Τη λύπη την έβαλε μέσα μας ο Θεός. Όχι, όμως, για να τη μεταχειριζόμαστε άσκοπα ή και βλαπτικά, σε ακατάλληλο χρόνο και σε αντίθετες συνθήκες στη φύση μας περιστάσεις, κλονίζοντας έτσι την υγεία της ψυχής και του σώματος, αλλά για ν’ αποκομίζουμε απ’ αυτήν όσο γίνεται μεγαλύτερο πνευματικό κέρδος. Γι’ αυτό, δεν πρέπει να λυπόμαστε όταν παθαίνουμε κάτι κακό, μα όταν κάνουμε κάτι κακό.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Όλα τα ήδη της αμαρτίας είναι απαίσια και σιχαμερά. Χειρότερη όμως όλων είναι η υπερηφάνεια.

Θεοδώρητος επίσκοπος της Κύρου

Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης (1829-1908).

Ξεκίνησα μ’ αυτόν τον τρόπο: Κάποιος στην Κροστάνδη αρρώστησε. Ζήτησαν την βοήθεια της προσευχής μου.
Εγώ είχα την συνήθεια να μην αποκρούω καμιά παράκλησι. Άρχισα λοιπόν να προσεύχωμαι, αναθέτοντας τον ασθενή στο έλεος του Θεού και ζητώντας με θέρμη την εκδήλωσι του θείου θελήματος.

Ήλθε τότε σε μένα μια εξαιρετικά ευλαβής ηλικιωμένη γυναίκα, που πέρασε όλη την ζωή της θεάρεστα. Η γυναίκα αυτή μου ζήτησε επίμονα να προσευχηθώ όχι αόριστα για τον ασθενή, αλλά ειδικά για την θεραπεία του.

Ενθυμούμαι ότι ξαφνιάσθηκα: “Πώς εγώ μπορώ να έχω τέτοια τόλμη”;

Ωστόσο εκείνη πίστευε στην δύναμι της προσευχής μου και επέμενε στο αίτημά της.

Τότε ωμολόγησα ενώπιον του Κυρίου την μηδαμινότητα και την αμαρτωλότητά μου, διέκρινα το θέλημα του Θεού και άρχισα να Τον παρακαλώ για την θεραπεία του ασθενούς.
Ο Κύριος απήντησε στις προσευχές μου και χάρισε την υγεία. Εγώ δεν παρέλειψα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη για το έλεος του Θεού.

Μια άλλη φορά ξανάγινε παρόμοιο θαύμα θεραπείας. Με τις δύο αυτές περιπτώσεις μού έγινε αντιληπτό το θέλημα του Θεού, η νέα μου διακονία.
Τώρα και εγώ ο ίδιος το βλέπω και οι άλλοι το ομολογούν ότι επιτελούνται θεραπείες με την προσευχή μου.

Από το βιβλίο “Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης”, έκδοση της Ιεράς Μονής Παρακλήτου.

Όπως το καλό έργο που γίνεται χωρίς ορθή πίστη, είναι τελείως νεκρό και δεν έχει καμιά ενέργεια, έτσι και πίστη μόνη χωρίς ενάρετα έργα, δε μας απαλλάσσει από το αιώνιο πυρ· γιατί ο Κύριος είπε: «Όποιος με αγαπά, θα τηρήσει τις εντολές μου». Αν λοιπόν αγαπούμε τον Κύριο και πιστεύομε σ’ Αυτόν, ας εργαζόμαστε τις εντολές Του για να επιτύχομε την αιώνια ζωή. Αν όμως παραβλέπομε την τήρηση των προσταγμάτων Του, στα οποία πειθαρχεί όλη η κτίση, πώς θα καλέσομε τους εαυτούς μας πιστούς, που έχομε τιμηθεί παραπάνω απ’ όλη τη κτίση, και μόνο εμείς απ’ όλα τα κτίσματα δείχνομε τους εαυτούς μας ανυπάκουους στα προστάγματα του Δημιουργού και αχάριστους προς τον Ευεργέτη;

