οποίες υπάρχει κοινός καυστήρας.

Ο διαχειριστής-εκπρόσωπος εισάγει τα στοιχεία των διαμερισμάτων της πολυκατοικίας/ολιγοκατοικίας, καθώς και τη συμμετοχή κάθε ενός από αυτά στις δαπάνες θέρμανσης σε χιλιοστά. Αλλαγές στα παραπάνω στοιχεία μπορεί ο διαχειριστής να πραγματοποιήσει μόνο πριν ενεργοποιήσει την δυνατότητα πληρωμής.

Είναι υποχρεωτικό να δηλωθούν τα χιλιοστά συμμετοχής σε δαπάνες θέρμανσης για όλα τα διαμερίσματα μιας πολυκατοικίας για να δημιουργηθεί η συνολική εικόνα της (ανοικτά – κλειστά – τα οποία ανήκουν σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα). Θα πρέπει να συμφωνήσετε σε μια κατανομή που θα ισχύει για όλο το χρόνο.

Το σύνολο των χιλιοστών των διαμερισμάτων πρέπει να είναι 1000, ώστε να μπορεί να ενεργοποιηθεί και η δυνατότητα πληρωμής.

Μπορείτε να ενεργοποιήσετε τη δυνατότητα πληρωμής, όταν θα έχουν υποβληθεί όλες οι αιτήσεις από τους δικαιούχους. Πριν προβείτε στην ενεργοποίηση της δυνατότητας πληρωμής, επιβεβαιώστε την ορθή υποβολή των αιτήσεων των δικαιούχων. Η αίτησή τους είναι σωστή μόνο όταν δίπλα στα στοιχεία τους υπάρχει η ένδειξη .

Στα παραστατικά των αγορών πετρελαίου θέρμανσης τα στοιχεία του Α.Φ.Μ. και του αριθμού κοινόχρηστης παροχής της Δ.Ε.Η. θα πρέπει να ταυτίζονται με αυτά τα οποία έχετε εισάγει στην Εφαρμογή Διαχείρισης Χιλιοστών Θέρμανσης. Σε περίπτωση που έχει εκδοθεί Α.Φ.Μ. για την πολυκατοικία και θέλετε τα παραστατικά αγοράς πετρελαίου θέρμανσης να εκδίδονται σε αυτόν τον Α.Φ.Μ., θα πρέπει να ορίσετε τον Α.Φ.Μ. αυτόν στα στοιχεία της πολυκατοικίας, επιλέγοντας το σχετικό δεσμό «Ορισμός Α.Φ.Μ.».

Ο Α.Φ.Μ. πολυκατοικίας δεν μπορεί να αλλάξει στη συνέχεια, ούτε και να διαγραφεί.

ΠΡΟΣΟΧΗ!! Ακόμη και στην περίπτωση που έχει οριστεί Α.Φ.Μ. πολυκατοικίας, στις αιτήσεις των ενοίκων θα αναγράφεται ο Α.Φ.Μ. του διαχειριστή.

5. Είμαι διαχειριστής, αλλά δεν έχουμε κοινόχρηστο μετρητή ΔΕΗ (ρολόι ΔΕΗ) στην πολυκατοικία. Ποιο ρολόι ΔΕΗ πρέπει να δηλώσω σαν Κοινόχρηστο;

Δηλώστε το δικό σας (ως διαχειριστή/εκπροσώπου) ρολόι Δ.Ε.Η., ή εναλλακτικά επιλέξτε ένα ρολόι (αρ. παροχής Δ.Ε.Η.) που θα έχετε συμφωνήσει με όλους τους ενοίκους της πολυκατοικίας σας.

6. Τι πρέπει να γίνει στην περίπτωση αλλαγής διαχειριστή;

Στην Εφαρμογή Διαχείρισης Χιλιοστών Θέρμανσης Πολυκατοικίας, θα δηλωθούν τα νέα στοιχεία. Οι ένοικοι θα υποβάλουν τις νέες αιτήσεις με τον νέο Α.Φ.Μ. διαχειριστή. Ο διαχειριστής θα ενεργοποιήσει τη δυνατότητα πληρωμής.

ΠΡΟΣΟΧΗ! Οι νέες διασταυρώσεις παραστατικών αγοράς πετρελαίου θέρμανσης, αφορούν τις αγορές που θα πραγματοποιηθούν μετά την ημερομηνία ενεργοποίησης της δυνατότητας πληρωμής.

7. Είμαστε μια πολυκατοικία, όπου κάθε διαμέρισμα έχει δικό του καυστήρα. Πρέπει να τη δηλώσουμε σαν πολυκατοικία ή ο κάθε ένοικος να κάνει αίτηση ως κάτοικος μονοκατοικίας;

Θα κάνετε χωριστή αίτηση ο καθένας ως κάτοικος μονοκατοικίας, με την προϋπόθεση ότι θα προμηθευτείτε πετρέλαιο με διαφορετικά παραστατικά αγοράς. Τα στοιχεία του Α.Φ.Μ. και του αριθμού παροχής της Δ.Ε.Η. πρέπει να είναι τα ίδια στο παραστατικό του πρατηριούχου και αντίστοιχα στην αίτηση κάθε δικαιούχου.

8. Έχω υποβάλει την αίτησή μου στο Μητρώο Δικαιούχων Επιδόματος Πετρελαίου Θέρμανσης, το παραστατικό αγοράς όμως αναγράφει τον Α.Φ.Μ. της συζύγου μου. Θα υπάρξει πρόβλημα στην διασταύρωση των στοιχείων;

Η διασταύρωση των στοιχείων δεν θα ολοκληρωθεί. Τα στοιχεία του Α.Φ.Μ. και του αριθμού παροχής της Δ.Ε.Η. πρέπει να είναι τα ίδια στο παραστατικό του πρατηριούχου και στην αίτησή σας.

9. Η πίστωση του λογαριασμού μου δεν πραγματοποιείται λόγω ανενεργού IBAN που έχω δηλώσει. Πώς μπορώ να τον διορθώσω;

Θα προβείτε σε τροποποιητική αίτηση στην οποία θα διορθώσετε τον ΙΒΑΝ ή να δηλώσετε το νέο IBAN από την αντίστοιχη επιλογή στην οθόνη «Προβολή Διασταυρωμένων Αγορών Πετρελαίου».

Η υπουργική απόφαση για τους όρους, τις προϋποθέσεις, τα κριτήρια χορήγησης και το ύψος των επιδομάτων θέρμανσης της περιόδου από 15-10-2017 έως 30-4-2018 η οποία εκδόθηκε το απόγευμα της Πέμπτης 28 Δεκεμβρίου δεν αλλάζει τίποτε όσον αφορά τα εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια χορήγησης των επιδομάτων, προβλέπει όμως τη μείωση των ποσών των επιδομάτων της τρέχουσας περιόδου κατά 66,7% για τους δικαιούχους των νομών Γρεβενών, Δράμας, Έβρου, Ευρυτανίας, Ιωαννίνων, Καστοριάς, Κοζάνης, Σερρών και Φλώρινας και των δήμων Νότιας και Βόρειας Κυνουρίας του νομού Αρκαδίας, Αργιθέας και Λίμνης Πλαστήρα του νομού Καρδίτσας και Ζαγοράς-Μουρεσίου του νομού Μαγνησίας (για τους οποίους τα ποσά των επιδομάτων της περιόδου από 15-10-2016 έως 30-4-2017 αυξήθηκαν αναδρομικά κατά 50%) και κατά 50% για τους δικαιούχους των υπολοίπων περιοχών της χώρας.

Σύμφωνα, ειδικότερα, με τα όσα προβλέπει η νέα αυτή υπουργική απόφαση:

1) Δικαιούχοι του επιδόματος θέρμανσης για την περίοδο από 15-10-2017 έως 30-4-2018 θα είναι:

α) Άγαμοι φορολογούμενοι οι οποίοι κατά το προηγούμενο έτος (το 2016) είχαν ετήσιο συνολικό εισόδημα μέχρι 12.000 ευρώ και την 1η-1-2017 κατείχαν αστική ακίνητη περιουσία (κτίσματα και εντός σχεδίου πόλεως οικόπεδα) συνολικής αντικειμενικής αξίας μέχρι 100.000 ευρώ.

β) Έγγαμοι φορολογούμενοι, καθώς και φορολογούμενοι που είναι μέρη συμφώνων συμβίωσης οι οποίοι το 2016 είχαν ετήσιο συνολικό οικογενειακό εισόδημα μέχρι 20.000 ευρώ και την 1η-1-2017 κατείχαν αστική ακίνητη περιουσία αντικειμενικής αξίας μέχρι 200.000 ευρώ. Το εισοδηματικό όριο των 20.000 ευρώ θα προσαυξάνεται κατά 2.000 ευρώ για κάθε εξαρτώμενο τέκνο.

γ) Μονογονεϊκές οικογένειες που είχαν το 2016 ετήσιο συνολικό εισόδημα μέχρι 22.000 ευρώ και την 1η-1-2017 κατείχαν αστική ακίνητη περιουσία αντικειμενικής αξίας μέχρι 200.000 ευρώ. Το εισοδηματικό όριο των 22.000 ευρώ θα προσαυξάνεται κατά 2.000 ευρώ για κάθε εξαρτώμενο τέκνο μετά το πρώτο.

2) Το ποσό του επιδόματος θα ανέρχεται σε 0,125 ευρώ για κάθε λίτρο πετρελαίου θέρμανσης που αγοράζεται, ενώ για την περίοδο από 15-10-2016 έως 30-4-2017 ανερχόταν σε 0,25 ευρώ ανά λίτρο αγορασθέντος πετρελαίου, εκτός από τους νομούς Γρεβενών, Δράμας, Έβρου, Ευρυτανίας, Ιωαννίνων, Καστοριάς, Κοζάνης, Σερρών, Φλώρινας και στους ορεινούς δήμους Νότιας και Βόρειας Κυνουρίας του νομού Αρκαδίας, Αργιθέας και Λίμνης Πλαστήρα του νομού Καρδίτσας και Ζαγοράς-Μουρεσίου του νομού Μαγνησίας, όπου για την περίοδο από 15-10-2016 έως 30-4-2017 το ποσό αυξήθηκε, με πρόσφατη υπουργική απόφαση, αναδρομικά σε 0,375 ευρώ ανά λίτρο αγορασθέντος πετρελαίου. Το ύψος του συνολικού ποσού του επιδόματος της περιόδου από 15-10-2017 έως 30-4-2018 θα διαμορφώνεται για κάθε δικαιούχο ανάλογα με την Κλιματική Γεωγραφική Ζώνη στην οποία βρίσκεται η κύρια κατοικία διαμονής του. Συγκεκριμένα, προβλέπεται και φέτος διαχωρισμός της επικράτειας της χώρας σε 4 μεγάλες Κλιματικές Γεωγραφικές Ζώνες, σε κάθε μία από τις οποίες ισχύει διαφορετικό ανώτατο όριο επιδοτούμενων λίτρων ανά τετραγωνικό μέτρο κύριας κατοικίας. Ειδικότερα:

* Στην Α’ ζώνη, στην οποία περιλαμβάνονται οι νομοί Γρεβενών, Δράμας, Έβρου, Ευρυτανίας, Ιωαννίνων, Καστοριάς, Κοζάνης, Σερρών και Φλώρινας, το επίδομα χορηγείται για ποσότητα 25 λίτρων πετρελαίου θέρμανσης ανά τ.μ. κύριας κατοικίας. Συνεπώς, το επίδομα θέρμανσης στις περιοχές των νομών της ζώνης αυτής θα ανέρχεται σε 3,125 ευρώ ανά τ.μ. κύριας κατοικίας (25 επιδοτούμενα λίτρα Χ επίδομα 0,125 ευρώ ανά επιδοτούμενο λίτρο).

