Πάψε να ασχολείσαι με τις ξένες αμαρτίες. Ερεύνησε τον εαυτό σου και δες αν εσύ ζεις όπως θέλει ο Θεός. Γιατί πολλοί, σύμφωνα με τα λόγια του Κυρίου, «βλέπουν το σκουπιδάκι στο μάτι του αδελφού τους και δεν νιώθουν το δοκάρι που έχουν στο δικό τους μάτι». Μην κρίνεις, λοιπόν, εξωτερικά, προσπαθώντας να βρεις ψεγάδια στον αδελφό σου, σαν εκείνον τον αλαζόνα Φαρισαίο που δικαίωνε τον εαυτό του κι εξευτέλιζε τον τελώνη.

Γέροντας Κλεόπα Ηλίε

Με τα μέλη του Συλλόγου Συνδρόμου Down Ελλάδος συναντήθηκε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος. Η συνάντηση έγινε σήμερα, 20 Μαρτίου, στο Προεδρικό Μέγαρο.

Αφορμή ήταν ο εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Συνδρόμου Down που είναι την 21η Μαρτίου.

Πηγή φωτό: (EUROKINISSI/ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ)

Πηγή: thebest.gr

Την ανώτατη τιμητική διάκριση για λογαριασμό της Πολεμικής Αεροπορίας έλαβε ο σμηναγός Βασίλειος Καλογερίδης, συμμετέχοντας στο Νατοϊκό σχολείο του Tactical Leadership Programme (TLP), που διεξάγεται στην Αεροπορική Βάση Albacete της Ισπανίας.

Δείτε πιο πάνω στη video gallery του Newsbomb.gr, πλάνα από την άσκηση «Ηνίοχος 2018» στην οποία συμμετείχε και ο κορυφαίος Έλληνας πιλότος (πηγή βίντεο: ΕΡΤ)

Ο Καλογερίδης δόξασε τα ελληνικά φτερά, καθώς ονομάστηκε «Course Warrior» στην 1η Εκπαιδευτική Σειρά Αέρος για το 2018, μια θέση που θεωρείται ιδιαίτερα τιμητική, καθώς αποδίδεται σε ιπταμένους που θα επέλεγαν άλλα στελέχη των νατοϊκών δυνάμεων να πετάξουν μαζί τους σε πραγματικές πολεμικές επιχειρήσεις.

Σημειώνεται πως η ελληνική αποστολή συμμετείχε με τέσσερα αεροσκάφη F-16 BLK 52+ ADV τελευταίας γενιάς, τα οποία ανήκουν στην 335 Μοίρα «Τίγρης» της 116 Πτέρυγας Μάχης του Αράξου.

Για το σκοπό αυτό, μεταστάθμευσαν από την 116 ΠΜ τέσσερα από τα τελευταίας γενιάς αεροσκάφη της χώρας μας, F-16 BLK 52+ ADV.
Εξάλλου, η 335 Μοίρα «Τίγρης» απέσπασε εξαιρετικές κριτικές για την άρτια εκπαίδευσή της, την πτητική και τακτική αντίληψη και την αποτελεσματικότητά της, στο σύνολο των αποστολών που κλήθηκαν να εκτελέσουν.

Εξαιρετικές ήταν, ειδικότερα, οι επιδόσεις που σημείωσε και ο ιπτάμενος σχηματισμός «Βέλος», που πέτυχε τα υψηλότερα ποσοστά μεταξύ των υπολοίπων συμμετεχόντων, υπό την αρχηγία του Σμηναγού Γεώργιου Σκουργιά.

Στην άσκηση TLP συμμετείχαν οι εξής:

• 4 F-16 από την Ολλανδία,
• 4 Γαλλικά Mirage 2000D και 2 Rafale του Γαλλικού Ναυτικού,
• 2 Ιταλικά EF-2000 (Eurofighter)
• 4 Γερμανικά EF-2000 (Eurofighter)
• 4 Ισπανικά F-18

Επίσης, για την υποστήριξη των αποστολών συμμετείχαν 2 Γαλλικά Rafale, 2 Ισπανικά EF-2000 (Eurofighter) και 2 Ισπανικά F-18, ελικόπτερα από την Ισπανία και Ιταλία, Αεροσκάφος υποστήριξης ναυτικών επιχειρήσεων P-3, Αεροσκάφη Ηλεκτρονικού Πολέμου, ΝΑΤΟ AWACS και το Ιταλικό AWACS, τύπου Phoenix.

Πηγή: newsbomb.gr

Όπως μαθαίνουμε από την αρχαία ελληνική Γραμματεία, αλλά και από την φιλόπονη αρχαιολογική σκαπάνη, οι κάτοικοι των ελληνικών πόλεων στεφάνωναν τους νικητές των πεδίων των μαχών με κλαδιά ιερών δένδρων, όταν αυτοί επέστρεφαν θριαμβευτές από τον πόλεμο. Μαθαίνουμε ακόμη, πως με φύλλα και κλαδιά δάφνης στεφάνωναν και τους νεκρούς ήρωες, που είχαν δώσει το αίμα τους «υπέρ βωμών και εστιών».

Γνωρίζουμε επίσης, πως στους αρχαίους Έλληνες ήταν ευρύτατα διαδεδομένη η λατρεία των Ηρώων. Τούτο μαρτυρούν τόσο τα Ηρώα, τα μνημεία δηλαδή που έστηναν σε τόπους μαχών ή στους τάφους των ηρώων, όσο και οι επιτύμβιες επιγραφές ανδρείων πολεμιστών. Σε ορισμένες μάλιστα επιτάφιες στήλες, απαντώνται μαζί με τα επιγράμματα και ανάγλυφα σχέδια στεφάνων ελιάς ή δάφνης.

Το παλαιότατο αυτό έθιμο είχε τις ρίζες του στους Ολυμπιακούς αγώνες της αρχαίας Ελλάδας, όπου οι νικητές των αθλημάτων -όπως είναι γνωστό σε όλους μας- ελάμβαναν ως πρώτο βραβείο ένα στεφάνι αγριελιάς, τον κότινο. Σε άλλους αγώνες της αρχαίας εποχής, ο πρωταθλητής στεφόταν με κλώνους δάφνης. Στα Παναθήναια, την μεγάλη γιορτή της Αττικής, η αγριελιά που στεφάνωνε την κεφαλή τού νικητή συνοδευόταν σε ορισμένες περιπτώσεις και από στεφάνι με χρυσά φύλλα δάφνης. Η ελιά λοιπόν και η δάφνη, δένδρα που ευδοκιμούν στην ελληνική χλωρίδα, καθιερώθηκαν από νωρίς στη συνείδηση των αρχαίων προγόνων μας, ως ύψιστα βραβεία τιμητικής διάκρισης των αθλητών.

Το στεφάνωμα των αθλητών ήταν γνωστό και στον Απόστολο Παύλο, που μας εφιστά την προσοχή, γράφοντας στην προς Τιμόθεον επιστολή του: «όταν κάποιος μετέχει σε αθλητικούς αγώνες, δεν παίρνει το στεφάνι της νίκης, αν δεν αγωνιστεί σύμφωνα με τους κανόνες». Το γνωρίζουμε οι χριστιανοί και αγωνιζόμαστε σ΄ ολόκληρη ζωή μας, για το στεφάνι της νίκης. Ένα στεφάνι, πού δεν είναι βέβαια από δάφνη ή από μυρτιά ή από αγριελιά, αλλά από τη χάρη του Θεού. Ας θυμηθούμε ακόμη, πως στο μυστήριο του Γάμου, ψάλλουμε ευχόμενοι προς τους νεονύμφους: «Κύριε ο Θεός ημών, δόξη και τιμή στεφάνωσον αυτούς».

Αλλά και οι Άγιοι Μάρτυρες και οι Όσιοι και όλοι οι χριστιανοί που αγάπησαν πολύ το Θεό και αξιώθηκαν τελικά της μετοχής τους στη θέα του Θεού, δοξολογούνται καθημερινά στις ιερές Ακολουθίες, ως «λαβόντες παρά του αθλοθέτου Χριστού, τον αμαράντινον της δόξης στέφανον».