Όσιος Θεόδωρος Εδέσσης

Υλικά
250 γρ. καλαµαράκια, καθαρισµένα και κοµµένα σε ροδέλες πάχους 2 εκ. φρέσκα ή κατεψυγµένα
12 µεγάλες γαρίδες, καθαρισµένες από τα κεφάλια, τα κελύφη και το εντεράκι – αφήνουµε µόνο την ουρά
4 µικρά χταπόδια (300 γρ. το καθένα), καθαρισµένα από τα εντόσθια, τα µάτια και το στόµα, φρέσκα ή κατεψυγµένα
16 χτένια, καθαρισµένα (ή άλλα οστρακοειδή της αρεσκείας µας)
12 φρέσκες σαρδέλες, καθαρισµένες από κεφάλια, εντόσθια και λέπια, και φιλεταρισµένες, ή κατεψυγµένες
250 γρ. φιλέτα ψαριού µε λευκή σάρκα (όπως βακαλάος ή γλώσσα), χωρίς πέτσα, κοµµένα σε µεγάλους κύβους (3-4 εκ.), φρέσκα ή κατεψυγµένα
λάδι για το τηγάνισµα
Για τη σάλτσα αντζούγιας

120 ml παρθένο ελαιόλαδο
2 σκελίδες σκόρδου, κοπανισµένες
3 φιλέτα αντζούγιας, ξεπλυµένα, καλά στραγγισµένα και ψιλοκοµµένα
2 κουτ. σούπας ψιλοκοµµένα φύλλα µαϊντανού
1/4 κουτ. γλυκού µπούκοβο, σε σκόνη
Για τον χυλό

200 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1/4 κουτ. γλυκού αλάτι
80 ml ελαιόλαδο
1 ασπράδι αυγού
Διαδικασία
Προθερµαίνουµε τον φούρνο στους 140°C (σκάλα 1 στο γκάζι).

Στεγνώνουµε όλα τα θαλασσινά µε απορροφητικό χαρτί.

Για τη σάλτσα: Σε ένα µικρό τηγάνι ζεσταίνουµε το ελαιόλαδο σε χαµηλή φωτιά και σοτάρουµε το σκόρδο, τις αντζούγιες, το µαϊντανό και το µπούκοβο για περίπου 1 λεπτό ή µέχρι το σκόρδο να µαλακώσει αλλά να µην πάρει χρώµα. Αδειάζουµε σε µπολ και τη σερβίρουµε χλιαρή ή κρύα.

Για τον χυλό: Σε ένα µπολ αναµειγνύουµε το αλεύρι µε το αλάτι. Προσθέτουµε το λάδι και ανακατεύουµε µε µια ξύλινη κουτάλα. Προσθέτουµε σταδιακά 300 ml χλιαρό νερό και ανακατεύουµε συνεχώς µε το σύρµα, µέχρι να φτιάξουµε έναν λείο και πηχτό χυλό. Χτυπάµε το ασπράδι µέχρι να σφίξει και το ενσωµατώνουµε στον χυλό. Ζεσταίνουµε το λάδι (τόσο ώστε να καλύπτει το 1/3 του σκεύους) σε µια φριτέζα ή σε ένα µεγάλο τηγάνι, σε δυνατή φωτιά.

Βουτάµε τα θαλασσινά, χωρίζοντάς τα ανά είδος, στον χυλό. Τα τινάζουµε για να αφαιρέσουµε τον περιττό χυλό και τα βάζουµε προσεκτικά στο λάδι. Τηγανίζουµε για 2-3 λεπτά, µέχρι να ροδίσουν. Τα βγάζουµε µε τρυπητή κουτάλα σε απορροφητικό χαρτί και τα µεταφέρουµε στον φούρνο, για να παραµείνουν ζεστά όσο τηγανίζουµε τις υπόλοιπες δόσεις.

Σερβίρουµε τα θαλασσινά αµέσως, µαζί µε φέτες λεµονιού και τη σάλτσα.

Πηγή: gastronomos.gr

Many people talk about glorification in the abstract. What’s important is that we should keep Christ’s commandments and in this way we’ll arrive at deification and the light. We’re no longer susceptible to the passions after comes into our soul and body.

Με το εμβατήριο Μακεδονία Ξακουστή μπήκε στο ρινγκ στην Αλμάτα του Καζακστάν κρατώντας την ελληνική σημαία της Μακεδονίας η Σιδηροκαστρινή αθλήτρια του kickboxing Άννα Τσομπάνη.

Στο βίντεο που ακολουθεί περιγράφει τις εμπειρίες της από τους αγώνες της ,τις προπονήσεις και την αντιμετώπιση συγγενών και φίλων όταν ξεκίνησε το άθλημα που τόσο αγαπάει αλλά και την απουσία στήριξης της ελληνικής πολιτείας από την προσπάθειά της. Περιγράφει επίσης την είσοδό της στο ριγκ με την σημαία της Μακεδονίας και την αποφασιστικότητά της να προκαλέσει σε αγώνα δεύτερο στο Σιδηρόκαστρο την αθλήτρια από την οποία έχασε φέτος την πρώτη θέση.