* Στην Β’ ζώνη, η οποία περιλαμβάνει τους νομούς Αρκαδίας, Ημαθίας, Θεσσαλονίκης, Καβάλας, Καρδίτσας, Κιλκίς, Λάρισας, Μαγνησίας, Ξάνθης, Πέλλας, Πιερίας, Ροδόπης, Τρικάλων και Χαλκιδικής, επιδοτούνται 15 λίτρα πετρελαίου θέρμανσης ανά τ.μ. κύριας κατοικίας. Συνεπώς, το επίδομα θέρμανσης στις περιοχές των νομών της ζώνης αυτής θα ανέρχεται σε 1,875 ευρώ ανά τ.μ. κύριας κατοικίας (15 επιδοτούμενα λίτρα Χ επίδομα 0,125 ευρώ ανά επιδοτούμενο λίτρο).

* Στην Γ’ ζώνη, στην οποία εντάσσονται οι νομοί Αιτωλοακαρνανίας, Άρτας, Αττικής (εκτός Κυθήρων και νησιών Σαρωνικού), Αχαΐας, Βοιωτίας, Ευβοίας, Ηλείας, Θεσπρωτίας, Κέρκυρας, Κορινθίας, Λέσβου, Λευκάδας, Πρέβεζας, Φθιώτιδας, Φωκίδας και Χίου, επιδοτούνται μέχρι 8 λίτρα πετρελαίου θέρμανσης ανά τ.μ. κύριας κατοικίας. Ως εκ τούτου, το επίδομα θέρμανσης στις περιοχές της ζώνης αυτής θα ανέρχεται σε 1 ευρώ ανά τ.μ. κύριας κατοικίας (8 επιδοτούμενα λίτρα Χ επίδομα 0,125 ευρώ ανά επιδοτούμενο λίτρο).

* Στην Δ’ ζώνη, στην οποία εντάσσονται οι νομοί Αργολίδας, Δωδεκανήσου, Ζακύνθου, Ηρακλείου, Κυκλάδων, Λασιθίου, Μεσσηνίας, Λακωνίας, Κεφαλληνίας και Ιθάκης, Ρεθύμνου, Σάμου, Χανίων, τα Κύθηρα και τα νησιά του Σαρωνικού, επιδοτούνται μέχρι 5 λίτρα πετρελαίου θέρμανσης ανά τ.μ. κύριας κατοικίας. Άρα, το επίδομα θέρμανσης στις περιοχές της ζώνης αυτής θα ανέρχεται σε 0,625 ευρώ ανά τ.μ. κύριας κατοικίας (5 επιδοτούμενα λίτρα Χ επίδομα 0,125 ευρώ ανά επιδοτούμενο λίτρο).

Επιπλέον, οι ορεινοί Καλλικρατικοί δήμοι που βρίσκονται στους νομούς των Ζωνών Β’ Γ’ και Δ’ εντάσσονται στην αμέσως ανώτερη κλιματική ζώνη από αυτή στην οποία εντάσσεται ο νομός στον οποίο ανήκουν, δηλαδή στις Ζώνες Α’ Β’ και Γ’ αντίστοιχα (π.χ. ο δήμος Βιάννου του νομού Ηρακλείου μεταφέρεται στην Γ’ κλιματική ζώνη, ενώ ο υπόλοιπος νομός παραμένει στην Δ’ κλιματική ζώνη).

Το επίδομα θα χορηγείται για επιφάνεια κύριας κατοικίας έως 80 τ.μ. για τον άγαμο και έως 100 τ.μ. για τον έγγαμο δικαιούχο ή τον δικαιούχο που είναι μέρος συμφώνου συμβίωσης, ανεξαρτήτως αριθμού εξαρτώμενων τέκνων. Δηλαδή θα ισχύει όριο 100 τ.μ. και για τον έγγαμο που δεν έχει παιδιά και για τον έγγαμο ή μέρος συμφώνου συμβίωσης ή τη μονογονεϊκή οικογένεια με 1 ή περισσότερα παιδιά. Συνεπώς, για την περίοδο από 15-10-2017 έως 30-4-2018:

α) Τα ποσά του επιδόματος θέρμανσης θα κυμαίνονται από 18,75 έως 312,50 ευρώ για τη συντριπτική πλειονότητα των δικαιούχων.

β) Σε κάθε περίπτωση, το συνολικό ποσό του επιδόματος δεν θα μπορεί να υπερβεί:

-τα 250 ευρώ για τον άγαμο και τα 312,50 ευρώ για τον έγγαμο ή τον συνάψαντα σύμφωνο συμβίωσης στην Α’ ζώνη

-τα 150 ευρώ για τον άγαμο και τα 187,50 ευρώ για τον έγγαμο ή τον συνάψαντα σύμφωνο συμβίωσης στην Β’ ζώνη

-τα 80 ευρώ για τον άγαμο και τα 100 ευρώ για τον έγγαμο ή τον συνάψαντα σύμφωνο συμβίωσης στην Γ’ ζώνη

-τα 50 ευρώ για τον άγαμο και τα 62,50 ευρώ για τον έγγαμο ή τον συνάψαντα σύμφωνο συμβίωσης στην Δ’ ζώνη.

Η διαδικασία χορήγησης του επιδόματος θα διεκπεραιώνεται ηλεκτρονικά, μέσω του συστήματος TAXISΝΕΤ. Συγκεκριμένα, οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να υποβάλλουν μέχρι 31 Μαϊου 2018 τις αιτήσεις για την είσπραξη του επιδόματος θέρμανσης ηλεκτρονικά μέσω ειδικής εφαρμογής στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.aade.gr.

Για τις αιτήσεις που θα υποβληθούν έως 15-1-2018, η πληρωμή θα γίνει έως 15-2-2018. Για τις αιτήσεις που θα υποβληθούν από 16-1-2018 μέχρι 31-5-2018, η πληρωμή θα γίνει έως 30-6-2018.

Πηγή: dikaiologitika.gr

Μοιράζετε τα δώρα της Χάρης του Αγίου Πνεύματος σε όσους τα ζητούν. Κατά το παράδειγμα του αναμμένου κεριού, που και το ίδιο φωτίζει, αλλά και τα άλλα κεριά ανάβει, χωρίς να ελαττώνεται η δική του φλόγα.

Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ

Προφήτης Μαλαχίας

Εορτάζει στις 3 Ιανουαρίου εκάστου έτους.

Ο κλήσιν αυχών Αγγέλου Μαλαχίας,

Αυχεί μάλιστα την μετ’ Αγγέλων στάσιν.

Εκ ρεθέων Μαλαχίου απέπτατο εν τρίτη ήτορ.

Βιογραφία

Ο Προφήτης Μαλαχίας ήταν ένας από τους 12 μικρούς λεγόμενους προφήτες. Γεννήθηκε από τη φυλή του Λευΐ, εν Σοφαίς κατά τους χρόνους που επέστρεψαν οι Εβραίοι στην Ιερουσαλήμ από την αιχμαλωσία της Βαβυλώνας. Έζησε περί τον 5ο π.Χ. αιώνα, κατά τους χρόνους του Νεεμία και εργάστηκε στην Ιερουσαλήμ μετά τον Προφήτη Αγγαίο και τον Ζαχαρία. Πήρε το όνομα Μαλαχίας – που ελληνικά σημαίνει άγγελος για τρεις λόγους:

Πρώτον, διότι, όσα προφήτευε, αμέσως τα επιβεβαίωνε στο λαό θείος άγγελος. Και το παράδοξο ήταν ότι τον άγγελο δεν τον έβλεπαν οι ανάξιοι, αλλά μόνο οι άξιοι, τη φωνή του όμως, την άκουγαν και οι άξιοι και οι ανάξιοι.

Ο δεύτερος λόγος γι’ αυτή του την ονομασία ήταν ότι η όλη σωματική του εμφάνιση είχε τέλεια αρμονία και μεγαλοπρέπεια.

Ο τρίτος λόγος και σπουδαιότερος ήταν ότι, από νέος ακόμα, έκανε ζωή ενάρετη και ηθικά άμεμπτη.

Αυτό το απέδειξε, όταν βρέθηκε στη θέση να ελέγξει και πραγματικά, ήλεγξε με σφοδρότητα τον ίδιο του το λαό και τους Ιερείς ακόμα του Ισραήλ, για τις ανομίες και τις ασέβειές τους. Ο Θεός αξίωσε τον προφήτη Μαλαχία να προφητεύσει και τον ερχομό του Προδρόμου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, για την προπαρασκευή του έργου Του. Έτσι, η ζωή του προφήτη μας δείχνει, πως κάποιος μπορεί να γίνει επίγειος άγγελος, με τη χάρη του Θεού. Ο προφήτης Μαλαχίας πέθανε ειρηνικά, σχετικά νέος και τάφηκε στο τόπο των πατέρων του.

Απολυτίκιον  (Κατέβασμα)

Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.

Αγγελώνυμον κλήσιν πλουτήσας ένδοξε, αγγελομίμητον βίον επολιτεύσω εν γη, Μαλαχία Προφητών το ακροθίνιον· όθεν Αγγέλους εαχηκώς, συλλαλούντας νοερώς, επλήσθης αΰλου δόξης, και των μελλόντων την γνώσιν, διατυποίς προς φωτισμόν ημών.

Κοντάκιον

Ήχος γ’. Η Παρθένος σήμερον.

Της σοφίας έμπλεως, της υπερσόφου και θείας, Μαλαχία μέγιστε, συ πεφυκώς ως Προφήτης, άνωθεν, αυτόν τον όντα Θεού σοφίαν, έδειξας, τοις πάσι κάτω αναστραφέντα· δια τούτό σε τιμώμεν, τελούντες πίστει την θείαν μνήμην σου.

Μεγαλυνάριον

Θείας εμφανείας αγγελικής, κατηξιωμένος, ως τω βίω διαπρεπής, ώφθης προσημάντωρ, των ιερών κριμάτων, Προφήτα Μαλαχία, Αγγέλων σύσκηνε.

 Οπτικοακουστικό Υλικό

Ακούστε το απολυτίκιο!

Προφήτης Μαλαχίας

Προφήτης Μαλαχίας

Πηγή: saint.gr 

Προφήτης Μαλαχίας

Εορτάζει στις 3 Ιανουαρίου εκάστου έτους.

Ο κλήσιν αυχών Αγγέλου Μαλαχίας,

Αυχεί μάλιστα την μετ’ Αγγέλων στάσιν.
Εκ πεθέων Μαλαχίου απέπτατο εν τρίτῃ ήτορ.