Τέτοιο στεφάνι αθανασίας, έλαβαν και οι εκατοντάδες Νεομάρτυρες, οι άγιοι της Εκκλησίας μας πού φονεύθηκαν έπειτα από την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453, επειδή δεν αλλαξοπίστησαν. Επειδή χωρίς να δειλιάσουν ομολόγησαν με θάρρος την πίστη τους στο Χριστό, οι αλλόθρησκοι δυνάστες τους έσφαξαν, τους αποκεφάλισαν, τους έπνιξαν, τους έκαψαν, αφού προηγουμένως πολλούς απ΄ αυτούς είχαν υποβάλλει σε φρικτά βασανιστήρια.

Ας θυμηθούμε, ενδεικτικά, τον άγιο Αγγελή στην Κωνσταντινούπολη, τον άγιο Κωνσταντίνο τον Υδραίο, τον άγιο Σεραφείμ επίσκοπο Φαναρίου, την αγία Κυράννα από το Λαγκαδά, τους τέσσερις αγίους από το Ρέθυμνο, τον ισαπόστολο άγιο Κοσμά τον Αιτωλό, τους αγίους Δημήτριο και Παύλο από την Τρίπολη, την αγία Φιλοθέη την Αθηναία, τους αγίους Ιωάννη και Γεώργιο από τα Γιάννενα, τον άγιο Θεόφιλο από τη Ζάκυνθο, την αγία Χρυσή από την Αλμωπία, τούς πέντε αγίους από τη Σαμοθράκη, τον άγιο Χρήστο από την Πρέβεζα, τον άγιο Μιχαήλ τον κηπουρό από την Αθήνα.

Οι Νεομάρτυρες, υπήρξαν σε όλη την περίοδο της Τουρκοκρατίας, τα ολοζώντανα παραδείγματα αντρειοσύνης, για τους σκλαβωμένους Έλληνες, στηρίζοντας και αναπτερώνοντας τις ελπίδες τους. Ήταν η περίτρανη απόδειξη πως, όσο δυνατός και αδυσώπητος κι αν ήταν ο κατακτητής, δεν μπορούσε με κανέναν τρόπο ή τρόμο, να υποδουλώσει τις ψυχές των Ορθοδόξων Ρωμιών. Όλους αυτούς τους ανυπότακτους χριστιανούς, η Εκκλησία μας τιμά κάθε χρόνο, την ημέρα πού παρέδωσαν την αγιασμένη ψυχή τους στον Κύριο της ζωής και του θανάτου.

Αλλά η Εκκλησία μας, θυμάται και μνημονεύει επίσης και όλους όσους έδωσαν τη ζωή τους «για του Χριστού την πίστη την Αγία και της Πατρίδος την ελευθερία», τελώντας θείες Λειτουργίες και ψάλλοντας επιμνημόσυνες δεήσεις. Στους τέσσερις αιώνες της δουλείας, δεκάδες εξεγέρσεις εκδηλώθηκαν στη σκλαβωμένη Ελλάδα, και τα χώματα της πατρίδος μας, ξανά και ξανά, ποτίστηκαν από το αγιασμένο αίμα των προγόνων μας. Οι Ορθόδοξοι Έλληνες, σαν ένα σώμα (αφού συναποτελούμε ως μέλη διαφορετικά, το ενιαίο Σώμα του Χριστού), ανέκαθεν τιμούμε τους ήρωες, που έδωσαν το αίμα τους για την δική μας ελευθερία.

Ιδιαιτέρως ανήμερα του Ευαγγελισμού, ημέρα της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας, μνημονεύουμε «πάντων των υπέρ της πίστεως και πατρίδος αγωνισαμένων και ευκλεώς πεσόντων» και θυμόμαστε ξεχωριστά Γεωργίου (του Καραϊσκάκη), Ανδρέου (του Μιαούλη), Κωνσταντίνου (του Κανάρη), Λασκαρίνας (της Μπουμπουλίνας), Θεοδώρου (του Κολοκοτρώνη) και τόσων άλλων ηρώων.

Κάνουμε ακριβώς αυτό, το οποίο έκανε και ο Γέρος του Μοριά στα χρόνια ακόμη της Επανάστασης, όταν ευρισκόμενος στη Ζάκυνθο παρέστη σ ένα μνημόσυνο για τους σκοτωμένους Κλέφτες. Εκεί, ήταν παρόντες ο κόντε Διονύσιος Ρώμας, Ρώσοι αξιωματικοί με τις επίσημες στολές τους και απλές – μαυροφορεμένες γυναίκες. Σε κείνο το μνημόσυνο οι μεν γυναίκες κατέθεσαν δάφνινο στεφάνι και γονάτισαν προσευχόμενες μπροστά στα κόλλυβα, ο δε γενναίος Κολοκοτρώνης όταν έψαλλαν το «αιωνία των μαρτύρων η μνήμη» μη μπορώντας να συγκρατηθεί, τσάκισε και ξέσπασε σε λυγμούς.

Θείες Λειτουργίες, ιερά Μνημόσυνα, δάφνινα Στεφάνια. Αυτά προσφέρονται ως ελάχιστη ένδειξη ευγνωμοσύνης και τιμής, προς τους ένδοξους ήρωές μας. Αιώνες τώρα. Σε μνημεία ομαδικά, σε τάφους μεμονωμένους, σε Ναούς και σε Ηρώα.

Αυτά τα δώρα, ως αντίδωρα, αντιπροσφέρουμε και κατά την Εθνική εορτή της Ελλάδος, στους αθάνατους ήρωες του ΄21, αποτίοντας φόρο τιμής στην ιερή μνήμη τους. Δίχως εκπτώσεις, δίχως μικροψυχίες, δίχως περικοπές, δίχως υποκατάστατα. Με ψυχή και ελευθερία. Ανυπόκριτα και αληθινά. Με ρίγη συγκινήσεως και άδολη υπερηφάνεια. Ως Έλληνες, ως Ορθόδοξοι, ως απόγονοι Ηρώων και μαρτύρων. Με αισθήματα ευθύνης απέναντι στην Ιστορία του Γένους μας, και την Παράδοση των Πατέρων μας.

Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό στοιχείο των Εθνικών Εορτών της πατρίδος μας, είναι τα δάφνινα στεφάνια. Λίγα μόνο φύλλα, από το ιερό κατά την ελληνική μυθολογία φυτό, που στην Ορθοδοξία συμβολίζει τη νίκη κατά του θανάτου. Στην ελληνική επαρχία, κυρίως, βλέπουμε τα παιδιά των Σχολείων να κόβουν, να μαζεύουν, να πλέκουν και να στολίζουν δάφνινα στεφάνια, για να τα καταθέσουν με υπερηφάνεια στο Ηρώο κάποιας πλατείας, στον Ανδριάντα ενός ήρωα ή στο ταπεινό μνήμα ενός ένδοξου αγωνιστή.

Ξενίζει ωστόσο και υποκινεί περίεργες σκέψεις, η πρακτική που τελευταία εμφανίστηκε και προτείνεται προοδευτικά, της «αντί στεφάνου» καταθέσεως χρηματικών ποσών σε ευαγή ιδρύματα, σε άσυλα, σε ξενώνες, σε κάθε μορφής κοινωνικές δράσεις. Εκείνη την ιερή ώρα της τιμής των ηρώων, νιώθεις να αιωρείται μια αμήχανη αλληλουχία συναισθημάτων, πέρα από την μακραίωνη παράδοση και μακριά από την ελληνική ψυχή. Και ακολουθεί έντονος προβληματισμός για τα αίτια αυτής της πρωτοβουλίας, για τον απώτερο στόχο αυτής της κίνησης, αφού χώρος, χρόνος, τρόπος ενασκήσεως δραστηριοτήτων συμπάθειας προς τους αναγκεμένους συμπολίτες μας, υπάρχει σε αφθονία λίγο μακρύτερα από τα Ηρώα των γενναίων.

Θεωρητικά πάντως, οι Φορείς που καλούνται να παραστούν στις καταθέσεις στεφάνων, διατείνονται ότι γνωρίζουν τα όρια εφαρμογής και δράσης της υπάρχουσας κοινωνικής ευαισθησίας, που αναλώνεται στην οφειλόμενη έμπονη και έμπρακτη καθημερινή αλληλεγγύη, ώστε να τα διαχωρίσουν από την απότιση φόρου τιμής, που αποδίδεται με συγκεκριμένο τρόπο και τάξη, στους νεκρούς αλλά αθάνατους ήρωές μας και που αναλογεί στο ήθος και στο πνεύμα της εθνικής επετείου.