Δείτε την σχετική συνέντευξη αλλα και τον συγκλονιστικό αγώνα της Άννας στο Καζακστάν:

Πηγή : iellada.gr

Η μελέτη δείχνει ότι μολονότι πολλοί άνθρωποι είναι τρομερά κακοί στο να θυμούνται ονόματα, είναι συνήθως ακόμη πιο κακοί στο να θυμούνται πρόσωπα

Επειδή οι άνθρωποι συχνά συναντούν κάποιον παλιό γνωστό, αλλά νιώθουν τρομερά αμήχανα που δεν θυμούνται το όνομά του, έχει επικρατήσει η εντύπωση ότι είμαστε πολύ κακοί στο να συγκρατούμε ονόματα. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα, οι άνθρωποι είναι καλύτεροι στο να θυμούνται ονόματα από ό,τι πρόσωπα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Μάικ Μπάρτον του Τμήματος Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Υόρκης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό πειραματικής ψυχολογίας «Quarterly Journal of Experimental Psychology«, πειραματίσθηκαν με μια ομάδα εθελοντών, οι οποίοι κλήθηκαν αρχικά να απομνημονεύσουν μια σειρά από άγνωστα πρόσωπα και ονόματα και, στη συνέχεια, εξετάσθηκαν με μια σειρά από τεστ στο τι θυμούνταν από όλα αυτά.

Σύμφωνα με το ΑΠΕ διαπιστώθηκε ότι οι συμμετέχοντες αναγνώριζαν και θυμούνταν συστηματικά καλύτερα τα ονόματα (σε ποσοστό 83 έως 85% ανάλογα με το πείραμα) σε σχέση με τα πρόσωπα (σε ποσοστό 64% έως 73%). Η απόκλιση ήταν πολύ μικρότερη, όταν τα ονόματα και τα πρόσωπα αφορούσαν διάσημες προσωπικότητες και όχι αγνώστους.

«Η μελέτη μας δείχνει ότι μολονότι πολλοί άνθρωποι είναι τρομερά κακοί στο να θυμούνται ονόματα, είναι συνήθως ακόμη πιο κακοί στο να θυμούνται πρόσωπα. Αυτό θα εκπλήξει πολλούς ανθρώπους, καθώς έρχεται σε αντίθεση με τη διαισθητική κατανόησή τους», δήλωσε ο ερευνητής Ρομπ Τζένκινς του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης.

Επίσης, επιβεβαιώθηκε ότι οι άνθρωποι συνήθως συνειδητοποιούν πως έχουν ξεχάσει ένα όνομα, αφότου προηγουμένως έχουν αναγνωρίσει το πρόσωπο αυτού του ανθρώπου. «Το να αναγνωρίζουμε το πρόσωπο κάποιου, αλλά να μη θυμόμαστε το όνομά του, είναι ένα καθημερινό φαινόμενο», διαβεβαίωσε ο βρετανός ψυχολόγος.

Αυτό, βέβαια, δεν μας σώζει από την αμηχανία της αμνησίας…

Πηγή: tovima.gr

Μετάνοια δεν σημαίνει ψευτομπαλώματα, ζωή όπως-όπως ή έτσι κι έτσι. Οι μετανοημένοι εξανίστανται, ζωοποιούνται, μεταμορφώνονται και διορθώνονται εκπληκτικά.

Μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης

Και αυξημένο ενδιαφέρον για την κυπριακή ιθαγένεια.

Την υποστήριξη της κυπριακής παροικίας στο Ηνωμένο Βασίλειο στην παραμονή της χώρας στην ΕΕ, αλλά και τους προβληματισμούς που έχει δημιουργήσει η προοπτική του Brexit, αποκαλύπτει διπλή έρευνα που διεξήγαγε η Εθνική Κυπριακή Ομοσπονδία Ηνωμένου Βασιλείου.

Στο ένα σκέλος της έρευνας, το 81% των ερωτηθέντων Κυπρίων του Ηνωμένου Βασιλείου δηλώνουν ότι είναι «εξαιρετικά πιθανό» να υποβάλουν αίτηση για απόκτηση κυπριακής ιθαγένειας.