Βιογραφία
Ο Προφήτης Μαλαχίας ήταν ένας από τους 12 μικρούς λεγόμενους προφήτες. Γεννήθηκε από τη φυλή του Λευΐ, εν Σοφαίς κατά τους χρόνους που επέστρεψαν οι Εβραίοι στην Ιερουσαλήμ από την αιχμαλωσία της Βαβυλώνας. Έζησε περί τον 5ο π.Χ. αιώνα, κατά τους χρόνους του Νεεμία και εργάστηκε στην Ιερουσαλήμ μετά τον Προφήτη Αγγαίο και τον Ζαχαρία. Πήρε το όνομα Μαλαχίας – που ελληνικά σημαίνει άγγελος για τρεις λόγους:
Πρώτον, διότι, όσα προφήτευε, αμέσως τα επιβεβαίωνε στο λαό θείος άγγελος. Και το παράδοξο ήταν ότι τον άγγελο δεν τον έβλεπαν οι ανάξιοι, αλλά μόνο οι άξιοι, τη φωνή του όμως, την άκουγαν και οι άξιοι και οι ανάξιοι.
Ο δεύτερος λόγος γι’ αυτή του την ονομασία ήταν ότι ή όλη σωματική του εμφάνιση είχε τέλεια αρμονία και μεγαλοπρέπεια.
Ο τρίτος λόγος και σπουδαιότερος ήταν ότι, από νέος ακόμα, έκανε ζωή ενάρετη και ηθικά άμεμπτη.

Αυτό το απέδειξε, όταν βρέθηκε στη θέση να ελέγξει και πραγματικά, ήλεγξε με σφοδρότητα τον ίδιο του το λαό και τους Ιερείς ακόμα του Ισραήλ, για τις ανομίες και τις ασέβειές τους. Ο Θεός αξίωσε τον προφήτη Μαλαχία να προφητεύσει και τον ερχομό του Προδρόμου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, για την προπαρασκευή του έργου Του. Έτσι, η ζωή του προφήτη μας δείχνει, πως κάποιος μπορεί να γίνει επίγειος άγγελος, με τη χάρη του Θεού. Ο προφήτης Μαλαχίας πέθανε ειρηνικά, σχετικά νέος και τάφηκε στο τόπο των πατέρων του.

Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Ἀγγελώνυμον κλῆσιν πλουτήσας ἔνδοξε, ἀγγελομίμητον βίον ἐπολιτεύσω ἐν γῇ, Μαλαχία Προφητῶν τὸ ἀκροθίνιον· ὅθεν Ἀγγέλους ἐαχηκώς, συλλαλοῦντας νοερῶς, ἐπλήσθης ἀΰλου δόξης, καὶ τῶν μελλόντων τὴν γνῶσιν, διατυποῖς πρὸς φωτισμὸν ἡμῶν.

Κοντάκιον
Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Τῆς σοφίας ἔμπλεως, τῆς ὑπερσόφου καὶ θείας, Μαλαχία μέγιστε, σὺ πεφυκὼς ὡς Προφήτης, ἄνωθεν, αὐτὸν τὸν ὄντα Θεοῦ σοφίαν, ἔδειξας, τοῖς πᾶσι κάτω ἀναστραφέντα· διὰ τοῦτό σε τιμῶμεν, τελοῦντες πίστει τὴν θείαν μνήμην σου.

Μεγαλυνάριον
Θείας ἐμφανείας ἀγγελικῆς, κατηξιωμένος, ὡς τῷ βίῳ διαπρεπής, ὤφθης προσημάντωρ, τῶν ἱερῶν κριμάτων, Προφῆτα Μαλαχία, Ἀγγέλων σύσκηνε.

Οπτικοακουστικό Υλικό

Ακούστε το απολυτίκιο!

Αγιογραφίες / Φωτογραφίες

Προφήτης Μαλαχίας

Προφήτης Μαλαχίας

Πηγή: saint.gr

Ο π. Λάζαρος γεννήθηκε το έτος 1872 στο χωριό Πασλάχ της Κερασούντος του Πόντου από ευλαβείς γονείς, τον Μιχαήλ και την Μαρία. Είχε πέντε αδέλφια, εκ των οποίων ενας έγινε ιερέας, ονόματι π. Γεώργιος. Ο Λάζαρος από μικρός αγαπούσε τον Θεό και την Εκκλησία και ποθούσε, όταν μεγαλώση, να γίνη ιερέας. Ουδέποτε έβαλε ξυράφι στο πρόσωπο του, και τα παιδιά, όταν έπαιζαν μαζί του, τον φώναζαν όχι με το όνομά του, αλλά «παπά».

Σε ηλικία 19 ετών νυμφεύθηκε την Σωτηρία και απέκτησαν τέσσερα παιδιά. Την Αναστασία, την Δέσποινα, την Ησαΐα και τον Μιχαήλ. Εχειροτονήθη ιερέας συντομα και εκτελούσε με πολύ ζήλο τα ιερατικά του καθήκοντα

Η πρεσβυτέρα του αρρώστησε και έμεινε κατάκοιτη τέσσερα χρόνια. Ο π. Λάζαρος έφερε γιατρό από την Κωνσταντινούπολη. Τον κράτησε ένα μήνα στο σπίτι του. Για να τον πλήρωση πούλησε όλη την περιουσία του, αλλά τελικά η πρεσβυτέρα εκοιμήθη. Ο π. Λάζαρος είχε ζήσει μαζί της ένδεκα χρόνια και όταν χήρεψε ήταν τριάντα ετών. Μετά από ενα χρόνο εκοιμήθη και ο γυιός του Μιχαήλ. Σε δύο χρόνια πάντρεψε την κόρη του Αναστασία. Πέθανε το πρώτο της παιδί και στο δεύτερο πέθανε η ίδια και το παιδί της. Ύστερα πάντρεψε την κόρη του Δέσποινα και σύντομα χήρεψε, διότι εκοιμήθη ο σύζυγος της από αιμορραγία.

Μαζί με τους συχνούς θανάτους σε πρόσωπα της οικογενείας του ο π. Λάζαρος είχε να αντιμετώπιση και την πείνα. Υπήρχε έλλειψη τροφίμων και ξήλωσαν τα παπλώματα, να πουλήσουν τα παπλωματο-σέντονα για να αγοράσουν κανένα κιλό καλαμπόκι να φάνε. Στον δρόμο, ενώ βάδιζε με την αδελφή του Ανατολή και με μία άλλη συγχωριανή του, την Χατζη-Κυριακή, τους συνάντησαν δύο άγριοι Τούρκοι. Τον π. Λάζαρο, τον έδειραν αλύπητα και ήθελαν να τον σφάξουν. Η αδελφή του με κλάματα τους παρακαλούσε να τον αφήσουν γιατί είχε ορφανά να θρέψη. Τους πήραν τα πράγματα και τους άφησαν να γυρίσουν στο χωριό.

Ο π. Λάζαρος για να ζήση τα ορφανά του εργαζόταν ως ξυλοκόπος στο χωριό Γούζαλαν. Η αμοιβή του ήταν μισή οκά καλαμπόκι την ημέρα. Αυτό ήταν το φαγητό τους. Έβραζε χόρτα, έβαζε μέσα λίγο αλεύρι καλαμποκίσιο με γάλα και έτρωγε με τα παιδιά του.

Ο π. Λάζαρος παρακίνησε τους συγχωριανούς του να κτίσουν Εκκλησία στο χωριό τους. Κουβαλούσαν πέτρες στην πλάτη από μακρυά, έκαναν καμίνι στο βουνό για να έχουν ασβέστη και έφεραν νερό κάνοντας ενός χιλιομέτρου αυλάκι. Όταν τελείωσε η Εκκλησία, την αφιέρωσαν στον άγιο Νικόλαο και ο π. Λάζαρος έφερε τρεις Αγιογράφους από την Τσιανικία για να αγιογραφήσουν το Ναό. Όσον καιρό αγιογραφούσαν τους φιλοξενούσε στο σπίτι του, τους τάιζε και τους πλήρωνε τον κόπο τους.

Για ένα διάστημα καταδίωκαν τους ιερείς οι Τούρκοι και δεν τους άφηναν να λειτουργούν. Ο π. Λάζαρος καλούσε τους Χριστιανούς του χωριού κρυφά στο δάσος και έκαναν την θεία Λειτουργία χωρίς να γίνωνται αντιληπτοί από τους Τούρκους. Εκεί στο δάσος έκτισαν ενα υποτυπώδες εκκλησάκι του προφήτου Ηλιού. Ως Αγία Τράπεζα ο π. Λάζαρος έβαλε μία μεγάλη πλάκα.

Κάποτε του ζήτησαν οι Τούρκοι τα σκεύη της Εκκλησίας και δεν τα έδωσε. Τον χτύπησαν και τον τυράννησαν. Ύστερα τα πήρε με τον γαμπρό του και πήγαν μακρυά να τα θάψουν. Από το πρωί ως το μεσημέρι βάδιζαν.

Ο π. Λάζαρος δεν σταμάτησε ποτέ να λειτουργή. Είτε κρυφά στον προφήτη Ηλία είτε φανερά στον Άγιον Νικόλαο μετέδιδε τα Μυστήρια στο ποίμνιο του.

Κάποιοι Τούρκοι πήγαν στον π. Λάζαρο και του είπαν ότι έχουν πληροφορία πως ορισμένοι Χριστιανοί έχουν όπλα. Τον χτυπούσαν αλύπητα για να μαρτυρήση ποιοί έχουν όπλα. Του έλεγαν να του κάνουν περιτομή, να αλλάξη την πίστη του για να γίνη Μουσουλμάνος, και αυτός τους απαντούσε: «Ό,τι και να με κάνετε, Τούρκος δεν γίνομαι. Χριστιανός γεννήθηκα, Χριστιανός θα πεθάνω». Τότε του χάραξαν με το μαχαίρι τα πόδια του, έρριξαν αλάτι στις πληγές και τα έβαλαν στην φωτιά. Τοποθέτησαν την πυροστιά στην φωτιά και, όπως ήταν πυρωμένη, την έβαλαν στο κεφάλι του αλλά εκείνος, δεν έβγαλε μιλιά ούτε γόγγυξε. Ύστερα του καλλίγωσαν τα πόδια. (Κάρφωσαν πέταλα στα πόδια του). Μετά από τόσα βασανιστήρια αποφάσισαν να τον σκοτώσουν. Τότε οι Χριστιανοί μάζεψαν χρήματα, τους τα πήγε η αδελφή του Ανατολή και τον άφησαν ελεύθερο. Όμως από τα βασανιστήρια δεν μπορούσε να περπατήση, γι’ αυτό πήγε ο αδελφός του π. Γεώργιος και τον έφερε στην πλάτη στο σπίτι του. Εκεί με πρακτικά μέσα τυλίγοντας τα πληγωμένα πόδια του στο δέρμα μιας προβατίνας, σιγά-σιγά συνήλθε.