Με την βοήθεια της Υπερμάχου Στρατηγού μας ευελπιστούμε, πως τηρώντας τις ιερές παρακαταθήκες που παραλάβαμε, θα κατορθώσουμε να χειριστούμε με υπευθυνότητα και αξιοπρέπεια την βαριά κληρονομιά που μας παρέδωσαν οι πρόγονοί μας, την ανεκτίμητη και πληρωμένη με αίμα ηρώων, πολύτιμη και πολυτίμητη Ελευθερία.

Μέχρι πρότινος, το YouTube έδινε τη δυνατότητα στους δημιουργούς περιεχομένου να πραγματοποιούν live streams με ευκολία από τις φορητές συσκευές τους, αλλά δεν ίσχυε το ίδιο και στην περίπτωση που ήθελαν να χρησιμοποιήσουν τους υπολογιστές τους. Αυτό αλλάζει από σήμερα, καθώς η υπηρεσία ανακοίνωσε το άνοιγμα του live streaming μέσω desktop για όλους.

“Από σήμερα διευκολύνουμε τους δημιουργούς στην πραγματοποίηση ζωντανής μετάδοσης (live streaming) και την αλληλεπίδραση με το κοινό τους από υπολογιστή και smartphone. Αρχικά, απαιτείτο μια συγκεκριμένη διαδικασία για κάτι τέτοιο, αλλά τώρα μπορείτε να τα καταφέρετε με δύο clicks”

Η λειτουργία live streaming από υπολογιστή desktop δοκιμάζεται εδώ και λίγο καιρό με ορισμένους δημιουργούς. Πλέον, μπορείτε να αρχίσετε ζωντανές μεταδόσεις από το κανάλι σας πηγαίνοντας στην επάνω δεξιά γωνία στο εικονίδιο της κάμερας. Πατήστε και θα σας εμφανιστεί η επιλογή “Go Live”. Το μόνο που χρειάζεστε είναι μια webcam, ένα μικρόφωνο και να χρησιμοποιείτε τον Chrome browser.

Πολύ σύντομα θα υποστηρίζονται και άλλοι web browsers, ενώ μέσα στους επόμενους μήνες θα δοθεί η δυνατότητα live streaming απευθείας από την εφαρμογή της κάμερας σε επιλεγμένα smartphones των Asus, LG, Motorola (Lenovo), Nokia και Samsung.

Πηγή: techgear.gr

Η προφητεία είναι η μαρτυρία ότι τα πάντα κυβερνά η Θεία Πρόνοια. Αυτή μας αφυπνίζει να κρατούμε την πίστη και την ομολογία μας σωστά.

Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός 

Αρχικά, σε 11 αρχαιολογικούς χώρους και Μουσεία

Προ των πυλών βρίσκεται το ηλεκτρονικό εισιτήριο που θα εφαρμοστεί αρχικά σε 11 αρχαιολογικούς χώρους και Μουσεία, με το Ολυμπιείο να κάνει την αρχή τον Μάιο και από 1η Ιουνίου να ακολουθούν οι υπόλοιποι χώροι – Ακρόπολη και κλιτύες, Αρχαία Αγορά, Ρωμαϊκή Αγορά, Βιβλιοθήκη Αδριανού, Κεραμεικός, Λύκειο Αριστοτέλους, Κνωσός, Αρχαιολογικός Χώρος και Μουσείο Αρχαίας Μεσσήνης, Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου.

«Τα χρονοδιαγράμματα που δόθηκαν από την ανάδοχο εταιρεία μετά την υπογραφή της σύμβασης την 1η Φεβρουαρίου είναι πολύ συγκεκριμένα. Η μελέτη εφαρμογής ήταν για ένα μήνα και παραδόθηκε σε έναν μήνα από τον ανάδοχο, ενώ τώρα είμαστε στο τρίμηνο της υλοποίησης που τελειώνει την 1η Μαΐου. Μετά υπάρχει ένας μήνας για πιλοτική λειτουργία κι έχουμε σκεφτεί να γίνει στο Ολυμπιείο γιατί έχει καλύτερες υποδομές και είναι πιο ελέγξιμος, ενώ τον Ιούνιο ξεκινά η παραγωγική λειτουργία σε όλους τους αρχαιολογικούς χώρους που έχουν προβλεφθεί. Δεν έχουμε χάσει μέρα μέχρι στιγμής. Ευχόμαστε να πάνε όλα σύμφωνα με το πρόγραμμα», ανέφερε προς τα μέλη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ) η πρόεδρος του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων (ΤΑΠΑ), Αθηνά Χατζηπέτρου, κατά τη συζήτηση του θέματος.

Τα μέλη του ΚΑΣ έδωσαν ομόφωνα το «πράσινο φως» στην παραπάνω χωροθέτηση, αφού άκουσαν την εισήγηση της αρμόδιας Διεύθυνσης Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων (ΔΙΠΚΑ), τους όρους που διαμορφώθηκαν μεταξύ ΔΙΠΚΑ και Εφορείας Αρχαιοτήτων Πόλης Αθηνών, καθώς και τις διευκρινίσεις της κας Χατζηπέτρου, των εκπροσώπων της αναδόχου εταιρείας (COSMOTE) και των υπολοίπων παρισταμένων στις ερωτήσεις που τους απηύθυναν. Όπως για παράδειγμα, αν είναι απαραίτητη η τοποθέτηση στεγάστρου πάνω από τα μηχανήματα (που μένει να διερευνηθεί), τι γίνεται σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης (θα υπάρχει κομβίο που θα χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις πυρκαγιάς, σεισμού κ.λπ., απελευθερώνοντας τα «πτερύγια» των τουρνικέ), γιατί είναι απαραίτητη η τοποθέτηση κιγκλιδωμάτων μεταξύ τουρνικέ και περιφράξεων αρχαιολογικών χώρων (για να αποφευχθεί η παράπλευρη διέλευση), γιατί δεν αξιοποιούνται τα παλιά ακυρωτικά μηχανήματα (διότι μπορεί να προκύπτουν προβλήματα ασυμβατότητας) και πολλά ακόμα.

Επιπλέον, στη συνεδρίαση τονίστηκε ότι θα υπάρχει δυνατότητα έκδοσης εισιτηρίων από το Ίντερνετ, «κάτι που θα αλλάξει πάρα πολύ τις ροές στα ταμεία», οι έχοντες ελευθέρας για επαγγελματικούς λόγους, π.χ. αρχαιολόγοι, θα πιστοποιούνται στο ΤΑΠΑ και θα εκδίδουν το εισιτήριό τους δωρεάν, ενώ οι πολίτες που δικαιούνται εκπτωτικής εισόδου θα μπορούν να εκδίδουν το εισιτήριό τους μόνο στα ταμεία. Επίσης, με τη συλλογή πολύτιμων πληροφοριών που θα παρέχει το σύστημα, θα μπορούν να συνάγονται συμπεράσματα για την επισκεψιμότητα αρχαιολογικών χώρων και Μουσείων, για τις «κόκκινες ζώνες» μέσα στην ημέρα, ώστε να αποφεύγονται οι ουρές στα ταμεία και πολλά ακόμη.

Σημειώνεται ότι τουρνικέ θα τοποθετηθούν στην Ακρόπολη, στο Ολυμπιείο, στην Κνωσό και στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, ενώ στους υπόλοιπους χώρους τα ακυρωτικά μηχανήματα θα είναι φορητά. Δωρητές του παραπάνω έργου (χρηματοδότηση σε προϊόν ύψους 1,2 εκατ. ευρώ) είναι το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και η Εθνική Τράπεζα Ελλάδος.

naftemporiki.gr

Οι ασθένειες είναι η εγερτήρια σάλπιγγα της ψυχής…, και την ωθούν να την θέσουν εντός του ορθού βίου.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης  

When we see the sinfulness of others, we should look into our own heart and ask ourselves: ‘Am I without sin? Isn’t there the same passion inside me as I see in my brother or sister?’. If we follow the movements of our heart carefully, then we’ll recognize our own sinfulness and unworthiness and we won’t pay attention to what others are doing, nor will we condemn them for it.