Στο δεύτερο ερώτημα το 83% τάσσεται υπέρ της παραμονής της χώρας στην ΕΕ, με το ίδιο ποσοστό να υποστηρίζει ένα δεύτερο δημοψήφισμα επί της τελικής συμφωνίας με την ΕΕ.

Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Χρίστος Καραολής ευχαρίστησε όσους συμμετείχαν στην έρευνα και δήλωσε: «Πρόκειται για την πρώτη εθνική, αντιπροσωπευτική δημοσκόπηση της κυπριακής κοινότητας του Ηνωμένου Βασιλείου επί αυτών των κρίσιμων ζητημάτων. Ακούσαμε τη φωνή της κοινότητάς μας δυνατά και καθαρά και θα τη χρησιμοποιήσουμε για να εισηγηθούμε στην κυπριακή κυβέρνηση επί του θέματος της κυπριακής ιθαγένειας και να οικοδομήσουμε επί των συζητήσεων που τακτικά έχουμε μαζί της επ’ αυτού του θέματος».

Τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης για το Brexit, συντριπτικά υπέρ της παραμονής και ενός δημοψηφίσματος επί της τελικής συμφωνίας μεταξύ Η.Β. και ΕΕ, «μας επιτρέπει να κάνουμε ακριβείς και βασισμένες σε γεγονότα παραστάσεις στη βρετανική κυβέρνηση και την αντιπολίτευση εκ μέρους της κυπριακής κοινότητας του Ηνωμένου Βασιλείου», σημείωσε.

Καθ’ όλη τη διάρκεια του 2015, τη χρόνια πριν από το δημοψήφισμα υπέρ του Brexit, είχαν υποβληθεί μόνο 30 αιτήσεις για απόκτηση κυπριακής ιθαγένειας στις προξενικές αρχές της Ύπατης Αρμοστείας στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Μετά από το δημοψήφισμα ο αριθμός των αιτήσεων έχει αυξηθεί κατά 670% σε περίπου 200 στο διάστημα Ιανουαρίου-Ιουλίου 2018. Το 81% των ερωτηθέντων χαρακτήρισαν «εξαιρετικά πιθανό» το να υποβάλουν συναφή αίτηση.

Η δημοσκόπηση καταδεικνύει επίσης ανησυχία περί ελλιπούς πληροφόρησης στην κοινότητα για τη διαδικασία απόκτησης της κυπριακής ιθαγένειας. Τα 2/3 δηλώνουν ότι είναι ασαφή τα κριτήρια για τους δικαιούχους και το 80% δηλώνει ότι δεν είναι βέβαιο για τη διαδικασία και τα δικαιολογητικά που απαιτούνται.

Η παρατήρηση της Ομοσπονδίας είναι ότι παρά τις σημαντικές προσπάθειες και τα μέτρα που έχουν ληφθεί από την Ύπατη Αρμοστεία για να διευκολυνθεί η διαδικασία αίτησης για ιθαγένεια στο προξενείο, το Υπουργείο Εσωτερικών στην Κύπρο θα μπορούσε να κάνει περισσότερα για να διευκρινίζονται τα κριτήρια και να προχωρά η διαδικασία απλούστερα και ταχύτερα.

Σε ό,τι αφορά το Brexit, το 83% των Κυπρίων της Βρετανίας επιθυμούν την ανατροπή του Brexit, το 12% την υλοποίησή του και το 5% δηλώνει αδιάφορο.

Εξίσου συντριπτικό είναι το ποσοστό υπέρ του δεύτερου δημοψηφίσματος. Το 83% το υποστηρίζει, ενώ το 14% διαφωνεί.

Οι βασικοί λόγοι που επικαλούνται οι ομογενείς υπέρ της παραμονής στην ΕΕ αφορούν την οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου, την ελεύθερη μετακίνηση, το φόβο περί αντιμετώπισης δυνητικών ρατσιστικών επιθέσεων και τα πλεονεκτήματα της ευρωπαϊκής συνεργασίας.

Οι υποστηρικτές του Brexit, από την άλλη πλευρά, επικαλούνται φόβους γύρω από τη μετανάστευση, το δημοκρατικό έλλειμμα που καταλογίζουν σε ένα δεύτερο δημοψήφισμα, αλλά και το χειρισμό της οικονομικής κρίσης στην ΕΕ.

Η δημοσκόπηση διενεργήθηκε επί δείγματος 331 ατόμων, με αντιπροσωπευτική εκπροσώπηση ηλικιών, γεωγραφικών τοποθεσιών και φύλου.