Επειδή τότε υπήρχε μεγάλη αναταραχή, όλο το χωριό κατέβηκε στην Κερασούντα. Εκεί οι Τούρκοι σκότωσαν τρεις ιερείς και στον τόπο της εκτελέσεως τη νύχτα εφαίνοντο τρεις λαμπάδες αναμμένες. Βλέποντας την δύσκολη κατάσταση ο π. Λάζαρος απεφάσισε να φύγη για την Ελλάδα αφού βέβαια κατώρθωσε να βγάλη διαβατήρια. Ο αδελφός του π. Λαζάρου, ο παπα-Γιώργης, είχε φιλία με εναν Τούρκο ονόματι Ελήμ Χότζια. Από το χωριό τους Πασλάχ μέχρι την Κερασούντα τους συνώδεψε ο Ελήμ Χότζιας με οπλισμένους δικούς του ανθρώπους. Στην Κερασούντα φόρτωσαν σε καράβι τα πρόβατα και τα μουλάρια για την Κωνσταντινούπολη και τον π. Λάζαρο τον έντυσαν σαν βοσκό με κάπα.

Από την Πόλη έφθασε στην Ελλάδα και έμεινε ενα χρόνο στην Ήπειρο σ’ ένα Μοναστήρι. Όταν ήρθαν σ’ ενα χρόνο τα παιδιά του και τ’ αδέλφια του το έτος 1923 τους συνάντησε στην Ζάκυνθο. Όλοι μαζί πήγαν στην Δράμα στο χωριό Ποσιονόζ (σήμερα Καλαμών), όπου έμειναν πέντε χρόνια. Εκεί ο π. Λάζαρος έκτισε με την βοήθεια του κόσμου Εκκλησία, όπου και λειτουργούσε.

Αργότερα με την κόρη του Δέσποινα και τον σύζυγο της, μαζί με 16 οικογένειες προσφύγων, μετακόμισαν στο χωριό Εξοχή Κατερίνης, που τότε ωνομάζετο Καλύβια Χαράδρας. Η άλλη κόρη του Ησαΐα έμεινε με την οικογένεια της στην Δράμα.

Στο καινούργιο χωριό δεν βρήκαν Εκκλησία. Είπε σε όλους να βοηθήσουν με προσωπική εργασία να κτίσουν ναό για να μπορέσουν να λειτουργήσουν τα Χριστούγεννα. Κουβαλούσαν από το ποτάμι τις πέτρες στον ώμο. Ο παπα-Λάζαρος βρήκε μία μεγάλη πλάκα ενός τετραγωνικού μέτρου επιφάνεια και πάχους δέκα εκατοστών που την μετέφεραν και την τοποθέτησαν ως Αγία Τράπεζα.

Την εποχή που κτιζόταν η Εκκλησία πέθανε ο γαμπρός του, ο σύζυγος της Ησαΐας, στην Δράμα. Την πήρε μαζί του με τον γυιό της Αναστάσιο, την βοηθούσε και όταν ξανάκανε δική της οικογένεια με πολλά παιδιά, το παιδί της, τον Αναστάσιο, από τον προηγούμενο γάμο το ανέλαβε ο π. Λάζαρος. Του έκτισε σπίτι, το πάντρεψε και ήταν γι’ αυτόν και την σύζυγο του πραγματικός πατέρας. Ο ίδιος φρόντιζε τα παιδιά του Αναστάση, όταν εκείνος με την σύζυγο του Θεοδώρα εδούλευαν στα χωράφια.

Ο πονόψυχος π. Λάζαρος στα χωράφια που ειργάζετο, βρήκε ενα παιδί πέντε ετών εγκαταλελειμμένο και το πήρε σπίτι του για ένα-δύο χρόνια, μέχρι που κάποιος το υιοθέτησε.

Ο παπα-Λάζαρος ακόμη και τον χειμώνα κοιμόταν έξω από το σπίτι, στην αράνη, αποθήκη σκεπασμένη με λαμαρίνες που για χωρίσματα αντί για τοίχους είχε καλαμποκιές. Πως άντεχε το κρύο και δεν αρρώσταινε; Από την αράνη με τα τσαρούχια πήγαινε στην Εκκλησία για να λειτουργήση, μέσα στα χιόνια και στις βροχές και εκεί πάλι στο ναό χωρίς θέρμανση. Και έκανε τότε βαρείς χειμώνες. Το χιόνι έφτανε το μισό μέτρο και τα κρύσταλλα εκρέμοντο από την σκεπή.

Τελείωνε την Λειτουργία και άρχιζε ο αγώνας στο σπίτι με τις δουλειές. Μαγείρευε, ζύμωνε έψηνε ψωμί και έπλενε τα ρούχα τους με σταχτόνερο (αλυσίβα). Πήγαινε το ψωμί στο χωράφι και βοηθούσε ο ίδιος ανοίγοντας με τον κασμά χωράφια, φυτεύοντας αμπέλια και οπωροφόρα δένδρα και μεγαλώνοντας έτσι τα μικρά εγγόνια του.

Ο ίδιος ζύμωνε τα πρόσφορα που λειτουργούσε και τα έψηνε στην γάστρα με πολλή τέχνη και πείρα. Συμβούλευε τις γυναίκες, τις πετσέτες που τυλίγουν το πρόσφορο να μην τις πλένουν στην σκάφη με τα υπόλοιπα ρούχα, αλλά στο ταψί ή στην κατσαρόλα.

Ήταν ευκίνητος και ταχύτατος στις εργασίες που έκανε. Τα προλάβαινε όλα και τα έκανε πολύ καλά. Ποτέ δεν ήταν χωρίς φροντίδες. Διηγούνται γυναίκες από την Εξοχή: «Εμείς με ενα σπίτι και κουραζόμασταν. Ο π. Λάζαρος με δύο σπίτια και την Εκκλησία, πως τα προλάβαινε όλα μόνος του και μεγάλωσε τόσα εγγόνια;».

Όταν ερχόταν επισκέπτης στο σπίτι, ο ίδιος σηκωνόταν, τον κερνούσε και του έψηνε καφέ, αν και παρευρίσκοντο τα παιδιά του και τα εγγόνια του. Ήταν τόσο ταπεινός, που υπηρετούσε τους πάντες και δεν εδέχετο ούτε ενα ποτήρι νερό από τους άλλους.

Όταν πήγαινε κάποιος να του ζητήση ενα εργαλείο, αμέσως έτρεχε να τον εξυπηρέτηση, χωρίς καθόλου να τον καθυστέρηση. Αλλά οι περισσότεροι στο χωριό δεν κατανοούσαν την πνευματική του αξία, τον θεωρούσαν εναν απλό παπαδάκο, όχι σπουδαίο άνθρωπο.

Η εγγονή του Αρετή Αμβροσιάδου θυμάται: «Οι γονείς μας πήγαιναν στο χωράφι και έκανε αυτός όλες τις δουλειές του σπιτιού. Έπλενε, ζύμωνε, μαγείρευε, έφερνε νερό με την στάμνα από την βρύση της ρεματιάς. Πρόσεχε και μας πέντε παιδιά που ήμασταν μικρά. Όσο ήμουν μικρή με έπαιρνε μαζί του στον Εσπερινό να κρατώ το κερί στην Είσοδο, έξω από το ιερό. Μέσα δεν με έβαλε ποτέ. Είχε γλυκεία φωνή και έψαλλε ωραία. Με την σκαπάνη του άνοιγε χωράφια και έβγαζε κούτσουρα. Μας ήταν τόσο αγαπητός. Δεν τον φωνάζαμε παππού, αλλά όλα τα παιδιά του και τα εγγόνια του τον ξεχωρίζαμε και τον προσφωνούσαμε «ο καλός πατέρας»».

Ήταν ιερέας, αλλά και μάννα για όλους. Η κούραση της ημέρας ήταν μεγάλη. Μία φορά έτρωγε την ημέρα, και κοιμόταν λίγες ώρες.

Ο π. Λάζαρος ήταν ευλαβής και πολύ συνεπής στα ιερατικά του καθήκοντα. Ήταν μικρόσωμος, αδύνατος, ολιγομίλητος, χωρίς κάτι το εντυπωσιακό. Το ύφος του ήταν σεμνό και σοβαρό. Είχε όμως μία χάρη που σε είλκυε. Ήθελες να είσαι κοντά του, να τον ακούς. Όλη του η ζωή ήταν μία θυσία, γεμάτη θλίψεις, φτώχεια, συχνούς θανάτους συγγενών του. Όμως ποτέ δεν γόγγυσε. Από τους φτωχούς ενορίτες του δεν ζητούσε ποτέ αμοιβή για τα Μυστήρια που τελούσε. Τότε υπήρχε συμφωνία, τον ιερέα να τον συντηρή το χωριό. Η κάθε οικογένεια έπρεπε να του δίνη 12 οκάδες σιτάρι τον χρόνο. Οι περισσότεροι δεν του έδιναν ή, αν του έδιναν λίγο την μία χρονιά, την άλλη δεν του έδιναν τίποτε. Ουτε ποτέ ζήτησε ούτε παραπονέθηκε, αλλά παντού έτρεχε με χαρά να εξυπηρέτηση τις ανάγκες των ενοριτών του. Ήταν ποιμένας καλός και όχι μισθωτός. Αυτό το αναγνώριζαν όλοι.

Δεν έπαιρνε τίποτε από κηδείες και γάμους. Και μάλιστα σε δύσκολους καιρούς με πείνα, πολέμους, και μεγάλη φτώχεια. Με το μπαγκράτσι στο χέρι μέσα στις λάσπες με τα τσαρούχια, γύριζε να αγιάση όλα τα σπίτια του χωρίου κάθε πρώτη του μηνός. Δεν έκανε εξαιρέσεις, πήγαινε παντού. Άλλοι του έρριχναν μία δεκάρα και άλλοι κουμπιά, αλλά ο π. Λάζαρος δεν έδινε σημασία τι του έδιναν, ουτε βαρυγγομούσε.

Ήταν πολύ αυστηρός σε θέματα τάξεως. Στα Μυστήρια δεν επέτρεπε οχλαγωγία. Γυναίκες βαμμένες και με κοντό μανίκι δεν τις επέτρεπε να έρχωνται στην Εκκλησία.

Στην Κατοχή σε κάποιους γάμους που ετέλεσε, οι φτωχοί άνθρωποι δεν είχαν χρήματα να αγοράσουν στέφανα. Τότε έκοβε δύο κληματόβεργες, τις έκανε σαν στέφανα και μ’ αυτές στεφάνωσε το ανδρόγυνο. Τί χαριτωμένη απλότητα! «Αν είχαν και από ένα τσαμπί σταφύλι, θα ήταν καλύτερα», έλεγε.

Σε καφενείο δεν σύχναζε. Πήγαινε στα σπίτια και συζητούσε με τους γέρους κυρίως, αλλά και με νέους. Δεν του άρεσε η πολυκοσμία. Ήταν ειρηνικός και φιλήσυχος άνθρωπος. Όταν κάποιοι μάλωναν και παρεξηγούντο, ο π. Λάζαρος πήγαινε και τους συμφιλίωνε.

Έκανε μεγάλες νηστείες. Την Σαρακοστή έτρωγε αλάδωτο μόνο μία φορά την ημέρα. Έλεγε στη νύφη του, γυναίκα του εγγονού του Αναστάση, να μην μαγειρεύη την Κυριακή, γιατί είναι αναστάσιμη ημέρα. Δεν έτρωγε φαγητό μαγειρεμένο την Κυριακή και απείχε από την κρεοφαγία.