Εχω διαβάσει αρκετά πράγματα για την πορεία της ψυχής μετά τον χωρισμό της από το σώμα ,(ένα θέμα που πρέπει να προβληματίσει όλους )και κοινή διαπίστωση είναι η ομοιότης και η σειρά που αφηγούνται φωτισμένοι κυρίως Πατέρες της εκκλησίας αλλά και επίσης φωτισμένοι μοναχοί αναζητητές για τί μέλλει γεννέσθαι για την κάθε μια ψυχή που στο πλήρωμα του χρόνου αποχωρίζεται από το σώμα.Σημειωτέον δε εχει αξία και πορίσματα κυρίως γιατρών πιστών και άπιστων που τους έχουν διηγηθεί ασθενείς τους μεταθανάτια εμπειρία ,αφού δια λίγο χρόνο ήταν νεκροί και ύστερα επανήλθαν..Πολλές μαρτυρίες συμπίπτουν ταυτόσημες με αυτές της εκκλησίας αλλα το σίγουρο είναι ότι όλες μιλούν για τις δυο καταστάσεις-τόπους δλδ παράδεισο–κόλαση πού βίωσαν…

Οι πρώτες δύο ημέρες μετά το θάνατο
Για διάστημα δύο ημερών η ψυχή απολαύει σχετικής ελευθερίας και έχει δυνατότητα να επισκεφθεί τόπους που της ήταν προσφιλείς στο παρελθόν, αλλά την Τρίτη ημέρα μετακινείται σε άλλες σφαίρες.
Εδώ ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης απλώς επαναλαμβάνει τη διδασκαλία που η Εκκλησία ήδη γνωρίζει από τον 4ο αιώνα, όταν ο άγγελος που συνόδευσε τον Αγ. Μακάριο Αλεξανδρείας στην έρημο, του είπε, θέλοντας να ερμηνεύσει την επιμνημόσυνη δέηση της Εκκλησίας για τους νεκρούς την Τρίτη ημέρα μετά θάνατο: «Όταν γίνεται η προσφορά της αναίμακτης θυσίας (μνημόσυνο στη θεία λειτουργία) στην Εκκλησία την τρίτη ημέρα, η ψυχή του κεκοιμημένου δέχεται από τον φύλακα άγγελο της ανακούφιση για τη λύπη που αισθάνεται λόγω του χωρισμού της από το σώμα…  Στο διάστημα των δύο πρώτων ημερών επιτρέπεται στην ψυχή να περιπλανηθεί στον κόσμο, οπουδήποτε εκείνη επιθυμεί, με τη συντροφιά των αγγέλων που τη συνοδεύουν. Ως εκ τούτου η ψυχή, επειδή αγαπά το σώμα, μερικές φορές περιφέρεται στο οίκημα στο οποίο το σώμα της είχε σαβανωθεί, περνώντας έτσι δύο ημέρες όπως ένα πουλί που γυρεύει τη φωλιά του. Αλλά η ενάρετη ψυχή πλανιέται σε εκείνα τα μέρη στα οποία συνήθιζε να πράττει αγαθά έργα.

Την τρίτη ημέρα
Εκείνος ο Οποίος ανέστη ο Ίδιος την τρίτη ημέρα από τους νεκρούς καλεί την ψυχή του Χριστιανού να μιμηθεί τη δική Του ανάσταση, να ανέλθει στους Ουρανούς όπου θα λατρεύει το Θεό όλων.» Στην Ορθόδοξη νεκρώσιμη ακολουθία, ο Αγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός περιγράφει παραστατικά την κατάσταση της ψυχής η οποία, έχοντας μεν αφήσει το σώμα αλλά παραμένοντας στη γη, είναι ανίκανη να επικοινωνήσει με τους αγαπημένους της τους οποίους βλέπει: «Οίμοι, οίον αγώνα έχει η ψυχή χωριζόμενη εκ του σώματος! Οίμοι, πόσα δακρύει τότε, και ουχ υπάρχει ο ελεών αυτήν! Προς τους αγγέλους τα όμματα ρέπουσα, άπρακτα καθικετεύει προς τους ανθρώπους τας χείρας εκτείνουσα, ουκ έχει τον βοηθούντα. Διό, αγαπητοί μου αδελφοί, εννοήσαντες ημών το βραχύ της ζωής, τω μεταστάντι την ανάπαυσιν, παρά Χριστού αιτησώμεθα, και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος». Σε γράμμα του προς τον αδελφό μιας αποθνήσκουσας γυναίκας, ο Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος γράφει: «Η αδελφή σου δεν θα πεθάνει. Το σώμα του ανθρώπου πεθαίνει, αλλά η προσωπικότητά του συνεχίζει να ζει. Απλώς μεταφέρεται σε μια άλλη τάξη ζωής…

Δεν είναι εκείνη που θα βάλουν στον τάφο. Εκείνη βρίσκεται σε έναν άλλο τόπο όπου θα είναι θα είναι ακριβώς το ίδιο ζωντανή όσο και τώρα. Τις πρώτες ώρες και ημέρες θα βρίσκεται γύρω σου. Μόνο που δεν θα λέει τίποτα και εσύ δεν θα μπορείς να την δεις. Θα είναι όμως ακριβώς εδώ. Να το έχεις αυτό στο νου σου. Εμείς που μένουμε πίσω θρηνούμε για τους κεκοιμημένους, όμως για εκείνους τα πράγματα είναι αμέσως πιο εύκολα. Είναι πιο ευτυχισμένοι στη νέα κατάσταση. Όσοι έχουν πεθάνει και κατόπιν επαναφέρθηκαν στο σώμα διαπίστωσαν ότι το σώμα ήταν μια πολύ στενάχωρη κατοικία. Και η αδελφή σου θα αισθάνεται έτσι. Είναι πολύ καλύτερα εκεί, και εμείς νοιώθουμε οδύνη σαν να της έχει συμβεί κάτι απίστευτα κακό! Θα μας κοιτάζει και σίγουρα θα μένει κατάπληκτη με την αντίδρασή μας». Θα πρέπει να έχουμε υπόψη ότι η ανωτέρω περιγραφή των πρώτων δύο ημερών του θανάτου αποτελεί γενικό κανόνα, ο οποίος κατά κανένα τρόπο δεν ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις.

Πράγματι τα περισσότερα παραδείγματα από την Ορθόδοξη γραμματεία, δεν συνάδουν με αυτόν τον κανόνα, και ο λόγος είναι φανερός: οι άγιοι, μην έχοντας καμιά απολύτως προσκόλληση στα εγκόσμια και ζώντας σε διαρκή προσδοκία της αναχώρησής τους για την άλλη ζωή, δεν ελκύονται καν από τους τόπους όπου έπρατταν τα αγαθά τους έργα αλλά ξεκινούν αμέσως την άνοδο τους στους Ουρανούς.

Άλλοι, ξεκινούν την άνοδο τους πριν το τέλος των δύο ημερών για κάποιον ειδικό λόγο που μόνον η Θεία Πρόνοια γνωρίζει. Από την άλλη οι σύγχρονες «μεταθανάτιες» εμπειρίες, ατελείς καθώς είναι, ανήκουν όλες στον εξής κανόνα: η «εξωσωματική» κατάσταση αποτελεί μόνο το ξεκίνημα της αρχικής περιόδου ασώματης «περιπλάνησης» της ψυχής στους τόπους των επιγείων δεσμών της. Όμως κανείς από αυτούς τους ανθρώπους δεν έχει παραμείνει νεκρός για αρκετό χρονικό διάστημα, έστω μέχρι να συναντήσει τους αγγέλους που πρόκειται να τον συνοδεύσουν.

Μερικοί επικριτές της Ορθόδοξης διδασκαλίας για την μετά θάνατον ζωή, θεωρούν ότι τέτοιες αποκλίσεις από το γενικό κανόνα για την μεταθανάτια εμπειρία αποδεικνύουν την ύπαρξη «αντιφάσεων» στην Ορθόδοξη διδασκαλία. Αυτοί οι επικριτές όμως είναι απλώς και μόνο προσκολλημένοι στις «κατά γράμμα» ερμηνείες. Η περιγραφή των πρώτων δύο ημερών, καθώς και των επομένων, σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί κάποια μορφή δόγματος.