Πηγή: ΚΥΠΕ

Τα πτυχία που θα λάβουν οι πρώτοι φοιτητές, οι οποίοι θα πάρουν μέρος στη μεγάλη αυτή συνεργασία (και φυσικά θα περιλαμβάνουν ένα τίτλο μάστερ όπως ισχύει ήδη στη χώρα μας), θα αναφέρουν έτσι ότι πρόκειται για τίτλους σπουδών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και του Κολούμπια των ΗΠΑ.

Για πρώτη φορά το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο διοργανώνει προπτυχιακά προγράμματα σπουδών σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Κολούμπια των ΗΠΑ.

Πρόκειται για κοινά πτυχία, τα λεγόμενα joint degree, που θα δίνονται από τα δύο ιδρύματα μαζί, ενώ η φοίτηση θα διαρκεί τέσσερα χρόνια στην Ελλάδα και έναν στις ΗΠΑ για τους έλληνες φοιτητές. Για τους αμερικανούς φοιτητές θα ισχύει το αντίστροφο.

Τα πτυχία που θα λάβουν οι πρώτοι φοιτητές, οι οποίοι θα πάρουν μέρος στη μεγάλη αυτή συνεργασία (και φυσικά θα περιλαμβάνουν ένα τίτλο μάστερ όπως ισχύει ήδη στη χώρα μας), θα αναφέρουν έτσι ότι πρόκειται για τίτλους σπουδών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και του Κολούμπια των ΗΠΑ.
Οπως αναφέρουν οι αποκλειστικές πληροφορίες των «ΝΕΩΝ», στη συμφωνία αυτή κατέληξε ο πρύτανης του ΕΜΠ Γιάννης Γκόλιας ύστερα από συνάντηση που είχε προ δεκαημέρου με τις πρυτανικές Αρχές του αμερικανικού ιδρύματος.

Αυτό βέβαια είναι μόνο η αρχή γιατί φαίνεται ότι τα αμερικανικά πανεπιστήμια διεκδικούν πιεστικά να αυξήσουν τις ήδη υπάρχουσες σχέσεις με το ελληνικό ίδρυμα. Συνεργασίες σε μεταπτυχιακό και διδακτορικό επίπεδο με το Πολυτεχνείο ζήτησαν ακόμη με πρωτοβουλία τους το Πανεπιστήμιο του Τέξας και το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν.
Οσον αφορά τη συνεργασία του ΕΜΠ με το Κολούμπια, αποφασίστηκε ότι θα αρχίσει σε 12 μήνες, με τους πρώτους φοιτητές του ΕΜΠ να επιλέγονται αποκλειστικά με κριτήρια αριστείας. Τα δίδακτρα του μέρους των σπουδών τους που θα γίνει στην Αμερική (παρόλο που θα είναι μειωμένα) θα καλύπτονται από δωρεές και υποτροφίες, για την εξασφάλιση των οποίων οι πρυτανικές Αρχές του ΕΜΠ βρίσκονται ήδη σε προχωρημένες συζητήσεις με ιδρύματα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Το θέμα, όπως είναι φυσικό, έχει βαρύνουσα σημασία για τη χώρα μας και αναδεικνύει τη δύναμή της στον τομέα της παιδείας, η οποία μπορεί τελικά να αποτελέσει τον δρόμο προς την ανάπτυξή της και την πραγματική έξοδο από την κρίση. Να θυμίσουμε ότι φέτος η Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ κατατάχθηκε στην 7η θέση σε παγκόσμιο επίπεδο, σύμφωνα με την επιστημονική κατάταξη του Ινστιτούτου της Σαγκάης.

Διαβάστε ολόκληρο το ρεπορτάζ στην έντυπη έκδοση των ΝΕΩΝ

Πηγή: tanea.gr

Ιησούς Χριστός ο Αρχιπάρθενος, έργον αγιογραφείου Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου 2015

Σειρά κηρυγμάτων με ομιλητή τον Αρχιμανδρίτη π. Επιφάνιο Χατζηγιάγκου με θέμα την ερμηνεία του Συμβόλου της Πίστεως.

Οι ομιλίες έγιναν στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Παντελεήμονος Φλώρινας.

The case of the prominent Jew who had observed all the commandments of Mosaic Law from the time of his youth is one we can easily relate to. He asks Jesus what remains for him to do in order to gain eternal life. Jesus knows what it is that usually binds people to earth, so He answers: ‘You’re missing one thing: sell everything you’ve got and give the money to the poor and, in that way, you’ll have treasure in heaven. Then come and follow me on the difficult path of the cross’.