Έλεγε στα μικρά του εγγόνια που έπαιζαν και γελούσαν να μή γελάν πολύ. Το πολύ γέλιο είναι του Σατανά. Τα συμβούλευε να προσεύχωνται. Είχε κάνει από ενα σκαμνάκι μικρό ξεχωριστά στο καθένα και, όταν αυτός προσευχόταν, τα εγγονάκια του εκάθοντο μπροστά του. Όταν ήθελε, άφηνε τους συγγενείς του και πήγαινε στο διπλανό δωμάτιο. Εκεί έκανε προσευχή επί ώρες.

Τον Κωνσταντίνο Σαργιανίδη τον προέτρεψε να μάθη ψαλτικά, και τον πλήρωνε από την τσέπη του, ενώ αυτός ο ίδιος δεν επληρώνετο, και έτσι έγινε ψάλτης. Στα σπίτια, όταν τους καλούσαν μετά από βαπτίσεις για φαγητό, δεν του επέτρεπε να τραγουδά, αλλά μόνο να ψάλλη τροπάρια.

Το μόνο παράπονο των ενοριτών του ήταν που δεν έδινε στις βαπτίσεις το όνομα που ήθελαν οι γονείς αλλά αυτό που ήθελε ο ίδιος. Ρωτούσε ποιό όνομα θα δώσουν στο παιδί και όταν του έλεγαν Γκόλφω, Αυγούλα, Ζαχαρούλα και άλλα τέτοια παρόμοια, έλεγε.

«Τί όνομα είναι αυτό; και έλεγε άλλο όνομα. Συνήθως έλεγε: «Το παιδί βαπτίζεται με το όνομά του», και έδινε το όνομα του Αγίου της ημέρας. Δεν υποχωρούσε ο παπα-Λάζαρος και ας παρεξηγούντο μερικοί. Άλλοι πήγαιναν και βάπτιζαν τα παιδιά τους στο γειτονικό χωριό Τρίλοφο, εξ αιτίας της επιμονής του παπα-Λάζαρου να δίνη δικά του ονόματα. Είχε τον πνευματικό του σκοπό ο καλός ιερέας, αλλά οι απλοί εκείνοι άνθρωποι δεν τον καταλάβαιναν.

Όλοι τους όμως παρεδέχοντο ότι ήταν άξιος και ακατάκριτος ιερέας. «Ό,τι έλεγε, εγίνετο. Ήταν ευλογημένο το στόμα του και η ευχή του έκανε θαύματα».

Όταν ήταν εφημέριος στο χωριό Καλαμών της Δράμας, ψοφούσαν τα ζώα. Ο π. Λάζαρος παρήγγειλε να μην ανάψουν φωτιά για να μαγειρέψουν, να μην φάη κανείς, ούτε τα παιδιά να ταΐσουν μέχρι το μεσημέρι και υστέρα να κάνουν Παράκληση. Διάβασε και ευχές και έκτοτε σταμάτησε το κακό.

Κάποια γυναίκα άνοιγε πέτουρα για να κάνη πίττα και ξαφνικά φύσηξε δυνατός άνεμος και άνοιξε την πόρτα. Τότε το παιδάκι της άρχισε να κλαίη, έβγαζε αφρούς από το στόμα και φώναξε ότι κάποιοι θέλουν να το πνίξουν. Το πήγε αμέσως στον π. Λάζαρο. Εκείνος το σταύρωσε, το διάβασε και το παιδί αμέσως συνήλθε και χαμογελούσε.

Ο π. Λάζαρος είχε μία αγελάδα για να πίνουν γάλα τα παιδιά και τα εγγόνια του. Ήταν στα χρόνια της Κατοχής και ενα βράδυ που έφερε ο αγελαδάρης τα ζώα, η αγελάδα του π. Λαζάρου έλειπε. Πήγε να την βρή ρωτώντας τους ανθρώπους μή τυχόν την είδαν. Κάποιος του είπε: «Πάτερ, άδικα κάνεις κόπο και ψάχνεις. Την αγελάδα σου την έσφαξαν». Τότε πικράθηκε πολύ. Κάποιος κομμουνιστής που τον κατέτρεχε συνέχεια, όχι μόνο έσφαξε την αγελάδα, αλλά πήγε και στα μελίσσια του π. Λαζάρου, αναποδογύρισε τις κυψέλες, πήρε τις κηρύθρες και προξένησε ζημιά στον φτωχό π. Λάζαρο. Τα έμαθε αλλά δεν διαμαρτυρήθηκε ουτε ζήτησε αποζημίωση ούτε τον πήγε σε δικαστήρια. Τί συνέβη όμως; Πέρασαν τα χρόνια, ήρθε η ώρα να φύγη ο άδικος άνθρωπος για την άλλη ζωή και δεν έβγαινε η ψυχή του. Μούγκριζε σαν αγελάδα και τότε μία συγγενής του παρεκάλεσε τον π. Λάζαρο να πάνε μαζί να του διάβαση συγχωρητική ευχή. Αμέσως χωρίς δεύτερη κουβέντα ακολούθησε ο παπα-Λάζαρος. Βρήκαν τον άνθρωπο σε ελεεινή κατάσταση. Με τα χέρια του προσπαθούσε να φυλαχθή λες και έδιωχνε μύγες. Απορημένη, ρώτησε τον παπα-Λάζαρο, ο οποίος της είπε: «Διώχνει τα μελίσσια, να μην τον τσιμπήσουν». Μόλις του διάβασε ευχή και βγήκε από την πόρτα, ξεψύχησε ο ετοιμοθάνατος.

Κάποια κυρία πήγε να καλέση τον π. Λάζαρο να έρθη να διάβαση ευχή στην κόρη της Σοφία, που εκαίγετο στον πυρετό. Τον βρήκε σε γειτονικό σπίτι να συζητά. Της είπε, «θα πάμε, μην ανήσυχης». Εκείνη βιαζόταν και επειδή αργοπορούσε, του υπενθύμιζε. Τότε της λέει ο παπα-Λάζαρος: «θα πάμε, αλλά ώσπου να πάμε, θα γίνει καλά το παιδί». Πράγματι, όταν έφτασαν στο σπίτι της, το παιδί της ήταν τελείως καλά.

Η Ελισάβετ Τσολερίδου διηγήθηκε ότι κάποια χρονιά φύτεψαν καπνό αλλά το έτρωγε ενα έντομο και μαραινόταν. Πήγαν στο χωράφι, έκαναν επί τόπου αγιασμό με τον παπα-Λάζαρο, ράντισε όλο το χωράφι, το σταύρωσε και κάθισαν στην σκιά ενός δένδρου. Είπε ο παπα-Λάζαρος: «Σε μία ώρα θα δεις ότι όλα τα έντομα θα ψοφήσουν». Και πράγματι έγινε όπως το προείπε ο παπα-Λάζαρος και σώθηκε ο κόπος τους. Και άλλη χρονιά που έτρωγε ενα λεπτό σαλιγκάρι τον καπνό τους πήραν τον παπα-Λάζαρο και διάβασε. Σταμάτησε αμέσως το κακό και το φαγωμένο ξαναβλάστησε και έγινε όπως το άλλο.

Η Αναστασία Τζουμέρκα παντρεύτηκε στο χωριό Εξοχή Κατερίνης. Διηγείται: «Όταν ήμουν λεχώνα είχα υψηλό πυρετό για τέσσερις ημέρες. Καλέσαμε τότε τον π. Λάζαρο για να διάβαση ευχή. Πριν τελείωση άρχισα να καταλαβαίνω ότι έφευγε από πάνω μου κάτι και όταν τελείωσε έγινα εντελώς καλά. Την αρρώστια μου λες και την πήρε με το χέρι».

Οι αντάρτες είχαν αποκλείσει τον π. Λάζαρο στο ναό του χωριού του και ήθελαν να τον σκοτώσουν. Αλλά κάποιος ευφυής χωρικός τους είπε: «Και ο π. Λάζαρος μαζί μας είναι, έχει εγγονό στο βουνό». Οι αντάρτες είχαν πάρει τον εγγονό του και μ’ αυτήν την πρόφαση σώθηκε ο παπα-Λάζαρος. Γι’ αυτόν τον λόγο το 1947 αναγκάστηκαν να μετακομίσουν στην Κατερίνη διότι κινδύνευαν.

Στην Κατερίνη ο π. Λάζαρος έμενε με τον εγγονό του Αναστάση και την οικογένεια του στο σπίτι της ανεψιάς του Χρυσής Χωλίδου. Από λεπτότητα έμενε έξω στο υπόστεγο με λαμαρίνες από πάνω και γύρω ανοιχτό. Όλοι οι άλλοι έμεναν μέσα στο σπίτι. Τότε κάποια γειτόνισσα γέννησε ενα εξώγαμο παιδί. Όταν το έμαθε ο π. Λάζαρος, το βάπτισε ο ίδιος και έβαλε ανάδοχο τη νύφη του Θεοδώρα. Βοηθούσε παντοιοτρόπως την μητέρα του παιδιού.

Ελειτουργείτο στην Εκκλησία της Αγίας Τριάδος, αλλά οι ιερείς δεν τον άφηναν να συλλειτουργή και αυτός εστενοχωρείτο.

Διηγείται η Στυλιανή Φυρινίδου: «Ερχόταν ο π. Λάζαρος στο σπίτι μας. Σε κάποια επίσκεψη του, ζήτησε ο πατριός μου κάτι να του φέρω, και εγώ, σαν παιδί που ήμουν, συνέχιζα να παίζω και αδιαφόρησα. Τότε με πιάνει και μου δίνει ξύλο αλύπητο, κλωτσιές, γροθιές. Του λέει ο π. Λάζαρος: «Τί είναι αυτό που έκανες; Τον Θεόν χτύπησες. Αυτό είναι ορφανό, να μην το χτυπάς και, όταν τρώς, πάντοτε πρώτα αυτό να ταΐζης και ύστερα να τρώς εσύ».

»Όσο ερχόταν σπίτι μας πάντοτε μου έδινε χρήματα και μου έλεγε να αγοράζω τετράδια και ό,τι άλλο θέλω, και με συμβούλευε να ακούω τον πατέρα μου για να μή με μαλώνη.

»Άλλοτε ήρθε στο σχολείο να με χαιρετήση και έκλαιγα από αγάπη γι’ αυτόν. Πάλι μου έδωσε χρήματα και με παρηγορούσε, λέγοντας μου να μην κλαίω, και ότι θα έρχεται να με βλέπη.

»Όταν πήγε στους Αγίους Τόπους, μου έφερε σταυρουδάκι και το κρέμασα με σχοινί στον λαιμό μου».

Ο π. Λάζαρος ήταν πολύ ευαίσθητος στον ανθρώπινο πόνο, διότι ο ίδιος πόνεσε πολύ στην ζωή του. Όταν άκουγε ότι κάποιος αρρώσταινε, τον επεσκέπτετο. Η Πιπέρα Μαυρίδου είχε τον γυιό της στην Κατερίνη. Πήγαινε στο Γυμνάσιο και αρρώστησε. Ο π. Λάζαρος το έμαθε, πήγαινε τακτικά να του κάνη παρέα και του αγόραζε φρούτα.