Είναι απλώς ένα «μοντέλο», το οποίο μάλιστα εκφράζει την πιο συνηθισμένη χρονική σειρά των εμπειριών της ψυχής μετά τον θάνατο.
Οι πολλές περιπτώσεις, τόσο στην Ορθόδοξη γραμματεία όσο και στις αναφορές σύγχρονων σχετικών εμπειριών, όπου οι νεκροί έχουν στιγμιαία εμφανιστεί στους ζωντανούς μέσα στην πρώτη ή τις δύο πρώτες ημέρες μετά το θάνατο, μερικές φορές σε όνειρα, είναι παραδείγματα που επαληθεύουν το ότι όντος η ψυχή συνήθως παραμένει κοντά στη γη για κάποια σύντομη χρονική περίοδο.

Κατά την τρίτη ημέρα, και συχνά πιο πριν, η περίοδος αυτή φθάνει στο τέλος της. Τα τελώνια Την ώρα αυτή (την τρίτη ημέρα), η ψυχή διέρχεται από λεγεώνες πονηρών πνευμάτων που παρεμποδίζουν την πορεία της και την κατηγορούν για διάφορες αμαρτίες, στις οποίες αυτά τα ίδια την είχαν παρασύρει. Σύμφωνα με διάφορες θεϊκές αποκαλύψεις υπάρχουν είκοσι τέτοια εμπόδια, τα επονομαζόμενα «τελώνια», σε καθένα από τα οποία περνά από δοκιμασία κάθε μορφή αμαρτίας. Η ψυχή αφού περάσει από ένα τελώνιο, συναντά το επόμενο, και μόνον αφού έχει διέλθει επιτυχώς από όλα τα τελώνια μπορεί αν συνεχίσει την πορεία της χωρίς να απορριφθεί βιαίως στη γέεννα. Το πόσο φοβεροί είναι αυτοί οι δαίμονες και τα τελώνια τους φένεται στο γεγονός ότι η ίδια η Παναγία, όταν πληροφορήθηκε από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ τον επικείμενο θάνατο Της, ικέτευσε τον Υιό Της να διασώσει την ψυχή Της από αυτούς τους δαίμονες και απαντώντας στην προσευχή Της, ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός εμφανίστηκε από τους Ουρανούς για να παραλάβει την ψυχή της Πάναγνου Μητρός Του και να την οδηγήσει στους Ουρανούς.

Φοβερή είναι πράγματι, η τρίτη ημέρα για την ψυχή του απελθόντος, και για το λόγο αυτό η ψυχή έχει ιδιαίτερη ανάγκη τότε από προσευχές για την σωτηρία της. Σύντομα, μετά τον θάνατο, η ψυχή πράγματι βιώνει μια κρίση, τη Μερική Κρίση, ως τελική συγκεφαλαίωση του «αοράτου πολέμου» που έχει διεξαγάγει ή που απέτυχε να διεξαγάγει, στην επίγεια ζωή κατά τω πεπτωκότων πνευμάτων. Συνεχίζοντας την επιστολή του προς τον αδελφό της αποθνήσκουσας γυναίκας, ο Όσιος Θεοφάνης ο έγκλειστος γράφει: «Λίγο μετά το θάνατο, η ψυχή αρχίζει έναν αγώνα για να καταφέρει να διέλθει από τα τελώνια. Στον αγώνα της η αδελφή σου χρειάζεται βοήθεια! Θα πρέπει να στρέψεις όλη σου την προσοχή και όλη σου την αγάπη γι’ αυτήν στο πως θα την βοηθήσεις.

Πιστεύω πως η μεγαλύτερη έμπρακτη απόδειξη της αγάπης σου θα είναι να αφήσεις την φροντίδα του νεκρού της σώματος στους άλλους, να αποχωρήσεις και, μένοντας μόνος σου οπουδήποτε μπορείς, να βυθιστείς σε προσευχή για την ψυχή της, για τη νέα κατάσταση στην οποία βρίσκεται και για τις καινούριες, απροσδόκητες ανάγκες της. Συνέχισε την ακατάπαυστη ικεσία σου στον Θεό για έξι εβδομάδες και περισσότερο. Όταν πέθανε η Οσία Θεοδώρα, το σακούλι από το οποίο πήραν χρυσό οι άγγελοι για να τη γλιτώσουν από τα τελώνια ήταν οι προσευχές του πνευματικού της πατέρα. Έτσι θα γίνει και με τις δικές σου προσευχές.

Μην παραλείψεις να κάνεις όσα σου είπα. Αυτό είναι η πραγματική αγάπη.» Το «σακούλι» από το οποίο πήραν «χρυσό» οι άγγελοι και «εξόφλησαν τα χρέη» της Οσίας Θεοδώρας στα τελώνια έχει συχνά παρανοηθεί από κάποιους επικριτές της Ορθόδοξης διδασκαλίας. Μερικές φορές συγκρίνεται με τη λατινική έννοια του «πλεονάσματος χάριτος» των αγίων. Στην περίπτωση αυτή, τέτοιοι επικριτές ερμηνεύουν κατά γράμμα τα Ορθόδοξα κείμενα. Σε τίποτε άλλο δεν αναφέρεται το παραπάνω απόσπασμα παρά στις προσευχές της Εκκλησίας για τους αναπαυθέντες και ειδικότερα στις προσευχές ενός αγίου ανθρώπου και πνευματικού πατέρα. Είναι σχεδόν περιττό να πούμε ότι όλες αυτές οι περιγραφές έχουν μεταφυσική έννοια. Η Ορθόδοξη Εκκλησία θεωρεί τη διδασκαλία περί τελωνίων τόσο σημαντική, ώστε έχει συμπεριλάβει σχετικές αναφορές σε πολλές από τις ακολουθίες της, μερικές εκ των οποίων αναφέρονται στο κεφάλαιο περί τελωνίων. Ειδικότερα, η Εκκλησία θεωρεί ιδιαιτέρως απαραίτητο να συνοδεύει με αυτήν τη διδασκαλία κάθε τέκνο της που αποθνήσκει.

Στον «Κανόνα για την Αναχώρηση της Ψυχής», που διαβάζεται από τον ιερέα στο νεκρικό κρεβάτι κάθε πιστού, υπάρχουν τα παρακάτω τροπάρια: «Καθώς φεύγω από τη γη, αξίωσέ με να διέλθω ανεμπόδιστα από τον άρχοντα του αέρα, το διώκτη και βασανιστή, εκείνον που ως άδικος ανακριτής στέκεται πάνω στους φοβερούς δρόμους». (4η Ωδή) «Ω Πανένδοξε Θεοτόκε, οδήγησέ με εις τους Ουρανούς, στα ιερά και πολύτιμα χέρια των αγίων αγγέλων ώστε, προστατευμένος μέσα στα φτερά τους, να μην αντικρύσω τη ρυπαρή, αποκρουστική και σκοτεινή μορφή των δαιμόνων». (6η Ωδή) «Ω Αγία Θεοτόκε, Εσύ η Οποία γέννησες τον Παντοδύναμο Κύριο, απομάκρυνε από εμένα τον άρχοντα των φοβερών τελωνίων, τον κυβερνήτη του κόσμου, όταν φθάσει η στιγμή του θανάτου μου, ώστε να Σε δοξολογώ αιωνίως». (8η Ωδή) Κατ’ αυτόν τον τρόπο, τα λόγια της Εκκλησίας προετοιμάζουν τον αποθνήσκοντα Ορθόδοξο Χριστιανό για τις δοκιμασίες που θα συναντήσει μπροστά του.