There’s no doubt that this prominent Jew was a devout person, since he’d observed the Law and had within himself the desire for perfection. But the Law of the Old Testament ends, is completed and reaches its peak with Christ, Who reveals God’s absolute demands on us. These demands consist not only of observing the basic commandments, but, on the one hand in our complete abandonment of everything that keeps people bound to the earth; and, on the other our total commitment to Him. The attitude of this rich Jew, who was saddened at Jesus’ suggestion and went away without being able to follow it, shows how difficult it is for us to give ourselves over entirely to God. It also demonstrates how easy it is to create in our conscience a false sense of satisfaction which arises from the observance of certain basic commandments.

We’re quick to believe that we’ve paid our dues to God by obeying a few formal orders, keeping all the fasts, going to church frequently, and by not breaking the basic commandments. But at a critical moment in our life we may be called on to choose between God and our money, between God and our social or professional position, or between God and our earthly ties. Unless we’re prepared to sacrifice these things for God, we prove that our religiosity covers only a part of our life, the outward show, but not our life as a whole, in all its depth. It demonstrates that our life consists of the painless observation of commandments rather than the painful subjection to God’s absolute demands.

Jesus doesn’t blame His pious interlocutor for what he’s done, but for what he’s omitted to do. He doesn’t condemn him for his virtues, but because He sees that they aren’t part and parcel of the man’s complete commitment God, but rather are isolated expressions of the way he lives his life- though they’re correct and praise-worthy in every way. Christ also sees that that the man’s religiosity isn’t linked to his life in the community, that the road bringing him to God doesn’t pass through the society of other people and doesn’t cross paths with the ways they’re walking. It’s a single path that ensures his own satisfaction as regards his conscience, but not the satisfaction of God, Who doesn’t accept compromises, hypocrisy or falsehoods.

Three main truths are underlined in this Gospel reading:

1) As Jesus Christ has revealed Him to humankind, God has one absolute demand that He makes of us all, without compromises or one-sided activities. He asks for the whole of our being, not merely some religious activities, some virtues, and the partial observation of His commandments.

2) What impedes our total commitment is our attachment to earthly treasures.

3) What seems impossible to us, that is our total rather than partial commitment to God, becomes easy through God’s grace, through the experience and acceptance of this grace within the church. If ‘what is impossible for people is possible for God’, then let no-one think that our complete subjection to Him is unachievable and impractical.

Source: agiazoni.gr

In this selection from the Apostle Paul’s Letter to the Galatians, he compares the spiritual state of a person who follows the Mosaic Law with the higher spiritual state a person rises to when they believe in Christ. Because from a spiritual point of view, we are babies who need to be taught until we reach a mature spiritual age. This “tutoring” was done by the Mosaic Law. Its purpose was to prepare the people for the coming of Christ in the world, so that they would be able to believe in Him. Now those who have known the Messiah Christ, have no need to live narrowly behind walls, abiding by the formal provisions of the Law. We are free now, as long as we believe in Christ as our Lord and God, are baptized and live according to His will.

The Apostle Paul then emphasizes the value of the Holy Baptism we received! “As many of you as were baptized into Christ have put on Christ” (verse 27), he writes. Those who have received Christian Baptism, by faith in Christ as our Savior, are united with Christ. We are so close to Christ, as clothing to the body, which is perfectly fitted. After we become one with Christ, who is the Son of God, we also become God’s children with Him. God the Father, with His love, has adopted us. As the Apostle Paul writes elsewhere, the Holy Spirit gives us the courage to say to God: Abba, my Father! And the same Spirit of God assures our own spirit that we are God’s children. Since we are His children, we are Heirs of God, who shares in the divine gift with Christ (see Romans 8:15-17). The Apostle Peter adds: “You are a chosen generation, a royal priesthood, a holy nation, His own special people” (1 Peter 2:9).

The Apostle Paul emphasizes that this honor of the Lord is granted to everyone, be they man or woman, and to all races and social classes. “You are all one in Christ Jesus” (verse 28).