Το έτος 1950 ο π. Λάζαρος αρρώσταινε συχνά. Αν και ήταν άρρωστος ο ίδιος, όταν έμαθε ότι δεν είναι καλά ο συγχωριανός του Αναστάσιος Μακρίδης, πήγε να τον επισκεφθή και είπε στον εγγονό του Αναστάσιο: «Και οι δύο είμαστε στον δρόμο, θα ανταμώσουμε εκεί πάνω, στα ουράνια».

Προγνώρισε την κοίμηση του, γι’ αυτό είπε στον Αναστάση να πάνε στον συμβολαιογράφο να κάνη την διαθήκη και να του γράψη τα χωράφια, όπως και το έκανε.

Σε λίγες μέρες εκοιμήθη ο Αναστάσιος Μακρίδης. Μόλις το έμαθε είπε: «Αύριο θα φύγω και εγώ».

Έτσι ο παπα-Λάζαρος αφού απεχαιρέτησε και έδωσε την ευχή του στους παριστάμενους συγγενείς του εκοιμήθη ειρηνικά στις 3 Ιανουαρίου το έτος 1951.

Τον σαβάνωσαν την επομένη ημέρα ενας ιερέας από τα Ρυάκια και δύο λαϊκοί. Απορούσαν πως το σώμα του μετά από τόσες ώρες ήταν εύκαμπτο.

Στην κηδεία του τον προέπεμψε με δάκρυα αγάπης και σεβασμό όλο το χωριό.

Οι συγγενείς του πήγαιναν και άναβαν το καντήλι στο μνήμα του. Μετά από λίγα χρόνια κάποια ημέρα παρατήρησαν ότι στο μέρος του στήθους του άνοιξε μόνη της μία τρύπα που χωρούσε να περάση πουλάκι. Στην αρχή δεν έδωσαν σημασία, αλλά ένιωθαν να βγαίνη από κει ευωδία. Η κόρη του Δέσποινα συχνά τον έβλεπε στον ύπνο της και της έλεγε: «Να με πάρης από δώ. Να με βάλης στο ιερό. Εδώ δεν είναι το μέρος μου».

Έτσι απεφάσισαν μετά από χρόνια να τον «ξεσταυρώσουν», όπως λένε οι Πόντιοι, δηλαδή να κάνουν την ανακομιδή. Αλλά έμελλε να δοκιμάσουν εκπλήξεις μεγάλες, γιατί ο Θεός ήθελε να δοξάση τον εκλεκτό λειτουργό του.

Η κόρη του Δέσποινα, ο ανεψιός της Δημήτριος και ο γείτονας τους Ιωάννης Μαυρίδης ενώ έσκαβαν τον τάφο, αισθάνθηκαν έντονη ευωδία. Μόλις βρήκαν τα λείψανα, το δεξί του χέρι ήταν ακέραιο με τις σάρκες και το επιμάνικο δεμένο και σε στάση ευλογίας. Όλα τα λείψανα του ευωδίαζαν. Από άγνοια η κόρη του προσπάθησε να βγάλη το δέρμα, και έτσι το ξέσχισε. Αφού έπλυναν τα οστά με κρασί τα έβαλαν σε μία σακκούλα και τα τοποθέτησαν στην Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Η κόρη του Δέσποινα το ίδιο βράδυ τον είδε στον ύπνο της μαζί με τον Άγιο Σάββα να την μαλώνη γιατί του κατέστρεψε το χέρι. Την συγχώρεσε αφού του ζήτησε επανειλημμένως συγχώρηση, και της είπε να ψάξη στον τάφο να βρή και τα υπόλοιπα λείψανα του. Βρήκε πράγματι το αριστερό χέρι, ενωμένη την παλάμη με τα δάχτυλα. Πολλοί πήγαιναν να προσκυνήσουν τα ευωδιάζοντα λείψανα του π. Λαζάρου ενώ άλλοι αμφισβητούσαν, όπως και πολλοί συγχωριανοί του που δυσπιστούσαν. Τότε ο Μητροπολίτης κ. Βαρνάβας είπε να τα θάψουν πάλι. Μετά, που έγινε νέος Μητροπολίτης Κίτρους ο κ. Αγαθόνικος ξανάγινε ανακομιδή. Η ευωδία παρέμεινε και παραμένει μέχρι σήμερα. Γίνονται πολλά θαύματα σε όσους επικαλούνται την βοήθεια του π. Λαζάρου και εμφανίζεται σε πολλούς.

Την ευχή του να έχουμε. Αμήν.

Πηγή: Ασκητές μέσα στον κόσμο, τόμος Β΄, έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου «Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος», σ.30-46,  Μεταμόρφωσης Χαλκιδικής, 2012

Ο αγαπητός αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Καλύβας γράφει για τον συμπατριώτη του Γέροντα: «Από πληροφορίες γηραλαίων κατοίκων, καθώς και από τα μοναχολόγια Ιερών Μονών προήλθαν από την καλογερομάνα και παπαδομάνα Τοπόλια 29 Ιερομόναχοι, μοναχοί και μοναχές και 10 έγγαμοι Ιερείς. Από όλη αυτή την πολύμορφη πνευματική εν Χριστώ ανθοδέσμη των Οσίων Πατέρων, εξέχει, η κορωνίδα των μοναχών, το αειθαλές φυτόν και άνθος της γενέτειράς μας, ο μακαριστός Αγιορείτης Μοναχός πατέρας Ανδρέας. Καυχώμεθα εν Κυρίω διά τον Μοναχόν Ανδρέαν, διότι εις το Άγιον Όρος αφήκεν αγαθήν μνήμην, υπήρξε κανών αρετής και αγιότητος, διεκρίθη διά την επιτυχίαν του εις το εργόχειρον της αγιογραφίας, την οξύνοιάν του και την καλλιφωνίαν του εις την ψαλτικήν».

Γεννήθηκε, ο κατά κόσμον Ιωάννης Μακούλης του Ιωάννου στην Τοπόλια (Ελαιώνα) Φωκίδος το 1871. Βρέφος έμεινε ορφανό από πα­τέρα. Η χήρα μητέρα του αγωνίσθηκε να τον αναθρέψει και μεγαλώσει με κάθε καλή φροντίδα. Στέλνοντάς τον στη Ρουμανία για ανώτερες σπουδές, το πλοίο πέρασε από τον ιερό Άθωνα. Ο νέος Ιωάννης σαγηνεύθηκε από την ιερότητα και κατήλθε του πλοίου για να μείνει μόνιμα ως μοναχός. Κατευθύνθηκε στην ωραία Νέα Σκήτη, στην Καλύβη του Αγίου Ανδρέου-Αβραμαίων, στην υπακοή του Γέροντος Αβραμίου, το 1889. Εκάρη μοναχός το 1890. Η υπακοή του, η ευγένειά του και η καλοκαγαθία του κέρδισαν τις καρδιές όλων των Νεοσκητιωτών πατέ­ρων. Για τις ανάγκες της αγιογραφίας ταξίδεψε και μέχρι τη Ρωσία. Ήταν ένας καλός αγιογράφος. Το 1907 που πήγε στο χωριό του, για να μεταφέρει εικόνες του, έκειρε, κατά τον πόθο της, μοναχή τη μητέρα του με το όνομα Ελισάβετ.

Από το 1930 έγινε Γέροντας της Καλύβης του. Έκτισε νέο, μεγάλο, ωραίο ναό, που εγκαινιάσθηκε το 1935. Κατηύθυνε τη συνοδεία του με τους ακριβείς μοναχικούς θεσμούς, σοφία, διάκριση και αγάπη. Τα γη­ρατειά του ήταν πολύκαρπα. Η ζωή της πολύχρονης ασκήσεως και της συνεχούς προσευχής στον αγώνα της αναζητήσεως του Θεού του είχαν δώσει θείο φωτισμό και πολύτιμη πνευματική γνώση και εμπειρία. Έτσι όλοι έτρεχαν να τον συμβουλευθούν και να λάβουν την αγία ευχή του. Ως μαγνήτης είλκυε πλησίον του φιλόθεες ψυχές. Έφερε στον μο­ναχισμό περί τους 60 μοναχούς, τους οποίους μοίρασε στις μονές και τις σκήτες του Αγίου Όρους.

Στις 3.1.1952 προσβληθείς από γρίππη εν μετανοία και οσιότητι εγκατέλειψε τον μάταιο τούτο κόσμο και επορεύθη για την ουράνια πατρίδα, τη «βασιλεία του Θεού, όπου ηυλίσθη η μακαρία ψυχή του μετά των αγίων και δικαίων ...».

Πηγές – Βιβλιογραφία

Νεκταρίου Καλύβα αρχιμ., Γέρων Ανδρέας Μοναχός των Αβραμαίων. Άμφισσα 2002.

(Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό, τ. Α΄, εκδ. Μυγδονία σ.477-478)

4 Αυγούστου 1991

Ο μητροπολίτης Ζάγκρεμπ Δοσίθεος. Γεννήθηκε το 1877, χειροτονήθηκε το 1899 και έγινε επίσκοπος Νίς το 1913. Τοποθετήθηκε στη μητρόπολη Ζά­γκρεμπ το 1933. Όταν τα κατοχικά στρατεύματα έφθασαν στο Ζάγκρεμπ οι Ούστασι ζήτησαν το βασανισμό και εξευτελισμό του. Κατόπιν εκδιώχθηκε για το Βελιγράδι. Από τις κακουχίες α­σθένησε βαριά και εκοιμήθη στις 13 Ιανουαρίου 1945 στη Μονή των Еισοδίων της Θεοτόκου στο Βαβεντένιε οπού και ετάφη.

Ο μητροπολίτης Νταμπρομποσάνσκι – Σεράγιεβου Πέτρος. Γεννήθηκε το 1866, χειροτονήθηκε το 1895, έγινε μητροπολί­της Ζαχουμίου και Ερζεγοβίνης το 1903 και Νταμπρομποσάνσκι το 1920. Δεν δέχθηκε να εγκαταλείψει το ποίμνιό του, έμεινε μα­ζί του και αγωνίσθηκε γενναία κατά των βασανιστών Ούστασι. Τον συνέλαβαν στις 12 Μαΐου 1941 και τον θανάτωσαν. Μέχρι σήμε­ρα δεν γνωρίζουμε τον τόπο της ταφής του.

Ο επίσκοπος Γορνιοκαρλοβάτσκι Σάββας Γεννήθηκε το 1884, χειροτονήθηκε το 1909 και έγινε επίσκοπος το 1934. Το 1938 τοποθετήθηκε στο Γορνιοκαρλοβάτσκι. Τον καιρό της κατοχής, αρνήθηκε να εγκαταλείψει το λαό του και έμεινε μαζί του. Ταπεινώθηκε, εξευτελίστηκε και τελικά πέθανε μαρτυρικά περί το 1941. Μέχρι σήμερα δεν γνωρίζουμε τον τόπο της ταφής του.