Οι σαράντα ημέρες Κατόπιν, έχοντας επιτυχώς διέλθει από τα τελώνια και υποκλιθεί βαθιά ενώπιον του Θεού, η ψυχή για διάστημα τριάντα επτά επιπλέον ημερών επισκέπτεται τις ουράνιες κατοικίες και τις αβύσσους της κολάσεως, μη γνωρίζοντας ακόμα που θα παραμείνει, και μόνον την τεσσαρακοστή ημέρα καθορίζεται η θέση στην οποία θα βρίσκεται μέχρι την ανάσταση των νεκρών. Σίγουρα δεν είναι παράξενο ότι η ψυχή, έχοντας διέλθει από τα τελώνια και παύσει μια για πάντα κάθε σχέση με τα επίγεια, εισάγεται στον αληθινά άλλο κόσμο, σε ένα τμήμα του οποίου θα παραμείνει αιωνίως. Σύμφωνα με την αποκάλυψη του Αγγέλου στον Αγ. Μακάριο Αλεξανδρείας, η ειδική επιμνημόσυνη δέηση υπέρ των απελθόντων την ένατη ημέρα μετά τον θάνατο (πέραν του γενικού συμβολισμού των εννέα αγγελικών ταγμάτων) πραγματοποιείται επειδή μέχρι τότε παρουσιάζονται στην ψυχή τα θαυμάσια του Παραδείσου, και μόνον κατόπιν αυτού, για το υπόλοιπο των σαράντα ημερών, της παρουσιάζονται τα μαρτύρια και τα φρικτά της κολάσεως, πριν τοποθετηθεί την τεσσαρακοστή ημέρα στη θέση στην οποία θα αναμένει την ανάσταση των νεκρών και την Τελική Κρίση. Θα πρέπει και πάλι να τονίσουμε ότι οι αναφερόμενοι αριθμοί αποτελούν γενικό κανόνα ή «μοντέλο» της μεταθανάτιας πραγματικότητας, και αναμφισβήτητα δεν ολοκληρώνουν όλες οι ψυχές των απελθόντων την πορεία τους ακριβώς σύμφωνα με τον «κανόνα».

Γνωρίζουμε σαφώς ότι η Οσία Θεοδώρα, στην πραγματικότητα, ολοκλήρωσε το «γύρο της κολάσεως» ακριβώς την τεσσαρακοστή ημέρα, σύμφωνα με τη γήινη μέτρηση του χρόνου. Η κατάσταση των ψυχών μέχρι την Τελική Κρίση Μερικές ψυχές βρίσκονται (μετά τις σαράντα ημέρες) σε μια κατάσταση πρόγευσης της αιώνιας αγαλλίασης και μακαριότητας, ενώ άλλες σε μια κατάσταση τρόμου εξαιτίας των αιωνίων μαρτυρίων τα οποία θα υποστούν πλήρως μετά την Τελική Κρίση. Μέχρι τότε εξακολουθεί να υπάρχει δυνατότητα αλλαγής της κατάστασής τους, ιδιαιτέρως μέσω της υπέρ αυτών προσφοράς της Αναίμακτης Θυσίας (μνημόσυνο στη Θεία Λειτουργία), και παρομοίως μέσω άλλων προσευχών. Τα οφέλη της προσευχής, τόσο της κοινής όσο και της ατομικής για τις ψυχές που βρίσκονται στην κόλαση, έχουν περιγραφεί σε πολλούς βίους Αγίων και ασκητών καθώς και σε Πατερικά κείμενα. Στο βίο της μάρτυρος του 3ου αιώνα Περπετούας, για παράδειγμα, διαβάζουμε ότι η κατάσταση της ψυχής του αδελφού της Δημοκράτη της αποκαλύφθηκα με την εικόνα μιας στέρνας γεμάτης νερό, η οποία ήταν όμως τόσο ψηλά που δεν μπορούσε να τη φτάσει από τον ρυπαρό, καυτό τόπο όπου ήταν περιορισμένος.

Χάρη στην ολόθερμη προσευχή της Περπετούας επί μία ολόκληρη ημέρα και νύχτα ο Δημοκράτης έφτασε τη στέρνα και τον είδε να βρίσκεται σε έναν φωτεινό τόπο. Από αυτό η Περπετούα κατάλαβε ότι ο αδελφός της είχε απελευθερωθεί από τα δεινά της κολάσεως. Στο βίο μιας ασκήτριας που πέθανε μόλις τον 20ο αιώνα αναφέρεται μια παρόμοια περίπτωση. Πρόκειται για τη Οσία Αθανασία (Αναστασία Λογκάτσεβα), πνευματική θυγατέρα του Οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ. Όπως διαβάζουμε στο βίο της: «Η Αναστασία είχε έναν αδελφό που τον έλεγαν Παύλο. Ο Παύλος κάποτε ήταν μεθυσμένος και κρεμάστηκε. Κι η Αναστασία αποφάσισε να προσευχηθεί πολύ για τον αδελφό της. Μετά το θάνατο του, η Αναστασία πήγε στο μοναστήρι Ντιβέγιεβο, του Οσίου Σεραφείμ, για να μάθει τι ακριβώς έπρεπε να κάνει, ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση του αδελφού της, ο οποίος έδωσε τέλος στη ζωή του με τρόπο δυσσεβή και ατιμωτικό… Ήθελε να συναντήσει την Πελαγία Ιβάνοβνα και να ζητήσει τη συμβουλή της… Η Αναστασία επισκέφθηκε την Πελαγία. Εκείνη της είπε να κλειστεί στο κελί της σαράντα μέρες, να προσευχηθεί και να νηστέψει για τον αδελφό της και κάθε μέρα να λέει εκατόν πενήντα φορές: «Υπεραγία Θεοτόκε, ανάπαυσον τον δούλον σου.» Όταν συμπληρώθηκαν οι σαράντα ημέρες, η Αναστασία είδε ένα όραμα. Βρέθηκε μπροστά σε μία άβυσσο. Στο βάθος της ήταν ένας βράχος από αίμα. Πάνω στο βράχο κείτονταν δύο άνδρες με σιδερένιες αλυσίδες στο λαιμό τους. Ο ένας ήταν ο αδελφός της. Η Αναστασία διηγήθηκε το όραμα στην Πελαγία και κείνη της είπε να συνεχίσει την νηστεία και την προσευχή. Τελείωσαν κι άλλες σαράντα ημέρες με νηστεία και προσευχή κι η Αναστασία είδε το ίδιο όραμα. Η ίδια άβυσσος κι ο βράχος πάνω στον οποίο βρίσκονταν οι δύο άνδρες με αλυσίδες στο λαιμό τους. Αυτή τη φορά όμως ο αδελφός της ήταν όρθιος. Περπατούσε πάνω στο βράχο, έπεφτε και ξανασηκωνόταν. Οι αλυσίδες ήταν ακόμα στο λαιμό του.

Η Πελαγία Ιβάνοβνα, στην οποία κατέφυγε και πάλι η Αναστασία, της είπε να επαναλάβει την ίδια άσκηση για Τρίτη φορά. Όταν τελείωσε και το τρίτο σαρανταήμερο της νηστείας και της προσευχής, η Αναστασία ξαναείδε το ίδιο όραμα. Η ίδια άβυσσος, ο ίδιος βράχος. Τώρα όμως πάνω στο βράχο ήταν μόνο ένας άνδρας, αγνωστός της. Ο αδελφός της είχε απελευθερωθεί από τα δεσμά. Δε φαίνονταν πουθενά. Ο άγνωστος άνδρας ακούστηκε να λέει: «Είσαι τυχερός εσύ. Έχεις πολύ ισχυρούς μεσίτες στη γη.» Η Αναστασία ανέφερε στην Πελαγία Ιβάνοβνα το τρίτο όραμά της και εκείνη της απάντησε: «Ο αδελφός σου λυτρώθηκε από τα βάσανα.

Δεν μπήκε όμως στη μακαριότητα του Παραδείσου.» Πολλά παρόμοια περιστατικά αναφέρονται σε βίους Ορθοδόξων Αγίων και ασκητών. Σε περίπτωση που κάποιος έχει την τάση να ερμηνεύει κατά γράμμα τέτοια οράματα, ίσως θα πρέπει να παρατηρήσουμε ότι βεβαίως οι εικόνες με τις οποίες εμφανίζονται τέτοια οράματα, συνήθως σε όνειρα, δεν «φωτογραφίζουν» κατ’ ανάγκη τον τρόπο ύπαρξης της ψυχής μετά τον θάνατο. Πρόκειται περισσότερο για εικόνες οι οποίες μεταβιβάζουν την πνευματική αλήθεια της βελτιώσεως της καταστάσεως της ψυχής στον άλλο κόσμο χάρη στις προσευχές εκείνων που παραμένουν στον κόσμο τούτο.