Have we appreciated, my brothers and sisters, how honorable a position Christ has put us in, only by our faith toward Him? This is what the holy Martyrs understood, such as the glorious Great Martyr Catherine, whom we celebrate today. She lived in a time when the idolatrous emperors of the Roman Empire persecuted Christians and, with harsh torture, demanded they renounce their faith in Christ! This was the case in 305 AD, in Alexandria (Egypt) during the reign of Maxentius. At the start, he invited 150 idolatrous philosophers, orators and teachers to debate Catherine with the reasoned arguments of the ancient philosophers. But Saint Catherine, with a rich knowledge of these philosophies and the illumination of the Holy Spirit, not only defeated their arguments but also convinced them to renounce their idolatrous teachings and to believe in Christ. Maxentius, in his brutality makes threats of the most terrible torments. But the Saint prefers to suffer everything, to sacrifice her life for her love and faith in Christ! So did the other eleven million Holy Martyrs who were persecuted in the first three centuries of Christianity. Neither tortures, nor riches or human glory could shake the love and faith from the hearts of the Holy Martyrs, as we read in their lives. Their eyes were continuously looking towards heaven, to the everlasting joy of the kingdom of God, along with Christ, whom they constantly enjoy.

My brothers and sisters, the Apostle Paul declares to us that those who believe in Christ and live united with Him are given a most invaluable gift: “He raised us up together, and made us sit together in the heavenly places in Christ Jesus” (Ephesians 2:6). Is there another honor or glory greater than that? Let us take care in our lives to be found worthy of this honor. Amen.

Ύμνοι του Όρθρου της εορτής της Αγίας και πανσόφου Αικατερίνης. Ψάλλει ο Άρχων Μουσικοδιδάσκαλος της Μ.τ.Χ.Ε. Θεόδωρος Βασιλικός, πρωτοψάλτης και χοράρχης.

Ο Γέρων Εφραίμ, Δικαίος της Βατοπαιδινής Σκήτης του Αγίου Ανδρέου (Σεράι) στις Καρυές, μιλάει για τον θαυμαστό βίο της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης, την οποία η Εκκλησία μας εγκωμιάζει ως πανεύφημον νύμφην Χριστού.

Έλεγε ο αββάς Αλέξανδρος της μονής του Καλαμώνα, η οποία βρίσκεται κοντά στον άγιο Ιορδάνη:
Μια μέρα, καθώς ήμουν με τον αββά Παύλο τον Ελλαδίτη στο σπήλαιό του, να που ήρθε κάποιος και χτύπησε τη θύρα. Τότε βγήκε ο γέροντας, του άνοιξε, έβγαλε ψωμί και βρεγμένα όσπρια και τα έβαλε μπροστά του να φάει.
Εγώ τότε νόμισα ότι είναι ξένος και βγάζοντας το κεφάλι μου από το παράθυρο, βλέπω ότι είναι λιοντάρι. Και λέω στον γέροντα:
Γιατί, καλόγερε, έδωσες σ’ αυτό να φάει; Πες μου την αιτία.
Αυτός μου λέει:
– Του παρήγγειλα να μην αδικήσει μήτε άνθρωπο μήτε ζώο και να έρχεται κάθε μέρα να του δίνω την τροφή του. Και να που έχω εφτά μήνες που έρχεται δυο φορές τη μέρα και του δίνω τροφή.

Τον επισκέφτηκα ξανά μετά από λίγες μέρες θέλοντας να αγοράσω απ’ αυτόν φλασκιά. Και του λέω:
Τι γίνεσαι καλόγερε; πώς είναι το λιοντάρι;
Μου αποκρίθηκε:
– Άσχημα.
Του λέω:
– Γιατί;
Αυτός μου λέει:
– Την προηγούμενη μέρα ήλθε εδώ, να του δώσω να φάει και βλέπω όλη τη γενειάδα του λερωμένη και του λέω:
“Τι συμβαίνει; Με παράκουσες κι έφαγες κρέας; Ευλογητός Κύριος, δεν σου δίνω πια την τροφή των Πατέρων, σαρκοφάγε. Πήγαινε από εδώ.
Αυτό δεν ήθελε να φύγει.
Τότε πήρα σχοινί, το δίπλωσα στα τρία, του έκανα τρεις πληγές και έφυγε.

Από το βιβλίο του Ιωάννη Μόσχου, «Λειμωνάριον», έκδοση Ιερά Μονή Σταυρονικήτα Αγίου Όρους. Εισαγωγικά, μετάφραση, σχόλια, Μοναχός Θεολόγος Σταυρονικητιανός, νυν Ιβηρίτης.

Ο διάβολος δεν μπορεί να κάνει τίποτε χωρίς την συναίνεση της ψυχής. Εάν η ψυχή συγκατατεθεί, μολύνεται, και στη συνέχεια ακολουθεί η πτώση του σώματος, και η μόλυνση γενικεύεται.