Ο νεομάρτυρας επίσκοπος Μπανιαλούκα Πλάτων. Βασανίστηκε, θανατώθηκε και κατόπιν ρίχτηκε στα νερά του ποταμού Βρμπάς το 1941. Ενταφιάστηκε στο στρατιωτικό νεκροταφείο της Μπανιαλούκα.

Πηγή: Αλεξίου Παναγοπούλου

Ο Νεομάρτυρας Πλάτων Επίσκοπος Μπανιαλούκα (+1941), Σελ. 213-214

Εκδόσεις Νεκτ. Παναγόπουλος

Έκδοσις Α΄, Αθήνα Ιανουάριος 1996

Ήρεμο ή ορμητικό, στάσιμο ή γάργαρο, το νερό θεωρείται το «αίμα» της Γης, που με το δίκτυο των ποταμών διατρέχει τις φλέβες της χαρίζοντάς της ζωή. Το νερό είναι το πολυτιμότερο υγρό του πλανήτη μας, ευεργετικό για τον άνθρωπο, τα ζώα και τα φυτά. Είναι το κύριο συστατικό του ανθρώπινου οργανισμού, η βάση των αρχαίων ελληνικών κοσμογονικών μύθων, ένα από τα κυρίαρχα «στοιχεία» του κόσμου, απαραίτητο για τη δημιουργία και τη συνέχιση της ζωής.

Είναι άχρωμο, άοσμο, άγευστο κι όμως πολύτιμο και αναντικατάστατο, ενώ μέχρι σήμερα η Φυσική δεν κατόρθωσε να αποκαλύψει όλα τα μυστικά του. Πάντοτε στο επίκεντρο των επιστημονικών, θρησκευτικών, μυθολογικών και φιλοσοφικών αναζητήσεων του ανθρώπου.

Το νερό στη Φυσική

Το νερό είναι μια πρωταρχική ουσία, γι’ αυτό τον λόγο η Φυσική δεν έχει κατορθώσει μέχρι σήμερα να αποκαλύψει όλα τα μυστικά που κρύβονται σε μια σταγόνα του. Αυτή η «πανταχού παρούσα» άοσμη, άχρωμη και άγευστη ουσία παραμένει ακόμη αινιγματική για τη σύγχρονη Φυσική.

Στην αρχαιότητα το ύδωρ εθεωρείτο στοιχείο, αλλά το 1781 ο Άγγλος χημικός Henry Cavendish (1731-1810) ανακάλυψε ότι ήταν χημική ένωση υδρογόνου και οξυγόνου, που σχηματιζόταν από την καύση του υδρογόνου. Την αυγή του 19ου αιώνα, ο Γάλλος χημικός Antoine-Laurent de Lavoisier (1743-1794) και ο Γάλλος μαθηματικός Pierre-Simon de Laplace (1749-1827) προσδιόριζαν τη σύνθεσή του βάσει ενός μείγματος που αποτελείτο από 85% οξυγόνο και 15% υδρογόνο.

Η ανάλυση του νερού χρονολογείται από τον Απρίλιο του 1800 μέσω των εργασιών του Willliam Nicolson (1735-1815) (ηλεκτρολυτική ανάλυση του νερού). Η ανάλυσή του συμπληρώθηκε από τις εργασίες των J.L. Gay-Lussac (1778-1850) και Alexander von Humboldt (1769-1859) (ευδιομετρική σύνθεση, 1805) και τέλος από τις εργασίες του Γάλλου χημικού Jean-Baptiste-Andrè Dumas (1800-1884) (σύνθεση κατά βάρος, 1843).

Το νερό σχηματίζεται από την ένωση δύο ατόμων υδρογόνου προς ένα άτομο οξυγόνου και ο χημικός του τύπος είναι Η2Ο. Το μόριό του διαθέτει σημαντική δύναμη και για τη διάσπασή του χρειάζεται αρκετή ενέργεια, όση δαπανήθηκε και κατά τη διάρκεια σχηματισμού του.

Το νερό είχε άμεση επίδραση στη δημιουργία της Γης, όταν αυτή ήταν ακόμη ένα μόρφωμα αστρικού σώματος με πυρήνα ρευστής μεταλλικής ουσίας, που μεταμορφωνόταν αργά αργά σε πρωτοπλανήτη, με αλλεπάλληλα κύματα από υπολείμματα κομητών να την τροφοδοτούν με πάγο και αστρική σκόνη.

Υπάρχουν αρκετές θεωρίες που εξηγούν τη διαμόρφωση και την εξέλιξη αυτής της πρωτο-Γης. Οι αστροφυσικοί συμφωνούν ότι οι αρχέγονοι κατακλυσμοί χάραξαν τις πρώτες ραβδώσεις και σμίλεψαν τις πτυχώσεις του εδάφους της. Ο γήινος μανδύας περιέχει νερό της τάξεως του 0,3% του βάρους του. Αυτό είναι ενσωματωμένο στη λιωμένη ουσία του από πυριτογενή μεταλλικά άλατα και ο συνολικός όγκος του νερού που εσωκλείεται είναι μία έως δύο φορές ο όγκος των ωκεανών.

Όταν η ζωή κυριάρχησε στις αναδυόμενες ηπείρους, κάθε επίγειος οργανισμός κράτησε στο εσωτερικό του αρκετό νερό ως μαρτυρία της κοινής υδάτινης καταγωγής. Άλλωστε το νερό αποτελεί το κυριότερο συστατικό του ανθρωπίνου σώματος καλύπτοντας το 70% περίπου. Πιθανόν το νερό να είναι ο σύνδεσμος που ενώνει τα όντα μεταξύ τους και με το Σύμπαν. Ουσιαστικά, όμως, η ιστορία της ανθρωπότητας καθορίστηκε από την αναζήτηση του νερού και πιστεύουμε ότι το νερό πάλι θα καθορίσει την κατάκτηση του Σύμπαντος. Οι μεγάλοι πολιτισμοί γεννήθηκαν κοντά στο νερό και από το νερό. Συνεπώς, το νερό είναι υπερπολύτιμο για τη ζωή, φυσικό και κοινωνικό αγαθό. Ένα δώρο  της φύσης για όλους τους ανθρώπους.

Το νερό καθορίζεται από πολλές ανωμαλίες στις φυσικές του ιδιότητες. Αξιοσημείωτη είναι η μεγιστοποίηση της πυκνότητάς του στους 4 C που ισούται με 1gr/cm³. Το νερό διαλύει μεγάλο πλήθος ουσιών. Γενικώς, αύξηση της θερμοκρασίας του συνεπάγεται αύξηση της διαλυτότητας των στερεών και ελάττωση της διαλυτότητας των αερίων.

Το νερό μεταβαίνει εύκολα από την υγρή στη στερεά και στην αέρια κατάσταση. Κατά τον ορισμό της θερμομετρικής κλίμακας Κελσίου, στερεοποιείται στους 0 C και βράζει στους 100 C υπό κανονική ατμοσφαιρική πίεση (760 mg Hg). Ο όγκος του νερού αυξάνεται κατά την πήξη, γι’ αυτό η πυκνότητα του πάγου είναι 0,92 gr/cm³.

Όπως συμβαίνει με την ειδική θερμότητα, ιδιαίτερα υψηλές είναι και οι λανθάνουσες θερμότητες τήξης και εξάτμισης του νερού. Γι’ αυτό τον λόγο, η παρουσία του νερού καθιστά –ευτυχώς– αδύνατες τις απότομες θερμοκρασιακές μεταβολές στην επιφάνεια της Γης.

Συμπέρασμα

Ο Θαλής πρέσβευε ότι το «παν συνίσταται εξ ύδατος», δηλαδή το νερό ήταν η φυσική αιτία όλων των πραγμάτων. Αυτή ήταν μια επαναστατική και ριζοσπαστική άποψη για εκείνη την εποχή (6ος π.Χ. αιώνας). Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το θάρρος του Θαλή ήταν αξιοθαύμαστο, αφού πρώτος αυτός –χωρίς να υπολογίζει τις συνέπειες– εγκατέλειψε κάθε θεία και υπερφυσική αρχή, παραμερίζοντας ουσιαστικά και μειώνοντας δραστικά τον ρόλο των θεών στα γήινα δρώμενα!

Ομοίως και ο Jean-Baptist van Helmont (1579-1644) μετά 2.000 χρόνια, θεωρούσε –έχοντας ως πρότυπό του τον Θαλή–, ότι η πρωταρχική ύλη από την οποία σχηματίζονται τα πάντα είναι το νερό. Το νερό αντιστοιχούσε κατά τον van Helmont στη θηλυκή έκφραση της ζωής, η οποία προκειμένου να ζωντανέψει γονιμοποιούμενη χρειαζόταν την αρσενική σπερματική –ή ζωτική– αρχή. Σύμφωνα, λοιπόν, με τις θεωρίες της Βιταλιστικής Φυσικής Φιλοσοφίας η σπερματική –ή ζωτική– αρχή αντικατόπτριζε το «είναι» του κάθε ζωντανού οργανισμού, αυτή καθεαυτή την πηγή των όσων αντιπροσωπεύει και των όσων πραγμάτων δύναται να δημιουργήσει.

Δεν πρέπει να σταθούμε μόνον σε αυτό. Στη σύγχρονη Φυσική και Αστροφυσική γνωρίζουμε ότι το υδρογόνο είναι το στοιχείο που πλεονεκτεί στο Σύμπαν και τα πάντα έχουν προέλθει από τις θερμοπυρηνικές αντιδράσεις του. Σήμερα, γνωρίζοντας πλέον ότι το νερό δεν είναι στοιχείο αλλά χημική ένωση αποτελούμενη από δύο μέρη υδρογόνου και ένα μέρος οξυγόνου (Η2Ο), μπορούμε να πούμε ότι η υπόθεση του Θαλή του Μιλήσιου ήταν –τουλάχιστον κατά τα 2/3 της– σωστή!

Σε κλίμα συγκίνησης τελέσθηκε την Κυριακή 31 Δεκεμβρίου 2017 η εξόδιος ακολουθία του Μητροπολίτου Ευρίπου κυρού Βασιλείου, στον Πολιούχο Αγρινίου, Ιερό Ναό Αγίου Χριστοφόρου.

Το πρωί της Κυριακής τελέσθηκε η Θεία Λειτουργία, ενώπιον του σκηνώματος του μακαριστού Μητροπολίτου, από τον πρωτοσύγκελλο της Ι. Μητροπόλεως αρχιμ. Επιφάνιο Καραγεώργο. Στο νεκρώσιμο τρισάγιο που τελέσθηκε στη συνέχεια, χοροστάτησε ο Επίσκοπος Λεύκης κ. Ευμένιος, πνευματικό τέκνο του αειμνήστου, ο οποίος βαθύτατα συγκινημένος αναφέρθηκε στην προσωπικότητα του γέροντά του.

Στην εξόδιο ακολουθία προεξήρχε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Θαυμακού κ. Ιάκωβος, ως εκπρόσωπος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. κ. Ιερωνύμου. ενώ συμμετείχαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Άρτης κ. Καλλίνικος, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Λεύκης κ. Ευμένιος και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς. Συμμετείχαν επίσης ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου αρχιμ. Καλλίνικος Γεωργάτος, ως εκπρόσωπος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιεροθέου και πολλοί κληρικοί της Ιεράς Μητροπόλεώς Αιτωλίας και Ακαρνανίας, της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και άλλων Ιερών Μητροπόλεων, οι οποίοι συνδέονταν πνευματικά με τον μακαριστό Ιεράρχη.