Πηγή: iellada.gr

Όταν ο άνθρωπος είναι άρρωστος, αντιμετωπίζει σωματικές αδυναμίες ή δοκιμάζεται από διάφορες αιτίες, στην αρχή δεν μπορεί να νιώσει την καρδιά του να φλέγεται από πίστη στον Θεό. Στην αρρώστια και τις δοκιμασίες η καρδιά υποφέρει. Η πίστη και η αγάπη απαιτούν υγιή και ήρεμη καρδιά.

Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης

Με τη μεγαλειώδη στρατιωτική παρέλαση ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου κορυφώθηκαν σήμερα οι εκδηλώσεις για το σημερινό διπλό εορτασμό της εθνικής παλιγγενεσίας και του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.

Στα χαρακτηριστικά στοιχεία της φετεινής παρέλασης ήταν η αθρόα προσέλευση του κόσμου στο χώρο διεξαγωγής της, η παρουσία εθνοφυλάκων από κάθε γωνιά της Ελλάδας, η δυναμική και εντυπωσιακή παρέλαση των στελεχών των ειδικών δυνάμεων -πεζοναυτών, καταδρομέων, υποβρυχίων καταστροφέων, αλεξιπτωτιστών- και της 71ης αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας, οι οποίοι απέσπασαν το δυνατό χειροκρότημα του κόσμου, τέλος, η συγκινητική ατμόσφαιρα που επικράτησε κατά την προσέλευση του Προέδρου της Δημοκρατίας στο χώρο των αναπήρων πολέμου, σε ένδειξη σεβασμού αλλά και για την ανταλλαγή ευχών με την ευκαιρία του σημερινού διπλού εορτασμού.

Στην παρέλαση ηγήθηκαν μηχανοκίνητα και πεζοπόρα τμημάτα των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, τα οποία έγιναν αποδέκτες πολλαπλών χειροκροτημάτων από την πολιτειακή, πολιτική ηγεσία και το πλήθος κόσμου που είχε συγκεντρωθεί κατά μήκος του χώρου διεξαγωγής της.

Ακολούθησαν οι αδελφές νοσοκόμοι του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρου και η διμοιρία οχημάτων και μοτοσυκλετών της Ελληνικής Αστυνομίας και των Ενόπλων Δυνάμεων.

Πάνω από το χώρο της παρελάσεως πέταξαν σε άψογους σχηματισμούς αεροσκάφη και ελικόπτερα όλων των τύπων των 3 κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας. Επιβλητική ηταν μεταξύ άλλων η παρουσία των αρματων μάχης Λέοπαρντ. Σε ακριβείς σχηματισμούς παρήλασαν τα τμήματα των παραγωγικών σχολών των 4 κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας συνεχάρη τον έχοντα το γενικό πρόσταγμα διοικητή της στρατιωτικής σχολής Ευελπίδων υποστράτηγο Χαραλαμπο Λαλούση για το άρτιο και άψογο της παρελάσεως, και στη συνέχεια πήγε κοντά στους αναπήρους πολέμους με τους οποίους αντάλλαξε ευχές. Ανταλλαγή ευχών είχε και με τον κόσμο που είχε συγκεντρωθεί στην πλατεία Συντάγματος.

Την στρατιωτική παρέλαση παρακολούθησαν ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης, ο υπουργός Εθνικής ‘Αμυνας Πάνος Καμμένος, ο νέος υπουργός ‘Αμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας Σάββας Αγγελίδης, εκ μέρους του κυβερνώντος κόμματος ο βουλευτής Νίκος Φίλης, εκ μέρους της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο αντιπρόεδρος Κωστής Χατζηδάκης, η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής Φώφη Γεννηματά, ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων Βασίλης Λεβέντης, εκπρόσωποι κομμάτων , η στρατιωτική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, μέλη διπλωματικών αποστολών κ.α επίσημοι.

Προηγουμένως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, έγινε ανάκρουση εμβατηρίου και του Εθνικού Ύμνου, και στη συνέχεια επιθεώρησε το τιμητικό άγημα των Τριών Όπλων των Ενόπλων Δυνάμεων. Ακολούθως ο κ. Παυλόπουλος χαιρέτισε την παρευρισκόμενη πολιτική, θρησκευτική, δικαστική και στρατιωτική ηγεσία της χώρας.

Το πρωί τελέσθηκε πανηγυρική δοξολογία στον μητροπολιτικό ναό Αθηνών παρουσία της πολιτειακής, πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας της χώρας.

ΣΥΡΙΖΑ: Πάντα επίκαιρος ο αγώνας για ελευθερία

«Η Επανάσταση του 1821 υπήρξε η ιδρυτική στιγμή της δημιουργίας του ελληνικού κράτους, αλλά και ένα κομβικό ιστορικό γεγονός του 19ου αιώνα. Ήταν μια λαϊκή, δημοκρατική επανάσταση, βασισμένη στις αξίες και τα ιδανικά του Διαφωτισμού και της Γαλλικής Επανάστασης, η οποία συγκλόνισε την Ευρώπη της απολυταρχίας και των αυταρχικών καθεστώτων της Ιεράς Συμμαχίας», σημειώνει στο μήνυμά του για την 25η Μαρτίου ο ΣΥΡΙΖΑ, που προσθέτει:

«Ο αγώνας των Ελλήνων για την ελευθερία, την ανεξαρτησία, την αυτοδιάθεση, τη λαϊκή κυριαρχία υπήρξε σύμβολο ελπίδας μέσα στο σκοτάδι της εποχής. Το οικουμενικό της μήνυμα, ξεπέρασε τα όρια της Ευρώπης κι έφτασε ακόμα και στη Λατινική Αμερική, οδηγώντας τους προοδευτικούς ανθρώπους της εποχής να εκφράσουν έμπρακτα τη συμπαράστασή τους.

Η μη αναμενόμενη νίκη των επαναστατημένων Ελλήνων, εναντίον μιας τεράστιας αυτοκρατορίας, είναι η απτή απόδειξη ότι κανένα καθεστώς, κανένας τύραννος, όσο αιώνιος και πανίσχυρος κι αν εμφανίζεται, δεν μπορεί να κρατήσει υποτελή έναν εξεγερμένο λαό που έχει το δίκιο με το μέρος του.

Σήμερα, που στην Ευρώπη το σκοτάδι του εθνικισμού και του ρατσισμού κάνουν ξανά την εμφάνισή τους, οφείλουμε να θυμόμαστε ότι ο αγώνας για ελευθερία, δημοκρατία, ισότητα, λαϊκή κυριαρχία είναι αδιάλειπτος και πάντοτε επίκαιρος».

Γεννηματά: Τα εθνικά μας δικαιώματα είναι αδιαπραγμάτευτα

«Σήμερα είναι ημέρα εθνικής μνήμης και υπερηφάνειας για όλες τις Ελληνίδες και τους Έλληνες σε κάθε γωνιά της γης. Ορόσημο μακροχρόνιων αγώνων του λαού μας για την ελευθερία και την εθνική ανεξαρτησία.» ανέφερε σε ανακοίνωσή της η επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής Φώφη Γεννηματά.

«Η επέτειος του ‘21 δεν είναι μόνο για να θυμόμαστε και να τιμούμε τους αγωνιστές, αλλά και για να κοιτάμε μπροστά και να αγρυπνούμε. Αντλούμε δύναμη, εμπνεόμαστε από τα διδάγματα για να αντιμετωπίσουμε τις νέες προκλήσεις του σήμερα.

Τα εθνικά μας δικαιώματα είναι αδιαπραγμάτευτα. Και δικό μας χρέος προς την πατρίδα, την Ιστορία, το παρόν και το μέλλον των παιδιών μας είναι να τα υπερασπίσουμε ενωμένοι και αποφασισμένοι.»

Θεοδωράκης: Αγώνας και όχι παραίτηση

«Συνεννόηση και όχι διχασμός. Συμμαχίες και όχι απομόνωση. Αγώνας και όχι παραίτηση. Αυτό είναι το δίδαγμα του 1821», σύμφωνα με τον Σταύρο Θεοδωράκη, ο οποίος σε βιντεοσκοπημένο μήνυμά του σημειώνει επίσης:

«Δυστυχώς το πάθος, μας οδηγεί να στρεφόμαστε, συχνά, ο ένας εναντίον του άλλου. Δεν λύνουμε προβλήματα αλλά φτιάχνουμε χαρακώματα. Έτσι βολοδέρνουμε 9 χρόνια στην κρίση. Ενώ, με τόσες θυσίες, έπρεπε να είχαμε βγει στο ξέφωτο – όπως βγήκαν οι άλλες χώρες της Ευρώπης».