Όσιος Αρσένιος Μπόκα

Υλικά
2 φλ. Agrino Φάνσυ λευκό μεσόκοκκο ρύζι για γεμιστά
1 μέτριο λάχανο, 30 φύλλα ξεχωρισμένα
1 μεγάλο κρεμμύδι, λεπτοκομμένο
3 μέτριες, ώριμες ντομάτες, λεπτοκομμένες
2/3 φλ. κολοκυθάκι, λεπτοκομμένο
1 κ.σ. άνηθο, λεπτοκομμένο
½ φλ. μαϊντανό, λεπτοκομμένο
2 κ.σ. χοντρό αλάτι
½ κ.γ. πιπέρι
1 κ.γ. κύμινο
2/3 φλ. εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο + 2 κ.σ. ελαιόλαδο
1 φλ. νερό
1 λεμόνι, χυμός (4 κ.σ.)
1 κ.γ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
Διαδικασία
Γεμίζουμε μια μεγάλη κατσαρόλα με νερό, ώστε να καλύπτει ολόκληρο το λάχανο και βράζουμε σε υψηλή φωτιά για 15-20 λεπτά μέχρι να μαλακώσει ελαφρά.

Με τσιμπίδα αφαιρούμε προσεκτικά τα φύλλα του και τα απλώνουμε σε ένα ταψί στρωμένο με χαρτί κουζίνας και αφήνουμε να κρυώσουν.

Σε ένα μεγάλο μπολ βάζουμε το ρύζι, το κρεμμύδι, τις ντομάτες, το κολοκυθάκι, τον άνηθο, το μαϊντανό, το αλάτι, το πιπέρι, το κύμινο, 2/3 φλ. ελαιόλαδο, ανακατεύουμε και αφήνουμε στην άκρη.

Στην επιφάνεια εργασίας απλώνουμε ένα λαχανόφυλλο τη φορά, με ένα μαχαίρι αφαιρούμε τα χοντρά νεύρα και κόβουμε τα πολύ μεγάλα φύλλα στη μέση κατά μήκος.

Βάζουμε 1 κ.σ. γέμιση ανά λαχανόφυλλο, κλείνουμε τις δύο άκρες του φύλλου και τυλίγουμε σφιχτά σαν ρολό.

Στρώνουμε τον πάτο μίας μεγάλης κατσαρόλας με τα σκισμένα λαχανόφυλλα,  που δεν θα χρησιμοποιήσουμε στο τύλιγμα, και με ρετάλια από φύλλα.

Ραντίζουμε με 2 κ.σ. ελαιόλαδο.

Μεταφέρουμε τους λαχανοντολμάδες με τη ραφή προς τα κάτω μέσα στην κατσαρόλα. Τους τοποθετούμε στη σειρά, τον έναν σφιχτά δίπλα στον άλλο για να μην ξετυλιχτούν, και σε 2-3 στρώσεις.

Σκεπάζουμε τους λαχανοντολμάδες με ένα πιάτο, τοποθετημένο ανάποδα έτσι ώστε να καλύπτει τους λαχανοντολμάδες και με το βάρος του να τους κρατά στη θέση τους.

Αφήνουμε να πάρουν μία βράση σε μέτρια φωτιά.

Προσθέτουμε 1 φλ. νερό ή παραπάνω, ώστε να καλύψουμε τους λαχανοντολμάδες και αφήνουμε και πάλι να πάρουν μία βράση.

Χαμηλώνουμε τη φωτιά, σκεπάζουμε και σιγομαγειρεύουμε για 20 λεπτά.

Δοκιμάζουμε εάν το ρύζι έχει μαγειρευτεί και αφαιρούμε το πιάτο.

Σε ένα μικρό μπολ ανακατεύουμε το αλεύρι με το χυμό λεμονιού, μέχρι να διαλυθεί το αλεύρι.

Προσθέτουμε στο μείγμα 2-3 κ.σ. από τους χυμούς της κατσαρόλας και ανακατεύουμε.

Περιχύνουμε τους λαχανοντολμάδες  με το μείγμα και ανακινούμε ελαφρά την κατσαρόλα, ώστε να κατανεμηθεί ομοιόμορφα.

Αφήνουμε τους  λαχανοντολμάδες στην κατσαρόλα για 10-20 λεπτά και τους σερβίρουμε ζεστούς ή σε θερμοκρασία δωματίου.

Πηγή: dimitrisskarmoutsos.gr