Παρέστησαν ο Δήμαρχος Αγρινίου κ. Γεώργιος Παπαναστασίου και πλήθος πιστών οι οποίοι έσπευσαν να ασπασθούν το σκήνωμα και να λάβουν την ευχή του αειμνήστου Μητροπολίτου Ευρίπου. Συλλυπητήριο μήνυμα απέστειλε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Τιράνων και πάσης Αλβανίας κ. Αναστάσιος.

Στην επικήδειο ομιλία του ο Επίσκοπος Θαυμακού μετέφερε τις συλλυπητήριες ευχές του Μακαριωτάτου προς τους σαρκικούς και πνευματικούς συγγενείς του κεκοιμημένου και αναφέρθηκε στην μακροχρόνια πορεία του μέσα στην Εκκλησία της Ελλάδος. Ιδιαίτερα επεσήμανε την θητεία του ως Βοηθού Επισκόπου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και ως Ηγουμένου της Ιεράς Μονής Ασωμάτων Πετράκη, τονίζοντας την φιλακόλουθη ζωή του και την αγάπη του στη Θεία Λατρεία.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς, κατά την ομιλία του, εξήρε την προσωπικότητα του Μητροπολίτου κυρού Βασιλείου, τονίζοντας ιδιαίτερα την αγάπη του προς την Εκκλησία, την συνέπεια της μοναχικής του ζωής, το αφιλοχρήματο, ταπεινό, αθόρυβο, αλλά και τόσο σπουδαίο έργο που πραγματοποίησε από όλες τις εκκλησιαστικές θέσεις όπου διηκόνησε. Επίσης αναφέρθηκε ιδιαιτέρως στην αγάπη που είχε προς την πόλη του Αγρινίου, αλλά και στον προσωπικό σύνδεσμο που είχαν από τα χρόνια που ο αείμνηστος διακονούσε το κατηχητικό σχολείο στο Αγρίνιο και στο οποίο φοιτούσαν 300 μαθητές.

Ακολούθησε η ταφή του στον προαύλιο χώρο του παλαιού Ιερού Ναού Αγίου Χριστοφόρου Αγρινίου δίπλα από τον τάφο του αειμνήστου γέροντά του αρχιμ. Αποστόλου Φαφούτη. Κατά την ταφή απέδωσε τις προβλεπόμενες τιμές η Φιλαρμονική του Δήμου Αγρινίου.

Ο πρώτος μήνας του χρόνου είναι ο Ιανουάριος, ο Γενάρης, όπως τον ονομάζει ο λαός μας. Ωστόσο δεν ήταν αυτός πάντα ο πρώτος μήνας. Στην αρχαία Ρώμη ο χρόνος διαιρούνταν σε δέκα περιόδους-μήνες και πρώτος απ΄ αυτούς ήταν ο Μάρτιος. Επτά αιώνες πριν από τον Χριστό ένας βασιλιάς της Ρώμης, ο Νουμάς Πομπίλιος τον πρόσθεσε ως ενδέκατο μήνα, μειώνοντας συγχρόνως τις μέρες των άλλων μηνών. Αργότερα προστέθηκε κι ο Φεβρουάριος ως δωδέκατος μήνας, επειδή ως μέτρο διάρκειας του μήνα καθιερώθηκε ο κύκλος της Σελήνης.  Στην αρχαία Αθήνα η περιόδος αυτή αντιστοιχούσε στον μήνα Ποσειδεώνα, αφιερωμένο στον θεό της θάλασσας, αν και δεν υπάρχει απόλυτη αντιστοίχιση. Ως πρώτος μήνας του έτους ο Ιανουάριος ορίστηκε το 153 π.Χ.

Το όνομά του το πήρε από τον Θεό των Ρωμαίων, τον Ιανό, τον διπρόσωπο θεό, του οποίου το άγαλμα φαίνεται στην εικόνα. Τέτοια αγάλματα ήταν στημένα στις πύλες της Ρώμης, με το ένα πρόσωπο να κοιτάζει προς τα έξω και το άλλο προς το εσωτερικό της. Ο Ιανός παριστάνονταν με κλειδιά ή με τριακόσιες ψήφους-βότσαλα στο δεξί χέρι κι εξήντα πέντε στο αριστερό, όσες κι οι μέρες του χρόνου.

Τον Ιανουάριο γίνονται οι τελευταίες γεωργικές εργασίες και κυρίως τα κλαδέματα. Είναι μεσοχείμωνο κι ο καιρός συνήθως είναι κρύος. Ωστόσο, στα μέσα του μήνα πολύ συχνά ο καιρός βελτιώνεται και υπάρχει εντυπωσιακή καλοκαιρία, καθώς η θερμοκρασία ανεβαίνει. Ο λαός μας τις 10-15 αυτές μέρες τις ονομάζει Αλκυονίδες, επειδή τις έχει συνδυάσει με την αλκυόνα, ένα παρυδάτιο πουλί, που γεννά τ΄ αυγά του αυτή την περίοδο.

Υπάρχουν και παροιμίες αλλά και γνωμικά για τον Ιανουάριο:

Αρχιμηνιά, καλή χρονιά, με σύγκρυα και παγωνιά

Άσπρος Γενάρης, νηστικός ο μεροκαματιάρης (Αν χιονίσει τον Γενάρη, δεν θα υπάρχει δουλειά για τους ανθρώπους που εργάζονται έξω)

Γενάρη μήνα κλάδευε, φεγγάρι μην κοιτάζεις.

Κλάδεμα του Γενάρη κάθε μάτι και βλαστάρι

Γενάρη πίνουν το κρασί, τον Θεριστή το ξίδι (Τώρα ολοκληρώνεται η ζύμωση του κρασιού)

Δέκα μέρες του Γεναράκη, ίσον μικρό καλοκαιράκι

Του Γενάρη το φεγγάρι ήλιος της ημέρας μοιάζει

Το χιόνι του Γενάρη κοπριά, του Μάρτη φωτιά (Είναι καλό για τις σοδειές το χιόνι που θα πέσει τον Γενάρη, ενώ αν πέσει τον Μάρτη οι σοδειές καταστρέφονται)

Εκτός από τις μεγάλες δεσποτικές γιορτές της Περιτομής του Κυρίου (1 Ιανουαρίου) και των Θεοφανείων (6 Ιανουαρίου) η Εκκλησία μας τιμά και αγίους, κυρίως ιεράρχες και οσίους αλλά και τον Αϊ-Γιάννη τον Πρόδρομο, που βάπτισε τον Κύριό μας στον Ιορδάνη. Πολλοί Έλληνες έχουν το όνομά του – είναι το πιο διαδεδομένο όνομα στην Ελλάδα. Οι πιο γνωστοί από τους αγίους αυτούς και η ημέρα κατά την οποία τιμούμε τη μνήμη τους φαίνονται στην παραπάνω εικόνα.

Αφού έχεις μάθει αρκετά για τον Ιανουάριο, τον πρώτο μήνα του χρόνου, μπορείς να παίξεις φτιάχνοντας ένα παζλ.

http://www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/swfupload/swf/Ianoyarios.swf

Ο Θεός όμως μου έδωσε το χάρισμα να αγαπώ. Και αυτό δεν είναι δικό μου κατόρθωμα. Η αγάπη μου βγαίνει έτσι, φυσικά.

Γέροντας Γεώργιος Γρηγοριάτης (Καψάνης)

Two thousand and seventeen years ago, our Lord chose to renew his covenant with the world and to penetrate deep into the innermost essence of human nature. In this way, we can say that God incarnate sought to be born in the ‘cave’ of men, both symbolically and literally. Unfortunately, the cave of men was impure at the time. And unsurprisingly, access to where foreigners usually stay when they travel abroad, the local inn, was closed to Him upon His Nativity. Instead, the God-Man was born in a manger, the lowliest of caves in the world, a place meant for livestock.

Two thousand and seventeen years later, we may ask ourselves how the current state of ‘humanity’s cave’ has evolved? Because Christ desires not only to be born there, but to “dwell and walk there.” However, this place needs to be first distilled of impurities for Him to enter: “Blessed are the pure in heart…”.

Seven billion persons live in our world today. Of those, five billion are not Christian. Approximately two billion are Christians of various denominations. Theoretically at least, Christ was born and now lives and walks about in the souls of Christians. But how true is this claim? Let us examine how different categories of people live out their faith in the world today.

How pure is the cave – that is the hearts, the souls – of hierarchs, priests, deacons, sextons and others who have formally been entrusted to serve the Church?

Without a doubt, there are many truly worthy and virtuous servants of the Church. Yet, when hierarchs refuse to cooperate – as occurred on the occasion of the Holy and Great Council – thus ripping apart the seamless robe of Christ, can we say that they are acting with a clean heart? Can Christ, Who is perfectly pure by His very nature, live in such hearts and walk about in them? Similar questions can be raised with respect to the other servants of the Church.

Do the servants of the citizenry – Prime Ministers, Premiers, Ministers, Members of Parliament and Legislative Assemblies, Municipal Councillors, and all manner of civil servants (from most senior to most junior) – exemplify a ‘cave’ which is pure and untainted? Do they always act with a clean heart and good intentions? Do they serve the people, or do they proverbially suck their blood? Are they true Christians in every aspect of their lives, or merely Christians only according to their baptismal certificate? What an oxymoron to exclaim yourself a Christian through baptism, yet to embrace atheism in everything you do.

There are many other professional categories: scientists, professors, business people… Do they always cultivate a pure cave with which to receive the Lord? Do they exercise their various professions honourably, with love for Christ and fellow man?

We will refer to one more group. There are brash television personalities who have taken it upon themselves to serve the destitute, the sick, the needy, and do so by speaking seemingly on their behalf with tears in their eyes. Do these television hosts have a pure heart? Have they sufficiently prepared their cave to receive the Savior? What percentage of the funds they gather truly go to the destitute, and how much is spent on inflated salaries and other misappropriations?

In regards to the over two-thirds of the world population who have not met Christ, will they be judged with more leniency in the Final Judgment when compared to some Christians? “He who knows and does nothing will be punished much, while he who does not know and does not do will be punished less.”

Let us now turn our attention to you and me. Do you and I have a pure cave, an innermost dwelling suitable for the Lord to reside? Do we act with a clean heart and soul? Christ stands outside and knocks on the door of our hearts. He does not break in and enter. He waits patiently. The door to our heart will open when it is ready, when it has been properly distilled. Only then will Christ enter to live and walk there. Can we fathom, just for a moment, the joy and blessing of Christ being born and living and walking within our souls and hearts? And how great this joy will be after death, in eternity!

My beloved Christians, let us celebrate this Christmas with Christ solidly entrenched within the cave, firmly cemented within our hearts and souls. A Merry and Blessed Christmas to all, with Christ in our hearts and souls! With love. With faith. With health. With mercy.

With fatherly love and blessings in the Newborn Christ,

Metropolitan Archbishop Sotirios

Head of the Greek Orthodox Metropolis of Toronto (Canada)