Και καταλήγει προτείνοντας, «σχέδιο, αποφασιστικότητα, τόλμη και ευθύνη. Αυτές τις λέξεις πρέπει να έχουμε συνεχώς στο μυαλό μας, για να ανταποκριθούμε στους αγώνες των παππούδων μας και τις ελπίδες των παιδιών μας».

in.gr

Αφιερωμένο στην επέτειο της 25ης Μαρτίου είναι σήμερα ένα από τα doodle της Google.

Με αφορμή τον εορτασμό της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 η μεγαλύτερη μηχανή αναζήτησης στον κόσμο έφτιαξε ένα doodle με δύο τσαρούχια, πλαισιωμένα με τα χρώματα της ελληνικής σημαίαςκαι ένα στεφάνι δάφνης.

Τη μεγαλύτερη ίσως επιτυχία της καριέρας του σε τουρνουά Open σημείωσε ο Θανάσης Κοκκινάκης.

Ο Ελληνοαυστραλός τενίστας επιβλήθηκε με 2-1 σετ του Ρότζερ Φέντερερ και προκρίθηκε στους «32» του Μαϊάμι, εκθρονίζοντας παράλληλα από την κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης τον «Βασιλιά»!

Ο 21χρονος ομογενής επιβλήθηκε στο τάι μπρέικ του Νο 1 του κόσμου, αν και βρέθηκε πίσω στα σετ (3-6) κατάφερε να ισοφαρίσει με 6-3 και να πάρει το ματς με 7-6 (4).

Μετά την ήττα αυτή ο Ρότζερ Φέντερερ έπεσε στο Νο.2 της παγκόσμιας κατάταξης, ενώ βγήκε και εκτός από την υπεράσπιση του τίτλου του στο Μαϊάμι.

Μάλιστα ο Κοκκινάκης (Νο. 175) έγινε ο παίκτης με τη χαμηλότερη θέση στην κατάταξη που νίκησε το Νο.1 του κόσμου, στα τελευταία 15 χρόνια!

Πηγή: naftemporiki.gr

Ο άνθρωπος δεν είναι ποτέ ικανοποιημένος με αυτά που έχει, επειδή η ψυχή του δεν πλάστηκε για τον κόσμο αυτό και τα γήινα πράγματα δεν μπορούν να τον αναπαύσουν.

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης    

Παγκόσμια συγκίνηση έχει προκαλέσει η αυτοθυσία του 44χρονου αξιωματικού της γαλλικής Χωροφυλακής, Αρνό Μπελτράμ, ο οποίος υπέκυψε στα τραύματά του από τα πυρά που δέχθηκε από τον τζιχαντιστή στο σούπερ μάρκετ της πόλης Τρεμπ, έχοντας πάρει οικειοθελώς τη θέση ομήρου.

Όπως αναφέρει ο ΑΝΤ1, δημοσιεύματα εφημερίδων αποκαλύπτουν πως η σύντροφός του, Μαριέλ, πήρε την πρωτοβουλία να τον παντρευτεί, ενώ ο Αρνό έδινε την ύστατη μάχη για να κρατηθεί στη ζωή, στο κρεβάτι του νοσοκομείου, όπου διακομίστηκε βαριά τραυματισμένος.

Το ζευγάρι σχεδίαζε να παντρευτεί τον προσεχή Ιούνιο.

Την ώρα που η ζωή του ήρωα αστυνομικού κρεμόταν κυριολεκτικά από μία κλωστή, η σύντροφός του κάλεσε ιερέα για να τελέσει τη γαμήλια τελετή.

Λίγες ώρες αργότερα ο Αρνό Μπελτράμ θα άφηνε την τελευταία του πνοή.

Πηγή: real.gr

Ρίγη συγκίνησης προκάλεσε ο μοναχικός σημαιοφόρος στους Αρκιούς.

Ο λόγος τον 8χρονο Χρήστο ο οποίος φορώντας παραδοσιακή στολή, έκανε παρέλαση στο ακριτικό νησί, κρατώντας με υπερηφάνια την Ελληνική σημαία.

ΠΗΓΗ: enikos.gr

Με ένα καλόν λόγον διά τον πλησίον σου, υπερασπίζοντάς τον, αγοράζεις τον Παράδεισον.

Γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής 

Την Παρασκευή, 23η Μαρτίου 2018, ο Σεβ. Μητροπολίτης Μπραζαβίλ και Γκαμπόν κ.Παντελεήμων χοροστάτησε κατά την Ακολουθία του Ακαθίστου Ύμνου στον προσωρινό Ιερό Καθεδρικό Ναό Αγ.Δημητρίου Pointe-Noire, όπου εκήρυξε τον θείο λόγο περί του Πανσέπτου προσώπου της Θεομήτορος ως προτύπου αγιάζουσας αγάπης, μητρικής στοργής και προσευχητικής υπομονής.

Πηγή: orthodoxchurchcongo.com

Με λαμπρότητα εορτάσθηκε ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου και η Εθνική Παλιγγενεσία του 1821 σε ολόκληρη την Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας.

Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς, το εσπέρας της εορτής χοροστάτησε στην ακολουθία του πανηγυρικού Εσπερινού στην πανηγυρίζουσα Γυναικεία Ιερά Μονή Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Παραβόλας, όπου κήρυξε και τον θείο λόγο.

Το πρωί της 25^ης Μαρτίου ο Σεβασμιώτατος ιερούργησε στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Νέας Αβώρανης, όπου μίλησε επίκαιρα στους πιστούς. Κατά την απόλυση της Θείας Λειτουργίας ἀπένειμε το οφφίκιο του Οικονόμου στον Εφημέριο του Ναού π. Κωνσταντίνο Λαμπράκη.

Ο Σεβασμιώτατος μετέβη στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ζωοδόχου Πηγής Αγρινίου, όπου προέστη της επισήμου Δοξολογίας ενώπιον των αρχών της πόλεως και του πιστού λαού, ενώ εν συνεχεία παρακολούθησε, από την εξέδρα των επισήμων στην κεντρική πλατεία, την παρέλαση των σχολείων και των τμημάτων των λαογραφικών συλλόγων της πόλεως.

Σε δηλώσεις του, με το πέρας της παρελάσεως, ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. Κοσμάς αναφέρθηκε στο μήνυμα της διπλής εορτής, Θρησκευτικής και Εθνικής, ενώ επεσήμανε, μεταξύ άλλων, τα εξής:

«… Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, μας υπενθυμίζει την άπειρη αγάπη του Τριαδικού Θεού, ο Οποίος με την ενανθρώπηση του Θεού Λόγου χάρισε στον άνθρωπο την ελευθερία από την φοβερή δουλεία της αμαρτίας.

»…Η επέτειος της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας, υπενθυμίζει στους συγχρόνους Έλληνες τις μεγάλες και τις πολλές θυσίες των ηρωικών προγόνων μας, κληρικών και λαϊκών, οι οποίοι θυσιάστηκαν για να αποτρέψουν την σκληρή σκλαβιά των Αγαρηνών.

 » Σήμερα, έχουμε χρέος όλοι μας, να μη λησμονήσουμε ποτέ την αγάπη του Κυρίου μας, την προσφορά και την διακονία της Παναγίας μας, αλλά και τη θυσία των αγωνιστών του 1821. Να αφήσουμε στην άκρη τις όποιες σκοπιμότητες και να προσφέρουμε στη νεότητα, στα παιδιά μας, την δυνατότητα να γνωρίσουν και να ζήσουν τον Ελευθερωτή Χριστό. Επίσης, να τα διδάξουμε την γνησία Ιστορία και όχι την νοθευμένη και επιτηδευμένη “σύγχρονή ιστορία”, ώστε να γνωρίσουν τους μεγάλους αγώνες και τις μοναδικές θυσίες των Ηρώων του 1821.  Μόνο έτσι θα ζήσει η Ελλάδα μας!»